คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Butterfly Effect : Last Chaos ตอนที่ 1
ทันทีที่พระเจ้าตรัสว่า " นี่คือแสงสว่าง " พลันก็บังเกิด ความสว่าง ขึ้นมา
ในทันใดนั้นก็บังเกิด ' ความมืดมิด ' ขึ้นมาด้วย
Genesis 1:3-5
Greymouth : Newzealand
แสงอาทิตย์ยามเช้าและความหนาวเย็นของอากาศที่ลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องปลุกเขาให้ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น หลังจากอ้อยอิ่งอยู่ตรงนั้นไม่นานนัก ชายหนุ่มก็พาร่างสันทัดลุกขึ้นจากที่นอน ก้าวมาทางระเบียงที่เปิดกว้าง
แสงแดดอ่อนๆและบรรยากาศยามเช้าทำให้มีรอยยิ้มเล็กผุดขึ้นที่มุมปาก ด้านนอกเขายืนสูดอากาศที่สดชื่นของยามเช้าอยู่พักใหญ่ แล้วค่อยเข้าไปด้านใน ใช้เวลาพักหนึ่งในการทำธุระส่วนตัว จากนั้นจึงชำระร่างกาย เสียงน้ำจากฝักบัวและอ่างจากุชชี่ช่วยคลายความเมื่อยขบจากการพักผ่อนตลอดค่ำคืนอันยาวนานให้หายไป
ระบบประสาททุกส่วนถูกปลุกขึ้นมาด้วยความเย็นและความร้อนของสายน้ำที่สลับกันไปมา เขาใช้เวลาในการนอนแช่น้ำอยู่นานทีเดียว ก่อนจะก้าวออกมาสวมใส่เสื้อผ้าในส่วนที่แห้งอีกมุมหนึ่งของห้องน้ำ ซึ่งบริเวณนี้ได้ถูกดัดแปลงและตกแต่งบริเวณฝาผนังซีกหนึ่งให้เป็นห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
เขาไม่ลังเลที่จะเลือกสูทแคชเมียร์ 2 กระดุมซึ่งถูกตัดอย่างประณีต ของ Yves Saint Laurent เชิ้ตแคชเมียร์ ถุงเท้าคอตตอนแท้ และเนคไทผ้าวูลจากค่ายเดียวกัน
“ ดูดี … ” เขารำพึงกับตัวเอง ในขณะที่ขยับปีกคอปกให้กระชับ เบื้องหน้ากระจกบานใหญ่ แล้วจึงก้าวออกมาด้านนอกห้องพัก แทบจะในเวลาเดียวกัน โทรศัพท์มือถือที่หัวเตียงได้ดังขึ้น
เขาเข้าไปรับสาย
“ สวัสดีครับ . . . ” รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากเมื่อได้ยินเสียงของฝ่ายที่โทรมา
“ ว่าไง Alex สบายดีรึเปล่า ? ”
“ ก็เรื่อยๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร ว่าแต่นายมีธุระอะไรล่ะ เข้าเรื่องมาเลยดีกว่า . . . ”
เสียงจากปลายสายหัวเราะร่วน
“ ฮ่า ฮ่า นายนี่รู้ทันอยู่เรื่อย ”
“ หึ นายคงต้องหาวิธีกลบเกลื่อนให้แนบเนียนหน่อยแล้ว ถ้าโทรมาเวลาอย่างนี้ …
อีกอย่างนายโทรมาแต่ละที ก็คงไม่พ้นเรื่องเดิมๆหรอกน่า หรือว่าไม่จริง ? ”
ฝ่ายที่รบกวนความสงบยามเช้าหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ จริงของนาย เอาน่า . . . อีกเดี๋ยวจะเข้าไปหาก็แล้วกัน แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนล่ะ ? ”
“ เกรย์เมาท์ . . ”
“ หา . . นิวซีแลนด์เรอะ ไปไกลเลยนี่หว่า ”
“ ตกลงจะมาไม่มา . . ” ชายหนุ่มเร่งรัด เพราะรู้ดีว่าขืนคุยต่อกับเพื่อนคนนี้คงยาวแน่
“ OK ไปๆ รอหน่อยละกัน ว่าแต่ ที่นั่นกี่โมงแล้วเนี่ย ”
Alex ยกนาฬิกาขึ้นมาดู
“ 7 โมงสามสิบห้า ”
“ สัก 10 โมงคงไปถึง ขอเตรียมตัวก่อนนะ . . . ”
“ ได้ งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน . . . เออๆ สวัสดี ”
สายตัดไปแล้ว เขาทิ้งตัวนอนลงบนที่นอนนุ่ม หัวเราะกับตัวเอง
“ มีเรื่องมาให้ปวดหัวอีกแล้ว . . . ”
Russia’s air base : Kyrgyzstan
เสียงเครื่องยนต์ F-110 GE ของ VF-1J เครื่องบินขับไล่ทุกสภาวะดังกระหึ่ม สีขาวขลิบน้ำเงินที่แพนหางบ่งบอกถึงระดับยศและชั่วโมงบินของผู้เป็นเจ้าของได้เป็นอย่างดี
ไม่นานเครื่องค่อยถูกยกขึ้นผ่านเพดานเก็บเครื่องบินที่อยู่ในชั้นใต้ดินช้าๆ ทันทีที่แสงสว่างสาดส่องมาสัมผัสกับ Cockpit ใบหน้าที่เคร่งขรึมและกร้านไปด้วยริ้วรอยแห่งความเครียดถูกเผยออกมาภายใต้หมวกนิรภัย
“ ทุกหน่วยโปรดทราบ เตรียมการขึ้น ขอให้ทุกหน่วยที่เกี่ยวข้อง เข้าประจำที่ เตรียมการเทคออฟใน 30 วินาที ”
เสียงประกาศจากหอบังคับการบิน ดังมาตามลำโพงทุกทิศทุกทาง ผู้คนขวักไขว่ เข้าประจำตำแหน่ง และ ปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างรวดเร็ว
“ เริ่มนับถอยหลัง 29 28 . . . ” สัญญาณนับถอยหลัง การปล่อยตัวเริ่มขึ้น
“ 3 . . 2 . . 1 ” สิ้นเสียงโอเปอเรเตอร์ อินทรีย์เหล็กสีขาว พุ่งทะยานไปตามรันเวย์จนเกือบสุดทาง
“ Archangel 06 Take Off ” Rei กล่าวกับหอบังคับการบิน พร้อมทั้งดึงเครื่องขึ้นพุ่งฝ่าอากาศไปอย่างรวดเร็ว
“ Archangel 06 ถึง Olimpus ขณะนี้กำลังเพิ่มระดับความสูง เข้าสู่โหมดเพิ่มความเร็ว ยกเลิกอำนาจเส้นทาง ”
สิ้นเสียง เปลวไฟสีฟ้าใสก็พวยพุ่งออกมาจาก Turbine VF-1J พุ่งทะยานขึ้นลับขอบฟ้าสีคราม ทิ้งมวลอากาศปั่นป่วนไว้ภายหลัง
ด้วยความเร็วกว่า 4 มัค ทำให้ Rei มาถึงNo Fly Zone ในเขต Pacific ในระยะเวลาอันสั้น เขาลดระดับความเร็วลงเข้าสู่ระดับ Transonic ถัดไปไม่ไกลนัก เรือพิฆาต USS Port Royal CG-73 ลอยลำสังเกตการณ์อยู่ห่างประมาณ 150 ไมล์ จับได้ถึงสัญญาณการบินของเครื่องบินรบจากเรดาห์และได้ส่งสัญญาณเตือนการรุกล้ำน่านฟ้าสากลมายังเครื่องบินไม่ปรากฏสัญชาติ
“ นี่คือเรือ USS Port Royal ขณะนี้ที่กำลังรุกล้ำน่านฟ้าสากลขอให้กลับออกไป มิเช่นนั้นเราจะยิง . . . ขอย้ำ . . . ท่านกำลังรุกล้ำเขตห้ามบิน ”
Rei ยิ้มเหี้ยมเกรียมที่มุมปากและเพิกเฉยต่อสัญญาณเตือน ยังคงบินต่อไปยังจุดหมายที่นัดแนะไว้ “ ย้ำ . . . ถึงเครื่องบินไม่ปรากฏสัญชาติ หากคุณไม่กลับออกไป จากเขตภายใน 20 วินาที เราจะยิง !! ” Rei หัวเราะ เขาลดระดับความเร็วลงอีก แต่ยังคงรักษาระดับและเส้นบินไว้ เหมือนเยาะเย้ย
20 วินาทีผ่านไป บนจอเรดาห์ขนาดใหญ่เบื้องหน้าปรากฏสัญญาณเตือนขีปณาวุธต่อต้านอากาศยาน พร้อมไฟกระพริบสีแดง SAM 1 ลูกกำลังพุ่งตรงมาทางเขาด้วยความเร็วสูง 20 ไมล์ 10 ไมล์ จะถึงเครื่องแล้ว เขาจุดประกายที่บูสเตอร์ ตีวงบินย้อนกลับไปทางที่มิสไซล์มา จรวดวกกลับ เขาเพิ่มความเร็วเข้าสู่โหมด Hypersonic และเข้าสู่ ความเร็ว7มัค บินผ่านหอบังคับการของเรือ USS พร้อมทั้งการติดตามของจรวด ลูกที่ 2
แล้วจึงบินวกกลับสวนมาทางจรวดทั้ง 2 เพื่อกลับเข้าสู่เส้นทางเดิมอีกครั้ง ขีปนาวุธทั้ง 2 วกตามมาแต่ตามความเร็วของเครื่องไม่ทันเสียแล้ว
“ พระเจ้า เครื่องบินปิศาจอะไรนี่ ” นายพลเรือMc Collay ผู้บังคับบัญชาเรือรบอุทานอย่างตกใจเมื่อเห็นศักยภาพด้านความเร็ว
จรวดยังคงวิ่งไล่ Rei ไม่หยุด แต่ช้าไปเสียแล้ว เขาออกห่างจากระยะ Jamming ของจรวด ขีปนาวุธทั้ง 2 ลูกปักหัว พุ่งดิ่งลงสู่ท้องทะเลสีครามแล้วเกิดประกายวาบขึ้นใต้ท้องน้ำ ก่อนจะจางไป
เขายิ้มให้กับชัยชนะของตัวเอง ไม่ภูมิใจเท่าไหร่ ‘ รังแกเด็ก ’ เขานึกในใจ ก่อนลดความเร็วลงเหลือแค่ระดับ Supersonic ผลักคันบังคับไปด้านหน้า บินเลียดผิวน้ำทะเล เพื่อไปให้ถึงจุดนัดหมายให้ทันตามเวลาที่กำหนด
……………………………………………………………………………….… to be continue
Greymouth : Newzealand
แสงอาทิตย์ยามเช้าและความหนาวเย็นของอากาศที่ลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องปลุกเขาให้ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น หลังจากอ้อยอิ่งอยู่ตรงนั้นไม่นานนัก ชายหนุ่มก็พาร่างสันทัดลุกขึ้นจากที่นอน ก้าวมาทางระเบียงที่เปิดกว้าง
แสงแดดอ่อนๆและบรรยากาศยามเช้าทำให้มีรอยยิ้มเล็กผุดขึ้นที่มุมปาก ด้านนอกเขายืนสูดอากาศที่สดชื่นของยามเช้าอยู่พักใหญ่ แล้วค่อยเข้าไปด้านใน ใช้เวลาพักหนึ่งในการทำธุระส่วนตัว จากนั้นจึงชำระร่างกาย เสียงน้ำจากฝักบัวและอ่างจากุชชี่ช่วยคลายความเมื่อยขบจากการพักผ่อนตลอดค่ำคืนอันยาวนานให้หายไป
ระบบประสาททุกส่วนถูกปลุกขึ้นมาด้วยความเย็นและความร้อนของสายน้ำที่สลับกันไปมา เขาใช้เวลาในการนอนแช่น้ำอยู่นานทีเดียว ก่อนจะก้าวออกมาสวมใส่เสื้อผ้าในส่วนที่แห้งอีกมุมหนึ่งของห้องน้ำ ซึ่งบริเวณนี้ได้ถูกดัดแปลงและตกแต่งบริเวณฝาผนังซีกหนึ่งให้เป็นห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า
เขาไม่ลังเลที่จะเลือกสูทแคชเมียร์ 2 กระดุมซึ่งถูกตัดอย่างประณีต ของ Yves Saint Laurent เชิ้ตแคชเมียร์ ถุงเท้าคอตตอนแท้ และเนคไทผ้าวูลจากค่ายเดียวกัน
“ ดูดี … ” เขารำพึงกับตัวเอง ในขณะที่ขยับปีกคอปกให้กระชับ เบื้องหน้ากระจกบานใหญ่ แล้วจึงก้าวออกมาด้านนอกห้องพัก แทบจะในเวลาเดียวกัน โทรศัพท์มือถือที่หัวเตียงได้ดังขึ้น
เขาเข้าไปรับสาย
“ สวัสดีครับ . . . ” รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากเมื่อได้ยินเสียงของฝ่ายที่โทรมา
“ ว่าไง Alex สบายดีรึเปล่า ? ”
“ ก็เรื่อยๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร ว่าแต่นายมีธุระอะไรล่ะ เข้าเรื่องมาเลยดีกว่า . . . ”
เสียงจากปลายสายหัวเราะร่วน
“ ฮ่า ฮ่า นายนี่รู้ทันอยู่เรื่อย ”
“ หึ นายคงต้องหาวิธีกลบเกลื่อนให้แนบเนียนหน่อยแล้ว ถ้าโทรมาเวลาอย่างนี้ …
อีกอย่างนายโทรมาแต่ละที ก็คงไม่พ้นเรื่องเดิมๆหรอกน่า หรือว่าไม่จริง ? ”
ฝ่ายที่รบกวนความสงบยามเช้าหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“ จริงของนาย เอาน่า . . . อีกเดี๋ยวจะเข้าไปหาก็แล้วกัน แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนล่ะ ? ”
“ เกรย์เมาท์ . . ”
“ หา . . นิวซีแลนด์เรอะ ไปไกลเลยนี่หว่า ”
“ ตกลงจะมาไม่มา . . ” ชายหนุ่มเร่งรัด เพราะรู้ดีว่าขืนคุยต่อกับเพื่อนคนนี้คงยาวแน่
“ OK ไปๆ รอหน่อยละกัน ว่าแต่ ที่นั่นกี่โมงแล้วเนี่ย ”
Alex ยกนาฬิกาขึ้นมาดู
“ 7 โมงสามสิบห้า ”
“ สัก 10 โมงคงไปถึง ขอเตรียมตัวก่อนนะ . . . ”
“ ได้ งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกัน . . . เออๆ สวัสดี ”
สายตัดไปแล้ว เขาทิ้งตัวนอนลงบนที่นอนนุ่ม หัวเราะกับตัวเอง
“ มีเรื่องมาให้ปวดหัวอีกแล้ว . . . ”
Russia’s air base : Kyrgyzstan
เสียงเครื่องยนต์ F-110 GE ของ VF-1J เครื่องบินขับไล่ทุกสภาวะดังกระหึ่ม สีขาวขลิบน้ำเงินที่แพนหางบ่งบอกถึงระดับยศและชั่วโมงบินของผู้เป็นเจ้าของได้เป็นอย่างดี
ไม่นานเครื่องค่อยถูกยกขึ้นผ่านเพดานเก็บเครื่องบินที่อยู่ในชั้นใต้ดินช้าๆ ทันทีที่แสงสว่างสาดส่องมาสัมผัสกับ Cockpit ใบหน้าที่เคร่งขรึมและกร้านไปด้วยริ้วรอยแห่งความเครียดถูกเผยออกมาภายใต้หมวกนิรภัย
“ ทุกหน่วยโปรดทราบ เตรียมการขึ้น ขอให้ทุกหน่วยที่เกี่ยวข้อง เข้าประจำที่ เตรียมการเทคออฟใน 30 วินาที ”
เสียงประกาศจากหอบังคับการบิน ดังมาตามลำโพงทุกทิศทุกทาง ผู้คนขวักไขว่ เข้าประจำตำแหน่ง และ ปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างรวดเร็ว
“ เริ่มนับถอยหลัง 29 28 . . . ” สัญญาณนับถอยหลัง การปล่อยตัวเริ่มขึ้น
“ 3 . . 2 . . 1 ” สิ้นเสียงโอเปอเรเตอร์ อินทรีย์เหล็กสีขาว พุ่งทะยานไปตามรันเวย์จนเกือบสุดทาง
“ Archangel 06 Take Off ” Rei กล่าวกับหอบังคับการบิน พร้อมทั้งดึงเครื่องขึ้นพุ่งฝ่าอากาศไปอย่างรวดเร็ว
“ Archangel 06 ถึง Olimpus ขณะนี้กำลังเพิ่มระดับความสูง เข้าสู่โหมดเพิ่มความเร็ว ยกเลิกอำนาจเส้นทาง ”
สิ้นเสียง เปลวไฟสีฟ้าใสก็พวยพุ่งออกมาจาก Turbine VF-1J พุ่งทะยานขึ้นลับขอบฟ้าสีคราม ทิ้งมวลอากาศปั่นป่วนไว้ภายหลัง
ด้วยความเร็วกว่า 4 มัค ทำให้ Rei มาถึงNo Fly Zone ในเขต Pacific ในระยะเวลาอันสั้น เขาลดระดับความเร็วลงเข้าสู่ระดับ Transonic ถัดไปไม่ไกลนัก เรือพิฆาต USS Port Royal CG-73 ลอยลำสังเกตการณ์อยู่ห่างประมาณ 150 ไมล์ จับได้ถึงสัญญาณการบินของเครื่องบินรบจากเรดาห์และได้ส่งสัญญาณเตือนการรุกล้ำน่านฟ้าสากลมายังเครื่องบินไม่ปรากฏสัญชาติ
“ นี่คือเรือ USS Port Royal ขณะนี้ที่กำลังรุกล้ำน่านฟ้าสากลขอให้กลับออกไป มิเช่นนั้นเราจะยิง . . . ขอย้ำ . . . ท่านกำลังรุกล้ำเขตห้ามบิน ”
Rei ยิ้มเหี้ยมเกรียมที่มุมปากและเพิกเฉยต่อสัญญาณเตือน ยังคงบินต่อไปยังจุดหมายที่นัดแนะไว้ “ ย้ำ . . . ถึงเครื่องบินไม่ปรากฏสัญชาติ หากคุณไม่กลับออกไป จากเขตภายใน 20 วินาที เราจะยิง !! ” Rei หัวเราะ เขาลดระดับความเร็วลงอีก แต่ยังคงรักษาระดับและเส้นบินไว้ เหมือนเยาะเย้ย
20 วินาทีผ่านไป บนจอเรดาห์ขนาดใหญ่เบื้องหน้าปรากฏสัญญาณเตือนขีปณาวุธต่อต้านอากาศยาน พร้อมไฟกระพริบสีแดง SAM 1 ลูกกำลังพุ่งตรงมาทางเขาด้วยความเร็วสูง 20 ไมล์ 10 ไมล์ จะถึงเครื่องแล้ว เขาจุดประกายที่บูสเตอร์ ตีวงบินย้อนกลับไปทางที่มิสไซล์มา จรวดวกกลับ เขาเพิ่มความเร็วเข้าสู่โหมด Hypersonic และเข้าสู่ ความเร็ว7มัค บินผ่านหอบังคับการของเรือ USS พร้อมทั้งการติดตามของจรวด ลูกที่ 2
แล้วจึงบินวกกลับสวนมาทางจรวดทั้ง 2 เพื่อกลับเข้าสู่เส้นทางเดิมอีกครั้ง ขีปนาวุธทั้ง 2 วกตามมาแต่ตามความเร็วของเครื่องไม่ทันเสียแล้ว
“ พระเจ้า เครื่องบินปิศาจอะไรนี่ ” นายพลเรือMc Collay ผู้บังคับบัญชาเรือรบอุทานอย่างตกใจเมื่อเห็นศักยภาพด้านความเร็ว
จรวดยังคงวิ่งไล่ Rei ไม่หยุด แต่ช้าไปเสียแล้ว เขาออกห่างจากระยะ Jamming ของจรวด ขีปนาวุธทั้ง 2 ลูกปักหัว พุ่งดิ่งลงสู่ท้องทะเลสีครามแล้วเกิดประกายวาบขึ้นใต้ท้องน้ำ ก่อนจะจางไป
เขายิ้มให้กับชัยชนะของตัวเอง ไม่ภูมิใจเท่าไหร่ ‘ รังแกเด็ก ’ เขานึกในใจ ก่อนลดความเร็วลงเหลือแค่ระดับ Supersonic ผลักคันบังคับไปด้านหน้า บินเลียดผิวน้ำทะเล เพื่อไปให้ถึงจุดนัดหมายให้ทันตามเวลาที่กำหนด
……………………………………………………………………………….… to be continue
……………………………………………………………………………….… to be continue
ความคิดเห็น