Grassroots practitioners เจ้าหญิงติ๊งต๊อง น๊องแน๊ง น่ารัก

บทนำ
โอลาเน่ เฮเลน ฮายด์

     กาลครั้งหนึ่งห้าวันที่แล้ว -___-; มีเจ้าหญิงองค์น้อยๆองค์หนึ่งทรงพระนามว่า เจ้าหญิงโอลาเน่ เฮเลน ฮายด์ เป็นพระราชธิดาของพระราชา ฮิวลิส เฮเลน ฮายด์ มีพระราชินีคู่กายและคู่ใจนามว่า ไดอาน่า ฮาเกท เวล (ยังไม่เปลี่ยนนามสกุลเต๊อะ>o<) และยังมีพี่ชายอยู่หนึ่งคนที่ชอบเป็นสิ่งมีชีวิตจำพวกรักนะแต่ไม่แสดงออก แต่จะชอบมีกริยาแปลกๆเวลาหวงแตกต่างกันไปแล้วแต่อารมณ์ หลักๆก็จะมีกวนประสาทจนน่าถีบ เอาล่ะพร่ามซะนาน เอาเป็นว่า ชื่อ โอลิโน สกุลเดียวกันพอ =_=

หลังจากที่ฉันกลับจากไปเรียนต่อที่อเมริกาได้ห้าวัน ชิวิตฉันก็เหมือนจะไร้สิ้นความหมาย ด้วยความที่ว่างจัด ทุกวินาทีก็ได้แต่นั่งหายใจทิ้ง บางวันก็นั่งแกล้งหมา บางเวลาก็นั่งด่าตัวเอง ซึ่งชีวิตนี้ของฉัน สรุปได้ง่ายๆและได้ใจความว่า

ไร้สาระโดยไร้ข้อกังขาใดๆทั้งสิ้น!-^-

“เสด็จแม่ลูกเบื่อเพคะ!” ฉันนั่งอยู่ในห้องพระราชินีหรือก็คือแม่ของฉันนั่นแหละ

“ลูกหญิงของแม่เบื่ออะไรจ๊ะ หรือของที่แม่เตรียมไว้ให้ไม่ถูกใจลูกกัน แม่เสียใจนะเนี่ย ^O^!”

ปากก็ถามออกมาอย่างนั้น ช่างไม่รับกับหน้า ที่ยิ้มกว้างสามร้อยหกสิบองศานั่นเลยสักนิดเดียว-____-

“ไม่ใช่เพคะ เสด็จแม่ทายผิด ลูกเบื่อเพคะ เบื่อที่ไม่มีอะไรทำ นอกจาก นั่งนอนและก็กิน ลูกเหมือนหมาตั้งแต่ก้าวลงมาจากเครื่องบินนาทีแรกแล้วเพคะ=^=!!!”

“หยาบบบบบบบบมากกกกกก ไหนว่ามาซิลูกหญิงอย่างทำอะไรให้จิตใจแจ่มชื่นเอ่ย>___<!”

ทำไมต้องเน้นคำว่าหยาบ-_-^ แถมยังยิ้มหน้าบานได้อยู่อีกต่างหาก

“-__-;;;”

“อย่ามองหน้าแม่แบบนั่นสิ น้อยใจนะ  โอเคๆงั้นแม่อนุญาติให้หญิงเลี้ยงสัตว์สองเขาได้ล่ะกัน ลั้ลล้าๆ^O^”

“เด็จแม่ทรงอนุญาตให้ลาเน่เลี้ยงกระต่ายหรอเพคะ*0*”

“กระต่ายที่ไหนมีเขากันเล่า”

“อ้าว ~ ไอ้ที่โผล่พ้นหัวทั้งสองข้างไม่ได้เรียกว่าเขาหรอเพคะ?”

พระราชินีทำหน้าเอือมระอาใส่ฉัน มันหมายความว่าไงอะ เด็กนอกไม่เข้าใจ >.<

“ไอ้นั่นมันหูจ่ะ ไม่ใช่เขา”

“หู? แล้วสัตว์สองเขามันคืออะไรเพคะ=_=”

 “อ้อ ควายไงจ่ะ ควายที่ใช้ไถนาน่ะจ่ะ ^O^”

“เด็จแม่หาว่าหญิงเป็นควาย T T”

“อ่า -o-“

“ลาเน่ไม่เลี้ยงสัตว์ แล้วเพคะ แต่...ลาเน่จะใช่ชีวิตแบบสามัญชนเพคะ !”