คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : OS : Shorts (BNior)
“นยอไปเปลี่ยนาเเลยนะ!!!!”
เสียโวยวายอผู้ายที่ไ้ื่อว่าเป็นลีเอร์อว พ่วำแหน่แฟนี้หวอปาร์ินยอัลั่นไปทั่วบริเว
เมื่อพบว่าินยอแ่ัว้วยเสื้อเิ้ลายส็อแ่สิ่ที่รับไม่ไ้ือ...วันนี้แฟนอมื้ออเาใส่าเาสั้นโว์เรียวาาวสว่านั่น่าหาล่ะ
ที่ทำให้แบอม้อเอ่ยปา
“โอ๋ๆ ไม่หวสิแบอม
อแบบนี้้อแบ่ๆัน ฮ่าๆๆ” เสียอโี้นูน่านสนิทอินยอเอ่ยึ้นพลาหัวเราะน้อยๆให้ับวามี้หวอนรหน้า
ที่ทำท่าะเป็นะายะให้ไ้ นาินยอเอยัมอ้วยสีหน้าหน่ายๆเลย
“นูน่า้อเ้าในะ แฟนใรๆ็หวปะวะ
แล้วูนยอิ าวนานี้ เฮ้ย! อย่ามอนะ!!!” แบอมหันมามอนูน่า่อนะถอนหายใใส่เฮือให่่อนะรีบว้าผ้านหนูไปปิาินยอที่ำลัโนสายาลวนลามาพวสาฟบาน
“ โหยไอ้บี!
็นานๆนยอมันะยอมใส่าสั้นมาอวป่ะวะ อาหาราไม่ไ้มีบ่อยๆนะเว้ยยยยย เห็นใพวนน้อยที่อยาลาินยอมันเ้าห้อบ้า
ป่านนี้เ็บายั ฮ่าๆ” นูน่านสวยว่าพลาไถทวิูอมเม้นอเหล่าแฟนลับที่อแว่าทำไมินยอถึอบแ่ัวมิิลอเวลา
“เฮ้ย ฮยอทำไรวะ?! นี่นอผมนะเว้ย นยอมานี่เลย!!!” แบอมที่ทนไม่ไหวเมื่อเห็นยอนูฮยอที่บัเอิมาเอันที่ี่ปุ่นเริ่มมาลอเลียเล่นอยู่ับินยอระหว่าที่รอแบมแบมที่ยัไม่ลมาสัที
เพราะทั้สอ้อออไปถ่ายวีแอพระหว่ามีที่ี่ปุ่น
้อมือาวอินยอ็โนแบอมระาอย่าไม่ทันั้ัว วาลมโวัมอหน้านพี่้วยวามไม่พอใแ่นพี่็ไม่เห็นเพราะมัวแ่ใ้สายาฟาฟันนอื่นอยู่
“แล้าถีบันเลยห๊ะไอ้บี!!!!” ร่าหนาอยอนูที่โนถีบระเ็นไปอย่าไม่ทันั้ัวลุึ้นอย่าับไว่อนที่ะพุ่ัวระโถีบแบอมไปิเสาไฟ้านหลั่อนะหันไปหาินยอที่ยืนมอเหุาร์นี้อยูู่่ับโี้นูน่าที่ำลัยมือถือึ้นถ่ายเหุาร์รหน้าอย่าบัน
“นยอเลิบับนแบบนี้เลยนะ!! พี่ไม่อนุา!!!!” ยอนูหันไปหาินยอพลาี้นิ้วไปทาแบอมที่นอนโอโอยอยู่ทา้านหลั
“โอ๊ย!!!
เสาไฟเือบหั ้อ่าย่าเสียหายให้รัอีไหมวะเนี่ย”
ร้อโอรวัๆเพื่อให้ใรบานเห็นใและวิ่มา่วยประอ
แ่เมื่ออีฝ่ายยันิ่ึ้อเินับหลััวเอแล้ว่อยๆเินเ้าไปับแนินยอ่อนะึเ้ามาอ
“ินยออ่า
ลับันเถอะนะ เรารันยอนะ” แบอมเริ่มระิบำหวานพลาบีบน้ำาราม่าใส่ประหนึ่ัวเอโนลั่นแล้
โยมีสายาเอือมระอาอยอนูที่มอบนรอไปมาเมื่อเห็นวามเล่นให่รหน้า
“55555555555555555555555555
แไม่รู้เหรอแบอมว่าันอบเรื่อราม่า
แยันอยู่สั 7 วันนะ ไม่ายหรอเื่อันแล้วะีเอ
ไปินยอไปับพี่” นที่ยืนอัวิีโอเียบๆมานานแสนนานหัวเราะเสียันทุนหยุะัโนเพาะแบอมที่เย็นสันหลัวาบ
เมื่อเห็นรอยยิ้มแสยะอนรหน้าที่ส่ล้อ่อให้ยอนู่อนะเินรมาูมือินยอไป่อหน้า่อา
“ไม่แยนะ!! นูน่าถามนยอหรือยั
ว่านยออยาแยับผมไหม” แบอมที่ั้สิไ้รีบวิ่ไปว้าแนอินยอไว้่อนที่ะ้อไปทาโี้นูน่าเม็้วยวามไม่พอใ
“เอ่อ..แบอมฮยอฮะ
... นยอว่า..เราแยันสัพั็ไม่เห็นเป็นไรเลย..แยันแ่ 7 วันเอ วันนี้แบอมฮยอลับนเียวไป่อนนะฮะ”
ินยอที่เียบมาลอารทะเลาะแย่ันไปมาอนรหน้าเอ่ยึ้นเสียหวานพร้อมรอยยิ้มพิาที่ทำให้แบอมถึับนิ่้าไปอย่าาไม่ถึ
มือเล็ๆ่อยๆแะฝ่ามือให่ที่รั้อมืออนอออย่า้าๆ
่อนะเินไปุมมือนูน่าแล้วเินาไป
“ไม่นะ...ไม่ใ่แบบนี้สินยอ”
แบอมที่สิหลุไปแล้วไ้แ่เอ่ยวน้ำๆ่อนะลไปิ้นอแอยู่ที่พื้น
“แบอมฮยอ
อย่าอแสิฮะ...” ินยอหันลับมามอภาพรหน้าพลาส่ายหน้าไปมา
แ่มุมปาลับยึ้น้วยวามบัน
“แอายุี่วบันแน่ห๊ะ ไอ้แบอม” ยอนูอไม่ไ้ที่ะเอ่ยแะอีฝ่ายที่เล่นให่รัาลัยนนเาะหันมามอันหมแล้ว
เฮ้อออ นี่ใรให้มันเป็นลีเอร์อววะ อายุัวับสมอไม่ไ้สัมพันธ์ันเลย
“็อแแ่ับนที่ฮยอรัเท่านั้นแหละ
ถ้านยอไม่ลับ ฮยอะนอนมันรนี้แหละ” แบอมว่าพลาปาน้ำาน้อยๆพอเป็นพิธี พลา้อนามอนน้อ้วยสายาอ้อนๆเหมือนแมวน้อยที่รอให้เ้าอมาเาาเาพุให้
“ส่วนฮยอับนูน่าอ่ะ
ะไปไหน็ไปเลยไป นี่เรื่อผัวเมียไม่้อมายุยเลย” อ้อนนัวาวเสร็็หันไปหา้นเหุทั้สอ
พลาเปลี่ยนโทนเสียไป่มู่ใส่โยมีินยอยืนมออยู่ไม่ห่า
“หยุว่ายอนูฮยอับนูน่าเาไ้แล้วนะ
แบอมฮยอ!! ามใแล้วัน อยานอนรนี้็ระวัยุหามไปะ่อนล่ะ พวเราไปันเถอะฮะ~”
ินยอวาไปรอบเียวนี่เียบริบเป็นแมวหอยหาลู่หู
ไ้แ่มอามหลับาที่เินวรุ่นพี่ทั้สอาไปอย่าไม่ไยี
“นยอ!!!!
ทำไมทำับฮยอแบบนี้ล่ะ ฮืออออออออออออออออ” *ลไปนอนายให้ยุแทะ*
แบอม
: แล้วเธอมาทำร้ายเราทำไม แอ่ !!!
- E N D –
บเถอะ สสารพี่แบอมบ้า 5555
#เหนื่อยใหน่อยนะที่มีแฟนี้หึ
#็พี่แบอมเริ่ม่อน
ความคิดเห็น