the diary

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 เดทครั้งเเรก

ผมตื่นเช้าขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น  วันนี้จะได้ไปเที่ยวกับเจนเป็นครั้งแรก   ผมล้างหน้าแปลงฟัน  โกนหนวด  ทำทุกอย่างให้เนียบที่สุด  แล้วเลือกชุดที่จะใส่ไป  แต่งนู้นแต่งนี่หน่อยจนกลายเป็นตัวตลก  จึงต้องเปลี่ยนใหม่ สรุปแล้ว  ผมก็เลยส่งเป็นเสื้อยืดแล้วทับด้วยแจ็คเก็ดสูด  กางเกงสีดำแล้วจึงออกไปพบกับเธอ

            ผมเห็นเทอยืนรออยู่แล้วเลยรีบวิ่งไปหาเทอ  วันนี้เทอแต่งตัวได้น่ารักมากเลยครับ  ใส่กระโปงสั้นเลยหัวเข่ามาคืบนึงแล้วใส่เป็นเสือยืสีขาว

            “โทดทีรอนานป่ะ”ผมเข้าไปทักเทอ

“ไม่หลอกเราก็พึ่งมาเหมือนกันอะจ๊ะ” เอ...แต่ไม่เหมือนว่าเทอพึ่งมาเลยนะเนี่ย“งั้นเราไปกันเถาะ”ว่าแล้วเทอก็พาจูงมือผมเดินเข้าห้างไป   มือเทอนี่ตั้งแต่จับครั้งแรงแล้วมันยังนุ่มเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย

จากตอนที่เราเข้าห้างเทอก็ไปดูรอบหนังเป็นอันดับแรกเลย  รู้สึกว่าอยากดูเรื่องนี้มากเลย   จากนั้นก็เดินไปดูของไปทั่ว  เทอบอกว่าดูหนังเสร็จจะได้มาซื้อของกันได้เลย  ไม่รุว่างขนาดนั้นเลยเหลอ  แต่ก็สนุกดีครับ

แล้วในที่สุด  ก็ถึงเวลาที่รอคอย  เวลาที่จะได้เข้าโรงหนัง  ก่อนเข้าเราก็ไปซื้อน้ำซื้อป็อบคอน  ตอนแรกผมบอกว่าผมจะจ่ายเอง  เต่เทปฏิเสทสุดฦทเลย  ว่าเทอจะจ่ายเอง  ผมก็ต้องเออออตามเทอไป  สรุปวันนี้เทอเป็นคนเลี้ยงทั้งวันเลย   แล้วก็ไปตรวจตั๋ว   แล้วก็เข้าไปนั่ง  ความจริงนะ  วันนี้คนดูก็เยาะนะ  แต่ทำไมแถวที่พวกผมนั่งถึงไม่ค่อยมีคนก็ไม่รู้ดิ   แต่ก็ดีและ  ไม่คิดมาก

“เรื่องนี้อยากดูตั้งแต่มันเข้าโรงตอนแรกๆแล้ว  แต่ไม่มีเวลาวันนี้แหละจะดูให้หนั่มใจไปเลยคอยดู”

“เหลอ.....แต่เจนชอบดูหนังผีเหลอ”ผมคิดไม่ถึงจริงๆว่าเทอชอบดูหนังประเภทนี้อะ

“ก็ชอบแหละ   เอ.....แฮ็คกลัวเหลอถึงถามอะ  คิกๆๆ”โหกวนใช้ได้แฮะ

“โห  แค่นี้เองไม่ต้องมาดูถูกเลยเจน  ฮึๆ  ของหลอกเด็กอย่างเงี้ยใครกลัวก็บ้าแล้ว”แล้วผมก็วางมาดแบบทรงอำนาจ  ที่แปลความได้ว่า  ไม่กลัวหลอกอะไรแบบนี้อะ  แต่มันทำได้มากที่สุดก็แค่เรียกเสียงหัวเราะจากคนดูได้ก็แค่นั้นแหละ  (คนดูก็หมายถึงเจนเนี่ยแหละ)

“ฮ่าๆๆๆ  แฮ็คแบบ  ฮ่าๆๆๆ”หัวเราะแบบเด็กๆเลย  ความจริงน่ารักนะ  แต่นี่คนเค้าจะเงียบกันทั้งโรงแล้วอะ  แต่นี่ดันหัวเราะแบบเสียงสนั่นหวั่นไหยเลยอะ

“หยุดได้แล้วน้า  ไม่ไช่เรื่องน่าขำนะ  หยุดๆๆ”  แต่เทอดันไม่ยอมหยุผมเลยเอามือไปปิดปากเทอให้เทอหยุด  แล้วเป็นการกอดทางอ้อมด้วย  เทอโดนไปแบบนี้ก็เงียบเลยครับ

“อือ.....”แล้วผมเลยรีบปล่อยมือกลัวว่าเทอหายใจไม่ออก

“เป็นไงอะ  ดื้อนัก  ฮ่าๆ”แล้วผมก็ลูบหัวปลอบเทอ  แล้วเทอก็หันมาแลบลิ้นใส่

“แบ่ล”น่ารักโคตร...   แล้วไม่นานเพลงสรรเสริญฯก้ขึ้น  ผมก็ยื่นแต่ไม่วายที่แกล้งกันอีกแล้วหนังก็เริ่มฉาย

“เค้าว่านะ ฉากแรกแฮ็คก็กลัวเเล้วแน่ๆ”ดูเทอมีความมั่นใจมาก

“ใครกันแน่”ผมพูดไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียง

“กรี๊ดๆๆๆ”แต่ต้นเสียงไม่ใช่ใคร   แต่เป็นคนข้างๆผมนี่เอง......เจน

“มันมาแล้วแฮ็ค   มันมาแล้ว”แล้วก็เหมืนเทอรู้ตัว  แกล้งทำเป็นไม่รุไม่ชี้

“เห็นมะ   ใครกันแน่”แล้วผมก็หันไปยิ้มให้เจน

“ป่าวกลัวซะหน่อยแค่ตกใจ  คราวต่อไปไม่...กรี๊ดดดดดดด”

เฮ้อ....ดูดิจะแก้ตัวว่าอะไรอีกเนี่ย

        “เห็นปะ”แล้วผมก็ทำหน้าตากวนๆใส่เทอ

“อือๆ”แล้วหลังจากนั้นผมก็นั่งดูหนังโดยมีเสียงกรี๊ดของเทออยู่ข้างๆตลอด

“กรี๊ดดดมันมาอีกแล้วอะ”แต่คราวนี้เหมือนเทอไม่รุตัว  เทอมากอดแขนผมซะแน่นเลย  แล้วไม่นานเทอก็รู้ตัวแต่

“ขอกอดหน่อยนะ  หนาว”

“อือ  งั้นแปปนะ”ผมถถอดเสื้อแจ็คเก็ดของผมแล้วเอามาครุมให้เทอ  จากนั้นก็ยื้นแขนให้เทอกอด  โคตรเหมือนแฟนกันเลย 

“ขอบใจนะ”แล้วเทอก็หันมายิ้มให้  แล้วก็นั่งดูหนั่งต่อ  ผมมีความสุขกับการดู หนังครั้งนี้มากๆ  แม้จะมีเสียงกรี๊ดของเทออยู่ข้างๆก็เถาะ   แต่ผมก็ไม่ลำคานซักนิดเลย 

            หลังจากดูหนังเสร็จเทอก็ชวนไปกินข้าว   แล้วที่กินข้าวสำหรับคุณหนูอย่างเทอก็คือร้านอาหารแพงๆ   แล้วเทอก็ออกเองอีกแล้ว   เสียศักสีนะเนี่ยที่เป็นผู้ชายแต่ให้ผู้หญิงเลี้ยงข้าวเนี่ย  แต่ก็ดีแล้วประหยัดเงินดี  

ตอนที่เรากินข้าวกัน  เทอก็คุยเรื่องหนังที่พึ่งดูซะสนุกปากเทอเลย   แล้วบางทีผมก็แซวเทอไปบ้างในฉากที่เทอกรี๊ดอะ  แล้วเทอก็ค้อนใส่ผมทุกทีเลย   หลังจากกินกันเสร็จเทอก็ชวนผมไปโยนโบ   ไอโบลิ่งเนี่ย    เกิดมาก็พึ่งจะได้จับมันครั้งแรกนะเนี่ย  แต่ทำไมน้าถึงสไตรเอาไสตรเอาอยู่ได้จนเทอต้องออกปากถามเนี่ยแหละ

“นี่แฮ็คเล่นโบครั้งแรกจริงเหลอ”

“อือก็จริงดิ  โกหกไมอะ”

“ไม่ต้องมามุมมิบเลยนะ   เล่นครั้งแรกอะไรสไตร  อยู่นั้นแหละ”ก็คนมั่นพึ่งเลนครั้งงแรเนี่ยจะห้ตอบไงต่อเนี่ย

พอเล่นเส็จเราก็ไปร้อง คาราโอเก๊ะกัน เวลาเทอร้องก็ถูกบ้างผิดบ้างแต่ก็น่ารักดี  แต่ผมดันมีดีกรีเป็นนักร้องเก่าของโรงเรียนสมัยมัธยม   เลยร้องได้อย่างเพราะจับใจจนเทอชมแล้วชมอีกจนผมเขินร้องเพลงต่อไปหมาไม่แดกเลยครับ

“นี่แฮ็คทำเคยทำอะไรมานะ  ทำอะไรก็เก่งไปซะทุกอย่างเลย”เทอเอยปากถามผมอย่างนี้เพราะ   เทอทึ่งในความสามารถอันเหลือเชื่อของผม(อันนี้ไม่ได้หลงตัวเองแต่มันดันเป็นอย่างงี้เอง  ความจริงก็ไม่ได้อยาดเป็นนักหลอกแต่แม่ดันให้มาอะ  ฮ่าๆๆๆๆ)

แล้วเทอก็พาไปซื้อของ  อย่างเสื้อผ้างี้  เทอก็จัดการเลือกให้ผมหมดเลย  

“อันนี้น่ารักกว่านะ”เทอชี้ไปที่เสื้อตัวที่โชอยู่

“แต่ว่านะ  เราว่ามันเหมือยตุดมากกว่นะ” 

“อือ  ใช่ไม่เหมาะกับแฮคอะ”  โชคดีของผมที่เทอเห็นด้วยไม่งั้น   ผมซวยแน่

แล้วเทอเลยเลือกชุดให้ผมได้ซัก  ห้าหกชุดได้   แต่ของเทอเป็นสิบชุดเลยแล้วก็มีตัวนึงที่ผมชอบมาก  เพราะมันเป็นชุดคู่ชายหญิงออกแบบมาเหมือนกันแต่ต่างกันที่รู้ทรงเป็นผู้ชายกับผู้หญิงแค่นั้นเอง  

…………………………………………………………