คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Diary หน้าที่ 1
ทุกคนเคยคิดไหมละว่าความรักนั้นมันไม่ได้เกิดขึ้นโดยความบังเอิญ.....แต่ว่าความรักนั้นมันเกิดขึ้นจากพรหมลิขิตของคน 2คน เมื่อถึงเวลา..ที่คน 2คนจะต้องเจอกัน ด้ายแดงแห่งพรหมลิขิตจะพาพวกเค้าทั้ง 2มาเจอกันแม้จะต้องเจออุป-
สรรคต่างๆมากมาย หรือต้องพลัดพลากจากกันไป.....แต่พวกเค้าก็จะร่วมฝ่าฝันกันไปตราบได้ที่ความรักยังคงอยู่และ ด้ายแดงแห่งพรหมลิขิตไม่ตัดขาดจากกัน....
"โอ้! เจ้าหญิงได้โปรดตื่นขึ้นมาด้วยการจุมพิตของข้าพเจ้าด้วยเถิด" อุ้ยตาย!
ว้าย!.....กรี้ด! (>////<) ชาตินี้ข้าน้อยกำลังจะได้ถูกจู~จู้บบบบส์กับเจ้าชายแว้วว อิอิ
เอ้า จู้บบบบบบบส์.......
" กรี้ดดดดดดดดด! อีเดยยยยยยย์ หยุดดดดดน่า! ช้านเปงผู้หญิงนะแกกก
สต๊อป..ป...ป!"
"อะเอ๋! กะเกิดอารา~ยขึ้นอะแก อะ..หรือว่าพวกแกกำลังนินทาฉันอยู่ (O_o)" ชั้นสะดุ้งขึ้น
ปักกก! เสียงตบหัวดังสนั่นหวั่นไหวตั้งแต่หน้าโรงเรียนยันหลังโรงเรียน
"แหม ถ้าฉันนินทาจริงๆแกก็คงไม่เหลือรอดหรอกนี้จะบอกอะไรให้ฟังนะ เมื่อกี้เองหลับแล้วฝันบ้าอารัยก็มะรุอยู่ดีๆเองก็มากระโดดกอดชั้นแถมทำถ้าจะจูบฉันอีก นี้แกรู้ไหมว่า? ฉันรับไม่ได้นะเนี่ย นี้ถ้าแกไม่ตื่นขึ้นมาก่อนชั้นสงสัยจะเสียราคีเพราะโดนแกจูบก่อนแน่ๆเลย ฮือๆ ฉันคงไม่สามารถแต่งงานได้แล้วละแก(ToT...) "
" เกินไปน่าแก(-*-)" ชิ! ไม่น่าเป็นความฝันเลยถ้าเป็นความจริงละก็ ฮึ..ฮึไม่
เหลือรอดหรอกครุๆ แหมส่วนไอ้คุณเพื่อนที่แสนดีก็ดันตบหัวชั้นซะ...อะโฮย..เจ็บ
ซะสุดๆ ฮึ!ฝากไว้ก่อนเถอะเอง เออ ลืมแนะนำตัวเลย....
หวัดดีค่ะ ฉันมีชื่อชื่อว่า วันศุกร์ค่ะ มายนิคเนมว่า ฟรายเดย์ แต่ฉันดิดว่าชื่อ
เล่นของฉันนะยาวไปก็เลยให้เรียกสั้นๆว่า เดย์ (บ้างคนคงสงสัยละสิค่ะว่าทำไมฉันถึงให้คนอื่นเรียกชื่อเล่นสั้นๆของฉันว่า เดย์ ก็เพราะว่า...ถ้าฉันให้เรียกว่าฟราย พอหลังๆก้อจะกลายเป็น ฟาย เพราะเช่นนั้นชื่อเล่นของฉันก็จะไม่เป็นมงคลตามไปด้วย) ส่วน My friend ที่น่า love ที่ตบหัวฉันเมื่อกี้คุณหล่อนมีชื่อว่า เจนจิรา ชื่อเล่นว่า
แจน (แต่ฉันว่าน่าจะเปลี่ยนเป็นแจ็นซะมากกว่าเพราะเสียงของคุณเจ๊นั้น 18หลอดจริงๆ ฮิๆ)
"เฮอะๆ นี้ยายเดย์ฉันว่ามันก็จริงอย่างที่ยายแจนพูดมาทั้งหมดนั้นแหละถ้าเกิดว่าเธอตื่นช้ากว่านี้ละก้อ......ฉันว่าชั้นคงต้องดูหนัง X แบบ ญ.หญิงกับ ญ.หญิง แน่ๆ
เลย 5555555+ (>O<...)" ส่วนคนที่กำลังพูดภาษาสุนัข..สุนัข อยู่นี้เธอมีนามว่า
คริสติน่า หรือเรียกสั้นๆว่า คริส ชิ! ถ้าพูดถึงเธอคนนี้คงต้องนึกถึงหน้าตา ลองคิดดู
สิว่าสวยถึงขนาดเป็นดาวของโรงเรียนเลยนะเนี่ย ฮิฮิ ภูมิใจที่มีเพื่อนสวย (^o^) หนุ่มเนี่ยมารุมจีบกันตรึม แต่เธอก็ตอบปฏิเสธเรื่อยมา ชิ! ถ้าเป็นฉันละก็จะม่าย
ปฏิเสธเลยซักคน คริๆ (เธอเป็นลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศษ แต่ดั้นพูดภาษาไทยซะคล่องปรื่อยังกับเป็นเจ้าของภาษาซะงั้น)
"ช่ายมะๆ แกถ้ามันตื่นไม่ทันนี้มีหวัง...โอ้ออออว ....ม่า~ย"
"โธ่ๆ ขวัญเอยขวัญมาเพื่อนนะเพื่อนเลิฟ" โอ้ย! ยายคริสรับมุขยายแจน
ซะดีจริงๆ ชิชะ คู่หู่ดูโอ้ จริงๆเลยพวกนี้
"โธ่ๆไม่เป็นไรหรอกเพื่อน อนาคตที่สดใสรอเราอยู่..อ..อ" แน่ๆไม่เลิกแต่ไอ้
ประโยคหลังๆนี้มานคุ้นๆอยู่นะ.......อืม..แต่ก้อช่างมานเถอะ
"เลิกเหอะๆ ขอร้อง"
"ก้อด้าย 555555+" แหมแถมพูดประสานเสียงกันอีกนังพวกนี้ ชิกลับบ้านดีกว่าไม่งั้นโดนไอ้พี่บ้ากัดแน่ๆเลย ยิ่งดุเหมือนสุนัขอยู่ด้วย ฮิฮิ
"เออ นี้ทั้ง 2ตัว เอ้ย! 2คน เดียวชั้นกลับบ้านก่อนนะแล้วเดียวพรุ่งนี้ค่อยเจอกัน"
" เออ นี้แกแกกลับบ้านไหวเหรอขนาดขั้นยังกลับไม่ไหวเลยแก"
" แน่ๆ กวนฝ่าพระบาทแล้วยายแจนมามุขนี้เลยเหรอเมิงเดียว รองเท้า
ป๊อป ทีนส์ จะลอยลิ้วๆเข้าปากโดยไม่รู้ตัวนะเออ"
"ไม่ต้องเลยแก! จะรีบกลับบ้านไม่ช่ายเหรอรีบกลับไปเลยแก"
" เออ บ้ายบาย"
" แล้วพรุ่งนี้รีบมาละ คุณนายสายเสมอ" ทั้ง 2ประสานเสียงพร้อมกัน
" เออรู้แล้วน่าสั่งเหมือนแม่ตูเลย(-*-)"
แต่ดีหน่อยที่บ้านฉันของอยู่ใกล้ๆกับโรงเรียนเลยมาทันทุกรอบเฮอะๆเป็นความโชคดีของยัยวันศุกร์ ชิ! พอกลับถึงบ้านก็คงโดนไอ้พี่ชายก็คงจะต้องแกล้งเราตามระเบียบ..โอ้ยยยย! จะทำยังดี คิดซิ...ดิดซิ...ยัยวันศุกร์
อุ้ย! มัวแต่คิดอะไรเพลินเดินเลยซอยบ้านไปตั้งซอยหนึ่ง เฮ้~อ! อีกแล้วยัยวันศุกร์ความซุ่มซ้ามของเธอนี้ไม่มีที่สิ้นสุดเลย เอ้! นั้นตรงซอยหน้าบ้านเรานี้
มีครายนอนสลบอยู่ด้วย เฮอะๆ ความสอดรู้ของอีวันศุกร์ไม่มีที่สิ้นสุดอยู่แล้วอย่างนี้ต้องสอดรู้จักหน่อยแว้วเดินไปดูใกล้หน่อยดีกว่า ตึก..ตึก..ตึก(เดินแบบย่องเบา)
แว้~กกก (OoO) นะ..นะ..นี่มัน
ความคิดเห็น