คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [T W O] .....Loading 50%
แชะ แชะ
“หันซ้ายอีกนิด มองกล้องแบบนั้น โอเคได้มุมมาก”
แชะ แชะ
“เปลี่ยนด้านรีแฟลกซ์เป็นสีทอง อืม ตรงนั้นแหละ นายแบบเอียงขวามองกล้องครับ”
แชะ แชะ
ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบาฉบับผู้ชายหันใบหน้าปรับเข้าองศาที่ช่างภาพสั่งอย่างลงตัวพอเหมาะพอเจาะ ผมสีน้ำตาลเข้มที่ตอนนี้ถูกแผ่นสะท้อนด้านสีทองปรับให้เป็นสีน้ำตาลแดงดูโดดเด่นขึ้นทันใด ดวงตาหวานนิ่งสบเข้ากับเลนส์กล้องมุมปากถูกยกน้อยๆให้ช่างภาพได้เก็บภาพ
“เปลี่ยนฉากครับ นายแบบไปเปลี่ยนชุดครับเดี๋ยวจะถ่ายกันต่อนะครับ” เสียงของช่างภาพมือดีพูดขึ้นก่อนเจ้าตัวจะเช็ครูปในกล้องตัวเก่งของตัวเอง
“หล่อมั้ยวะขอเช็คหน่อย” เจ้าของกล้องเงยหน้าไปมองนายแบบของตัวเองแล้วยื่นกล้องไปให้อีกฝ่าย
“กล้องกูดี มึงไม่หล่อถ่ายออกมายังไงก็หล่อเชื่อกูสิ” เจ้าของกล้องที่ตอนนี้ยืนกอดอกมองการกระทำของเพื่อนตัวสูงด้วยท่าทางสบายๆพูดออกมาด้วยน้ำเสียงยียวน
“ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะครับไอ้คุณจงแด เดี๋ยวกูยันให้” ขายาวๆถูกยกขึ้นเตรียมยันเพื่อนที่ปล่อยสุนัขออกมาเพ่นพ่านให้ระคายหู
“แหม ไอ้คุณปาร์คครับ คุณมึงหน้าตาดีก็รู้อยู่แก่ใจเ.สือกทำมาระคายกับอีแค่กูกัดเล็กๆน้อย เฮ้ย!! ไอ้ห่.านี่โยนมาได้ถ้าเกิดเมียกูตกไปจะทำยังไงไม่ใช่ถูกๆ” กล้องโปรราคาแพงแสนแพงถูกโยนมาจนตากล้องรับเกือบไม่ทัน จงแดยกมือลูบกล้องโปรตัวเก่งไปมาราวกับปลอบขวัญนี่ถ้ารับไม่ทันไม่อยากจะนึกเลยว่าจะต้องเสียเงินเท่าไหร่
ไอ้เพื่อนห่.านี่ก็โยนมาได้
โธ่ เมียสุดที่รักของพี่จงแด
“มึงก็หาเมียใหม่ แค่นั้น” นายแบบกิตติมศักดิ์ได้แต่ส่ายหัวอย่างระอากับพฤติกรรมรักกล้องจนน่าหมั่นไส้ของเพื่อนเมื่อเห็นว่าจงแดลูบกล้องตัวเก่งตัวโปรดราวกับปลอบขวัญเรียกขวัญแล้วยังจูบลงบนกล้องอีกหลายที ชายหนุ่มตัวสูงละสายตาแล้วพาตัวเองไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีเพื่อจะถ่ายรูปเซตใหม่
ร่างสูงสมส่วนในชุดสูทสีเทาไม่ติดกระดุมยืนโพสท่าโชว์แพงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องให้ช่างภาพจับภาพอยู่นั้นทำให้บรรดาช่างแต่งหน้าทำผมคอสตูมร่างชายใจหญิงสาวแตกใจแตกกันเป็นแถวๆ บางคนถึงกับเคลิ้มมือไม้อ่อนเมื่อได้สบกับสายตาหวานนิ่งของนายแบบตัวสูง
“เจ๊แอนนาซับหน้า เติมหน้าให้นายแบบหน่อยครับอย่ามัวแต่ลวนลามซิกแพคนายแบบมัน” ช่างภาพปากกรรไกรเอ่ยแซวช่างแต่งหน้าของตัวเองเมื่อเห็นสายตาของเจ๊แกมัวแต่จ้องเอาจ้องเอากับกล้ามเนื้อหน้าท้องนายแบบตัวสูงมากกว่าที่จะสนใจใบหน้าหล่อที่ตอนนี้เริ่มมีเหงื่อซึม
“แหมมม ของดีแบบนี้จะพลาดได้ยังไงละคะ นานทีน้องชานยอลของพี่จะถ่ายเซ็กซี่” ไม่พูดเปล่ามือที่ว่างจากการซับหน้าก็วางแหมะบนกล้ามเนื้อหน้าท้องแน่นๆจนเจ้าของร่างกายสะดุ้ง
“พอๆเลยเจ๊จับนานแล้วปล่อยเลย นายแบบมันขวัญเสียแล้ว” ชานยอลส่งสายตาขอบใจให้เพื่อนรักที่ช่วยชีวิตของเขาไว้
ไม่ได้รังเกียจนะรู้ว่าจับเล่นๆแต่มันอดเสียวสันหลังกับสายตาและมือไม้ของเจ๊แกไม่ได้จริงๆ
“ขวัยเอ๋ยขวัญมานะคะเดี๋ยวเจ๊จูบเรียกขวัญให้มามะ” ทำปากจู๋เสร็จสรรพให้นายแบบได้ขนลุกเล่นแล้วยังทิ้งสายตายั่วยวนไว้ให้หลอนเล่นๆต่ออีก
น่ากลัวจริงๆ
“รูปสุดท้ายแล้วถอดสูทออกแล้วเอาพาดบ่า” ช่างภาพมือดีกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อหางตาแลเห็นใครบางคนเดินเข้ามาในสตูดิโอ
แผนการกระตุกต่อมคนปากหนักที่ขี้หวงวิ่งแล่นเข้าสู่สมองทันที
ชานยอลยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยก่อนจะถอดสูทสีเทาออกแล้วนำมาพาดบ่าไว้ ร่างกายสมส่วนไม่ได้แห้งแบบที่ใครๆคิดเปิดเผยต่อสายตาหลายสิบคู่ในสตูดิโอแห่งนี้ แผงอกที่น่าซบ กล้ามเนื้อหน้าท้องขึ้นลอนที่น่าลูบไล้ กล้ามเนื้อแขนเป็นมัดอย่างไม่น่าเกลียด แนวกระดูกไหปลาร้าที่เรียงตัวกันอย่างเซ็กซี่ทำให้หลายๆคนลอบกลืนน้ำลาย
เซ็กซี่
ร้อนแรง
แชะ แชะ
จงแดรีบกดชัตเตอร์รัวเมื่อเห็นว่าสายตาร้อนแรงที่เข้าคอนเซปต์ปกครั้งนี้ของเพื่อนรักถูกฉายส่งมา
อ้อ อย่าคิดว่ามันส่งสายตาร้อนแรงพิศวาสนี่มาให้เขาเชียวนะ
คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาต่างหากล่ะ!
จงแดยิ้มกับรูปที่ถ่ายออกมารับรองถ้ารูปนี้ขึ้นปกทั้งสาวแท้และสาวเทียมจะต้องจับจองเป็นเจ้าของอย่างแน่นอนเขามั่นใจ จะเพราะอะไรเสียอีกล่ะ
รูปร่างหน้าตาที่ดึงดูดใจ
สายตาเร่าร้อน เซ็กซี่ ขยี้ใจ จนใครๆก็ต้องสยบให้กับมัน
แต่เสียดายสายตาของมันมีให้กับแค่คนข้างหลังเขาคนเดียวแค่นั้นแหละ
“เรียบร้อย กลับบ้านได้ ขอบคุณมากนะครับ” จงแดโค้งให้กับทีมงานทุกคนที่อยู่ช่วยงานจนสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีตลอดทั้งวัน
เสียงจ๊อกแจ๊กจอแจดังขึ้นกว่าเดิมเมื่องานถ่ายปกครั้งนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ทุกคนต่างกันช่วยเก็บของและอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ประกอบฉาก เครื่องสำอางถูกบรรจุลงกล่องเก็บอย่างเป็นระเบียบเรียบ
“กลับแล้วนะคะน้องชานยอล จุ๊บๆ”
“ขอบคุณมากเลยนะครับ ขอบคุณนะครับ”
นายแบบตัวสูงเดินโค้งให้กับทีมงานทุกๆคนที่กำลังกลับด้วยรอยยิ้มและด้วยความมีมารยาทที่ดีจึงทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ปลื้มในตัวของนายแบบกิตติมศักดิ์อย่างไม่ต้องสงสัย โดยเฉพาะเจ๊แอนนาใจหญิงช่างแต่งหน้าประจำตัวของนายแบบหนุ่มที่เททั้งใจยกทั้งตัวให้ไปแล้ว
“มารับมันเหรอ?” ระหว่างที่รอเพื่อนเปลี่ยนเสื้อผ้า จงแดที่กำลังจัดการโอนไฟล์รูปในกล้องลงแมคบุคตัวใหม่ล่าสุดหันมาถามคนที่นั่งเงียบๆอยู่บนโซฟา
“อืม” คนตัวเล็กตอบรับคำถามนั้นเพียงสั้นๆแล้วลุกขึ้นเดินไปยืนใกล้ๆจงแด
“คิดว่ารูปไหนขึ้นปกแล้วจะหมดแผงภายชั่วโมงเดียว” ช่างภาพมือฉมังคลิกไฟล์ภาพให้เล่นเป็นสไลด์ๆเพื่อให้คนตัวเล็กข้างๆได้พิจารณา
“ไม่น่าถาม รู้ดีอยู่แก่ใจ” แม้จะไม่ใช่คำตอบเสียทีเดียวแต่จงแดก็ยิ้มกริ่ม ลูกศรคลิกรูปที่ต้องการขึ้นมา
รูปสุดท้ายที่ใช้กระตุกต่อมหึงของคนพูดน้อยนี่แหละ
“อย่าคิดว่าไม่รู้วันหลังก็เนียนกว่านี้หน่อย” คำพูดที่รู้ทันถูกทิ้งไว้ให้หน้าชาเล่น
จะโหดไปไหนวะ
ปึก
“โอ๊ย เจ็บนะ”
เสียงโอดครวญดังขึ้นไม่เบานักทำให้จงแดที่เลือกรูปอยู่ถึงกับขำเมื่อหันไปเห็นว่าเพื่อนตัวสูงโดนศอกของคนตัวเล็กเข้าอย่างจังๆ
“หุบปากไปเลยไอ้จงแด เสือกเล่นห่าอะไรไม่รู้กูเจ็บตัวเลย” นิ้วเรียวถูกยกขึ้นชี้หน้าเพื่อนรักอย่างคาดโทษมืออีกข้างก็ลูบอยู่ที่หน้าท้องของตัวเอง
ศอกแหลมชะมัด
“แล้วใครเสือกให้เล่นตามวะ” จงแดทิ้งสายตาสมเพชให้กับเพื่อนตัวสูงที่ตอนนี้พยายามจะกอดคนตัวเล็กที่ยืนอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย
“ลู่หาน ขอกอดหน่อย” น้ำเสียงอ้อนๆพร้อมกับหน้าตาราวกับหมาตัวโตที่ไม่ได้เล่นกับเจ้าของทำให้เจ้าของชื่อเพียงแต่หันมาปรายสายตานิ่งๆใส่ก่อนจะหันกลับไป เพียงเท่านี้รอยยิ้มกว้างก็ฉายขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
ความอบอุ่นที่สัมผัสแผ่นหลังพร้อมทั้งแขนแกร่งที่สอดเขามากอดรอบเอวไว้ทำให้ลู่หานต้องถอนหายใจออกมาอย่างอ่อนใจ จมูกโด่งของคนที่ยืนซ้อนอยู่ข้างหลังกดซุกอยู่ที่แก้มใสเนิ่นนานอย่างไม่อายเพื่อน มือเล็กวางทับมือใหญ่ที่ประสานกันอยู่ที่หน้าท้องแบนราบของตัวเอง
“วันหลังถ้าเล่นแบบนี้อีกอย่าหวังจะได้ใกล้” น้ำเสียงไม่บ่งบอกอารมณ์แต่ชานยอลรู้ดีว่าคนของเขากำลังหงุดหงิดอยู่
“แค่อยากเห็นคนแถวนี้หึงแค่นั้นเอง อย่าหงุดหงิดสิ” เสียงทุ้มที่พูดอยู่ข้างหูทำให้ลู่หานต้องตวัดสายตาไปมอง
“แล้วเป็นไง พอใจมั้ย” ดวงตาเหมือนกวางถลึงใส่คนที่เอาแต่ยืนยิ้มกอดเขาไม่ปล่อย
“พอใจมากกกก หึงบ่อยๆก็ดีนะ” เสียงทุ้มกระซิบอยู่ข้างใบหูนิ่มก่อนจะกดจูบเบาๆที่ใบหูนิ่ม
ทำไมชานยอลจะไม่รู้ว่าคนที่ยืนนิ่งให้เขากอดอยู่นี้หวงเขาแค่ไหนที่ถอดเสื้อโชว์หุ่นเมื่อกี้
ก็แค่ทำตามคอนเซปต์ปกแค่นั้นเอง…
เรื่อยๆมาเรียงๆมีอารมณ์เดี๋ยวก็มา แฮ่
เจอกันจย๊าาาา
ความคิดเห็น