ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บุกห้องสมุด!!
ตอนที่ 4
บุกห้องสมุด!!
".........."
เมื่อสิ้นสุดคำถามของฉัน ความเงียบก็เข้าครอบงำ...ฉันถามอะไรผิดไปหรอ ก็ฉันอยากรู้จริงๆนี่T^T
"คุณลุงคะ? "ฉันเรียกย้ำอีกครั้งเพื่อเร่งหาคำตอบ
"หนูลองโทรไปดูสิ^^"
ง่า!...แต่หนูไม่มีตัง -[]-
"ไม่ต้องกลัวหรอก มือถือของที่นี่ใช้ฟรี"นายเฟรมพูดขึ้นเหมือนกับรู้ใจฉันว่าฉันกำลังคิดอะไรอยู่...แต่ฟรีหรอ ดีแหะ ฉันจะได้โทรหาพี่เคนให้คุ้มทั้งวันทั้งคืนไปเลย^^......จะบ้าหรอ!!!เวลาแบบนี้ยังจะมาบ้าบอคิดถึงผู้ชายอีกนะฉัน หาทางกลับไปให้ได้ก่อนเหอะT^T
".......ไว้หนูจะลองโทรไปดูค่ะ"ฉันเงียบเพียงอึดใจก่อนจะตอบกลับไป
"ลุงบอกได้อย่างเดียวว่า....ถ้าหนูรู้จักกับคนที่ชื่อ'มาเซีย'หนูก็จะรู้เรื่องราวทุกอย่างเอง เพราะเขาเป็นคนพาหนูมาที่นี่"ว่าจบ คุณลุงโทมัสก็เดินจากไปอย่างรวดเร็ว
มาเซียหรอ...ใครน่ะ ไม่เห็นจะรู้จักเลย
"มาเซียหรอ...อืม~....อ๋อ!"จู่ๆอีตาเฟรมที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากฉันก็ทำท่าใช้ความคิดสักพักแล้วร้องอ๋อออกมาซะดังลั่น
"เฟรม นายรู้จักหรอ รู้จักใช่มั้ย สนิทกับเขาด้วยใช่มั้ย พาฉันไปหาเขาทีสิ*0*"
"เปล่า....ไม่รู้จัก- -"
"-_-++"แล้วนายจะร้องอ๋อทำเพื่อ?
"ทำไม มองหน้าฉันนี่คิดจะหาเรื่องกันรึไง-_-++"
ฉันมองเพราะหล่อมั้งอีตาบ้า(แต่ก็หล่อจริงๆอ่ะนะ- -)...ชิ ตาบ้าเอ้ย เคืองเฟ้ยเคือง-_-++
"มานี่เลยยัยตัวซวย เดี๋ยวฉันจะสอนวิธีใช้จอบให้"ทะเลาะกันยังไม่ทันจบดีหมอนั้นก็ตั้งฉายาให้ฉันใหม่อีกแล้ว...เปลี่ยนให้มันครบทุกตอนไปเลยมะ- -++
ฉันเดินเข้าไปหาอีตาเฟรมแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก...ก็แน่ล่ะสิ ใครจะกล้าเดินเข้าไปใกล้คนที่เรียกตัวเองว่าตัวซวยล่ะ...ยิ่งคิดยิ่งแค้น-_-+(รอให้ฉันคิดฉายาของนายออกมั้งเหอะ- -++)
"อ่ะนี่จอบ ไหนลองขุดให้ฉันดูสิ"นายเฟรมยื่นจอบที่ตัวเองถืออยู่มาให้ฉัน...อ้าว แล้วไหนบอกว่าจะสอนวิธีใช้ให้ไงล่ะเว้ยเฮ้ย-_-++
ฉันจ้องหน้าไอหนุ่มหมวกแก๊ปเจ้าของฟาร์มอย่างชังใจ...แต่ดูเหมือนหมอนั้นจะรู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่(อีกแล้ว)หรือไม่รู้ว่ารู้สึกสำนึกในคำพูดของตัวเองกันแน่ เลยถามฉันในสิ่งที่ตัวเขาเองก็น่าจะรู้อยู่แล้ว
"ทำไม่เป็นใช่มั้ย?"
"-_-++"เออใช่!!....ดูหน้าฉันสิ จ้องหน้าฉานนนนน~ ดูไม่ออกรึไงยะ
"เฮ้อ~...เอาอย่างนี้แล้วกัน"
"วะ...ว้าย!!"
หมอนั้นไม่พูดเปล่าแต่เข้ามากอดฉันจากทางด้านหลัง ส่วนมือก็จับจอบที่ฉันกำลังถืออยู่...ดูๆไปก็เหมือนกำลังจะสอนตีกอล์ฟเลยอ่ะนะ เพียงแต่ว่าตรงหน้าฉันตอนนี้มันคือ'จอบ'ก็แค่นั้นเอง-_-
"-/////-"
"อยู่เฉยๆได้มั้ย ยุกยิกๆอยู่ได้"
ตุบ!!
เสียงปริศนาดังขึ้นจากด้านหลังของพวกเรา ฉันกับเฟรมมองหน้ากันแล้วพร้อมใจกันหันไปตามเสียงที่ได้ยิน
"คุณแมรี่? "
เง้อ!ยัยคุณหนูบรรณารักษ์หรอ?
"ขะ...ขอโทษค่ะ คะ...คือฉันแค่จะเอาหนังสือมาให้คุณเฟรมอ่านแค่นั้นเองค่ะ ขะ...ขอตัวก่อนนะคะ>-<"ว่าจบเจ้าหล่อนก็สวมบทนางเอกแบบฉบับลูกคุณหนูวิ่งออกไปจากฟาร์มช้าๆ
"ดะ...เดี๋ยวครับคุณแมรี่....โธ่เว้ย!ดูซิยัยตัวซวย เกิดเรื่องจนได้"
ได้ข่าวว่ามันไม่ใช่ความผิดฉันนะ หนอย~ ผิดใจกับสาวมาพาลใส่ฉันซะงั้น-_-+++
"หนังสืออะไรเนี้ย... "นายเฟรมเดินไปหยิบหนังสือที่ยัยคุณหนูบรรณารักษ์ทำตกไว้ขึ้นมา
ถ้าจะให้ฉันเดานะ คงเป็นเรื่อง 'พระราชากับคนตัดไม้'แน่ๆเลย เพราะจากประสบการณ์แฟนพันธุ์เซียนเกมนี้ของฉันแล้ว มันมีอยู่เหตุการณ์เดียวเท่านั้นแหละที่ยัยคุณหนูบรรณารักษ์นั้นจะมาที่นี่
"พระราชากับคนตัดไม้หรอ?"นายเฟรมเอ่ยชื่อหนังสือที่ฉันเดาเอาไว้อยู่แล้วออกมา(เห็นมั้ยล่ะว่าฉันเดาถูก^^)
"ถ้ายัยนั้นถามว่าหนังสือเล่มนี้สนุกมั้ย นายตอบไปเลยนะว่าคนตัดไม้ยอดไปเลย"
"เธอเคยอ่านด้วยหรอยัยตัวซวย-_-"ทำหน้าแบบนั้นมาต่อยกันสักยกมะ....หน้าฉันมันไม่เหมาะกับการอ่านหนังสือมากดิ-_-+++
"อืม... "เออใช่!ฉันเคยอ่าน แต่เป็นในหนังสือบทสรุปเกมนี้นะ-_-
"....ฉันคิดอะไรออกแล้วยัยตัวซวย ตามฉันมานี่! "ว่าจบหมอนั้นก็ลากฉันออกมาจนฉันวางจอบแทบไม่ทัน...นายบอกให้ฉันตามไปไม่ใช่หรอ แล้วนายมาลากฉันทำมายยยยย~
"ก็พอจะรู้อยู่หรอกนะว่านายจะไปไหน แต่ทำไม.....นายต้องลากฉันมาด้วย-_-"
ตอนนี้เราสองคนอยู่ตรงหน้าห้องสมุด ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงตรง ได้ฤกษ์เปิดทำการพอดี
แกร็ก!
เสียงปลดล็อกประตูจากด้านในทำให้เรารู้ว่าตอนนี้ได้เวลาเปิดทำการของห้องสมุดแล้ว
"เข้าไปสิ"นายเฟรมหันมาบอกฉันที่ยืนอยู่ข้างๆ
"นายเป็นคนลากฉันมา นายก็เข้าไปก่อนสิยะ - -"
".....จริงแหะ"ว่าจบก็เดินข้าไปโดยไม่เถียงอะไรสักคำ...หนาย~ฉันจะเล่นตัวหน่อยไม่ได้รึไงยะ แย้งสักคำก็ยังดี รู้จักมั้ยคำว่าเลดี้เฟิร์สน่ะ -_-+++(ผู้แต่ง:แต่เมื่อกี้เขาชวนเธอก่อนแล้วนะ- -)
ฉันรีบเดินตามเข้าไปอย่างเสียไม่ได้(จะเดินกลับไปที่ฟาร์มก็มีหวังตาบ้านี่ได้ตามไปวีนแตกแน่=_=)...เมื่อเข้าไปก็เห็นว่าหมอนั้นกำลังยืนคุยกับยัยคุณหนูบรรณารักษ์อยู่พอดี
"อ่ะ!สวัสดีค่ะคุณอลิซ^^"เมื่อรู้ว่าเป็นฉันที่เข้ามา ยัยนี่ก็เลยทักทายอย่างเสียไม่ได้
"ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้เข้าใจผิด คือว่าความจริงฉันก็รู้จากท่านนายกเทศมนตรีอยู่แล้วน่ะค่ะว่าน้องของคุณเฟรมจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วย แล้วฉันก็รู้ว่าคุณอลิซเป็นน้องสาวของคุณเฟรม แต่พอดีฉันแค่ตกใจนิดหน่อยน่ะค่ะ เลยวิ่งออกมาแบบนั้น ขอโทษนะคะ^^;"เมื่อทักทายกันจบ เจ๊แกก็ร่ายข้อแก้ตัวยาวเหยียดเป็นกิโลมาให้ฟัง
นี่ขนาดแค่ตกใจนะ ยัยนี่ยังวิ่งออกมาจากฟาร์มอย่างกับนางเอกเอ็มวีเพลงอกหัก แล้วถ้าเกิดว่ายัยนี่ช็อกไม่ถึงกับวิ่งข้ามทวีปเหมือนในหนังอินเดียเลยรึไง-_-
"อ๋อ!หรอคะ^^;"ฉันยิ้มแห้งๆกลับไป(เพราะไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาดี- -)
"นี่ครับคุณแมรี่ ผมเอาหนังสือมาคืน"นายเฟรมยื่นหนังสือให้ ก่อนที่ยัยคุณหนูบรรณารักษ์จะรับไปโดยแอบจับมือนายเฟรมด้วย*0*
แน่ะๆแตะอั๋ง
"อุ๊ย!ขอโทษค่ะ"หลอกแตะอั๋งเสร็จ เจ๊แกก็ทำเนียนขอโทษหน้าแดงเอาซะดื้อๆ
น่าน~มารยาหญิงโดยแท้-_-
"อ่านไวจังเลยนะคะ^^....แล้วเป็นไงคะ สนุกมั้ย? "
"คะ...ครับ! ผมว่าคนตัดไม้นี่ยอดไปเลย^^"แล้วอีตาเฟรมก็ก๊อบคำพูดฉันไปเอาใจยัยคุณหนูบรรณารักษ์นั้นเด๊ะๆเลย
"แหม คิดเหมือนกันเลยค่ะ ฉันก็คิดว่าคนตัดไม้นี่ยอดไปเลยจริงๆ^^"ยัยนี่ก็เออออตามไปด้วยซะงั้น
ประกาศ!.....ณ ห้องสมุดแห่งนี้ ตอนนี้ดิฉันได้กลายเป็นวิญญาณธาตุอากาศ ไม่มีตัวตนไปเรียบร้อยแล้วค่ะT^T
นี่!อีตาเฟรม ถ้านายจะมาสวีทจี๋จ๋ากับสาวแล้วนายจะลากฉันมาทำด๋อยอะไรเนี้ย-_-+++
ฉันส่งสายตาพร้อมเสียงซาวนด์เอฟเฟ็ก 'ชิ้งๆ' ส่งตรงไปยังคนตรงหน้าให้รู้สึกร้อนๆหนาวๆเล่น แล้วเหมือนคนตรงหน้าจะรู้ตัวเลยหันมามองหน้าฉันที่กำลังทำหน้าเซงๆอยู่
"อะ...เออ คุณแมรี่ครับ คือ อลิซเขามีอะไรจะถามน่ะครับ^^"
"หะ...หาo_o!!"จู่ๆอีตานี่ก็โยนขี้มาให้ฉันเฉยเลย ถามอะไรยะ ไม่มี๊!!
"มีอะไรจะถามหรอคะคุณอลิซ^^"
"อะ....เออ~"เวงแล้วไง ถามบ้าถามบออะไรล่ะอีตาเฟรม นี่น่ะหรอจุดประสงค์ของนายที่ลากฉันมาด้วยเนี้ย-_-
หลังจากที่ฉันอ่ำอึ่งอยู่นานก็ไม่ยอมถามสักที ตัวต้นเหตุอย่างนายเฟรมจึงได้ฤกษ์กระดึบๆมาหาฉันแล้วกระซิบที่ข้างๆหู
"เรื่องคนที่ชื่อมาเซียไงเล่ายัยตัวซวย!"
เฮ้ย!จริงด้วย
"อะ....อ๋อ~!!นึกออกแล้วล่ะค่ะ....คือว่า คุณแมรี่พอจะรู้จักคนที่ชื่อ 'มาเซีย' มั้ยคะ?^^ "เมื่อฉันรู้ถึงคำถามที่เกือบลืมไปแล้วจากนายเฟรมก็ร้องอ๋อออกมาเสียงยาน
"มาเซีย?.....ขอนึกสักแปบนะคะ"
ได้ข่าวว่ายัยนี่รู้เกือบทุกเรื่อง จนตอนนี้ตัวยัยนี่แทบจะเป็นห้องสมุดเคลื่อนที่ได้อยู่แล้ว-_-
"อ๋อ!สักครู่นะคะ"พูดยังไม่ทันจบตัวคุณเธอก็วิ่งขึ้นบันไดไปชั้นสองเรียบร้อย แล้วก็หยิบหนังสือเล่นนึงออกมา
"ถ้าเป็นมาเซียคนเดียวกับที่ฉันรู้จักแล้วล่ะก็ น่าจะใช่นะคะ...เดิมทีเธอเป็นคนที่นี้น่ะค่ะ แล้วก็เป็นเพื่อนสนิทของท่านนายกเทศมนตรีด้วย....แต่ฉันก็ไม่ค่อยรู้จักเธอเท่าไหร่หรอกค่ะ เคยได้ยินแต่ชื่อแล้วก็รูปใบนี้... "แมรี่หยิบรูปออกมาจากหนังสือเล่มนั้นให้ฉันกับเฟรมดู
"แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนพอจะรู้รึเปล่าครับ"
".....ได้ข่าวว่าเธอหายสาบสูญไปเมื่อประมาณ3ปีก่อนน่ะค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน....แม้แต่ท่านายกเทศมนตรีเองก็ยังไม่รู้"
โอ้แม่เจ้า!แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี้ย มาเซียเธอหายไปหนายยยยย~ กลับมา(ให้ฉันฆ่า)เดี๋ยวนี้น้า~T^T
"งั้น...ฉันขอรูปนี้ได้มั้ยคะ? "
"ได้เลยค่ะ...อ๋อ!ฉันว่า ถ้าคุณจะถามเรื่องคุณมาเซียคุณน่าจะลองไปถามท่านนายกเทศมนตรีดูนะคะ บางทีอาจจะรู้อะไรดีๆมาก็ได้^^"
รู้บ้ารู้บออะไรล่ะ ก็เพราะคุณลุงนั้นแหละที่ทำให้ฉันต้องมาเปิดรายการ'มาเซียเธออยู่ไหน?'กับนายเฟรมเนี้ย-_-
"งั้นผมกับอลิซขอตัวกลับก่อนนะครับ ขอบคุณนะครับที่ช่วย^^"
"ค่ะ^^"นายเฟรมก้มหัวเล็กน้อยเป็นเชิงขอบคุณ แล้วไม่วายเอามือมากดหัวฉันให้ก้มตาม
คดีเก่าเรื่องจอบยังไม่เคลียยังจะมากดหัวฉันอีก-_-++
ฉันกับเฟรมเดินออกมาจากห้องสมุดเพื่อที่จะกลับฟาร์มกัน...ดีล่ะ ขอแก้แค้นหน่อยเหอะ หึหึ
"อะ...โอ๊ย! "ฉันแกล้งทำเนียนร้องออกมาดังลั่น...เหอะๆได้ผลแหะ ดูสิอีตาเฟรมหันควับมาทันใด
"เป็นอะไรของเธออีกล่ะยัยตัวซวย-_-"เฟรมรีบเข้ามาหาฉันที่ตอนนี้ทรุดลงไปนั่งกับพื้น
"ฉัน....ฉันเจ็บขาน่ะ"ขาเทียมน่ะรู้จักมะ55+
"หา~!"อีตาเฟรมจ้องหน้าฉันประมาณแบบว่า 'เธอเนี้ยนะเจ็บขา?'อะไรทำนองเนี้ย
"ขะ...ขอขี่หลังนายไปได้มั้ย ฉันคงเดินกลับฟาร์มไม่ไหวหรอกแบบเนี้ยT^T"ฉันสะอึกสะอืนเล็กน้อย ทำหน้าจะร้องไห้ให้มันน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น!(หน้าอย่างเธอมันเชื่อได้ด้วยหรอ?- -:ผู้แต่ง)
"....โอเคๆ ขึ้นหลังฉันมาสิ ดีๆนะ"ติดกับฉันละอีตาบ้าเอ้ย!...นายเฟรมหันหลังเพื่อให้ฉันขี่ ฉันเลยรีบกระโดดโดยไม่สนอะไรทั้งนั้นขี่หลังนายเฟรมแล้วกอดคอเขาแน่น...ให้หายใจไม่ออกเลยค่อยดู- -++
"ตัวหนักรู้มั้ยเนี้ยยัยตัวซวย-_-"
"พูดมากน่ะ-_-++"
นายเฟรมเริ่มเดินต่อจากที่หยุดติดหลุมพลางฉัน....อ่ะ นั้นใครนะคุ้นๆ ใส่หมวกสีน้ำเงิน เสื้อวอร์มขาวๆแต่เปื้อนสีน้ำตาลๆดูมอมแมมนั้น...
เกรย์!!
เกรย์!!
นายเฟรมเดินสวนกับเกรย์โดยมีฉันเป็นชนักติดหลังเขาอยู่ ฉันเห็นเกรย์มองหน้าฉันสักพักแล้วหันไปเอ่ยทักทายกับเฟรมแทน
"หวัดดี..."
"อือ หวัดดี"
รู้สึกบรรยากาศมันน่ากลัวแปลกๆวุ้ย- -
แล้วหลังจากนั้นทั้งสองก็ไม่พูดอะไรได้แต่เดินสวนกันไปดื้อๆ....โอ๊ย ฉันจำได้ว่ายัยคุณหนูบรรณารักษ์จะต้องคู่กับเกรย์ แต่ฉันสงสัยจังเลยว่าทำไมคู่นี้เวลามาเห็นฉันกับนายเฟรมจะต้องเห็นภาพเข้าใจผิดๆด้วยนะ ให้ตายสิภาพพจน์ครั้งแรกของฉันT^T
----------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น