ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Harvest Moon]Harvest Love รักวุ่นวายยัยสาวเกมเมอร์

    ลำดับตอนที่ #12 : เทศกาลเทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิ[ตอนปลาย]

    • อัปเดตล่าสุด 14 มี.ค. 56


    ตอนที่ 9
    เทศกาลเทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิ 2
     
    งานเทศกาลถูกจัดขึ้นที่ลานกว้างโรส   ผู้คนดูหนาตาเป็นพิเศษ...ถ้าจำไม่ผิดตลอดงานก็มีแค่บรรดาสาวๆในเมือง(รวมทั้งฉันด้วยT^T) แต่งชุดเทพธิดาสีชมพูแหวว   ประดับด้วยดอกไม้   ออกมาเต้นๆๆๆแล้วก็จบพิธี...แค่นี้แหละ-_-
    "หนูอลิซ!!"
    "คุณลุงโทมัส!!"
    คนแรกที่ฉันได้เจอที่งานก็คือคุณลุงโทมัสที่มายืนรออยู่หน้างาน
    "คุณลุงคะ   หนูมีเรื่องอยากจะถามคุณลุงเต็มไปหมดเลยค่ะ "เมื่อเจอหน้าคุณลุงฉันก็รีบรัวคำพูดใส่ทันที   เพราะกลัวว่าคุณลุงจะหนีหายไปอีก- -
    "เป็นไงมั้งจ๊ะหนูอลิซ   เดินทางมาเหนื่อยๆแบบนี้พักสักหน่อยดีกว่ามั้ย...เฟรม   พาน้องเข้าไปในงานสิ "
    "ครับ!!"
    ง่า!!คุณลุงพูดเรื่องอะไรกันคะเนี้ย   ทำไมตอบไม่ตรงคำถามหนูเลยT^T
    "เดี๋ยวสิคะคุณลุง   คือหนู... "
    "อ้าว!คุยกับทุกคนแล้วหรอ?   จะเริ่มงานกันเลยมั้ย"
    "=[]="
    เอ่อ~…นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี้ย!!   ฉันว่าฉันพูดภาษาคนรู้เรื่องนะ=_=
    "อะ...เออ   ยังครับ   รออีกสักครู่นะครับ"เฟรมเป็นคนตอบ   พร้อมกับดันหลังฉันให้เข้าไปในงาน....
    "นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี้ย!! "ฉันเริ่มโวยวายใส่เฟรมผู้เป็นที่พึ่งสุดท้าย
    "ฉันก็เห็นว่าทุกปีท่านก็พูดแบบนี้ทุกครั้งล่ะ...โดยเฉพาะช่วงเทศกาลเนี้ยแหละ"
    เออนั้นสิ   ฉันลืมนึกไปว่าฉันอยู่ในเกมนี้เนอะ   เหมือนคุณลุงเขาโดนตั้งโปรแกรมเลยอ่ะT^T
    "เอาเป็นว่าเข้าไปคุยกับทุกคนในงานก่อนเหอะ   เธอจะได้เลิกทำหน้าเหวอๆประหลาดๆแบบนี้สักที"
    "=[]="
    "หน้าแบบนั้นแหละ"
    "=_="
    "ไปเหอะ... "แล้วเขาก็เดินนำลิ่วไปทันที- -
    "สวัสดีค่ะคุณอลิซ เฟรม...แหม   มางานพร้อมกันแบบนี้ถ้าไม่บอกว่าเป็นพี่น้องกันฉันคงคิดว่าเป็นแฟนกันแล้วนะคะเนี้ย^^ "เอลิในชุดแบบเดียวกันกับฉันเอ่ยทักทายแล้วตามด้วยประโยคชวนสะดุ้ง!
    มะ...เหมือนแฟนกันงั้นหรอ?
    "แหม   น้องสาวจะมากับพี่ชายมันแปลกตรงไหนหรอคะ...ว่าแต่คุณเอลิเถอะคะ   วันนี้สวยมากๆเลยนะคะ   คุณหมอคงชมไม่หยุดปากแน่ๆเลย อิอิ^^ "
    "แหมๆคุณอลิซล่ะก็พูดเกินไป   คุณหมอไม่เห็นจะพูดอะไรสักคำ-3- "เอลิพูดพร้อมกับหันไปมองค้อนหนุ่มเสื้อกราวน์ข้างๆ
    "อ้าว!ก็พอผมชมคุณ   คุณก็หาว่าผมพูดโกหกนี่   ผมเลยไม่รู้จะชมไปทำไม "
    ".////. "
    เฮ้อ!นิสัยเหมือนพี่ฉันไม่มีผิดเลย....ชักจะสงสัยว่าที่พี่สะใภ้ซะแล้วสิเรา-_-
    "หวัดดีเฟรม   เออ...คุณอลิซใช่มั้ยครับ? "หนุ่มแว่นผมสีส้มเอ่ยทักทายเฟรมและฉัน   ซึ่งเขาก็คือ'ริค'นั้นเอง(บุคคลที่ฉันเคยคิดว่าเขาเป็นผู้หญิง-_-)   และคนที่อยู่ข้างๆเขาก็คือ'โปปุริ'น้องสาวของริค   ที่ตอนนี้ก็ใส่ชุดแบบเดียวกับฉันเหมือนกัน
    "คุณอลิซหรอคะเนี้ย   เคยได้ยินแต่ชื่อวันนี้มาเจอตัวจริงน่ารักกว่าที่คิดไว้เยอะเลยค่ะ^^"โปปุริเข้ามาจับมือทักทายฉันเป็นการใหญ่
    "หรอคะ^^;"ที่เธอคิดไว้นี่มันอุบาตขนาดนั้นเลยดิ-_-
    "ผมริคครับ   แล้วนี่ก็โปปุริน้องสาวของผมเอง   ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณอลิซ^^"
    "เช่นกันค่ะ^^"
    "ใจคอนายจะไม่แนะนำฉันให้เขารู้จักบ้างเลยรึไงริค-_-++"เสียงห้าวๆของผุ้หญิงคนนึงดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของสองพี่น้องคู่นี้
    "อ่ะจริงสิ!   ขอโทษทีนะคาเรน"
    "ชิ!ไม่เป็นไรหรอก   ฉันชินกับนิสัยแบบนี้ของนายแล้วล่ะ"
    "แหะๆ"ริคยิ้มแห้งๆก่อนจะหลีกทางให้ผู้หญิงคนนั้นเดินมาหาฉัน
    "ฉันคาเรนค่ะ   ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"แล้วเธอคนนั้นก็คือ 'คาเรน'ลูกสาวเจ้าของร้านซุปเปอร์มาเก็ต...อยากจะบอกว่าเธอดูสวยเอามากๆ~   ยิ่งใส่ชุดแบบเดียวกับฉันอีกยิ่งสวยเข้าไปใหญ่(อิจฉาจังT^T)
    คาเรนเดินเข้ามาแนะนำตัวพร้อมกับจับมือฉันเป็นการทักทาย...เฮ้ย!ทำไมไม่ปล่อยสักทีละคุณ   จับนานเกินไปแล้ว(ไม่ได้รังเกียจนะ แต่จะจับนานไปเพื่ออะไร-_-)แถมสายตาของเธอที่จ้องมองฉันมันช่างดูเจ้าเล่ห์แปลกๆ   เธอคิดอะไรของเธออยู่นะ...
    "เออ...ขอตัวก่อนนะครับคุณคาเรน"เฟรมเอ่ยขึ้นเพียงเท่านั้น   ทำให้คาเรนปล่อยมือฉันเป็นอิสระสักที ดูสิเหงื่อเต็มมือเลยT^T
    "ฉันขอเตือนเธอเอาไว้เลยนะว่าอย่าเข้าใกล้ยัยคาเรนให้มากนัก   ฉันรู้สึกว่ายัยนี่แปลกๆยังไงก็ไม่รู้"เฟรมกระซิบบอกฉันขณะที่เรากำลังเดินไปทักทายคนอื่นๆที่อยู่อีกฟาก
    "ทำไมล่ะ   ฉันก็เห็นว่าเขาปกติดีนี่นา"ยกเว้นตอนที่เขาจับมือฉันนาน(เกินไป)และที่เขาจ้องฉันแบบนั้นอ่ะนะ
    "ไม่รู้สิ...รู้แต่ว่าในบรรดาผู้หญิงที่ฉันรู้จัก   มีคาเรนคนเดียวเท่านั้นแหละที่ดูจะไม่ค่อยสนใจอะไรในตัวฉันเลยสักนิด"
    แล้วมันจำเป็นหรอที่ทุกคนจะต้องสนใจนายน่ะ...หล่อตายแหละย่ะ(แล้วผลที่ออกมาก็คือ'เขาหล่อ'อีกเหมือนเดิม-_-)
    "อ้าว!!คุณอลิซ   คุณเฟรม สวัสดีค่ะ^^"ยัยคุณหนูบรรณารักษ์เอ่ยทักทาย   แล้วก็ตามมาด้วยเสียงคนใส่หมวกข้างๆอย่างเกรย์
    "สวัสดีครับคุณอลิซ"ฉันสังเกตเห็นว่าเขาเอามือกุมหัว   แหมๆ ปิดไปก็ไม่มิดหรอกจ๊ะ...ขนาดใส่หมวกนะเนี้ย   ดูสิ!เห็นหัวโนออกมาโชว์นอกหมวกได้ชัดเจนจริงๆ   ฮะๆสมน้ำหน้า   อยากมาลวนลามฉันเอง:P
    "เกรย์...หัวนายทำไมถึงโนแบบนั้นล่ะ"ฉันแกล้งถามเขาทั้งๆที่ฉันรู้เรื่องราวทั้งหมดดีอยู่แล้ว   ส่วนตัวต้นเหตุอย่างอีตาเฟรมก็ทำลอยหน้าลอยตาไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น
    "อ๋อ!คือ....ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ   พอผมตื่นมาก็อยู่ที่ฟาร์มของคุณอลิซแล้ว...สงสัยผมคงละเมอเดินไปชนต้นไม้แน่ๆเลย   แหะๆ"
    ฉันอยากรู้จริงๆเลยว่าเขาจำเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานไม่ได้จริงๆหรอ?  เอ๋!รึว่ารู้แต่ไม่กล้าบอกกันนะ555+
    "หวัดดีจ๊ะเฟรม   หวัดดีค่ะคุณอลิซ^^"ยัยรันเอ่ยทักทายพวกเราสองคนก่อนที่เธอจะหันไปควงแขนกับคู่แฝดของว่าที่สามีฉัน-_-+++
    "หวัดดีค่ะคุณรัน^^+"
    "แอนค่ะไม่ใช่รันT^T"
    สมน้ำหน้า!!
    "หวัดดีครับคุณเฟรม   คุณอลิซ...ว้าว~!!วันนี้คุณอลิซน่ารักมากๆเลยครับ^^"
    แหมๆปากหวาน   ทีกับอีตาหมวกแก๊ปข้างๆฉันนี่ไม่เห็นจะเอ่ยปากชมสักคำ-3-
    "แหะๆขอบคุณค่ะ   ว่าแต่...มาด้วยกันหรอคะ? "ฉันถามคลิฟฟ์กับรัน   ซึ่งพอฉันถามได้แค่นั้นแหละ   ยัยรันก็ยิ่งกอดแขนของคลิฟฟ์แน่น
    แง่มๆอิจฉา+_+
    "ก็ไม่เชิงหรอกครับ   คือว่าแอนเขามาชวนผมน่ะ"คลิฟฟ์ตอบไปพลางแกะแขนปลาหมึกของยัยรันไปพลาง...โฮะๆๆ   นึกว่าคลิฟฟ์เป็นคนชวนซะอีก   ผิดคาดนะเนี้ย
    "นี่ยัยสวย...ฉันว่าเธอน่าจะไปคุยกับท่านนายกเทศมนตรีได้แล้วนะ"เฟรมสะกิดแขนฉันแล้วพูดขึ้น
    มะ...ไม่น่าเชื่อ!!นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตั้งฉายาให้ฉันแบบนี้*0*   แต่จากที่ฟังน้ำเสียงของนายแล้วเนี้ยนะ...นายชมรึด่าฉันกันยะเนี้ย!!
    ฉันมองหน้าเฟรมที่กำลังเดินอยู่ข้างๆซึ่งเขากำลังมองฉันอยู่   แต่พอรู้ว่าฉันมองเขาก็เมินหน้าหนีไปทางอื่นซะงั้น...แต่ฉันชอบฉายานี้นะ'ยัยสวย'555+
    "มองอะไรยัยสวย   หน้าฉันมันหล่อเกินไปรึไง? "แต่ทำไมฟังไปฟังมามันรู้สึกหงุดหงิดแปลกๆแหะ   ยัยสวยๆๆๆๆ...ยัยซวย-_-
    "คุณลุงคะ"
    "อ้าว!คุยกับทุกคนแล้วหรอ?   จะเริ่มงานกันเลยมั้ย"
    "=_=;"
    ประโยคเดิมเด๊ะๆ!!
    "ครับ! "แล้วก็เป็นเฟรมที่เข้ามาตอบแทนฉันอีกเช่นเคย...ได้ข่าวว่าเขาถามฉันนะไอหล่อ(ดีจริงๆ   ยัยสวยกับไอหล่อ-_-)
    เสียงเพลงถูกบรรเลงอย่างต่อเนื่อง(จากที่ไหนก็ไม่รู้-_-)เหล่าสาวๆทั้งหกคนปรากฏอยู่กลางลานกว้างโรส   แมรี่   รัน   เอลิ   โปปุริ   คาเรน   และฉันT^T
    รอบๆถูกร่ายล้อมไปด้วยผู้คนภายในเมืองที่ฉันคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี   เกรย์กำลังยืนโบกไม้โบกมือแล้วส่งยิ้มให้ฉัน   ในขณะที่อีกมือนึงของเขาก็กำลังกุมหัวที่โนเอาไว้ด้วย55+....ริคกำลังยืนกอดอกมองโปปุริและคาเรนสลับไปมา ส่วนคุณหมอก็ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับเอลิ   แล้วคลิฟฟ์ก็กำลังส่งยิ้มมาให้กับฉันล่ะว้าว!!   แต่ที่น่าแปลกใจคือ...เฟรม   เขายืนมองฉันนิ่งไม่แม้แต่จะยิ้มให้กับฉันเหมือนคนอื่นๆ...เขาคิดอะไรอยู่นะ...เฮ้ยๆเต้นแล้ว!!
    ท่าแรกมันเต้นไงล่ะ...อ่ะ!เห็นแมรี่จับกระโปรงแล้ว จับเสร็จทำไงต่อ   อ๋อ!ค่อยๆเดินไปข้างหน้าตามสเตปงั้นหรอ   สลับที่กับคนข้างหน้าว่างงั้น...แล้วไรต่อ   อ่ะหมุนๆฉันหมุนต่อใครล่ะ   โปปุริหรอ อ่ะหมุนๆ   แหม!คาเรนหมุนได้สวยโคตร(อิจฉาจริงๆT^T)หมุนเสร็จแล้วไงต่อ   เดินไปเข้าแถวหน้ากระดานแล้วจับกกระโปรงคำนับ   อืมๆ   หา!!เดินกลับไปที่แถวเดิมเหมือนตอนแรกอีกแล้วหรอ?   อ่ะลงก็ลง...ลงแล้วต้องขึ้นไปข้างหน้าอีกแล้ว วู้!!ขึ้นๆ   แน่ะๆหมุนอีกแล้ว....อะไรเนี้ย!!!มีท่าเต้นอยู่แค่เนี้ย?(แล้วจะไปเอาอะไรกับมันมากล่ะคุณเธอ-_-)
    เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้   รู้แต่ว่าฉันเต้นๆเดินขึ้นเดินลงแล้วก็หมุนๆไปหลายรอบมาก...ให้ตายสิ!
    "กลับกันเหอะๆ"ยังไม่ทันที่ฉันจะได้นั่งพักให้หายเหนื่อย   อีตาเฟรมก็เดินมาชวนฉันกลับบ้านเฉย   จะรีบไปไหนกันครับพี่น้อง
    แต่จะโทษเฟรมก็ไม่ได้หรอก   เพราะเวลานี้เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว(เร็วโคตร)แล้วมันก็ค่อนข้างที่จะมืดด้วย   คนอื่นๆก็กลับกันไปหมดแล้ว...ฉันเห็นคุณหมอกับเอลิเดินไปที่ชายหาดที่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่    สงสัยคงจะไปเดทกันละมั้ง   แบบในเกมไง   ถ้าเมื่อวานมีคนมาชวนไปงานด้วย   พอเลิกงานก็จะได้ไปเดทกับคนๆนั้น...นึกแล้วก็เสียดายแหะ   เมื่อวานเฟรมไม่น่าห้ามฉันให้มางานกับคลิฟฟ์เขาเลย อดเลยเป็นไงล่ะT^T   ป่านนี้คงโดนยัยรันหิ้วไปสวีทที่บริเวณบ่อน้ำพุร้อนแล้วมั้ง...ถ้าเป็นคู่ของเกรย์กับแมรี่ก็คงจะเป็นที่ยอดเขามาเธอร์   แล้วส่วนคู่ของริคกับคาเรนก็เป็นที่โรงแรม(ศึกษาเรื่องแบบนี้มาดีเจ้าค่ะ   อยากเดทเอง55+ -w-)
    เฮ้อ~อิจฉาคนมีคู่อ่า~(ได้เดทด้วยT^T)
    "นี่!จะกลับกันได้ยัง? "
    "อื้ม! "ฉันเดินเข้าไปกอดแขนเฟรม   เขาสดุ้งเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้โวยวายอะไร
    "นี่..."ฉันทักขึ้นพลางเอนหัวไปซบไหล่ของเขา
    "หืม?"
    "ขอบใจนะ"
    "เรื่อง?"
    "อิอิ   ไม่มีอะไรหรอก กลับกันได้แล้ว"
    "อื้ม! "
    ขอบใจนาย   ที่อย่างน้อย...นายก็ไม่ทิ้งให้ฉันต้องอยู่คนเดียว...
    equal girlz- -
    --------------------------------------------------------------------------------------------

    กลับมาแว้ว>0< ....คิดถึงจังเลยเวบเด็กดีT^T

    กลับมาคราวนี้หิ้วHMมาสองตอนเลยทีเดียว(แบบว่าเพิ่งเปิดเทอมเลยว่างอ่ะนะ555+)

    ส่วนตอนต่อไป   สำหรับคนที่ตั้งหน้าตั้งตารออะไรหวานๆก็เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี   
    หึหึ  รับรองว่าถูกใจแน่555+(เตรียมไว้เลยคนละ2เม้น555+)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×