ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Harvest Moon]Harvest Love รักวุ่นวายยัยสาวเกมเมอร์

    ลำดับตอนที่ #15 : กัปปะตัวเขียว

    • อัปเดตล่าสุด 14 มี.ค. 56


    ตอนที่ 12

    กัปปะตัวเขียว

     

    "รูป.... "

    ขลุกๆขลิกๆ

    "...รูปๆ"

    เพล้ง!!

    "หาดีๆไม่เป็นรึไงยัยเลสดี้-_-++"เฟรมเอ่ยฉายาใหม่แกะกล่องตั้งแต่เริ่มตอนด้วยการเอาคำว่าเลสเบี้ยนกับดี้มาผสมกัน   เพราะไม่รู้ว่ายัยคาเรนบ้านั้นป็นตัวอะไรกันแน่ระหว่างทอมกับเลสเบี้ยนT^T

    จะว่าไปมันก็เป็นความผิดของฉันเองแหละที่ไปเล่าให้เขาฟังว่าไออาการ'ตัวประหลาด'ของยัยคาเรนที่เขาว่านั้นน่ะ  มันเรียกว่า 'ทอม' หรือ 'เลสเบี้ยน'  ซึ่งอันนี้ฉันก็ไม่รู้ว่ายัยบ้านั้นเป็นอะไรกันแน่...

    ขลุกๆขลิกๆ(ทำไมต้องเป็นเสียงแบบนี้นะ-_-;)

    "นายไม่คิดจะช่วยฉันหาเลยรึไงยะ"

    ตอนนี้ฉันกำลังหารูปของมาเซียที่เคยได้จากยัยคุณหนูบรรณารักษ์(เมื่อหลายตอนก่อน)แต่ฉันดั๊นลืมว่าเอาไปเก็บไว้ที่ไหน   อ้ากๆๆๆอยากตายT^T

    "ฉันไม่ได้เป็นคนทำหายนี่"เฟรมตอบ

    "น้ำใจน่ะมีมั้ย? "

    "ถึงมีก็คงไม่ให้เธอหรอก"

    "-_-+++"

    ฉันเกลียดอีตาหมวกแก๊ปนี้จัง

    "อยากรู้มั้ยว่ามันอยู่ไหน?.... "จู่ๆเฟรมก็พูดขึ้นแล้วเดินเข้ามาใกล้ฉันที่กำลังก้มหารูปใต้เตียง

    "นายรู้รึไงว่ามันอยู่ไหน"ฉันตอบไปทั้งๆที่ตัวเองยังคงก้มหน้าหารูปอยู่

    "รู้ซะยิ่งกว่ารู้^^"

    "แล้วมันอยู่ที่ไหนเล่า!! "ฉันรีบลุกขึ้นหันไปมองหน้าเฟรมอย่างเอาเรื่อง...ชิๆ    รู้ว่ารูปอยู่ไหนก็ไม่ยอมบอก   ตาบ้าเอ้ย!!

    "อยู่นี่ไง.... "ทันใดนั้น   เฟรมก็เอื้อมมือมาดีดนิ้วที่ข้างหูฉัน  แล้วรูปหนึ่งใบก็ปรากฏอยู่บนมือของเขา!...สะ...สุดยอด!!

    "ทะ...ทำไมนาย... "

    "ฉันทำไม   ฉันเก่งล่ะสิ^^"

    "ทำไม...นะ...นายหาเจอแล้วทำไมนายไม่บอกฉาน~ >_<!!"

    "หา!!O.o"

    "เสียเวลา!!-_-++ "ฉันรีบคว้ารูปจากมือเฟรมที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเอ๋อๆอึ้งๆกับ 'ลุคใหม่ ' ของฉัน

    ฮะๆๆเปล่าหรอก   ลุคมงลุคใหม่อะไรไม่มี๊!!   แค่อยากจะเห็นอีตาหมวกแก๊ปหน้าแตก+แหกสักตอนก็ยังดี[ความรู้สึกลึกๆโดยส่วนตัวของผู้แต่งเองเจ้าค่ะ555+ : ~Charming_Cat~]

     

    ตอนนี้ฉันกับเฟรมกำลังเดินไปที่ทะเลสาบบนเนินมาเธอร์ซึ่งเป็นที่อยู่ของไอตัวเขียวๆมีจานกระดาษอยู่บนหัวนามว่า 'กัปปะ'   จากที่ฉันจำได้ก็คงจะเป็นที่นี่นั้นแหละ   แถมยังมีอีตาเฟรมมายืนยันที่อยู่อีกต่างหาก(เพราะเขาเคยเจอมาแล้ว-0-)

    โชคดีที่ยังพอมีแตงกวาเหลืออยู่ในตู้เย็นเยอะพอสมควร   ฉันจึงยัดใส่มือถือมาเต็มอัตราจนเฟรมถามฉันว่าเราจะไปปิ๊กนิกแตงกวากันรึไง?....ฮึ!ไม่เจอก็ให้มันรู้ไปสิไอกัปปะตัวเขียว   ว่าแต่...เขาโยนแตงกวากันตรงไหนนะ?

    "ทำอะไรของเธอน่ะยัยเลสดี้-_-;"

    "หาที่โยนเหมาะๆ(o_o  )(  o_o) "

    "-_-+++"

    โป๊ก!  โป๊ก!!

    "จะ...เจ็บนะตาบ้า!!มาเขกหัวฉันทำไมเนี้ยT^T"ทีเดียวก็ไม่ใช่   แต่นี่มันตั้งสองทีเชียวนะ   เดี๋ยวถ้ามันงอกออกมาเป็นเขาฉันจะเอาไปขวิดนายT^T

    "ครั้งแรกสำหรับคำตอบโง่ๆ   ส่วนครั้งที่สองสำหรับเรื่องเมื่อเช้าที่เธอทำฉันหน้าแตก-_-+++"

    ฉันผิดเองแหละ...ฉันลืมไปว่าหมอนี่มันแค้นฝังลึก-_-

    "ชิ!รู้แล้วย่ะ"ฉันว่าพลางเดินสะบัดก้นตรงไปยังจุดเนินหินที่ยื่นออกไปตรงทะเลสาบ   ก่อนจะหยิบแตงกวาจากมือถือโยนลงไปแบบเซงๆ

    ตุ๋ม!

    "....#//*&#@%$$--#"จานกระดาษลอยขึ้นเหนือน้ำพร้อมกับเสียงบ่นพึมพำไม่เป็นภาษา   แล้วก็จมลงน้ำไป....

    อะไรของมันฟระ- -

    ตุ๋ม!!

    "....#$%&**-///*^#@##>>:++"อีกครั้งที่จานกระดาษโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ   แต่คราวนี้กลับมีดวงตาปริศนาคู่หนึ่งโผล่มาด้วย   มันโผล่ขึ้นมาพร้อมกับเสียงบ่นพึมพำไม่เป็นภาษาอีกเช่นเคย

    ตุ๋ม!!! -_-++

    "//<<>%@##--&**%^<00+??!!@#$$#@&**~!!"

    มะ...มาเป็นชุดเซตมื้ออาหารกลางวันเลยนะนั้น!   คราวนี้ไม่ได้โผล่มาแค่หน้าเขียวๆเพียงอย่างเดียว    แต่ยังบ่นภาษาต่างด้าวซะยาวเหยียดออกมาแบบไม่อายฟ้าดิน!(ทำไมต้องอาย?-_-)

    เอาภาษาคนสิเฟ้ย   ฟังไม่รู้เรื่อง!!

    "อ้าวคุณเฟรม!   สวัสดีครับ"

    ฮะ...เฮ้ย!ไหงพูดชัดงี้อ่ะ   เมื่อกี้ยังบ่นเป็นภาษาไอตัวเขียวอยู่เลย...ว่าแต่ว่าอะไรนะ...เฟรมหรอ?   นายอีกแล้วหรอ?

    "หวัดดีคุณกัปปะ   สบายดีรึเปล่าครับ^^"

    "ก็เรื่อยๆครับ   กำลังหิวอยู่พอดีเลย   ขอบคุณสำหรับแตงกวาของโปรดนะครับ^^

    มาขอบคุณฉันสิ   ฉันเป็นคนโยนนะเฟ้ย-_-++

    "คุณกัปปะครับนี่คือยัยเลส   เอ่อ...อลิซครับ"เฟรมเอ่ยแนะนำก่อนที่คุณกัปปะ(?)จะหันมาทางฉันที่ยืนอยู่นอกสายตาเป็นเวลานานหลายนาทีพอสมควร

    "สวัสดีครับ^^..........ทำไมผมรู้สึกคุ้นๆหน้าคุณจัง"คุณกัปปะหันมาโค้งให้ฉันก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นเกาหัวตัวเองแล้วทำหน้าสงสัยแทน

    "หรอคะ? ^^;"ได้ข่าวว่าเพิ่งเจอกันเมื่อกี้นะ...รึว่าหน้าฉันไปเหมือนเนื้อคู่นายเมื่อชาติที่แล้วกันฮะ-_-

    "ว่าแต่มีธุระอะไรกับผมรึเปล่าครับ   เรียกผมออกมาแบบนี้คงไม่ใช่แค่เอาแตงกวามาฝากผมอย่างเดียวแน่"

    แหมๆ   แสนรู้^^

    "อ๋อ!คือว่า   ฉันมีอะไรจะถามคุณหน่อยน่ะค่ะ...คุณพอจะรู้จักคนที่อยู่ในรูปนี่มั้ยคะ? "ฉันหยิบรูปของมาเซียส่งให้เขาดู

    "คุณมาเซียไงครับ.......ใช่แล้วๆ!!ผมจำได้แล้วล่ะว่าผมเคยเห็นหน้าคุณที่ไหน    คุณอลิซ"

    "ที่ไหนหรอครับ... "เฟรมรีบถลาเข้าไปใกล้ทะเลสาบเพื่อที่จะได้คุยกับเขาได้ง่ายขึ้น

    "ในฝันน่ะครับ   เมื่อคืนนี้เอง...ผมฝันว่าคุณมาเซียน่ะมาหาผมที่นี่   แล้วก็ยื่นรูปคุณอลิซให้ผมดูพร้อมกับบอกว่าพรุ่งนี้คุณอลิซจะมาหาผม   แล้วเธอก็เดินจากไปครับ... "

    "หา? "ฉันกับเฟรมร้องออกมาพร้อมกันอย่างสงสัย...นี่ก็หมายความว่ามาเซียรู้จักฉันน่ะสิ...รู้จักได้ยังไงเนี้ย   หน้าก็ยังไม่เคยเจอกันสักครั้ง-_-

    โอ๊ย!!ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวตุ้บตั้บ(?)>_<

    "แล้ว...เธอได้บอกอะไรอีกรึเปล่าครับ? "

    "ไม่ครับ   ผมในฝันตอนนั้นก็อยากจะถามเหมือนกันครับว่าคุณอลิซเป็นใคร   แล้วจะมาหาผมทำไม   แต่ผมกลับพูดอะไรไม่ออกเหมือนกับว่า.....โดนมนต์สะกด     ทั้งๆที่เป็นความฝันของผมแท้ๆT^T"กัปปะคุง(?)ลงไปนั่งยองๆในน้ำแล้วทำหน้าหดหู่   พร้อมกับบรรยากาศโดยรอบตัวที่มืดมัวเหมือนกับในหนังสือการ์ตูนไม่มีผิดเพี้ยน

    "งั้น...ผมขอตัวก่อนนะครับ... "เฟรมเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบ

    "ครับ!!^___^ "แล้วกัปปะคุงก็หันมาโบกมือหยอยๆก่อนจะกระโดลงน้ำไป

    "....คิดอะไรของนายอยู่น่ะ"ฉันหันไปถามเฟรมที่กำลังทำท่าทางคิดหนักยืนนิ่งอยู่กับที่

    "ฉันกำลังคิดว่า....มาเซีย....เธอมีเวทมนต์"

    ".............."

    "แล้วเธอก็อาจจะเป็นคนที่......รู้จักเธอดีด้วย..... "

    ".............."

    "แล้วเขาก็อาจจะเป็น.....เจ้าของเบอร์'โลกแห่งความเป็นจริง'......."

    อะ....อะไรกันเนี้ย    ทำไมมันเข้าใจยากแบบนี้นะ....มาเซีย   คนที่พาฉันเข้ามาอยู่ในเกมนี้    คนที่เป็นเพื่อนสนิทของคุณลุงโทมัส    คนที่มีเวทมนต์งั้นหรอ?.....แล้วทำไมเธอถึงได้หายตัวไปล่ะ   ออกมาสักทีสิ!!...ฉันจะได้...กลับบ้านสักทีT^T

    "ไม่เอาน่า   อย่าเครียดสิยัยเลสดี้"เฟรมว่าพลางเข้ามาโยกหัวฉันเล่น

    ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าฉันจะเครียดก็เพราะไอฉายาบ้าๆบวมๆแปลกๆของเขานี่แหละ-_-+++

     

    เราสองคนกำลังเดินกลับฟาร์มกันโดยที่ต่างคนต่างก็เงียบด้วยกันทั้งคู่     ....แต่แล้วก็....

    "นี่ๆ  ไม่คิดจะแวะมาคุยกับฉันบ้างเลยรึไงยะ- -+++"

    เสียงปริศนาของหญิงสาวดังขึ้นบริเวณบ่อน้ำพุร้อน....รึว่าจะเป็น.......

    ฉันรีบวิ่งขึ้นไปที่บ่อน้ำพุร้อนก็จะพบกับ.......!!!

    ยัยเทพธิดาพญามาร-_-++

    "ดีจ้า~!!^^"

    "ยะ...ยัยบ้า!! -_-++"ฉันรีบถลาเข้าไปหวังจะบีบคอยัยผีบ้านี้

    "ทำอะไรของเธอยะยัยอลิซบ้า"ยัยผีบ้ารีบถามฉันเสียงสูงแล้วลอยหนีขึ้นไปสูงตามเสียง

    "แล้วใครใช้ให้เธอทำเสียงแปลกๆแบบนั้นกันเล่า-_-++"

    "คำตอบง่ายๆ.... 'สนุก' ฮ่าๆๆๆ"

    น่าจับยัยนี้มาหักคอต้มน้ำแกงซดซะจริงๆเลย-_-+++

    "ชิ!ยัยบ้า"

    "สวัสดีครับ"

    "อ้าวเฟรมคุง  หวัดดีจ้า!!   ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะ  อิอิ^^"

    " ^ ^ "

    "นี่ๆอลิซ   ไปหากัปปะตัวเขียวมาหรอ? "ยัยเทพธิดาพญามารทักเฟรมเสร็จก็หันมาถามฉันที่ยืนทำหน้าโกรธๆอยู่

    "ใช่   ถามทำไม….อย่าบอกนะว่าเธอปิดบังอะไรฉันไว้อยู่"

    "ป๊าว   ถามเฉยๆ ใช่มั้ยจ๊ะเฟรมจ๋า^^"

    " ^ ^ "

    ตาหมวกแก๊ปนี่ก็ยิ้มอยู่ได้   ตอบอะไรซะมั้งเซ่!!

    "อ่ะ!มีคนมา... "

    ปิ๊ง!!

    ยัยเทพธิดาเอ่ยได้แค่นั้นก่อนที่จะหายตัวเข้าไปหลบอยู่ที่น้ำตกตามเดิม....ฉันกับเฟรมหันไปตามที่ยัยเทพธิดาว่าแล้วก็พบว่าคนที่กำลังมานั้นก็คือ.......

    star barry
    star barry

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------
    ทายซิว่าใครมา!!!!

    อิอิ^^.........เสดทันด้วยแหละ555+

    พอดีพรุ่งนี้มะอยุ่เลยรีบลงก่อน   เด่วถ้ามันผิดตรงไหนจารีบกลับมาแก้ให้น้า~

    ***อ๋อใช่!!!แฟนคลับคนไหนอยุ่นครปฐมยกมือขึ้น!!!....มารายงานตัวในมายไอดีของข้าพเจ้าด่วนเลยน้า^^
    ภายในเดือนนี้เท่านั้นนะจ๊ะ^^.....***

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×