เจ้าหญิงตัวแสบกับนายจอมเวทย์

ลำดับตอนที่ #5 : บทเรียนต่างๆ//ชายปริศนา

 

                  การเรียนของ 2 พี่น้องทั้ง 2 ผ่านพ้นไปแล้วเป็นเวลา 8 ปี
      
        ทั้ง 2 ใช้เวทย์มนตร์ในด้านต่างๆได้คล่องแล้วแต่คนที่คล่องที่สุด
 
   กลับกลายเป็นเซลาเทียแทนที่จะเป็นโซฟาเทียทั้งที่เป็นพี่สาวแต่กลับใช้มนตร์ได้น้อยกว่าน้องสาว 

        ด้านการทำกับข้าว
   
       เซลาเทียทำได้อร่อยมากเลยมีหน้าที่ทำให้อาจารย์ทั้ง 4 กินมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว และเธอก็ยังไม่ทำห้องครัวเลอะเทอะเหมือนพี่สาวด้วย

       ส่วนโซฟาเทียทำได้อร่อยก็จริงแต่สู้เซลาเทียไม่ได้  เวลาทำอาหารก็ทำห้องครัวเลอะเทอะเป็นประจำดีที่ใช้เวทย์เก็บกวาดเก่งไม่งั้นคงโดนน้องสาวเทศน์

     ด้านการบ้าน  การเรือน

  เซลาเทียก็ทำได้ดีแต่ไม่ดีเท่าโซฟาเทีย [ท่าทางโซฟาเทียคงชอบทำ]

     ด้านเวทย์และด้านอื่นๆ

   ก็คงไม่พ้นเซลาเทียทำได้ดีกว่าอยู่แล้วไม่ต้องสงสัยเลยก็เล่นเก่งซะขนาดนี้
   


        " เอาละ วันนี้อยากท่านอะไรเป็นอาหารเย็นกันดีคะ " เสียงของเด็กสาวอายุประมาณ 12-13 ปีทั้ง 2 เอ่ยถามผู้เป็นอาจารย์และเป็นเสมือนพ่อ

       " วันนี้ขอเป็น แทมที่ลา* ก็แล้วกัน " ท่านเรดเอ่ยขึ้นอย่างรู้ใจลูกศิษย์ว่าอยากไปเที่ยวในป่า  เพราะในป่ามีลำธารและดอกไม้มากมาย

       " ได้คะ เดี๋ยวจะรีบกลับมาทำให้นะคะ " 2 สาวตอบอย่างร่าเริง


        ในป่า

     " เซล่า  วันนี้เราจะกลับกันกี่โมงละ " 


    " แล้วแต่ท่านพี่ซิคะ แต่ห้ามเกิน 4 โมงนะคะ  "

    
     " แต่นี้มัน 3 โมงแล้วนะเซล่า พี่อยากอยู่นาน "

 
      " ท่านพี่ก็รู้ว่าต้องกลับกันก่อนอย่างน้อย 1 ชั่วโมงจะได้มีเวลาทำอาหารให้ท่านเรด ท่านบลู ท่านกรีนและไหนจะท่านไวท์อีกละกินจุจะตายไป

      " นะ  นะ  นะ จ๊ะ เซล่า พี่อยากอยู่นาน "

     " ก็ได้คะ แต่น้องบอกให้กลับก็ต้องกับตงลงไหมคะ "

    " ตกลงจ๊ะ  รัก เซล่าที่สุดเลย " ผู้เป็นพี่กอดน้องสาวและห้อมแก้มก่อนวิ่ง
    ไปเล่นที่ทุ่งดอกไม้ 

   
    " เซลาเทียได้แต่มองพี่สาวอย่างหน่ายๆก่อนเดินตามไป "

   
     ที่ทุ่งดอกไม้

       " ท่านพี่คะ น้องจับปลาได้เยอะแยะเลยเห็นไหมคะ "

        " เก่งจังใช้เวลาแค่ 20 นาทีก็จับได้ตั้งหลายตัวแน่ะ   สอนพี่บ้างซิ "

        "  น้องสอนไปตั้งหลายรอบแล้ว  แต่ท่านพี่ไม่เคยจำเองนะคะ"เซล่าพูดเสียงแข็งแกมว่าด้วยอีกนิด


    " แง้ แง้.................แง้ เซล่า ว่าพี่ ฮือ............ฮือ น้องใจร้าย  พี่จะไม่อยู่กับน้องอีกต่อไปแล้ว  "
    

       ไม่ว่าเปล่า  โซฟาเทียวิ่งเข้าไปในป่าวงกตทันที 

     " ท่านพี่โซเฟีย อย่าเข้าไปในนั้นเดี๋ยว.......  ออกไม่ได้ " เซลาเทียรีบวิ่งตามเข้าไปด้วยความเป็นห่วงเพราะพี่สาวตัวเอง  เวทย์ก็ใช้ไม่คล่อง  สุขภาพก็ไม่ค่อยจะดี  

     " นี้เราว่าท่านพี่แรงเกินไปหรือเปล่าน้า " 


       " ท่านพี่คะ     ท่านพี่  อยู่ที่ไหนตอบน้องหน่อย " เซลาเทียตะโกนไป วิ่งตามหาพี่สาวไปแต่หาไม่เจอ

       " ท่านพี่ อะ.... นี้ฝนตกแล้วอะวันนี้เรายิ่งไม่สบายอยู่ ไม่เป็นไรหรอกก็เราทำให้ท่านพี่วิ่งเข้ามาเองนี่ "

     
         " ท่านพี่คะ ท่าน.......... " เสียงเงียบหายไปเหลือแต่เสียงฝน พร้อมกับร่างที่หมดสติไปแล้วล้มลงที่พื้น


        ในเช้าวันต่อมา

      "อาจารย์คะ ทำไม เซล่ายังไม่ฟื้นอีกละคะ " เสียงที่สั่นเครือของโซฟาเทียถามอาจารย์ของตน

       " เมื่อวานนี้ เซล่าเขามีไข้ไม่สบาย แต่เขาเห็นเจ้าอยากไปเที่ยวไปเลยไปเป็นเพื่อนเจ้า " เรด  ตอบ 

    แต่คำตอบที่ได้ทำให้โซฟาเทียแทบล้ม 

 " เพราะอยากไปเที่ยวแล้วยังหนีเข้าป่าทำให้ เซล่า ต้องเป็นแบบนี้ "


   " แค้ก  แค้ก แค้ก "    
 
 เสียงของคนที่อยู่บนเตียงทำให้ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียวกัน 

 
  " เซล่า เจ้าฟื้นแล้วโอ้.... น้องพี่   พี่....  พี่ขอโทษนะ เซล่าที่ไม่ฟังเจ้าทำให้เจ้าต้องเป็นแบบนี้   พี่ขอโทษ " 

   " ชั้ง......ชั้งมันเถอะคะท่านพี่ น้องไม่เกลียดท่านพี่หรอกคะแล้วก็ไม่มีวันเกลียดท่านพี่ด้วย "   แล้วเซลาเทียก็สลบไปหลังจากที่ลูบหัวพี่สาวของตน
คนเป็นพี่รู้สึดได้ทันทีว่าน้องสาวตัวร้อนมาก

   เมื่อเธอลงมาข้างล่างก็พบผู้ชาย 2 คน นั่งอยู่ที่ห้องรับแขก 

   " ขอบคุณท่านทั้ง 2 มากนะคะที่ช่วยพวกเรา 2 พี่น้อง  ฉันชื่อโซฟาเทีย 
    แทนเวียร์ คะ เป็นพี่สาวของ เซลาเทีย แทนเวียร์ ที่นอนอยู่ข้างบนนะคะ "

  " ไม่เป็นไรหรอกครับ  เราเห็นคนก็ต้องช่วยอยู่แล้ว ผมชื่อ เดนเวอร์ ฟอร์มเทีย
 ส่วนนี้น้องชายผม เคฟเวอร์ ฟอร์มเทียครับ  ยินดีที่ได้รู้จัก  
  พวกเราเป็นเจ้าชาย "

    " พวกเรามาจากเมืองโนวาเทียนะครับ เรากำลังจะไปปราสาท อะโฟไดท์ เห็นว่าที่นั้นมีเจ้าหญิงแสนสวยอยู่ 2 องค์รู้สึกจะอายุพอพอกับพวกเรา "
 
   "อ้อ งั้นเหรอคะ " 
 
    ท่านเรดเดินลงมาบอกโซฟาเทียว่า " เซลาเทียฟื้นแล้วกำลังจะลงมา

    พูดจบเซลาเทียก็ลงมาพอดี 

   " เซล่า น้องลงมาทำไมนะ ยังไม่หายดีนะ "

     "น้องหายดีแล้วคะ ท่านพี่โซเฟีย เอ๊ะ....... นั่นใครกันนะคะท่านพี่ "

    " อ้อ นั่นคือคนที่ช่วยเราออกมาคนผมสีทอง ชื่อ เดนเวอร์ ฟอร์มเทีย 
ส่วนอีกคนคนที่ผมสีดำรู้สึกจะ ชื่อ เคฟเวอร์ ฟอร์มเทีย นะจ๊ะ "

    " ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยท่านพี่กับฉันเอาไว้นะคะ ฉันชื่อเซล่าเทีย ยินดีที่ได้รู้จักคะ "

     " ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ ผม เดนเวอร์ ส่วนนั้นน้องผม เคฟเวอร์ครับ "

     " .................  " 

    " เคฟ นายพูดมั่งซิ " 

   " ฉันขอตัวไปเดินเล่นข้างนอกนะ " เคฟเวอร์แล้วลุกออกจากบ้านไป

      " ขอโทษนะครับ ตั่งแต่ถูกทำร้าย แล้วมีผู้หญิงมาช่วยไว้เมื่อ 2 วันก่อน แล้วหาย ไปเหลือทิ้งไว้แค่สร้อยข้อมืออันเล็กมากไม่คิดว่าจะมีคนใส่ได้ "

      " ขอดูหน่อย ได้ไหมคะสร้อยนั้นนะ "

      " อ้อ อยู่ติดตัวเขาตลอดนะครับแต่ผมเคยเห็นนะครับ มันมีสีฟ้าใสกับสี
อเมทิสต์

  " งั้นเหรอคะนี้ก็เย็นแล้วอยู่พักด้วยกันก่อนแล้วกันนะคะ เดี๋ยวฉันจะแสดงฝีมือเองคะ " โซฟาเทียพูดขึ้น

   
    " ถ้าไม่เป็นการรบกวนก็...... "  

   " ไม่เป็นไรคะไม่รบกวนหรอกเดี๋ยวไปจัดห้องให้นะคะ  ตามสบายคะ " 


    ..................................................................................................

  เอามาลงให้แล้วคะ
  * แทมมี่ลา  คือ อาหารที่ทำมาจากปลา ( แต่งเองนะคะ )