[Fic Harvest Moon]Harvest Love รักวุ่นวายยัยสาวเกมเมอร์

ลำดับตอนที่ #14 : I am a Tom!!!

ตอนที่11

I am a Tom!!!

"เหวอ~"

โครม!!

"ตื่นได้สักทีนะยัยขี้เซา"เสียงของเฟรมดังมาจากทางหน้าห้องในเช้าของวันถัดมา

"อรุณสวัสดิ์คร้าบบบ~"ฉันที่เพิ่งหล่นมาจากเตียงสดๆร้อนๆเดินไปที่ประตูแล้วโผล่หน้าออกไปเอ่ยทักทายเขาทั้งๆที่ยังไม่ได้ลืมตา....แหม!ก็คนมันง่วงนี่นา   เมื่อคืนฉันแทบไม่ได้หลับได้นอนเพราะมัวแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวนี่แหละ...เพราะเรื่องเมื่อคืนแท้ๆเลยให้ตายสิ!!   หาว~ง่วง=_=

"มาคงมาคับ   เธออยากเป็นทอมรึไง? "แน่ะ!ยังจะมาเถียงคนหลับอีก

"ช่ายซ้าที่หนายเล่าตาบ้า~"แล้วฉันก็ยังจะบ้าบอตอบเขาไปอีก

 "เป็นอะไรของเธอฮะยัยขี้เซา   เมื่อวานสร้างภาระอะไรไว้ให้ฉันน่ะรู้ตัวบ้างมั้ยฮะ"เฟรมทำหน้าโมโหเล็กๆก่อนจะเอามือมาเคาะหน้าผากฉันเบาๆ

 เรื่องอะไรยะ   ฉันไปสร้างภาระให้นายตอนไหนกัน-_-++

"เรื่องอารายของนายกันฮะ   ฉันไปสร้างภาระให้นายตอนหนาย~   หาว~=0="

"ก็เมื่อวานพอเลิกงานปุ๊บ   ยังไม่ทันที่จะออกจากงานเธอก็ชิ้งเป็นลมหมดแรงไปซะก่อนแล้ว   งานเข้าฉันอีกที่ต้องแบกเธอกลับมาบ้านเนี้ย ลืมไปแล้วรึยังไงฮะ!-_-++"

"หา?!!   ฉันเนี้ยนะเป็นลมO_o"

ตาสว่างในบรรดล.....คนอย่างฉันเนี้ยนะเป็นลม   ฉันนะอึดยิ่งกว่าอะไรดี- -

"ก็ใช่น่ะสิ ตัวหนักเป็นบ้าเลย"แล้วเขาก็ตอบหน้าตายเหมือนกับว่าเขาไม่ได้โกหกจริงๆ

อะไรนะ!   แล้วเรื่องที่ฉันกับเขาเดทกันล่ะ   เรื่องที่เรา...จะ...จูบกันด้วย   อย่าบอกนะว่าทั้งหมดมันเป็นแค่ความฝันน่ะ   นี่ฉันคิดมากถึงขนาดเก็บไปฝันเลยหรอ?   อ้ายยยยเสียดายT^T(?).....บ้าน่า!   มันเป็นแค่ความฝันจริงๆอ่ะ แต่ทำไมฉันรับรู้ได้ถึงสัมผัสนั้นล่ะ...จริงๆนะ มันเหมือนกับว่าฉันไม่ได้ฝันไปเลยสักนิด...  

"รีบแต่งตัวแล้วมากินข้าวเช้าได้แล้ว"เฟรมบอกได้แค่นั้นแล้วจึงเดินกลับไปทำกับข้าวต่อ

"อื้ม!T^T"ฉันจะร้องไห้ทำไมเนี้ย- -

 

อาหารมื้อเช้าที่แสนขมขื่น   กินอะไรเข้าไปก็ช่างไม่อร่อยเอาซะเลย   ให้ตายสิT^T

"เป็นอะไรของเธอฮะยัยขี้เซา   กินข้าวไปทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ไป   ถ้าจะบ้านะเนี้ยเธอน่ะ"

ใช่อย่างที่นายบอกนั้นแหละ   สงสัยฉันคงจะบ้าไปเองจริงๆT^T

‘เดท’ครั้งแรกของฉันกลับกลายเป็นเพียงแค่ความฝัน...ไม่สิ   มันไม่ได้เรียกว่าเดทสักหน่อย ก็ฉันไม่ได้ไปเดทจริงๆนี่   มันเป็นแค่ความฝานนนนน~

ฉึก!!

แทงใจดำเข้าเต็มเปาT^T

พอๆๆเลิกคิดฟุ้งซ่านซะทีได้แล้วยัยอลิซเอ้ย!...เขาเป็นแค่อีตาหมวกแก๊ปนะจำเอาไว้(แล้วมันไปเกี่ยวอะไรด้วย- -)

ติ๊งน่องๆ

"คร้าบ"เสียงออดหน้าบ้านทำให้ฉันและเฟรมต้องหันไปมอง   ก่อนที่เขาจะลุกไปเปิดประตู

"ยัยขี้เซา   มีคนมาหาน่ะ"แล้วเขาก็หันมาบอกฉัน   ก่อนที่เขาจะเดินกลับมานั่งที่โต๊ะอาหารต่อ

ใครกันนะมาหาฉันแต่เช้าเชียว....อย่าบอกนะว่าไอบ้าเกรย์ =_=

"^______^"

"เอ่อ...อรุณสัวสดิ์ค่ะคุณคาเรน"คนที่ยืนยิ้มแป้นอยู่หน้าประตูไม่ใช่เกรย์(โล่งอก- -)แต่กลับเป็นสาวตาคมแสนสวยสุดเซ็กซี่อย่างคาเรนแทน

"อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณอลิซ^___^"

เลิกยิ้มแบบนั้นสักทีเหอะ   ฉันไม่ใช่ผู้ชายนะยะจะได้ใจละลายอ่อนยวบ   แบบว่าบังเอิญฉันมันดันเกิดมาเป็นผู้หญิง(ที่หน้าตาไม่ค่อยจะดี-_-)เลยกลับรู้สึกสยองๆกับรอยยิ้มแบบนั้นแทน....รอยยิ้มที่มันแฝงไปด้วยอะไรสักอย่าง   ซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่รู้-_-

"มีธุระอะไรกับฉันแต่เช้าหรอคะ? "ฉันถามเธอไปอย่างสุภาพ   ความจริงแล้วคือฉันหิวข้าวนั้นเอง....จะมาทำไมแต่เช้านะ

"คือว่าฉันตั้งใจจะเอาไอนี่มาให้น่ะค่ะ"คาเรนล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงข้างขวาของเธอเพื่อที่จะหยิบอะไรบางอย่างออกมา

เอาอะไรมาให้ฉันหรอ?   อะไรล่ะ...ไวน์อ่ะเปล่า(ไวน์บ้านเธอใส่กระเป๋ากางเกงได้รึไง- -:~Charming_Cat~)

"นี่ค่ะ^^"

"?"

ถุงสีเขียวอ่อนๆถูกคาเรนหยิบขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกง....ถุงนั้นมีลายเป็นรูปดอกไม้สีเหลืองอยู่ตรงกลางด้วย

"เมล็ดดอกมูนดร๊อปน่ะค่ะ   ที่บ้านฉันมีเยอะมาก   เลยแบ่งเอามาให้คุณอลิซปลูกน่ะค่ะ^^"คาเรนว่าพลางยัดถุงเมล็ดดอกมูนดร๊อปใส่มือฉันแล้วจับมือฉันเอาไว้แน่น

อ๋อ!นึกออกแล้ว   ไอเหตุการณ์นี้นี่เอง....เขาบอกว่าถ้าเราสนิทกับคาเรนมากๆ   ในตอนเช้าเธอจะนำเมล็ดดอกมูนดร๊อปมาให้ปลูก   ว่าแต่.....ฉันไปสนิทกับยัยคาเรนตอนไหน-_-

"จะ...จะดีหรอคะ^^;"ฉันพยายามดึงมือกลับสุดความสามารถแต่มันก็ไม่เป็นผล....ปล่อยมือฉันนะเฟ้ยT^T

"ดีสิคะ   ดอกมูนดร๊อปมันสวยมากเลยนะ   รับไปปลูกเถอะค่ะดีแล้ว"

‘ถ้ามันดีนักก็เอาไปปลูกเองซะสิ!’   แน่นอนว่าฉันไม่กล้าพูดออกไปแบบนั้น- -

"นะคะ   รับไว้เถอะค่ะ^^"คาเรนย้ำพร้อมกับกระชับมือให้แน่นขึ้นอีก

อ้ายยยย~ปล่อยฉันนะเฟ้ยยยยย~>_<

"ค่ะๆ   รับไว้ก็ได้ค่ะT^T"

"ขอบคุณนะครับสำหรับเมล็ดดอกไม้"เสียงของเฟรมดังมาจากด้านหลัง   ก่อนที่เขาจะโผล่หน้าแล้วเอามือมากอดคอฉัน

"ฉันบอกตอนไหนมิทราบว่าฉันจะให้นาย   ‘ไอหน้าจืด’ "คาเรนทำหน้าบึงทันทีที่เห็นหน้าของเฟรม

'ไอหน้าจืด'หรอ?....ก๊ากๆ   ฉันว่าสองคนนี้ต้องมีเรื่องอะไรกันแน่ๆเลย

"ผมขอบคุณแทนน้องสาวของผมต่างหาก   ใช่มั้ยน้องรัก"ว่าจบเฟรมก็ก้มหน้าลงมาหอมแก้มฉันหนึ่งฟอด

อ้ายยยยย~(ทำไมวันนี้ฉันร้องหลายรอบจังเลยนะ- -)....อีตาบ้า   ทำอะไรของนายน่ะ>////<

"นะ...นี่นาย!   ทำบ้าอะไรของนายเนี้ย!! "คาเรนโวยวายสีหน้าแดงก่ำ   ชิ!ทำหน้าแดงทำไมกันยะ   ต้องเป็นฉันสิถึงจะถูก

"อะไรๆ   ผมหอมแก้มน้องสาวตัวเองมันผิดตรงไหนไม่ทราบหรอครับ"

ผิดตรงที่นายไม่ใช่พี่ชายของฉันจริงๆยังไงล่ะอีตาบ้า!!

"ปะ...เปล่า!ฉันก็แค่เขินแทนคุณอลิซเขาน่ะ"

"อ๋อหรอ~"เฟรมลากเสียงยาว    ก่อนที่จะหันมามองฉันเขม็ง

"เขินพี่หรอ   ยัยขี้เซา"เขาถามฉันแล้วมองด้วยสายตาที่สื่อประมาณว่า'ถ้าตอบไม่สวยเธอเละแน่'...พระเจ้าขา   โปรดเอาอีตานี่ไปเก็บไกลๆฉันตอนนี้ทีเถอะค่ะT^T....แต่ก็อย่างว่าล่ะ   ฉันมีสิทธิ์ขัดขืนเขาได้ด้วยหรอ?(เฮ้ยๆ!อย่าคิดไปไหนต่อไหนนะ…ดักไว้ก่อน เด่วจะหาว่าร้อนตัว)[~Charming_Cat~:เธอนั้นแหละคิด   ยัยบ้า- -]

"ปะ...เปล่านี่คะ   กะ...ก็เราสองคนเป็นพี่น้องกัน   ทำไมจะต้องเขินด้วยล่ะคะ?^^;"

"เห็นมั้ยครับ^^"เฟรมหันไปยิ้มยียวนกวน(บาทา)อารมณ์ให้กับคาเรน

"ยังไงก็ขอบคุณสำหรับเมล็ดดอกไม้นะคะคุณคาเรน   ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวก่อนนะคะ^^;"

"อ๋อค่ะ...งั้นฉันไป...."

ปัง!!!

"ก่อน....นะคะ"เสียงของคาเรนดังลอดประตูที่ฉันเพิ่งจะปิดใส่หน้าเธอไป...เธอคงจะโกรธฉันแน่ๆ   เธอคงจะโกรธแล้วเดินกลับบ้านไปไม่กลับมาอีกแล้วแน่ๆ....ใช่!!!มันต้องเป็นแบบนั้น...

แอ๊ด~

"^_______^"

แอ๊ด~T^T

บ้า!!!ยัยนั้นบ้าไปแล้ว   ยืนยิ้มอยู่หน้าประตูคนเดียวทั้งๆที่ฉันปิดประตู(ไล่)ใส่หน้าไปแล้วเนี้ยนะ   ใช่!!!ยัยนั้นต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ

"อย่าไปสนใจเลย   ยัยนั้นน่ะท่าทางจะประสาท"เฟรมว่าพลางจิ้มไส้กรอกชิ้นสุดท้ายเข้าปาก

ใช่!!ยัยคาเรนนั้นคงจะประสาทจริงๆนั้นแหละ   อยู่ด้วยแล้วสยิวแปลกๆแหะ=_=...ชีแปลก!   ชีบ้า!!!   และชี....สวย!!!(อิจฉาจริงวุ้ย-3-)

 

"ฮึบ! "

"เดี๋ยวผมชะ...

"มันหนักนะคะ   ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะค่ะคุณอลิซ^^"

"T^T"

วันนี้ฉันแทบจะไม่ต้องออกแรงทำอะไรเลยด้วยซ้ำเพราะมีไอโรคจิตสองตัวมาช่วยฉันตั้งแต่เช้า   นั้นก็คือ(ตาบ้าสติรั่วอย่าง)เกรย์   และเจ๊สุดสวย(แต่แอบบ้า)คาเรน

สอง ช.ม.ที่แล้ว

"คุณอลิซให้ฉันช่วยนะคะ^_____^"คาเรนเอ่ยแล้วยิ้มหวานให้ฉัน

"คุณอลิซครับ   ผมถอนหญ้าให้เสร็จแล้วนะครับ"

"-_-+++"<<< เจ๊คาเรน

" ^ ^ "<<< ตาบ้าเกรย์

หนึ่ง ช.ม.ที่แล้ว

"ย้าก~!!"

วิ้งๆๆ~

"เอ่อ...คุณอลิซครับ   ยัยนั้นเป็นตัวอะไรน่ะ"เกรย์ถามฉันขณะที่เราทั้งคู่กำลังมองดูเจ๊คาเรนใช้แปรงขัดตัวบรรดาแม่วัวทั้งหลายอยู่(แล้วไอเสียง'ย้าก~'นี่มันอะไรกันนะ- -)

"เธอเป็น...ตัวประหลาดค่ะ- -;"

30 นาทีที่แล้ว

"มานี่มาลูกเจี๊ยบ   จิ๊บๆๆๆ   ดีมากๆแบบนั้นแหละ   กินเข้าไปเยอะๆเลยนะจะได้โตไว^^"

"ดูเหมือนเขาจะชอบลูกเจี๊ยบมากเลยนะคะ"คาเรนเอ่ยขณะที่พวกเรากำลังให้อาหารไก่กันอยู่

"ก็คงงั้นมั้งคะ   เขาก็แค่...ไอบ้าตัวหนึ่งเท่านั้นเองแหละค่ะ-_-;"

และตอนนี้...

"คุณอลิซมีอะไรให้ผมช่วยอีกรึเปล่าครับ"

"ถ้ามีอะไรให้ฉันก็บอกได้นะคะ   ฉันเต็มใจค่ะ"

"^ ^;"

ช่วยไปไกลๆฉันทั้งคู่เลยจะได้มั้ย?...ขอแค่นี้แหละ- _-

"นี่เกรย์!!นายช่วยออกห่างๆคุณอลิซเขาหน่อยได้มั้ย   ดูซิคุณอลิซเขาสีหน้าไม่ค่อยดีเลย"จู่ๆเจ๊คาเรนก็พูดขึ้นมาเสียงดังแล้วหันไปมองเกรย์เขม็ง

"เธอก็เหมือนกันนั้นแหละยัยบ้า   ไม่รู้รึไงว่าคุณอลิซเขาอึดอัดน่ะฮะ!! "แล้วเกรย์ก็ตอบกลับไปด้วยอารมณ์เดียวกัน

ฉันอยากจะบอกจริงๆเลยว่า'ทั้งคู่นั้นแหละ    ช่วยไปไกลๆฉันสักทีเหอะ!!' แต่ไม่รู้ทำไมมันพูดไม่ออก   เหมือนสัญชาติญาณของฉันมันจะบอกว่าพูดไปแล้วมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาสักนิด- -

"หนอย!...นายนั้นแหละที่บ้า   หัดรู้ซะบ้างว่าของใครเป็นของใคร"

"ของ?"ฉันไปเป็นของใครตั้งแต่เมื่อไหร่ฟระ- -++

"แล้วก็จำไว้ด้วยนะว่า   คุณอลิซน่ะเป็นของฉัน"

จุ๊บ!!

"เฮ้ย!!O_O"เกรย์ร้องออกมาเมื่อจู่ๆยัยบ้าคาเรนก็คว้าแขนฉันดึงเข้าไปจุ๊บแก้มเอาดื้อๆ

อ้ากกกกกก~!!ยัยๆๆ....ยัยบ้า!!   เธอมาจุ๊บแก้มฉันทำไมกันเนี้ย....ยะ....ยัยทอม   ไม่สิ   ยัยเลสเบี้ยน   ยัยนี่ต้องเป็นเลสเบี้ยนแน่ๆ >M<

"เฮ้ย!ได้ไงอ่ะ   ฉันยังไม่เคยทำแบบนั้นกับคุณอลิซเลยนะเฟ้ยยัยบ้า!...คุณอลิซครับขอผมหอมทีนึง   ผมไม่ยอมยัยบ้านั้นหรอก"เกรย์ว่าพลางวิ่งเข้ามาหาฉัน!!!

พลัก!!

"ทำบ้าอะไรของแกฮะ- -++"

"เฟรม!! "ฉันร้องเรียกเฟรม(ที่ไม่มีบทมานาน)ที่เข้ามาขวางเกรย์เอาไว้ด้วย....เท้า!!...เฟรมให้เท้าเตะไปท้องของเกรย์อย่างจังเจ้าค่ะ....อั๊ก!!จุกแทน>.<....แต่สงสัยมั้ยว่าทำไมอีตาเกรย์ถึงไม่ร้องออกมาเหมือนทุกที...ก็เพราะว่าคราวนี้โดนเตะปุ๊บสลบปั๊บรวดเร็วดั่งใจท่านสั่ง-_-

"ตาบ้านั้นจะตายมั้ย?"ฉันถาม

"ช่างหัวมันเหอะ!! "แล้วก็เป็นเฟรมและเจ๊คาเรนที่ตอบคำถามฉันพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

ฉันว่าถ้าเป็นแบบนี้ทั้งเรื่อง   มีหวังอีตาบ้าเกรย์โรคจิตคงได้เดี้ยงเอาไม่ตอนใดก็ตอนหนึ่งเป็นแน่-_-;

"เธอก็เหมือนกันยัยตัวประหลาด   ออกห่างน้องสาวฉันสักทีเหอะ   ไม่รู้สึกบ้างรึไงว่าน้องฉันน่ะรำคาญ!! "

"นายรู้ได้ยังไงฮะไอหน้าจืด   นายไม่ใช่คุณอลิซเขาสักหน่อย! "

เพี้ย!!

"...คุณอลิซO.O "คาเรนพูดอย่างอึ่งๆเมื่อจู่ๆฉันก็หันไปตบหน้าเธอ

"กลับไปเถอะค่ะคุณคาเรน วันนี้ฉันเหนื่อยขอตัวก่อนนะคะ...อ๋อ!แล้วก็อย่าว่าพี่ชายฉันแบบนั้นด้วย"ว่าจบฉันก็เดินเข้าบ้านไปเงียบๆ

"คุณอลิซ..."

"กลับไปเถอะ   ยัยนั้นเหนื่อยกับพวกเธอมามากพอแล้วล่ะวันนี้"เฟรมพูดจบก็เดินเท่ห์ๆตามฉันมา

 

ก๊อกๆๆ

เสียงเคาะประตูดังมาจากหน้าห้องของฉัน   ในขณะที่ฉันกำลังนั่งกอดเข่าอยู่ข้างเตียงเพราะอารมณ์ไม่ค่อยจะดี....เฮ้อ~ทำไมชีวิตฉันถึงได้วุ่นวายอะไรอย่างนี้นะ>_<

ก๊อกๆๆ

"จะเปิดก็เปิด   เคาะอยู่ได้"รำคาญ-_-++

เฟรมเปิดประตูเข้ามาแล้วยืนมองฉันจากตรงนั้นนิ่งๆ

"....."ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากของเราทั้งคู่   มีเพียงแต่เสียงฝีเท้าของเฟรมที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ฉัน   ก่อนจะนั่งลงข้างๆ

"อารมณ์ไม่ดีหรอ?"เขาถามพลางเอามือมาจับหัวฉันไปซบที่ไหล่ของเขา

"อืม ._."

".........."

ติ๊ดๆ   ติ๊ดๆ

เสียงของข้อความจากมือถือดังขัดจังหวะ   เอ๊ย!ดังออกมาจากกระเป๋ากระโปรงของฉัน   ฉันจึงผละจากเฟรมแล้วรีบคว้ามันมาเปิดอ่าน

'ตามหากัปปะ...'

กัปปะ?....ไอตัวเขียวๆมีจานกระดาษวางอยู่บนหัวอ่ะนะ-_-

'ผู้ส่ง...โลกแห่งความเป็นจริง'

"เฮ้ย!! "ฉันกับเฟรมร้องออกมาพร้อมกันเมื่อทราบถึงคนที่ส่งข้อความมาให้   แต่พอฉันโทรกลับไปมันกลับไม่ติดซะนี่

ฉันและเฟรมมองหน้ากันอย่างสงสัย...และฉันรู้สึกเหมือนกับว่าฉันและเฟรมจะต้องไปผจญภัยทำรายการ 'มาเซีย...เธออยู่ไหน' อีกแล้วล่ะสิ-_-
star barry
star barry
-------------------------------------------------------------------------
กลับมาแล้วคร้า!!!   ขอโทดนะคะที่อัพช้า(มากกกกกกกกกกกก)ไปหน่อย   ไม่โกรธกันน้าT^^T

ช่วงกรกฏาเปงเดือนแห่งการอ่านหนังสือเตรียมสอบค่ะ   ต้นสิงหาปุ๊บสอบปั๊บ!!   พอสอบเสดก็ต้องมาอ่านหนังสือต่อเตรียมสอบรอบสอง(มีด้วย?)

เฮ้อ~สุดยอดแห่งความทรมานเลยล่ะค่ะพี่น้องT^T

เพิ่งจะมีเวลามาเขียนตอนปลายเดือนสิงหานี่เองค่ะ   แล้วก็เพิ่งกลับบ้านด้วย(อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้กลับ+ยังเขียนมะเสด55+)

นี่ก็ใก้ลจะสอบอีกรอบแล้ว  คงต้องรอปิดเทอมอ่ะนะคะ   รอกันได้น้า   รับรอง(อีกแล้ว)ว่าจะปั่นให้เสดทันกลางเดือนแน่นอนค่ะ^^