nw13cs18 - nw13cs18 นิยาย nw13cs18 : Dek-D.com - Writer

    nw13cs18

    Toxic love

    ผู้เข้าชมรวม

    338

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    338

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    3
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 มี.ค. 58 / 13:45 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    NW13CS18 & …………  ?

     

     

    ***เรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน เพื่อความบันเทิงของผู้อ่า น ไม่มีเจตนาร้ายหรืออ้างอิง ใครเพียงอย่างไร หากมีข้อผิดพลาดประการใด ผู้เขียนก็ขออภัย มาไว้ ณ ที่นี้ด้วย***

     

     

     

    Toxic Love…

     

     

     

     

    เฮ้อออ หลังจากที่ทีมเราแข่งแมตสำคัญชนะไปอีกแมตหนึ่งยอมรับได้เลยว่าผมโล่งใจมาก จากบรรยากาศที่หนาว และบวกกับฝนที่ตกแรงๆแบบนี้แล้ว ใจผมก็เกรงว่าจะเล่นได้ไม่เต็มที่ แต่จากที่เห็นแฟนบอลตากฝนรอ ทำให้ใจผมฮึกเหิมขึ้นมาก และมีแรงใจสู้จนทีมเราชนะแล้วแหละครับ ตอนนี้ผมกลับมาถึงโรงแรม ฝนก็เริ่มตกอีก บรรยากาศหนาวๆทำให้ผมคิดถึงคนตัวเล็กที่อยู่เมืองไทย บรรยากาศแบบนี้ ถ้าได้กอดไอ้เตี้ยคงอุ่นดีเนาะ ผมพูดคนเดียวแล้วยิ้มจนหน้าบานจนปากจะฉีกไปถึงท้ายทอยแล้ว พรุ่งนี้ก็กลับไทยแล้ว ผมจะได้เจอไอ้เตี้ยแล้ว ผมรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่อุ้มปาผ้าขนหนูใส่ผม

     

    เป็นไรมึง ยิ้มหน้าบ้านเชียว

    ไม่บอกผมตอบไปแบบกวนๆ

    ไม่บอกใช่ไหม ได้

     

    พูดจบพี่อุ้มก็กระโดดพุ่งมาที่ตัวผม กระโดดทับแล้วเอาหมอนฟาด มีหรอครับคนอย่างนฤต้นจะยอม ก็ดีเหมือนกันยืดเส้นยืดสายแก้หนาวหน่อย ผมเลยหยิบหมอนมาฟาดพี่อุ้มบ้าง ฟาดไปแบบไม่ยั้ง ฮ่าๆๆ จะได้รู้ว่าคนอย่างนฤต้นไม่ธรรมดาน่ะครับ ผมเอาหมอนฟาดพี่อุ้มไม่ยั้งจนพี่อุ้มร่วงลงไปกับพื้น

     

    โอ้ยยยยยย เชียย เสียงพี่อุ้มร้อง สงสัยหัวฟาดพื้นแน่ๆ เวรแล้วไหมหละ

    เป็นไงบ้างพี่ผมขอโทษน่ะ   ผมค่อยๆพยุงพี่อุ้มขึ้นเตียงแต่….

     

    เชี่ยยย พี่อุ้มแกล้งผม มารยาเยอะน่ะ จังหวะที่พี่อุ้มง้างมือจะเอาหมอนฟาดลงมาที่ผม ผมใช้มือทั้งสองข้างจับมือพี่อุ้มไว้ จนตออนนี้ผมอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน และพี่อุ้มทับผมอยู่ ตอนนี้สายตาพี่อุ้มจ้องมาที่ผม ผมคงไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม ถ้าผมจะบอกว่า ในแววตาที่พี่อุ้มจ้องมองผม มันไม่ใช่สายตาที่พี่ชายควรใช้จ้องกับน้อง แต่มันมากกว่านั้น แววตาที่พยายามจะสื่ออะไรซักอย่างให้ผมได้รับรู้ จนตอนนี้ผมรู้สึกว่า ใบหน้าของพี่อุ้มเลื่อนขึ้นมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนสัมผัสกับริมฝีปากผม พี่อุ้มพยายามจะส่งความรู้สึกอะไรซักอย่างให้ผมได้รับรู้ แต่ผมยังคงนิ่งจนพี่อุ้มขบที่ริมฝีปากผมเบาๆ จนทำให้ผมเผลอรับความรู้สึกนั้น จนกลายเป็นตอนนี้ผมกำลังมอบความสัมผัสนั้นคืนให้พี่อุ้ม สองมือผมสัมผัสที่ใบหน้าพี่อุ้ม และพี่อุ้มก็กอดผมไว้แน่น ผมใช้มือสอดไปที่ท้ายทอยพี่อุ้มแล้ววางพี่อุ้มลงบนเตียง ผมพรมจูบบนใบหน้าพี่อุ้ม ล้วค่อยๆเลื่อนมาที่คอ และเรื่อยไปถึงหน้าอก ซึ่งก้ทำให้พี่อุ้มสะท้านอยู่ไม่น้อย แม้ว่าวันนี้จะแข่งนัดสำคัญมา แต่แรงผมก้ยังเหลืออยู่ บรรยากาศฝนพรำบวกกับความเหงา มันพาผมเผลอพลั้งไป

     

     

     

     

    เฮ้ยย เจ เป็นไรว่ะ ไหวป่าวพี่อ้นกัปตันทีมหน้าหล่อเอ่ยถาม หลังจากเห็นอาการที่ไม่รู้ว่าเป็นเชี่ยอะไรของผม ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดๆที่หน้า แน่นหน้าอก หายใจไม่เป็นจังหวะ

     

    เฮ้ย มึงกลับบ้านไปพักก่อนไหมพี่อ้นถาม

    งั้นเดี๋ยวนุ๊กไปส่งพี่เจน่ะครับ”  เฮ้ยย ไอ้นุ๊กไม่ต้องก็ได้เว้ย

     

    แต่ดูเหมือนคำพูดของผมจะไม่ได้กระทบต่อจิตใจไอ้ชิดชนุ๊ก ตอนนี้มันกำลังเดินตามผมต้อยๆๆ มาจนถึงห้อง

     

    ถึงละ ส่งแค่นี้แหละ

    ไม่เอาอ่ะ นุ๊กรอดูอาการพี่เจก่อน ถ้าเกิดชักตายขึ้นมามันจะเหม็น รบกวนข้างห้อง ไว้พี่ดีขึ้นแล้วนุ๊กจะกลับ”   ดูมันพูดดิ หน้าถีบชะมัด

     

    ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นว่า ไอ้นุ๊กกำลังพังครัวผม มันบอกจะทำอาหารให้ผมกิน แล้วให้ผมกินยานอน แต่ผ่านไปเกือบชั่วโมง ผมยังไม่เห็นมันทำอะไรซักอย่างเลย ถ้าเป็นไอ้หมีต้นน่ะ เสร็จตั้งแต่ 5 นาทีแล้ว พูดแล้วผมก็คิดถึงขึ้นมาทันทีเลยแฮะ ผมหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดเบอร์ที่คุ้นเคย แต่ปรากฏว่า 13 สายผ่านไปไม่มีใครรับ ผมตัดสินใจโทรไปอีกรอบแต่ผลก็ออกมาเหมือนเดิม จนผมหงุดหงิด เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ไอ้นุ๊กเดินถือถ้วยข้าวต้มออกมา ผมโวยวายแล้วปัดถ้วยข้าวต้มลงจากมือไอ้นุ๊ก จนตอนนี้ข้าวต้มเกลื่อนพื้นไปหมด  โดยที่ผมไม่ได้สนใจว่าคนที่ถือมารู้สึกยังไง

     

    พี่เจเป็นไรอ่ะ

    ไม่ต้องมายุ่ง มึงกลับไปได้แล้วไป

    พี่ต้นไม่รับโทรสับหรอ

    กูบอกว่าให้กลับไป ผมผลักไอ้นุ๊กอย่างแรง แต่แทนที่มันจะออกไป แต่มันกลับเดินตรงมาที่ผม และกอดผมไว้

     

    ผมรู้น่ะพี่ ว่าพี่กับพี่ต้นมีอะไรมากกว่าเพื่อน ผมรู้ว่าพี่ต้นรักพี่ แล้วพี่ก็รักพี่ต้น พี่จะมัวเสียเวลาอยู่กับคนที่เค้าไม่รักพี่ทำไม ฝืนไปก็ยิ่งเจ็บน่ะพี่ และผมจะบอกสิ่งที่พี่ยังไม่รู้ ก็คือ นุ๊กรักพี่ เริ่มใหม่กับนุ๊กน่ะ

    มึงพูดบ้าอะไร

    นุ๊กไม่ได้พูดเล่นน่ะ นุ๊กรักพี่ เมื่อพี่ไม่มีใคร นุ๊กก็ไม่มีใคร ทำไมเราจะรักกันไม่ได้ พี่อย่าเสียเวลาอยู่กับคนที่มีสองใจเลยน่ะ เริ่มใหม่กับนุ๊กน่ะครับ

    พูดจบไอ้นุ๊กก็โอบผมไว้แน่น และจูบผม ผมพยายามฝืนแต่ยิ่งฝืนเท่าไหร่ เหมือนมันยิ่งกอดแน่นขึ้นและกดจูบผมแรงขึ้น ผมรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักมันออก

     

    กลับไปเถอะนุ๊ก มันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกที่แกจะทำแบบนี้ ถึงต้นจะเป็นคนสองใจ หรือต่อให้ต้นมีใครอีกมากมาย พี่ก็ยังยืนยันจะรักเค้า เพราะก่อนที่พี่จะรักเค้า นั่นคือพี่ตัดสินใจดีแล้วว่า ไม่ว่าจะเป็นยังไง จะดีจะเลวแค่ไหนพี่ก็ยอมรับในสิ่งที่เค้าเป็นให้ได้ เพราะว่าเรารักกัน มันถึงเรียกได้ว่าเป็นความรัก

     

    ผมเห็นไอ้นุ๊กหน้าซีดและเหมือนน้ำตากำลังจะไหล ก่อนที่มันจะเดินออกจากห้องไป

     

     

     

     

    ผมรู้สึกตัวอีกทีก็แปดโมงแล้ว ผมรู้ดีว่าสิ่งที่ผมทำกับไอ้ต้นไปนั้นหากอีก 2 คนที่อยู่ไทยรู้เค้าคงเสียใจ โดยเฉพาะหนึ่งคนที่เป็นน้องชายที่รักผมมาก แต่ผมกลับมาทำผิดต่อเขาแบบนี้ หากเขารู้เขาจะเกลียดผมแค่ไหน ผมมีความสุข ณตอนนี้ แต่หลังจากที่คนที่ผมนอนซบอกเขาอยู่ตอนนี้ตื่นมา ความสุขผมจะหายไปไหม

    ตื่นแล้วหรอต้นผมถามหลังจากเห็นคนตรงหน้าปรือตาขึ้น แต่ยังไร้คำตอบ ผมค่อยๆกระซับกอดคนตรงหน้าขึ้น

    ปล่อยเหอะพี่ ผมจะไปเตรียมตัวอาบน้ำกลับไทยต้นพูดพร้อมแกะมือที่ผมกอดอยู่ออก แล้วยืนขึ้นแต่ผมก็กอดเอวต้นไว้อีกครั้ง ไม่รู้ว่าผมคิดบ้าอะไรอยู่ ในใจสั่งให้ผมเอ่ยถามต้นว่า

    เรามาลองคบกันดูไหม

    มันเป็นไปไม่ได้หรอกพี่ พี่ก็รู้ว่าผมรักเจใช่ไหม เรื่องเมื่อคืนผมขอโทษละกัน เหตุมันเกิดจากความเหงา ให้คิดซะว่ามันไม่ได้เกิดขึ้นน่ะ ต้นพูดออกมาทั้งที่ไม่ได้มองหน้าผมไร และไม่รู้เรี่ยวแรงผมหายไปไหนหมด และไม่รู้ว่าผมปล่อยมืออกจากเอวต้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนนี้ ผมรู้สึกชาไปทั้งตัว

     

    ผมก็ไม่รู้ว่าผมเผลอใจให้ต้นตั้งแต่ตอนไหน ผมรู้สึกรักต้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ผมรู้สึกดี และอบอุ่นมากเวลาผมอยู่กับต้น รู้สึกดีมาก มากจนผมคิดอิจฉาน้องชายตัวเล็กที่ได้เป็นเจ้าของหัวใจแบ็คขวามหากาฬคนนี้

     

     

     

    Loveliness      Made       Everything.

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ผมเดินออกมาจากห้องพี่เจ ด้วยรู้สึกท่ชาวาบและเจ็บจี๊ดไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงหัวใจ ผมรู้สึกได้ว่าตอนนี้มันคงไม่เหลือเป็นก้อน ผมจะทำยังไง ผมเจ็บจนอยากควักเอามันมาวางไว้เหลือเกิน เผื่อความเจ็บในใจผมตอนนี้มันจะหายไป ผมรีบวิ่งไปให้ถึงรถให้เร็วที่สุดเพราะคิดว่ากลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้ว หลังจากเปิดประตูเข้ามาในรถ ผมปล่อยโฮออกมาโดยไม่เกรงใจอะไรเลย พี่เจรักพี่ต้น ไม่ได้รักผม ผมต้องยอมรับมันให้ได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมทำดีแค่ไหน ทำดีเท่าไหร่ก็ไม่เคยชนะใจพี่เจได้เลย แต่ผมไม่ได้ท้อหรอก ยังไงผมก็จะอยู่หวังดีกับพี่เจตลอดไป หากวันใดที่เขาทำพี่ร้องให้ ผมขอเป็นคนแรกที่ซับน้ำตาพี่น่ะครับ….

     

     

     

     

     

    “If you never get your heart broken, you’ll never lern to love.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    จากใจคิตตี้ผี

     

     

     

    อันนี้เรียกว่าเป็นโปรเจคพิเศษอีกอันนึงได้ไหม ฮ่าๆๆ เห็นมีมือที่สามสี่ห้าเยอะเลยจับมาแต่ง แต่ตอนต่อไปจะให้ต้นเจมุ้งมิ้งแล้วน่ะ ภาษาไม่สวยก็ขอโทษด้วยน่ะค้าบ ติชมกันได้เหทือนเดิม น้อมรับทุกคอมเม้น

     

     

    คิตตี้ผี

     

     

     

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×