ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC BTS] 사랑은 무엇인가 ♢( what is love? ) VKOOK ❤

    ลำดับตอนที่ #2 : - 02 -

    • อัปเดตล่าสุด 26 เม.ย. 57


    - 02 -

     

     

    ณ ในเมือง

     

     

                " โอ้ยยยยยยยย ปวดตูด!!!! "

     

                ไม่ต้องสงสัยหรอกครับว่าเสียงใคร เสียงเจ้าหมูจีมินอ่ะแหละครับ เป็นไงละเข้าใจความรู้สึกของคนที่ขับมาหาบ่อยๆละบ่นตูดชาอย่างกูบ้างหรือยังละ - -

     

                " แค่นี้ทำบ่น กูขับไปหามึงบ่อยชาไม่รู้กี่ครั้งละ "

     

                " ก็ตูดมึงชาแหละจะรู้สึกได้ไง แต่นี้กูปวดแบบโอ้ยยยยยยยยยยยยย~  "

     

                " มึงเลิกร้องดิ ปวดหูเว้ย! "

                ผมพยายามจะให้มันหยุดบ่นหยุดร้อง มันก็ไม่หยุดผมเลยว่าจะหยุดพักให้มันลงจากรถสักหน่อย เลยแวะเข้าไปปั๊มๆนึง เพื่อหาไรกินด้วย
    เมื่อรถจอดผมกับมันก็ลงมาจากรถยืดเส้นยืดสายกันละส่งเสียงอย่างกับคนแก่

     

                " รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยว่ะ โอ๊ะ! นั้น kfc ใช่ป่ะ ไปแดกกัน! "

     

                เดี๋ยวตามันไวจริงเลยเรื่องหาของกินเนี่ย โอ้ยยยย พูดไม่ทันจะจบมันก็ดึงแขนผมให้ไปกิน kfc กับมัน เอาเถอะกำลังหิวพอดีด้วย นี่ถ้าไม่หิวผมเซย์กู้ดบายแน่

     

                หลังจากที่พวกเรากินกันเสร็จแล้วเลยขับรถกันไปต่อ ก็เจออพาร์ทเม้นท์ที่นึงราคาเช่าไม่แพงถูกมากแต่ก็ตามราคา ห้องไม่ใหญ่แคบๆ มีห้องน้ำ 1 ห้อง ทีวีเครื่องจิ๋วเครื่องนึง เบี่ยงก็เดินออกไปได้แค่ก้าวเดียว เดินเข้ามาในห้องเหมือนมีไว้แค่มานอนพักไม่ได้อยู่ถาวรเลย

     

                " มึง..... แน่ใจอ่อว่ะ ว่าจะอยู่ที่นี้..... "  ผมถามจีมินดูจากสภาพห้องแล้ว เป็นผมผมอยู่ไม่ได้!!!!

     

                " ได้ๆ สบายเลยย มีที่ทำไมเยอะแยะว่ะ มีที่ให้กูกินกับนอนก็พอละ ~ " เชื่อมันเลยผมก็อยากให้มันไปอยู่บ้านกับผมแทนนะแต่มันบอกว่าไม่เอาอยากอยู่ด้วยตัวเองไม่อยากพึ่งใคร

     

                " เออๆๆ แล้วแต่มึงขาดเหลืออะไรบอกกูได้นะ "

     

                " ได้เลยอย่างแรก กูหิวหาไรอร่อยๆในเมืองกินที "  แหม่ได้ข่าวเพิ่งแดก kfc มา -_- ห่วยยยยย

     

     

     

     

                Rapmonster Part

     

                วันนี้ที่ร้านคนตรึมอีกละครับไอจะว่าดีก็ดีหรอกครับ แต่คือที่ว่าไม่ดี คือการที่มีผู้หญิงไม่ว่าจะรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ แม้กระทั่ง อาม่า อาเจ้ มารุมถ่ายไอจินทั้งนั้น เห็นละไม่เข้าใจ คือละร้านผมเปลี่ยนจากร้านขายเสื้อมาเป็นร้านรับถ่ายรูปตั้งแต่เมื่อไรวะ หงุดหงิดระดับสิบแปปปป

     

                " นี่! ตั้งใจทำงานหน่อยดิจิน " ผมเดินไปพูดใส่หน้ามันต่อหน้าเด็กผู้หญิงพวกนั้น มันน่าโมโหน่าหมั่นใส้นิครับ

     

                " เออๆรู้ละอย่าบ่นดิ ถ่ายรูปนิดเดียวเอง อิจฉาก็บอก "  ว่าละเจ้าตัวก็หันไปก้มหัวขอโทษให้แก่อาเจ้รุ่นป้าคนนึง

                ไอ้การอิจฉาก็อิจฉาอยู่หรอกครับ แต่มันมีลูกค้าบางคนจะซื้อแต่แทรกตัวมาจ่ายตังค์ที่แคชเชียร์ไม่ได้เพราะกลุ่มผู้หญิงบังเต็มผมเลยต้องเก็บตังค์กับเขาแทน เกิดเป็นแรพมอนละเพลีย

     

    กริ๊ง ~ กริ๊ง ~

     

                " สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ " เสียงประตูร้านดังขึ้น ผมรีบหันไปทักทายลูกค้าที่เปิดเข้ามาทันที

     

                " เอ่อออออ... คือ ที่นี้รับสมัครพนักงานเพิ่มใช่มั้ยครับ ? เห็นติดป้ายข้างหน้าร้านไว้ ? "  หนุ่มน้อยหน้าตาน่ารัก ตัวขาวๆ มีแก้มหน่อยๆ ปากอมชมพู พูดขึ้นถามผม เด็กอะไรทำไมน่ารักยังกับผู้หญิง -_-

     

                " ใช่ละครับ น้องสนใจใช่ป่ะ *-* "

     

                " ใช่ครับ ผมจะมาสมัครเป็นพนักงานหน่อยอ่ะครับ แต่วุฒิผมน้อย ไม่รู้จะรับทำมั้ยครับ.. "

     

                " ไม่เป็นไร สบาย ร้านนี้จบไม่จบทำได้หมดดด "

     

                " จริงหรอครับ! *0* ขอบคุณมากๆๆเลยนะครับพี่ ขอบคุณจริงๆๆ "

     

                น้องเขาขอบคุณผมยกใหญ่ อย่างกับได้รับรางวัลแดซังแหนะครับ ผมก็ไม่รู้น้องเขาไปหางานมาหลายที่หรือเปล่า เขาเลยอาจจะเหนื่อยท้อ พอได้งานผมก็เลยดีใจ แต่ดีใจก็ดีแล้วครับ

     

                " ไม่เป็นไร งั้นเริ่มงานวันนี้เลยนะ สะดวกมั้ยละ ? "

     

                " เริ่มเลยหรอครับ! สะดวกครับๆ สะดวกมากๆ "

     

                " งั้นไปเปลี่ยนชุดนี้นะ เครื่องแบบทางร้าน ละป้ายชื่อ ว่าแต่นายชื่อไรเดี๋ยวเขียนชื่อลงให้ ? "

     

                " ผมชื่อ จองกุก ครับ.... จอน จองกุกน่ะครับ "

     

                " จองกุกนะ อ่ะ ป้ายชื่อ ติดไว้ด้วยนละ "

     

    " ครับ "

     
     

              Jongkook Part

     

                ผมดีใจมากๆที่ได้งานสักที จากที่หามากว่าร้อยกว่าที่ (เวอร์แปป) แต่ไม่ถึงร้อยหรอกครับ แค่เยอะมากจนนับไม่ท้วน บ้านผมพ่อแม่เสียตั้งแต่ผมเรียน ม.3 ผมก็ต้องเลี้ยงดูตัวเองหางานทำจะได้ไปจ่ายค่าเรียนแต่หาเท่าไหร่ผมก็หาได้ราคาไม่ถึงตามที่ ร.ร กำหนด ผมจึงต้องออก..แหละหยุดเรียน งานเก่าผมก็โดนไล่ออกเพราะผมไปทำจานแตก สมควรแล้วละครับที่เขาไล่ผมออก ผมเลยต้องมาหางานใหม่ทำ วุฒิก็แค่ ม.3 เลยหาได้ไม่ง่ายเลยครับ

     

    " พี่แร็พครับ ผมเปลี่ยนเสร็จแล้ว งานผมให้ทำไรครับ "

     

    " ก็ดูแลลูกค้าธรรมดา ช่วยแนะนำสินค้า แต่งานหลัก ช่วยแยกพวกผู้หญิงจากจินด้วย ช่วงนี้มาบ่อยเหลือเกินแขกจริงๆจะหนีหมดละเนี่ย -_- "

     

    " 55555 ถ้าไม่บอกว่ากลัวแขกหนี ผมนึกว่าพี่แร็พหึงพี่จินนะครับเนี่ย  ฮ่าๆ "

     

    " ว้อท กูเนี่ยนะหึง! ไปทำงานเลยไป่! มาวันแรกก็พูดกวนประสาทกันละนะ -_-  "

     

    "ทำมาเป็นเขิน แน่ะๆ เฮ้ยยยยย! อย่าเพิ่งฟาดเด้! ไปละๆ โหววว ไรวะพี่"


     

    ______________________________________________________________________

    มาต่อแล้วววววววววววววววววว สามคอมเม้นท์แล้ว ดีใจฮื่ออออออออออออออออออ #ปัดมาสคาร่าแปปป
    เอออออ แบบบตอนนี้แม่งไม่มีไรมาก เอื่อยไปก่อนๆ หลังๆค่อยจัดหนักทีเดียว ฮ่าาาาาาาาาาา
    ตอนนี้คงเริ่มรู้แล้วนะคู่รองคู่ไหน -.,- หุหุหุ 
    ฝากตอนนี้ไว้กับทุกคนด้วยนะจย้าาาาาาาาาาาาาาาาา #จุ้บบบบบบบบบบบบบบ
    ปล.ขอบคุณทุกคอมเม้นท์น้าาาา 



    SQWEEZ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×