คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ดูแลคนป่วย 100%
\\\"เป็นไงบ้าง� หาเพลงได้ยัง� น่าสงสารจังพวกคนไม่มีความสามารถเนี่ย :P เอสเจ\\\"
\\\"ฮึ...เดี๋ยวก็ได้รู้ว่าพวกชั้นไม่ธรรมดาแน่ๆ\\\"ยูริพูดอย่างมั่นใจ
\\\"ชั้นว่าเราไปซ้อมกันเหอะ\\\"ซอฮยอนพูดขึ้น
\\\"อืม...ป่ะ\\\"ว่าแล้วทุกคนก็เดินออกไป
ที่บ้านซูยอง�� สาวๆต่างซ้อมกันอย่างขมักเขม้นทั้งร้องและเต้น
..................
.................
[단체] 사랑해 널 이느낌 이대로 그려왔던 헤매임의 끝
[ทั้งหมด]ซา รัง แฮ นอล รี นือ กิม มี แด โร กือ รยอ วัซ ดอน เฮ แม อิม อี กึท
이세상 속에서 반복되는 슬픔 이젠 안녕
ที เซ ซัง ซก เก ซอ พัน บก ดเว นึน ซึล พึม มี เจน อัน นยอง
수많은 알수없는 길속에 희미한 빛을 난 쫓아가
ซู มัน ฮึน นัล ซู ออบ นึน กิล ซก เก ฮี มี ฮัน พิช ชึล นัน จด ชา กา
언제까지나 너 함께하는거야 다시 만난 우리의
ออน เจ กา จี นา นอ ฮัม เก ฮา นึน กอ ยา ทา ชี มัน นัน นู รี เอ ....................
\\\"เย้�� เราทำได้\\\"ยุนอาพูดขึ้นเมื่อซ้อมมานานจนทุกคนทำได้
\\\"ฮ้าวววววววว...ชั้นง่วงแล้วน่ะ� ไปนอนก่อนนะ\\\"ยูริพูดเมื่อซ้อมจนมาถึง5ทุ่มแล้ว
\\\"แล้วไม่กินข้าวหรอยูริ� พวกเรายังไม่ได้กินอะไรเลยนะ\\\"ซันนี่พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง
\\\"ชั้นไม่อ่ะ ง่วงแล้ว ใครอยากกินก็ทำมาม่าเอาแล้วกันนะ\\\"ยูริพูดจบก็เข้านอนทันที
\\\"งั้นใครจะกินมาม่าบ้างอ่ะ\\\"เมื่อซอถามทุกคนยกมือหมดเว้นแต่แทยอนคนเดียว
\\\"อ้าวแทแทไมไม่กินล่ะ\\\"ฮโยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง
\\\"ไม่อ่ะ ชั้นไม่หิวหรอก อีกอย่างชั้นยังเต้นไม่ค่อยดี ขอซ้อมต่อนะ^^\\\"แทยอนพูดแล้วส่งยิ้มให้เพื่อนสาว
\\\"เอ่อ...งั้นก็อย่าหักโหมเกินไปนะ\\\"ทิฟพูดขึ้นก่อนจะเดินตามคนอื่นเข้าครัวไปทำมาม่ากิน
\\\"^^\\\"แทแทได้แต่ยิ้มตอบเท่านั้น\\\"
...................................
......................
............
.....
เช้าแล้ว
เมื่อสาวๆตื่นขึ้นมาไม่พบแทยอน จึงแยกกันหา พอเห็นว่าเริ่มจะสายจึงรีบไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วกินแซนวิช9ชิ้นที่เตรียมไว้เป็นอาหารเช้าตั้งแต่เมื่อวาน� แล้วก็พากันหาแทแทต่อ
\\\"แทยอนนนนนนนนน\\\"
\\\"แทแทอยู่หนายยยยยยยยยยยย\\\"
\\\"แทททททททททท\\\"
แต่ละคนต่างตะโกนเรียกแทๆ
\\\"เฮ้ยเจอแล้ว!!\\\"เจสตะโกนบอกเพื่อนๆเมื่อเห็นแทๆนอนอยู่ในห้องโถงที่พวกเธอซ้อมเต้นเมื่อคืน� ทุกคนจึงวิ่งมาหาแทๆ
\\\"แทๆๆๆ\\\"ทิฟปลุกแทเบาๆ
\\\"แทยอนตื่นสิ\\\"ซูยองพูดพร้อมตีหน้าแทยอนเบาๆเพื่อให้รู้สึกตัว
\\\"อืม...หือ\\\"แทยอนค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วครางครวญเบาๆ
\\\"แทเป็นไรรึป่าว\\\"ซอพูดพูดเมื่อแทๆตื่น
\\\"คงไม่เป็นอะไรหรอกจ่ะ สงสัยเมื่อคืนซ้อมดึกไปหน่อยเลยนอนนานน่ะ\\\"แทยอนตอบเบาๆ
\\\"หน้าเธอซีดจังแทยอน� ไม่ต้องไปโรงเรียนหรอกวันนี้\\\"ซันนี่พูดขึ้นเมื่อสังเกตเห็นหน้าแทยอนที่ซีดเผือด
\\\"ไม่เป็นไรชั้นไหว^^\\\"แทยอนพูดแล้วฝืนยิ้ม
\\\"แล้วเมื่อคืนแกนอนกี่ทุ่มวะ\\\"ซอถามขึ้น
\\\"เอ่อ...ตี5น่ะ- -;\\\"แทยอนตอบเสียงแห้ง
\\\"โหย ชั้นว่าแกไปโรงเรียนไม่ไหวหรอกมั้ง\\\"ซูยองพูดอย่างเป็นห่วง
\\\"ไหวน่า...ชั้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ\\\"แทพูดจบก็ไปอาบน้ำแต่งตัว
.....................
\\\"เสร็จแล้วล่ะ� ไปโรงเรียนกันเหอะ\\\"แทแทพูดเมื่อเดินลงมาจากบัยได
\\\"เฮ้ย!!...หน้าแกซีดกว่าเดิมอีกว่ะ� ไหวปะเนี่ย\\\"ยุนอาทักขึ้นอย่างตกใจเมื่อเห็นหน้าเพื่อนสาว
\\\"อืม...ไหว\\\"แทยอนพูดเบาๆเหมือนไม่มีแรงจะพูด
\\\"แล้วแซนวิชของแทแทล่ะ แต่เอ๋ฉันจำได้ว่ามันไม่เหลือนี่นา� ใครกินเกินรึป่าวฮะ\\\"ยูริพูดพลางถามหาแซนวิชของแทยอน
\\\"ชั้นเองแหละ� เมื่อคืนตอนซ้อมลุกขึ้นมากินน่ะ� ไม่เป็นไร...ชั้นไม่หิว� ไปโรงเรียนได้แล้วป่ะ\\\"แทยอนพูดแล้วก็ชวนเพื่อนๆไปโรงเรียน
ที่โรงเรียน
เมื่อสาวๆลงจากรถก็มาเจอกับพวกเอสเจพอดี� อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นฟะ
\"เป็นไงยัยลิง พวกเธอซ้อมเพลงไปถึงไหนแล้ว� อ๊ะๆ...อย่าบอกนะว่ายังหาเพลงไม่ได้เลยอ่ะ555+\"อึนฮยอกพูดแล้วหัวเราะอย่างสะใจ
\"โหไอ้หน้าไก่...เจอปุ๊บก็หาเรื่องปั๊บเลยนะเนี่ย\"ยูริพูดแล้วทำท่าเหมือนจะหาเรื่อง
\"ทำไมยัยหน้าลิง\"แต่อึนฮยอกยังไม่หยุด
\"แก!...แกว่าชั้นหน้าลิงไอ้ไก่\"ยูริพูดอย่างอารมณ์เดือด
\"เออ...ยัย-หน้า-ลิง555+\"อึนฮยอกพูดเน้น แล้วหัวเราะออกมา
\"ไอ้ไก่!\"ยูริไม่ยอมแพ้
\"ยัยลิง!\"
\"ไอ้ไก่!!\"
\"ยัยลิง!!\"
\"ไอ้ไก่!!!\"
\"อารายยัยลิง!!!\"
\"แกไม่ตายดีแน่...ยากกกกกกกกกกกกกก\"ยูริพูดแล้วยกกระเป๋าขึ้นมาจะตีอึนฮยอก� แต่อึนฮยอกวิ่งหนี ยูริจึงวิ่งตามไปฆ่า...= =;
\"เฮ้อ!...ชั้นล่ะเบื่อลิงไก่คู่นี้\"ยุนอากับซีวอนพูดออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย= =;
\"นี่นายพูดตามชั้นทำไม\"ยุนอาหันไปค้อนใส่ซีวอน
\"อะไร...ใครกันแน่พูดตาม\"ซีวอนไม่ยอมแพ้
\"นี่!!!...นายหาว่าชั้นพูดตามนายหรอไอ้วอน\"ยุนของขึ้นแล้ว
\"อารั้ย...ชั้นไม่ได้บอกว่าเป็นเธอสักหน่อยยัยยุน อย่าร้อนตัวดิ๊:P\"ซีวอนพูดแล้วแลบลิ้นใส่ยุนอา
\"แหวะ...ลิ้นสวยตายล่ะ โชว์อยู่ได้ น่าเกลียด!!!\"ยุนอาพูดกลับอย่างสะใจ
\"นี่เธอ!!!\"ซีวอนชี้หน้ายุนอา
\"พอเหอะน่า!\"ฮีชอลห้ามทัพไว้
\"เชอะ!!!\"ยุนอาเชิดใส่
\"ชิ!!!\"ซีวอนก็ไม่น้อยหน้า= =;
\"นายทึกถ้านายเห็นหน้าชั้นที่ซีดแล้วนายต้องหัวเราะเยาะฉันแน่ๆ��ฉันจะไม่อ่อนแอต่อหน้านายหนอกนายทึก\"<<<(แทยอนคิดในใจ)� ดังนั้นตั้งแต่ยงจากรถแทแทก็เอาแต่ก้มหน้า จนทึกสังเกตเห็นความแปลกของแทแท
\"นี่แทยอนทำไมเธอเอาแต่ก้มหน้าอยู่ได้ฮะ\"นายทึกเดินเข้ามาแทยอน
\"เรื่องของชั้น อย่ามายุ่ง...ชั้นของตัวนะ\"แทยอนเมื่อรู้สึกเวียนหัวมากจึงเดินเบี่ยงลีทึก แต่นายลีทึกก็ขวางไว้
\"ชั้นไม่ให้เธอไป เธอก็ยังไปไหนไม่ได้...รึว่าที่ก้มหน้าเพราะอายที่ต้องขึ้นร้องเพลงแข่งกับพวกชั้น นี่สละสิทธิ์ยังทันน้าแทยอน\"ลีทึกยังไม่ยอมเลิกกัดแทแท
\"นี่!...ชั้นยังไม่อยากทะเลอะกับนายนะ แล้วชั้นก็ไม่ได้อายด้วย จำไว้!!!\"แทแทใช้พลังที่เหลือว่าลีทึกไป� ทำให้เธอรู้สึกปวดหัวเอามากๆ� ภาพต่างๆที่มองเห็นเริ่มลางลง� และในที่สุดร่างกายเธอก็หมดแรงแล้วล้มไปกองกับพื้น
\"แทยอน!!!\"<<<(นี่เป็นเสียงสุดท้ายที่แทแทได้ยิน)
-----------------------------
-------------------
----------
(แทยอน : พาก)
ตอนนี้ชั้นเริ่มรู้สึกตัว� แล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมา ชั้นกวาดสายตาไปรอบๆและไปสะดุดกับร่างๆหนึ่งที่กำลังยืนหันหลังให้ดับเธอ เธอจึงถือวิสาสะเรียกเขา
\"เอ่อ...นั่นใครค่ะ\"ชั้นเรียกเค้า� พอร่างนั้นหันมาทางฉัน� ก็ทำให้ฉันงงอย่างมากเพราะเค้าคือ...ลีทึก
\"อ้าวเธอฟื้นแล้วหรอ\"นายนั่นถามฉันได้ปัญญาอ่อนมาก
\"ยังมั้ง...ถามมาได้ก็เห็นๆอยู่\"ชั้นว่านายนั่นไป� โฮะๆๆสะใจจริงๆ
\"โหฟื้นปุ๊บก็ปากจัดเลยนะเธอ\"มันว่าชั้น
\"ที่นี่ที่ไหนน่ะ แล้วชั้นมาที่นี่ได้ยังไง แล้วชั้นเป็นอะไรเนี่ย� โอ๊ย...ปวดหัว\"ชั้นถามสิ่งที่อยากรู้� แต่กลับปวดหัวอย่างรุนแรง
\"นี่เธออย่าเพิ่งถามเลย...กินข้าวต้ม� กินยาแล้วก็พักผ่อนเหอะ\"นายนั่นสอนฉัน��
\"ไม่!...นายตอบมาก่อน\"ชั้นยื้อ ก็อยากรุนิ
\"เออๆก็ได้...ก็เธอน่ะเป็นลม ชั้นก็เลยเป็นสุภาพบุรุษอุ้มเธอมาที่นี่ไง� ห้องพยาบาลไง� อ้อยุนอาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฉันฟังหมดแล้ว� ชั้นว่าเธอไม่น่าซ้อมขนาดนั้นนะ\"นายนั่นพูดให้ฉันฟัง
\"เฮอะ!...ที่นายไม่อยากให้ฉันซ้อมมากเพราะไม่อยากให้ชั้นเก่งกว่าล่ะสิ\"ชั้นพูดอย่างที่ชั้นคิด
\"เฮ้อ!...เธอจะคิดยังไงก็เชิญ� แต่กินข้าวต้มก่อน จะได้หายไวๆชั้นไม่มีคนกัดด้วย� ม่ะชั้นป้อน\"นายนั่นตักข้าวต้มมาเป่าให้หายร้อย แล้วยกมาที่ปากชั้น
\"ชั้นกินเองได้ย่ะ\"ชั้นพูดออกไป
\"นี่!...อย่าดื้อดิ� ชั้นป้อนเอง\"นายนั่งมันขึ้นเสียงใส่ฉันอ่ะ กลัวๆ สุดท้ายชั้นก็ต้องจนใจยอมให้นายทึกป้อนจนหมดชาม
\"อื้ม...เก่งมากเด็กน้อย\"นายทึกพูดแล้วก็ลูบหัวชั้น
\"ชั้นไม่ใช่เด็กนะ\"ชั้นตอบกลับไป� ก็ชั้นโตแล้วนี่นา
\"ม่ะกินยากัน\"นายนั่นหยิบยาแล้วเดินมาหาฉัน� แต่ว่าชั้นไม่อยากกินยานี่นา� ตั้งแต่เกิดมาชั้นกินยาไม่ถึง10ครั้งด้วยซ้ำ� ยอมตายดีกว่าให้กินยา
\"ไม่!...ไม่กินยา\"ชั้นพูดขาดคำ
\"กินซะ จะได้หายไวๆ\"นายนั่นกล่อมชั้น
\"ไม่!!!\"ชั้นส่ายหัวยิกๆ แล้วกำลังจะกระโดดออกจากเตียงแล้ววิ่งหนี� แต่นายทึกดึงมือชั้นไว้ได้ทันอ่า~
\"นี่!...ถ้าเธอไม่ยอมกินยาชั้นจะปล้ำเธอจริงๆนะ\"นายบ้านั่นพูดจบก็คร่อมตัวชั้นทันที
\"ไม่!!!\"ชั้นยังปฏิเสธหัวชนฝา
\"จะยอมกินมั้ย\"นายนั่นพูดแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ชั้นอีก� ฮือๆๆๆกลัวอ่า~~
\"ฮือๆๆๆ\"ชั้นบีบน้ำตาออกมาเผื่อนายนี่จะยอมปล่อยแล้วชั้นก็จะชิ่งหนีไปเลย555+แผนเด็ด
\"เฮ้ย!!!...เธอร้องไห้ทำไม\"นายนั่นดูตกใจมากๆเลย
\"นายก็ปล่อยชั้นสิ ฮือๆๆ\"ฮ่าๆตามแผนเด๊ะเลย
\"ไม่!!!...จนกว่าเธอจะยอมกินยา� หรือว่าเธอจะยอมให้ฉันปล้ำแทนล่ะ ฮึๆ\"อ๊ากกก ไม่เป็นไปตามแผนแฮะ
\"เฮ้ย!...ยอมๆๆๆ� ยอมกินยาก็ได้\"ชั้นจำใจยอมกินยา� นายนั่นจึงลุกออกจากชั้นแล้วยื่นยากับน้ำมาให้
\"อึ๊บ...\"ชั้นกินยาเข้าไป อึ๋ย ขมง่ะ แล้วรีบยกน้ำดื่มทันที
\"555+ เธอกลัวยาขนาดนั้นเลยหรอ ดูทำหน้าเข้าสิ� อย่ากะกินขี้\"ดูมันเปรียบเข้า= =;
\"ขมอ๊ะ\"ชั้นร้องมาจากใจจริงเลยล่ะ
\"เด็กน้อยจริงๆเลยเธอเนี่ย\"นายนั่นยิ้มให้ชั้นแล้วก็ลูบหัวฉันเบาๆ� เฮ้ย...ทำไมชั้นรู้สึกใจเต้นแรงจังอ่ะ
\"พักผ่อนเยอะๆนะแทยอน� ชั้นไปเรียนแล้วล่ะ\"ลีทึกพูดก่อนจะออกไปจากห้องพยาบาล
อ๊ากกกกก...นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย� ทำไมหัวใจมันเต้นรัวจังอ่ะ�
เม้นท์ด้วยน้าจ้า ><�
ความคิดเห็น