มหาปราชญ์กับการเกิดใหม่[yaoi]

"รู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วล่ะ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ทั้งที่หันหลังให้เขา แต่ผมก็ยังสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่เสียใจ ก็จะไม่ให้เสียใจได้ไงผมเป็นคนที่เลี้ยงเขามากับมือ  แต่ถ้าเขาไม่กล้าลงมือผมนี่แหละ จะเป็นคนทำมันเอง

"รีบลงมือซะ"ผมบอกเขาแต่เขาก็ยังใจกล้าไม่พอ ทำให้ผมหันไปมองเขาแล้วสบตา เดี๋ยวตาของเขาถึงจะดูเย็นชา แต่ผมที่เป็นคนเลี้ยงดูเขามาทำไมถึงจะไม่รู้ล่ะว่าในดวงตานั้น มีความเสียใจแค่ไหน เมื่อเขาไม่ทำผมจึงหยิบดาบของเขาแล้วน้ำดาบแทงทะลุหัวใจ 

ฉับ ดาบเวทเล่มงามที่ผมตีมันมากับมือ เพื่อให้เป็นงานวันเกิดของเขา ผมยิ้มซึ่งเป็นรอยยิ้มครั้งแรก ตั้งแต่ผมเกิดมา รู้สึกมีความสุขที่ได้จากไปชีวิต มีแต่การฆ่าฟัน ซึ่งการที่ได้ฆ่าฟันมันทำให้ผมมีความสุขแต่ทำไม เขาถึงร้องไห้กันนะ(เพราะคนที่มีความสุขก็คงมีแต่แกละมั้ง//ไรท์)

ผมเอามือจับหน้าที่อาบน้ำตา และกระซิบข้างหูของเขาว่า'อย่าร้องไห้'ก่อนจะดับไป