ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC BTS] 사랑은 무엇인가 ♢( what is love? ) VKOOK ❤

    ลำดับตอนที่ #3 : - 03 -

    • อัปเดตล่าสุด 26 เม.ย. 57


    - 03 -

     




    กริ๊ง ~ กริ๊ง ~

     

                เสียงกระดิ่งที่คุ้นเคยของร้านเสื้อผ้าแห่งนี้บ่งบอกถึงว่ามีคนได้เปิดประตูเข้าร้านมา

     

                " สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ ^-^ "

     

                ตอนนี้ในหัวของผมมีแต่ความว่างเปล่า คนนี้คือใครกันผมมาร้านนี้หลายต่อหลายครั้งไม่เห็นเคยพบเคยเห็น หน้าตาน่ารักยังกับผู้หญิง ขาว มีแก้มหน่อยๆ ปากแดงอมชมพูน่าหลงไหล พระเจ้า ส่งแฟนมาให้วีคนนี้แล้วสินะหลังจากโสดมานาน ขอบคุณนะครับ !! *0*.

     

                " ไอวี มึงจะจ้องเด็กร้านกูอีกนานมั้ย -_- เด็กร้านกูตัวพรุนหมดละ "

     

                หลังจากผมตกอยู่ในห้วงแห่งความสุขได้ไม่นานก็มีเสียงมารดีๆนี้เองมาขัด -_- เซงครับเซง

     

                " เด็กเพิ่งเข้าใหม่อ่อพี่ ไม่เคยเจอเลย "

     

                " ใช่ เพิ่งเข้ามาเมื่อวานเอง ทำงานใช้ได้เลยนะเว้ย แต่สงสัยไอจินจะตกกระป๋องว่ะ 55555 "

     

                " อ่าวไมอ่ะพี่? "

     

                " ก็จองกุกแมร่งโดนพวกผู้หญิงตามแทนอ่ะดิ 55555 ไอจินเลยเรทติ้งตก 55555 "

     

                " แหม่ สมใจพี่เลยดิเนี่ย -_- "

     

                " นิดหน่อยว่ะ ละวันนี้มาทำไรว่ะซื้อเสื้ออีกม่ะ ? "

     

                " ผมมาต้องซื้อเสื้ออย่างเดียวเลยป่ะ ซื้อจากร้านพี่ไปเต็มตู้ละบอกเลย มาหาเฉยๆ เบื่อบ้านไม่มีไรทำ "

     

                " มึงคิดว่าร้านกูเป็นอะไร - - ที่พักยามว่างของมึงหรอไอเด็กเวรรรร คิดค่าบริการอยู่ 10 นาที 100 นึง "

     

                " โห พี่ผมอุดหนุดร้านพี่ไปเยอะละนะยังจะเก็บตังค์กันอีกอ่อ นิติดนิสัยขี้งกมาจากพี่จินใช่ป่ะ 10 นาที 100 นึง ฆ่ากันเถอะ! "

     

                " กูก็พูดเล่นไปงั้นแหละ กูใจดีจะตาย เนอะจองกุก " ผมฟังสองคนนี้คุยกันอยู่สักพัก พี่แร็พก็ถามผมว่าพี่เขาเป็นคนในดีจะตาย ใจดีจริงนะครับ เขาคอยถามผมตลอดเลยว่า งานโอเคมั้ย หนักไปป่าว ไหวมั้ย กินข้าวยัง แทคแคร์ผมดีมาก ไม่เคยมีใครทำกับผมแบบนี้มาก่อนเลย ผมรู้สึกเหมือนรู้สึกอุ่นใจจังที่ได้อยู่ใกล้พี่แร็พ แต่ผมก็ชอบพูดกวนเขาออกไปอ่ะครับ เวลากวนเขาแล้วเขาจะชอบมาแหย่ผมคืน 55555

     

                " แล้วแต่จะคิดครับ -..- "

     

                " อ่าวไมพูดงี้ เดี๋ยวเจอดีแน่ -0- "

     

                " พี่ก็โหดจังเลยย ละพี่ผมแดงไปไหนละอ่ะ ไม่เห็นสงเสียงเลย "

     

                " เออว่ะพูดถึงอู้งานไปไหนว่ะ กูไปหาหลังร้านแปป "

     

                หลังจากที่ผมถามพี่แร๊พก็เดินไปตามหาพี่จินทันที แหม่สองคนนี้บ้างทีผมก็คิดว่าสนิทกันเหลือเกิน ไปไหนไปด้วยกัน ร้านก็ทำร้านเดียวกัน บ้านเนี่ยจะนอนด้วยกันป่ะ ไม่เคยถามไว้ลองถามดีกว่า 55555

     

                " เอ่ออ... นายชื่อ จองกุกหรอ? "

     

                ผมหันมาหาพนักงานใหม่ที่หน้าจะชื่อ จองกุกละมั้ง นั้น เห็นป้ายชื่อที่หน้าอก

     

                " ใช่ ครับ แล้วคุณเป็นเพื่อนพี่แร็พหรอครับ ? "

     

                " ขอโทษที่แนะนำตัวช้านะ ฉันชื่อ วี ฉันมาซื้อเสื้อร้านเขาบ่อยจนสนิทกันอ่ะ แล้วฉันก็เด็กกว่าด้วย "

     

                " อ่อ แต่เสื้อร้านพี่เขาก็เท่เยอะนะครับ ผมเห็นแล้วยังชอบเลย ไม่แปลกใจถ้าจะขายดี "

     

                " นั้นสิ แหละนายไม่ลองซื้อไปใส่บ้างหรอ? "

     

                " ผมไม่มีตังค์ขนาดนั่นหรอกครับ 555 "

     

                " ฉันซื้อให้มั้ย ? "  ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากที่จะซื้อให้เขาทันที่ ก็ไม่รู้ ผมเป็นอะไรไปเนี่ย!

     

                " ไม่เป็นไรครับ ผมเกรงใจไม่เอาดีกว่า "

     

                " เอาเหอะ ถือว่าเป็นของขวัญต้อนรับพนักงานใหม่ละกัน " ผมพูดเสร็จก็เดินไปเลือกๆเสื้อมาให้จองกุกโดยไม่ฟังคำปฏิเสธของจองกุก ถ้าผมอยู่ฟังจองกุกก็ต้องไม่ยอมเอาแน่นอนครับ ผมว่าวิธีรวบรัดโอสุดๆละ 555555

     

     

     

     

     

     

     

    Jongkook Part

     

                ระหว่างทางกลับบ้าน

     

     

                ทำไงดี ทั้งๆที่บอกไม่ต้องซื้อ ปฏิเสธไม่รู้จะพูดไงแล้วเขาก็ยังขยั้นขย่อจะซื้อให้ได้ ลำบากใจจัง แต่เขาเต็มใจซื้อให้ก็แล้วแต่เขาละกัน แต่ขอเก็บไว้อย่างเดียวนะไม่กล้าใส่จริงๆ มันแพงเปื้อนขึ้นมาแย่เลยเขาอุส่าซื้อให้ด้วย กลับถึงบ้านละใส่ถุงสัก 2 ชั้นละค่อยเก็บดีกว่า

     

     

    เช้าวันต่อมา

    ณ ร้าน นัมจินโอนลี่

     

     

     

    กริ๊ง ~ กริ๊ง ~

     

                " สวัสดีครับ "

     

                เสียงน่ารักที่ผมเริ่มจะคุ้นเคยเข้าไปทุกวัน มันทำให้ผมมีความสุขจริงๆเลยยย

     

                " ทำไมไม่เคยเห็นใส่เสื้อที่ซื้อให้เลยอ่ะ? "

     

                " เอ่อ.. ผมกลัวมันเปลื้อน ผมเลยคิดว่าเก็บไว้เฉยๆดีกว่าครับ แล้วอีกอย่างคุณอุส่าซื้อให้ "

     

                " เสื้อมันจะมีค่าก็ต่อเมื่อใส่มันนะ อีกอย่างเรียกคุณดูห่างเหินจัง ลองเรียก วีสุดหล่อสิ "

     

                คนอะไรหลงตัวเองจังครับ -_- อยากให้สนิทใช่มั้ยจองกุกจัดให้

     

                " วี...สุด... ขี้เหร่ "

     

                " เมื่อกี้นายว่าไงนะ! พูดงี้คิดดีแล้วใช่ป่ะ! "

     

                " ผมว่าผมคิดถี่ถ้วนละยะครับ ^-^ "

     

                " จองกุก!!! " พี่เขาตะโกนชื่อผมพร้อมกับวิ่งไล่ผม ผมจะอยู่ทำไมละครับก็ต้องหนีลูกเดียวสิ แต่ผมก็โดนจับได้จนได้ เขากอดผมจากด้านหลัง ผมดิ้น ทำให้เขากอดผมแน่นขึ้น

     

    ตึก ตึก

    เอ๊ะผมเหมือนได้ยินเสียง.. เสียง.. เสียงอะไรกันมันดังมาจากข้างหลังผม..

     

                " ไอวี! มึงมาร้านกูทีไหร่ชอบมาลวนลามเด็กร้านกูทุกทีแยกบัดนาว! " ก่อนที่ผมจะพยายามฟังใหัชัดให้รู้ว่ามันคือเสียงอะไรพี่แร๊พก็มาแยกพวกเราออกกันซะก่อน

     

                " ก็เด็กร้านพี่กวนผมตลอดเลยอ่ะ ผมเปล่าลวนลามสักหน่อย "

     

                " เชื่อมึงก็บ้าละ "

     

                " เถียงพี่ไปก็ไม่ชนะ งั้นผมไปละ พน.ผมจะพาเพื่อนมาแนะนำพี่นะ "

     

                " ใครว่ะ ผู้หญิงป่ะ  *0* ขอแจ่มๆนะเว้ย "

     

                " แหม่เดี๋ยวก็รู้ ไปหาพี่จินพี่ไปเดี๋ยวเขาก็งอนหรอก"

     

                " จะงอนกูทำไม -_- เออกูจะรอบาย "

     

    Rapmonster Part

     

                เห็นปากผมปฏิเสธ พูดจากวนห้าวว่างี้ ใจผมก็..คิดกับจินเกินเพื่อนนะครับพี่น้อง -0- ผมชอบมันมาตั้งแต่สมัยเราเรียนด้วยกันแล้วครับ มันทั้งสวย(?) จริงนะมันหน้าสวย นิสัยก็คล้ายผู้หญิง ทำอาหารก็เก่ง แล้วยังชอบอะไรเหมือนผมด้วย ไปๆมาๆดันเผลอไปรักมันซะงั้น..  ผมไม่เคยบอกใครเลยนะครับว่าชอบมัน นอกจากไอโฮปเพื่อนสนิทผมอีกคน ตอนนี้มันก็ยุ่งๆกับงานที่บริษัทมันว่างๆมันจะแวะมาหาผมที ผมก็ชอบระบายให้มันฟังมันอึดอัดนิครับ รักแต่พูดไม่ได้มันทรมานนะ..
     

                 'เคยเป็นป่ะ รักมากแต่แม่งพูดออกมาไม่ได้.....'

    __________________________________________________

    มาอย่างเร็ววววววววว วันนนนนเน้ หุหุ
    ตอนที่สามแล้วของฟิคเรื่องนี้ ฮ่าๆ
    ในที่สุดวีก็เจอจองกุกละ มาตอนแรกก็เต๊าะน้องโดยการซื้อเสื้อให้
    วิธีจีบนายมัันช่างเจ๋งจีจี 
    พี่แรพนางยอมรับละจ้ะว่าชอบบบบบบบบบบ 
    สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคอมเม้นนะคะ 
    ปล. #วอลวก ฝากหน่อยยยยยย ^^ 

     

    SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×