ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เทศกาลเทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิ[ตอนต้น]
ตอนที่ 8
เทศกาลเทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิ
"อ่ะเดะ?"
"ท่านนายกเทศมนตรีให้ฉันเอาชุดมาให้หนูอลิซน่ะ พรุ่งนี้เป็นวันงานเทศกาลเทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิด้วย ท่านเลยอยากให้หนูอลิซใส่ชุดนี้ไปเต้นโชว์ในวันงานพรุ่งนี้พร้อมกับพวกสาวๆในเมืองน่ะจ๊ะ"คุณก๊อทซ์ยื่นกล่องของขวัญให้ฉันที่กำลังทำหน้ามึนๆอยู่หน้าประตูบ้าน
"ตะ...แต่หนูเต้นไม่เป็นนะคะ แล้วจะให้หนูไปเต้นในงานเนี้ยนะ"
ใช่สิ!เต้นท่าอะไรบ้างยังไม่รู้เลย แล้วยังจะเอาฉันไปเต้นโชว์ให้ชาวบ้านชาวช่องเขาดูเนี้ยนะ...โชว์ความโกะ(+โง่)ของฉันน่ะสิไม่ว่า-_-;
"แต่ท่านนายกเทศมนตรีบอกว่าหนูอลิซเต้นได้นะ..."คุณก๊อทซ์บอกฉันพร้อมกับเอามือเกาหัวแกรกๆ
"คุณลุงโทมัสเขาบอกอย่างนั้นจริงๆหรอคะ?"เหอะๆ ให้ตายสิ!...ขนาดฉันเองยังรู้ชะตากรรมว่าคงเต้นไม่รอด แล้วคุณลุงเป็นใครกันคะถึงตรัสรู้ว่าหนูจะเต้นได้T^T
"ไม่กล้ารึไง....ยัยป๊อด!"เสียงลม(ปาก)พัดมากระแทกหูฉันซะเต็มรักจากในบ้าน....ฉันจึงจำต้องหันหลังไปหาต้นตอของเสียงอย่างช้าๆ.......บุรุษผู้ที่นั่งไขว่ห้างอยู่ตรงเก้าอี้ที่โต๊ะทานข้าว พร้อมทั้งส่งยิ้มและสายตาเยาะเย้ยมาทางฉันอย่างไม่เกรงกลัว....
รู้ใช่มั้ยว่าใคร-_-++
"คะ...ใคร!ใครบอกว่าฉันไม่กล้า ฉันเนี้ยเป็นถึงแชมป์(แถ)สามสมัยซ้อนเลยนะ หึหึ "หัวเราะให้กับปาก(พาซวย)ของตัวเอง...อาเมนT^T
"หรอ? หึหึ"
นายอย่ามาหัวเราะแบบรู้ทันจะได้มั้ย-_-
"ขอบคุณนะคะคุณก๊อทซ์ที่อุส่าห์เอาชุดมาให้^^"ฉันยื่นมือไปรับกล่องของขวัญจากคุณก๊อทซ์ ก่อนที่เขาจะเดินกลับไป
ฉันรีบปิดประตูบ้านแล้ววิ่งตรงไปยังห้องนอนของฉันเองพร้อมกับปิดประตูล๊อคเสร็จสรรพ....ไหนดูสิว่าชุดที่ฉันเคยเห็นในเกมแล้วมันดูน่ารัก พอมาเจอของจริงแล้วมันจะออกมาเป็นแบบไหนกันนะ(ในเกมมันจะหลอกตาอ่ะเปล่า อิอิ^^)
เอื้อก~
ชุดเดรสกระโปรงยาวสีชมพูหวานแหววถูกบรรจุอยู่ในกล่องของขวัญใบนี้ พร้อมด้วยเครื่องประดับที่ทำด้วยดอกไม้สีหวานหลากสี....ไม่ใช่แค่น่ารักแล้วล่ะ มันเรียกว่าสวยสุดๆไปเลยต่างหาก
ฉันหยิบชุดขึ้นมาเชยชมสักพักแล้วหันไปมองที่กระจกในห้องที่ฉันใช้ส่องทุกวัน เผื่อมันจะทำให้ฉันสวยขึ้นแบบที่ในบทสรุปเกมเขาบอกบ้าง(มันจะใช้ได้จริงหรอ-_-?).....แต่พอเห็นชุดเป็นแบบนี้แล้ว บอกตามตรงว่าฉันใส่ไม่ลงเลยอ่ะ มันสวยมาก(ยกกำลังอินฟีนีตี้เลยอ่ะ)จนมันไม่น่าจะเหมาะกับฉันเลยสักนิด...ไม่ใช่สิ ต้องเป็นฉันที่ไม่เหมาะกับชุดนี้สิถึงจะถูกT^T
เฮ้อ~แค่เรื่องชุดก็เครียดแล้ว แล้วจะไปหวังอะไรกับท่าเต้นที่ฉันต้องไปเต้นโชว์พร้อมกับสาวๆเหล่านั้นล่ะ=_=
"อ้าว!ไม่ลองชุดหน่อยหรอยัยป๊อด....รึชุดมันคับไปเพราะติดพุงเธอ?"เมื่อฉันออกมาจากห้องด้วยสีหน้าเซงนิดๆ ก็มีเสียงตาพี่ชายจอมกวนประสาทอย่างนายเฟรมมาทำให้หน้าฉันยุ่งเข้าไปใหญ่
"อย่ายุ่งน่า ฉันจะลองรึไม่ลองมันไปหนักส่วนไหนของนายกันฮะ! "ฉันเดินไปหย่อนก้นบนเก้าอี้ใกล้ๆเขา
"นั้นสินะ ไม่หนักเลยสักกะนิด"
ใช่!มันไม่หนักส่วนไหนของนายหรอก แต่มันหนักใจฉันT^T
"เอาน่า~ไปทำงานกันได้แล้ว! "เขาว่าพร้อมกับคว้ามือฉันแล้วฉุดให้ฉันลุกขึ้นเดินตามเขาไปลุยงานในฟาร์มต่อ...
"นี่ๆเฟรม นายไม่ไปชวนสาวๆไปงานวันพรุ่งนี้หรอ? "ฉันถามเขาขณะที่เราสองคนกำลังตัดหญ้าไปทำเป็นอาหารวัว
"ไม่ล่ะ ฉันไม่รู้จะชวนใครไปดี..."
มีหลายคนจนเลือกไม่ถูกว่างั้น-_-;
"…แล้วอีกอย่าง ถึงไม่ชวนยังไงๆพรุ่งนี้พวกเขาก็ต้องไปงานเพื่อไปเต้นพร้อมกับเธออยู่ดี"
อย่าย้ำเรื่องเต้น ขอร้องT^T
จะว่าไปแล้ว...ทำไมวันนี้ฉันรู้สึกว่ามันเงียบๆแปลกๆนะ รู้สึกเหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่างแต่นึกไม่ออก....อะไรกันนะ-_-
"คุณอลิซคร้าบ~!!"
นึกออกแล้ว!!!
"ว้าย~!!!"
เฟี๊ยว~
เปรี๊ยง!!!
"โอ๊ย!! "
ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านไปอย่างรวดเร็วจนฉันมองแทบไม่ทัน.....ขอภาพช้าหน่อยคะ....3...2...1
"คุณอลิซคร้าบ~!!"
นึกออกแล้ว!!!
"ว้าย~!!!"นี่คือเสียงร้องของฉันที่ตกใจเมื่อถูกบุคคลลึกลับกอดจากทางด้านหลัง....และที่ตกใจยิ่งกว่าเมื่อรู้ว่าคนๆนั้นก็คือ...
เกย์ เอ้ย! เกรย์!!(รู้สึกจะเล่นไปแล้วนะไอมุกนี้- -)
เฟี๊ยว~
เสียงต่อมานี่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคือเสียงอะไร...รู้อย่างเดียวว่าเสียงนั้นมันดังมาจากทางเฟรม
เปรี๊ยง!!!
ส่วนนี้คือเสียงของวัตถุบางอย่างกระทบเข้ากับหัวของเกรย์อย่างจัง ซึ่งจากที่ฉันใช้ความสามารถในการมองแล้ว....มันคือ'เสียม'เจ้าค่ะ เสียมด้ามยาวๆที่เมื่อกี้อีตาเฟรมใช้ตักฟางมันได้พุ้งตรงมากระแทกกับหัวของเกรย์เข้าอย่างจังเลยเจ้าค่ะ!!.......ถ้ามันพลาดมาโดนหัวฉันนี่ใครจะรับผิดชอบฮะ!! T^T
"โอ๊ย!! "และเสียงสุดท้ายคือเสียงของผู้รับเคราะห์อย่างเกรย์ที่ตอนนี้ลงไปนอนกองกับพื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ที่น่าแปลกก็คือ....โดนเข้าไปจังๆขนาดนั้นแล้วทำไมเขาถึงไม่เป็นอะไรเลยนะ....อึดเกินโคแล้ว=_=
"อะ...เออ เกรย์...นายไม่เป็นอะไรนะ"ก็เห็นเขาแข็งแรงดีนิ ไม่เห็นต้องถามเลย- -
"มะ...ไม่เป็นอะไรมากระ...หรอกครับ...คร่อก!! "
"เฮ้ย!เกรย์"ฉันรีบถลาเข้าไปเขย่าตัวเกรย์ที่จู่ๆก็สลบไปแบบไม่ทันได้ตั้งตัว....ไหนบอกไม่เป็นอะไรมากไงยะ>0<
"จะไปห่วงมันทำไมกัน มันลวนลามเธอนะ"เฟรมเดินมาหยิบเสียมที่หล่นอยู่ข้างๆฉัน....เขานี่เองที่เป็นคนเขวี้ยงเสียมมาโดนหัวของเกรย์เหมือนสั่งได้ แม่นเกิ๊น~
"ทิ้งไว้แบบนี้แหละเดี๋ยวมันก็ตื่น....โดนแค่นี้มันไม่ถึงกับตายหรอก"
แต่ถ้าเสียมมันพุ้งมาโดนฉัน นายน่ะจะตาย-_-++
"คุณอลิซครับ! "แต่ยังไม่ทันที่ฉันกับเฟรมจะได้ออกห่างจากศพ...เออ~ร่างของเกรย์น่ะ เราสองคนก็เจอกับบุรุษผู้มาเยือนอีกคนที่หน้าบ้าน
"คุณคลิฟฟ์!มาที่นี่มีธุระอะไรกับฉันหรอคะ?"ฝาแฝดของสุดที่รักเรานี่เอง โฮะๆพี่เคนจ๋า~
"คือว่า....ผมจะมา...เออ~จะมาชวนคุณอลิซไปงานเทศการกับผมพรุ่งนี้ได้มั้ยครับ! "
"...เดทน่ะหรอคะ? "
"มะ...ไม่ใช่ครับ!!O_o บะ...แบบว่าผมแค่จะชวนคุณอลิซไปงานด้วยก็แค่นั้นเองครับ .///."
นั้นแหละย่ะ-_-
"ดะ..... "
"คงจะไม่ได้หรอกครับคุณคลิฟฟ์ เพราะผมนัดกับน้องของผมเอาไว้แล้วว่าจะไปงานพร้อมกัน....ต้องขอโทษด้วยนะครับ"แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบรับอะไร อีตาเฟรมเจ้าเดิมก็พูดขึ้นมาซะก่อน พร้อมกับเอามือมาพาดบ่าฉัน...นี่ๆ ฉันไปนัดกับนายตอนไหนกันยะ!
"จริงหรอครับคุณอลิซ"คลิฟฟ์หันมาถามฉันเพื่อต้องการความแน่ใจ
"เออ~....จริง....มั้งคะ แหะๆ^^;"ขอร้องล่ะเฟรม นายอย่ามาบีบไหล่ฉันได้ม้ายยยยย~T^T
"งั้นหรอครับ ว้า~แย่จัง!...งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ลาก่อนครับคุณเฟรม คุณอลิซ"
"ลาก่อนค่ะคุณคลิฟฟ์ โชคดีนะคะ^^"
"ครับ!! ^////^"
"นี่!ผมว่าคุณน่าจะลองไปชวนรันเขานะ คนนั้นน่ะเขาว่างอยู่แล้ว"เฟรมเอ่ยตบท้าย
"รัน?...รันไหนหรอครับ"แต่ฝาแฝดสุดที่รักของฉันกลับหันมาตอบด้วยสีหน้างงๆ
"อะ...อ๋อ!ผมหมายถึงแอนน่ะ"
"อ๋อ!คุณแอน...ครับ เดี๋ยวผมจะลองชวนเธอดู ขอบคุณนะครับคุณเฟรม"เมื่อได้รับคำแนะนำดีๆ(หรอ?)จากเฟรม เขาก็เดินออกไปจากฟาร์มอย่างสงบเสงี่ยม
"นี่!เฟรม"
"หืม? "
"จะเอายังไงกับอีตานี่ดีล่ะ"ฉันว่าพลางชี้ไปที่ซากศพของเกรย์ที่นอนอืดอยู่ข้างหลังฉัน
"ปล่อยมันไว้แบบนั้นแหละเดี๋ยวมันก็ตื่น อย่าไปสนใจมันเลยเข้าบ้านกันดีกว่า"
อ่านะ...นายนี่สุดยอดจริงๆเลย เคยแคร์คนอื่นเขาบ้างมั้ยเนี้ย!...เฮ้อ~พระผู้เป็นเจ้าขา โปรดคุ้มครองลูกให้พ้นภัยจากเขาด้วยเถอะ อ๋อ!เรื่องงานวันพรุ่งนี้อีกอย่างนึง ขอให้ลูกแถไปเรื่อยจนจบด้วยนะเจ้าคะ....อาเมน!!
"……."
"เสร็จยังเนี้ย เก้าโมงแล้วนะ! "เสียงบ่นของเฟรมดังผ่านหูของฉันที่อยู่ในห้องนอนของตนเองมาเป็นระยะๆ....
".........."
"....นี่ๆแต่งตัวนานแค่ไหนมันก็ไม่ได้ทำให้เธอสวยขึ้นหรอก ออกมาสักที-_-++"
แง่มๆ ออกไปแม่จะกัดให้
".........."เสียงเงียบไปนะ เขาหยุดเห่าได้แล้วหรอ?
ตึกๆๆๆ
พรวด~!!!
"เธอจะแต่งตัวไปเฝ้าพระเจ้าบนสวรรค์รึไงฮะ!!! "เฟรมกระชาก(ย้ำว่ากระชาก)ประตูห้องฉัน แล้วบ่นฉันเสียงดัง....ฉันจำได้ว่าฉันล๊อกประตูแล้วนะ รึฉันยังไม่ได้ล็อกกันนะ-_-;
"กรี๊ด!!! ใครบอกให้นายเปิดประตูเข้ามากันยะ!!>0<" ฉันรีบหันหลังให้เขา ให้ตายซิ !!อะไรของเขาเนี้ย....อ่ะ!จริงสิ
"นี่เฟรม!นายอยากให้ฉันแต่งตัวให้เสร็จเร็วๆใช่มั้ย งั้นนายช่วยมารูดซิบข้างหลังให้หน่อยสิ ฉันรูดไม่ได้อ่ะT^T "
"…………."เงียบ...ไร้ซึ่งเสียงและการกระทำตอบรับ
"เฟรม!!! "
"หะ...หา!? อ๋อๆได้... "เฟรมเดินเข้ามาในห้องแล้วจัดการรูดซิบด้านหลังให้ฉัน
"เร็วเข้า เหมออะไรของนายอยู่ได้ "
"อ่ะเสร็จแล้ว! "
เมื่อเฟรมรูดซิบเสร็จฉันจึงหันหน้าไปทางเขา....ความจริงฉันก็แต่งตัวเสร็จครบเครื่องแล้วล่ะ เพียงแต่ซิบด้านหลังฉันรูดเองไม่ได้ก็เท่านั้นเอง-_-;
"....เป็นไงบ้าง พอดูได้มะ? ฉันว่าฉันไม่เหมาะกับชุดหรูๆแบบนี้สักเท่าไหร่เลย....นายว่ามะ? "
"............ "และก็เงียบอีกแล้ว...สงสัยนายจะบ่นมากจนเมื่อยปากนะฉันว่า
"เฟรม!!!ฉันถามนายได้ยินมั้ยเนี้ย?"
"อะ...อืม ได้ยิน....ไปกันเหอะ ใกล้จะถึงเวลาเปิดงานแล้ว"เฟรมละอาการเหมอแล้วหันมาพูดกับฉัน ก่อนจะคว้ามือฉันออกจากฟาร์มไปที่งาน...
------------------------------------------------------------------
นี่คงจะเป็นตอนสุดท้ายก่อนจะลาไปอยู่หอนะคะ เข้าสู่ชีวิตของเด็กมหาลัยT^T แหะๆ
ไม่ต้องตกใจไป จะพยายามกลับมาอัพเดือนละครั้งค่ะ
อาจจะช้าหน่อยแต่ขอให้รอนะคะ^^
------------------------------------------------------------------
นี่คงจะเป็นตอนสุดท้ายก่อนจะลาไปอยู่หอนะคะ เข้าสู่ชีวิตของเด็กมหาลัยT^T แหะๆ
ไม่ต้องตกใจไป จะพยายามกลับมาอัพเดือนละครั้งค่ะ
อาจจะช้าหน่อยแต่ขอให้รอนะคะ^^
Dr. Fuequal girlz
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น