คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [I N T R O]
I n t r o
So we back in the club
Get that bodies rocking from side to side (side to side)
เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเน้นจังหวะหนักและรุนแรงดังก้องไปทั่วทั้งภายในสิ่งก่อสร้างที่หรูหราแห่งนี้ แสงและสีออกมาจากไฟเธคเลเซอร์สาดส่องไปทั่วตามจังหวะที่รุนแรงและเร่งเร้าของเสียงเพลง เหล่าผีเสื้อราตรีที่ท่องราตรียามค่ำคืนต่างวาดลวดลายด้วยท่วงท่าที่เซ็กซี่ใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร แก้วที่บรรจุน้ำสีอำพันถูกยกขึ้นจรดริมฝีปากบาง
แต่ทว่ายังไม่ทันได้ลิ้มรสก็โดนกระชากแก้วออกไปเสียอย่างนั้น
“ใครให้ดื่ม” เสียงทุ้มที่ดุขึ้นพร้อมทั้งคิ้วที่ขมวดเข้าหากันไม่ได้ช่วยให้คนฟังรู้สึกอะไรซ้ำร้ายมือขาวกลับช่วงชิงแก้วเครื่องดื่มของตนกลับมา
“ทำไมต้องมีใครให้ดื่ม ดื่มเองได้ ที่นี่ที่ไหนล่ะ?” น้ำเสียงเรียบๆถูกเอ่ยขึ้นหลังจากที่น้ำสีอำพันนั้นไหลลงลำคอไปเรียบร้อยแล้ว
“ผับ? แล้วยังไงใช่เรื่องไหม” แม้ว่าใบหน้าหล่อที่แสดงถึงความหงุดหงิดจะถูกความมืดบดบังแต่น้ำเสียงที่เจือความหงุดหงิดก็ไม่ได้ถูกบดบังไปแต่อย่างใด
“อะไรของมึงวะชานยอล เสือกเป็นคนชวนออกมาแท้ๆแต่มางี่เง่าอะไรของมึง” เพราะนั่งอยู่ในมุมที่เสียงไม่ค่อยดังจึงไม่ต้องตะโกนใส่กัน จงแดพูดขึ้นอย่างหน่ายๆเมื่อเห็นเพื่อนตัวดีตีหน้ายักษ์ใส่คนหน้าหวานที่ตอนนี้กระดกเหล้าเข้าปากสีหน้าเรียบเฉยอย่างไม่แสดงอารมณ์อะไร
“ถ้าไม่ใช่เหล้าจากโต๊ะอื่นมึงคิดว่ากูจะมานั่งหัวเสียแบบนี้ไหมวะ ไม่ต้องกินเอามานี่” มือใหญ่ดึงแก้วเหล้าออกจากมือของอีกคนทันที่ที่เห็นว่ามือขาวนั้นกำลังจะยกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้ง
“เป็นบ้าอะไร ปาร์ค ชานยอล” น้ำเสียงที่เรียบเฉยแต่แฝงไปด้วยความหงุดหงิดทำให้จงแดต้องยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มทันทีเพราะรู้สึกว่าเริ่มจะกลืนน้ำลายลงคอได้ยากเย็น
วอนหาเรื่องเองนะไอ้หูกาง
“ไม่ได้เป็นบ้าแต่ไม่ชอบ” น้ำเสียงที่พูดออกมาไม่ได้มีแววว่าจะอ่อนลงถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายก็เริ่มอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาแล้วเหมือนกัน
เอาเข้าไปครับ กูจะบ้า จงแดสบถด่าเพื่อนดังลั่นในใจ
“ไม่ชอบอะไรแค่เหล้าแก้วเดียว” บรรยากาศเริ่มมาคุเมื่อคนพูดเริ่มส่งสายตาเย็นเยียบให้คนตรงหน้าที่ออกอาการ งี่เง่า
“ไม่ชอบที่ไปรับเหล้าจากคนอื่น ไม่ชอบที่ส่งยิ้มให้คนอื่น ไม่ชอบให้ใครมามอง หึงด้วยหวงด้วยชัดพอมั้ย ลู่หาน” พูดจบก็กระแทกแก้วลงบนโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินหนีออกไปทันที
“เพื่อนนายมันงี่เง่า” แม้ปากจะพูดไปแบบนั้นแต่มุมปากกลับจุดรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
ก็ชอบโดนหึง...มีอะไรไหม?
“หึ ทำเสียอารมณ์กินเหล้าหมด ไปง้อมันไป” ลู่หานพยักหน้าตอบรับประโยคนั้นก่อนจะลุกเดินผ่านบาร์ไปยังลิฟท์
คิม จงแด มองตามแผ่นหลังของลู่หานจนประตูลิฟท์ได้ปิดไปแล้วจึงหันหน้ากลับมาสนใจแสงสีเสียงตรงหน้าอีกครั้งอย่างสบายอารมณ์
หงุดหงิด
Blue Label เพียวๆที่บริกรรินใส่แก้ววิสกี้ถูกยกกระดกไหลลงผ่านลำคอแกร่งสามแก้วติดกันรวดราวกับไม่กลัวว่าดีกรีร้อนแรงของวิสกี้รสเลิศจะทำให้ลำคอถูกเผาไหม้ แก้ววิสกี้ทรงสูงราคาแพงถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะกระจกอย่างแรงตามอารมณ์ของผู้ดื่ม
“ที่แท้ก็แอบหนีมาดื่มคนเดียวนี่เอง” น้ำเสียงเรียบๆของคนที่เขารู้ว่าใครไม่ได้ดึงความสนใจของคนที่นั่งดื่มวิสกี้รสเลิศสามแก้วรวดราวกับน้ำเปล่าให้หันกลับมามองเลยสักนิด
ลู่หานโบกมือเป็นเชิงไล่ให้บริกรออกไปจากห้อง เขารู้ว่าอีกคนต้องมาอยู่ที่นี่ห้องรับรองของผับที่มีไว้สำหรับแขกที่เมาแล้วกลับไม่ไหวหรือแขกที่พาคู่นอนของตนมาเสพสมกัน แต่ติดที่ว่าห้องนี้เป็นห้องที่พิเศษกว่าห้องรับรองของผับ
เพราะห้องนี้คือห้องนอนของเจ้าของผับ
อืม...ลู่หานเป็นเจ้าของผับแห่งนี้
เท้าเล็กๆที่อยู่ในรองเท้าหนังในตอนแรกถูกเปลี่ยนเป็นสลิปเปอร์สีเนื้อเรียบๆก้าวเดินมาหยุดอยู่ข้างๆผู้ชายตัวสูงที่นั่งไล้ปลายนิ้ววนรอบปากแก้วไปมา ฝ่ามือเล็กแตะเข้าที่ไหล่กว้าง
“โกรธรึไง” น้ำเสียงเรียบๆที่ตอนนี้อ่อนลงเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉย
“รู้อยู่จะถามทำไม” น้ำเสียงที่เรียบกว่าและแข็งกว่าตอบกลับมาทำลู่หานต้องแอบพ่นลมหายใจออกมา
“นายแบบนิตยสารชื่อดังงอนตุ๊บป่องเจ้าของผับโนเนม หล่อตายมั้งน่ะ” น้ำเสียงที่กระซิบอยู่ข้างหูพร้อมกับวงแขนที่เลื่อนมาโอบรอบคอแกร่งจากด้านหลังทำให้รอยยิ้มถูกกดอยู่มุมปาก
ง้อกันง่ายๆแบบนี้ทุกที
“หล่อจนสาวเหลียวและอยากขึ้นเตียงด้วยวันละสามรอบเลยล่ะ” คนโดนกอดพูดแหย่ขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี
“หึ ถ้านายมีสาวๆอยากขึ้นเตียงด้วยวันละสามรอบฉันคง...วันละสามคน” พูดจบวงแขนเล็กที่โอบรอบลำคอแกร่งก็หายไปเมื่อเจ้าตัวเดินไปหยุดยืนมองผู้คนในผับผ่านกระจกใส เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มแทรกเข้ามาในห้องทันทีที่ลู่หานเลื่อนบานกระจกให้เปิดออกเพียงน้อยนิด
So dance, dance, like it's the last, last night of your life, life
Gonna get you right
“ฝันเถอะลู่หานแค่เมื่อกี้ฉันก็หึงจนอยากจะกระทืบมันอยู่แล้วนะ” ชานยอลยื่นแก้วที่บรรจุวิสกี้รสดีให้กับเจ้าของเรือนผมสีเงินรับไป
“แล้วทำไมไม่ทำ” ลู่หานยืนพิงกำแพงแล้วยกแก้วขึ้นจิบ
“อยากลงหน้าหนึ่งด้วยกันมั้ยล่ะ...ที่รัก” เงาใหญ่ที่เคลื่อนทาบทับพร้อมทั้งริมฝีปากที่แนบเข้ากับริมฝีปากของคนที่ยืนพิงกำแพงอยู่อย่างรวดเร็ว ความเย็นของก้อนน้ำแข็งที่แตะลิ้นเล็กพร้อมทั้งกลิ่นวิสกี้ทำให้รู้ว่าคนตัวสูงนั้นอมน้ำแข็งอยู่ไว้ในปากด้วย ลิ้นสากระคายไล่ต้อนลิ้นเล็กนุ่มอย่างเร่าร้อนก้อนน้ำแข็งตอนนี้ที่ถูกหลอมละลายด้วยน้ำลายจากรสจูบของทั้งคู่ให้เหลือก้อนเล็กลงถูกดันจากลิ้นสากส่งไปสู่ลิ้นเล็กที่ตวัดดูดก้อนน้ำแข็งนั้นอย่างรวดเร็ว อกแกร่งถูกผลักออกอย่างรวดเร็ว ชานยอลเสตัวออกไปเพียงเล็กน้อย
Cause baby tonight, the DJ got us falling in love again
ลู่หานกระดกวิสกี้เข้าปากอย่างรวดเร็วก่อนสาวเท้าเข้าหาร่างสูงมือขาวทั้งสองข้างกระชากปกเสื้อสีเข้มของคนตัวสูงให้โน้มลงมาก่อนจะเป็นฝ่ายทาบทับริมฝีปากเข้าหาอีกคนเสียเอง Blue Label ที่ไม่ได้ถูกกลืนลงสู่ลำคอถูกป้อนจากริมฝีปากบางเข้าสู่ริมฝีปากสวยของอีกฝ่ายอย่างร้อนแรงไม่แพ้ดีกรีเหล้าเลยสักนิด ลิ้นเล็กลิ้นสากโรมรันเข้าหากันอย่างไม่มีใครยอมรามือทั้งดูดทั้งดึงทั้งพันกันจนแทบจะหลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกัน น้ำสีใสที่ไม่ใช่แอลกอฮอล์รสเลิศเอ่อล้นที่มุมปากของคนที่จับปกเสื้อเขาแน่นแต่ไม่ทันที่จะไหลไปไหนลิ้นสากก็แลบออกมาตวัดไล้เก็บไว้เสียเองยิ่งกว่าเสียดายวิสกี้รสเลิศ ลมหายใจที่รินรดกันอยู่เริ่มติดขัดเพราะมัวแต่แลกความร้อนแรงวาบหวามกันเสียจนหายใจไม่ทันชานยอลค่อยๆถอนริมฝีปากจากปากบางที่ตอนนี้แดงและเจ่อเพราะรสจูบของทั้งคู่
“วันหลังอย่าหึงงี่เง่า ไม่ง้อหรอกนะ” ลู่หานพูดเสียงนิ่งตามฉบับพร้อมกับเดินไปนั่งลงบนเตียงมือขาวหยิบน้ำแข็งจากถังสีเงินเข้าปาก
“คงยากเพราะนาย...นายทำให้ฉันตกหลุมรักเองนะ” เสียงทุ้มที่กระซิบข้างหูใกล้ๆทำให้ใบหน้าหวานคลี่รอยยิ้มหวานเสียจนคนที่มองอยู่แอบใจกระตุก
“นายก็ทำให้ฉันตกหลุมรักนายทุกครั้งเหมือนกัน” ลู่หานย้ายตัวขึ้นไปนั่งบนตักของคนตัวสูง นิ้วขาวไล้ตามกรอบใบหน้าหล่อเหลา
Cause baby tonight, the DJ got us falling in love again
เพราะที่รัก คืนนี้ ดีเจทำให้เราตกหลุมรักกันอีกแล้ว
เสียงเนื้อเพลงท่อนสุดท้ายพร้อมความหมายที่ทั้งคู่รับรู้มันด้วยใจทำให้ใบหน้าและริมฝีปากของคนทั้งคู่เคลื่อนเข้าหากันอีกครั้ง และ อีกครั้ง
น้ำแข็งที่ละลายเหลือแต่ความเย็นแผ่ซ่านในโพรงปากถูกทดแทนด้วยเหล้ารสร้อนแรง
ถือเป็นการดื่ม Blue Label ที่ถูกวิธี
ถึงจะได้สัมผัสรสชาติที่ล้ำลึกที่สุดในโลกว่าเป็นเช่นไร
TBC.
ความคิดเห็น