++<<ต้นฉบับรักร้ายของยัยจอมป่วน>>++

ลำดับตอนที่ #1 : - กรี๊ด!! ฉันมาอยู่บนเตียงเขาได้ยังไง?? -

ตอนที่ 1 : กรี๊ด!!ฉันกับเขาบนเตียงเดียวกัน

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!

O_O

นี่ฉะ....ฉะ....ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงเดียวกับนายอัตโต้มือกีตาร์ที่หล่อที่สุดในประเทศอย่างนั้นเหรอ??  อ๊ากกกกกกกกกก....ไม่จริง ไม่จริง ใช่ม้ายยยยย เป็นไปไม่ได้  ฝัน! ฝันๆๆ ฉันต้องกำลังฝันอยู่แน่ๆเลย >.< ตื่นได้แล้วแฟนต้า!! ตื่นซักทีเซ้ ตื้นนนนนนนน

O_o อ๊ะ!!!!!!

                   แต่ว่านานๆจะได้ฝันหวานแบบนี้ซักกาที จะรีบตื่นทำไมกันเล่าแฟนต้าน้อย ฝันต่ออีกซัก 8 ชั่วโมงให้สมใจอยากไปเลยดีมั้ย (แค่อยากอยู่ใกล้ๆอัตโต้มือกีต้าร์สุดเท่ห์น่ะ อย่าคิดมากซิจ๊ะ ฮิฮุๆ ^^)

                ใบหน้าขาวๆ  ผมสไลด์ละต้นคอสีน้ำเงิน  จมูกโด่งเป็นสันเข้ากับใบหน้ารูปไข่ของเขา ทำให้ฉันใจละลาย ฉันกำลังจะเคลิ้มแล้วน้า...เคลิ้มแล้ว เคลิ้ม เคลิ้ม

เ ค ลิ้ ม เ  ค   ลิ้  ม Oo0~~

จะ

จะ

จู

จู่

จุ๊บ!!!!!!

               ฉันจุ๊บเข้าไปที่แก้มใสๆของนายอัตโต้หนึ่งฟอดใหญ่  โอ๊ย!ชื่นจ๊ายชื่นจาย  ต่อไปจะทำอะไรต่อดีน้า (ก็แหม...นานๆจะได้ฝันแบบนี้นี่หว่า...ต้องเอาให้คุ้ม แหะๆ>_<) จุ๊บแก้มแล้วต้องจุ๊บบบบบบบบ.... ว๊าก!! หยิวๆแฮะ ^^' (นี่เธอคิดอะไรอยู่ฟะแฟนต้า)

O_o

                จู่ๆอัตโต้ก็ลืมตาขึ้นมาสบตากับฉัน  เราสองคนประสานสายตากัน

หมับ!!

                แล้วเขาก็ กะ กะ...กอดฉันค่ะ +_+ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด....อัตโต้กอดฉันอบอุ่นจังเลย แต่เอ๊ะ! มันชักจะแน่นไปแล้วน้า ฉันหายใจไม่ออกอะ >.<' อู๊ยๆปล่อยแฟนต้าได้แล้วที่ร้ากกกซ์

               "อัตโต้ฉะหายใ...."

อุบ!!

                อึ้ง อึ้ง อึ้ง! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (รอบที่หนึ่งร้อยสิบสามล้าน) ฉันกำลังโดนนายอัตโต้มือกีตาร์สุดหล่อจูบ โอ้ว! ถึงมันจะเป็นฝัน แต่ก็เป็นฝันที่เหมือนจริงมาก ร่างกายทุกส่วนของฉันเหมือนกับขยับได้จริง และถูกสัมผัสจริงๆ ว้าว! มีความสุขจังเลย

ติ๊ด ตะ ติ๊ด ตะ ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

                เสียงริงโทนมือถือของอัตโต้ดังขึ้น นายอัตโต้ถอนจูบจากฉันแล้วหันไปรับโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างหัวเตียง (แฟนต้า:ใครวะ?ขนาดในฝันยังโทรมาขัดจังหวะเลย หึ! เซ็ง)

                "ฮัลโหล....คร้าบผม โอเคครับ ผมจะไปถึงภายใน 2 ชั่วโมงนะครับ"

                อัตโต้กดวางสายและหันไปวางโทรศัพท์ไว้ที่หัวเตียงตามเดิม เขาก้มตัวลงไปหยิบเสื้อสีขาวยับยู้ยี้ที่ถูกทิ้งอยู่บนพรหมสีแดงมาใส่ ดูดิ๊! อัตโต้เปลือย(แค่ท่อนบนย่ะ) Sexy สะบัดช่อไปเล้ย...

                 "เธอ"

                อัตโต้ชี้มือมาทางฉันด้วยสีหน้างงๆ ทำไมทำหน้างงเป็นน้องหมาอึ๊ไม่ออกแบบนั้นเล่าที่รัก (^V^)

                 "คะ" 

                 ฉันดัดเสียงให้หวานที่สุดเท่าที่จะหวานได้

                "เธอเป็นใคร"

                 "O_O"

                 อัตโต้ทำตาโตใส่ฉันดูซิยังจะมาทำหน้างงอีกนะ  ฉันก็เป็นที่รักนายไงถามได้ ทำไมนายอัตโต้ในฝันของฉันถึงได้ปัญญาอ่อนแบบนี้นะ

                "เป็นแฟนนายไง"

               "O_O"

                นี่คือหน้าของนายอัตโต้(อีกแล้ว)

               "ใครเป็นแฟนเธอฮะ จะบ้าเหรอ??"

                --__-- เวรกรรม...โหดเป็นบ้าเลย ใจเย็นๆก่อนน้าที่ร้ากกซ์

               "ก็ฉันไง" 

               ตอนนี้นายอัตโต้เกาหัวแกรกๆ สีหน้าของเขางงกว่าเดิมล้านเท่า

              "เธอเนี้ยนะแฟนฉัน อย่ามาตลกน่า ชื่อเธอฉันยังไม่รู้จักเล้ย"

               (-__-') อะไรกันเนี้ย??

              "แล้วเรื่องที่ฉันนอนกับนายล่ะ??"

               ต๊าย...แฟนต้าพูดอะไรออกปาย

               "ยัยบ้า! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอซักหน่อย เอ่อ....ถ้าไม่นับกอดกับจูบเมื่อกี้อะนะ"

                นายอัตโต้ส่งสายตากวนประสาทมาทางฉัน

                "ทำไมในฝันของฉันนายถึงได้ปากจัดแบบนี้นะ ไม่เอาแล้ว แฟนต้าตื่นได้แล้ว ตื่นซักที"

                ฉันบ่นพึมพำเบาๆพลางลุกขึ้นยืนบนเตียง เริ่มจะก้าวขาลงสู่พื้นโลก

ดึ๊งๆๆๆ

พลั๊ก!!!!!!!!!!!!!!!

                ฉันล้มลงไปนอนกับพื้น ในท่ามนุษย์กบซุปเปอร์ไซย่า(หัวปักพื้นเท้าชี้อยู่บนเตียง) โอ๊ย...เจ็บจังเลย T____T

                 "ฮ่าๆ ยัยซุ่มซ้ามเอ๊ย"

                "หัวเราะอะไรของนาย ฉันเจ็บนะ"

                นายอัตโต้หัวเราะไม่ยอมหยุด จะขำอะไรนักหนาฮะตาบ้า นี่ฉันเจ็บจะแย่แล้วน้า....

O_o

                "ฮะ!! อะไรนะ??"

                ฉันตะโกนออกมาเสียงดังเพราะความตกใจ  บอกพูดว่าเจ็บเหรอไม่นะเป็นไปไม่ได้ซิ

                "เมื่อกี้ฉันเจ็บเหรอ เป็นไปไม่ได้ นี่ฉันกำลังฝันอยู่นะจะเจ็บได้ยังไงกัน"

                 นายอัตโต้เดินลงมาจากเตียงและเขย่าตัวฉันอย่างแรง (แรงกระบือชัดๆเลยนายนี่)

                "ฝันบ้าอะไรฮะ?? เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ"

                อัตโต้ผลักตัวฉันลงไปนั่งท่าซุปเปอร์กบนั่งสมาธิ(มันเป็นญาติกับซุปเปอร์กบไซย่าตัวเมื่อกี้น่ะ) อ๊ายยย! ไอ้บ้า ฉันเจ็บนะเว้ย

                "นายอย่าบอกนะว่านี่คือเรื่องจริงอ่า" T____T'

                "เรื่องจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ครับยัยบ้า"

                O_o นี่คือเรื่องจริงงั้นเหรอ?? ทั้งเรื่องที่ฉันตื่นขึ้นมาบนเตียงกับนายอัตโต้ เรื่องที่ฉันแอบหอมแก้มเขา เรื่องที่เรากอดกัน เรื่องที่เราจูบกัน  และ.............ม้ายยยยน้า!! เรื่องที่เราสองคนน่ะ...น่ะ..นอนด้วยกัน T____T ฮือๆ ถึงฉันจะแอบปลื้มเขามา 3 ปีเต็ม แต่ฉันมานอนกับเขาโดยที่ฉันจำอะไร ไม่ได้เลยเนี้ยนะ แบบนี้มันไม่ถูกต้องเลย ฮือๆๆๆ Y__Y ของสงวนของฉ้านนนนน มันเกิดบ้าอะไรขึ้นวะนี่ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ

                "เรื่องเมื่อคืน....เออ.....เอ่อ......เออ...เรา....ได้.....ทำ....อะ...อา....ไร กันรึเปล่าอ่ะ??"

                "เปล่า กว่าฉันจะกลับมาจากคอนเสิร์ตก็ดึกแล้วน่ะฉันไม่มีแรงทำอะไรเธอหรอก และอีกอย่างนะเมื่อคืนฉันเห็นเธอฉันก็หมดอารมณ์แล้ว"

                อ๊ากกกกกกกกกกกกกก...หุ่นชั้นแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ T____T นี่ฉันอุตส่าห์ลดน้ำหนักฟิตหุ่นตั้งหลายเดือนนะยะ แต่ช่างเถอะๆนี่ไม่ใช่เวลามานั่งน้อยใจเรื่องหุ่นของตัวเองนะแฟนต้า เธอต้องดีใจซี่! ที่น้องแฟนต้าน้อยยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่ได้ผ่านสมรภูมิรบมาน่ะ โย่วๆ!น้องแฟนต้าปลอดภัย (^^)

                 "อืม งั้นก็ดีแล้ว"

                "นี่เธอไม่โกรธฉันเหรอ??"

                "ฉันจะโกรธนายทำไมล่ะ??"

                นายอัตโต้ทำสีหน้าครุ่นคิดก่อนที่จะพูดออกมาว่า....

                "ก็เธออุตส่าห์มายั่วฉันถึงที่ แต่ฉันกลับไม่ทำอะไรเธอไง"

                O_o ยั่วเหรอ?? นายกล้าพูดคำนี้กับผู้หญิงได้ยังไงกัน อีตาบ้า!! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะ ฉันคือผู้หญิงน่าสงสารที่ตื่นขึ้นมาบนเตียงของปีศาจอย่างนายต่างหาก T__T'

                "ยั่วงั้นเหรอ??"

                ฉันเริ่มโกรธแล้วนะ ฮึบ!!!!ชาร์ตพลัง

               "ใช่! เมื่อคืนเธอคงมารอฉันนานไปหน่อยล่ะสิ ถึงได้ลงไปนอนกองกับพื้นเป็นหมาเฝ้าหน้าห้องฉันขนาดนั้น"

               "หมาเหรอ??"

                ฮึบ!!!! ชาร์ตพลังขั้นที่สอง

               "ใช่! เป็นหมายั่วสวาทซะด้วยนะตัวนี้"

                อ้ายยยยปีศาจ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

               "ห ม า ยั่ ว ส ว า ท งั้ น เ ห ร อ??"

                ทำไมนายอัตโต้ถึงได้ดูถูกฉันแบบนี้ มือกีตาร์ในดวงใจที่ฉันเคยรักเคยบูชามาตลอด 3 ปีเต็มๆ ทำไมกลายเป็นคนเลวแบบนี้ได้วะ ฉันเกลียดแกตายซะเถอะ!!!!!!

                ย๊ากกกกกกกกกกกกกก..ปลดปล่อยพลัง

เผียะ!!!!!!!!!!

                นี่คือเสียงตบ

ผัลวะ!!!!!!!!!

                และนี่คือเสียงต้อยปลายคาง

โครม!!!!!!!!!

                เสียงมือกีตาร์โดนถีบก้น

               "โอ๊ย...เธอทำอะไรฉันน่ะยัยหมายั่วสวาท"

                ปีศาจอัตโต้ร้องเสียงหลงอย่างกับน้องหมาถูกประตูหนีบ  แค่นี้ทำเป็นใจเสาะเหรอฮะแบบนี้มันต้องโดน!!!

                "แกตาย!!!!!!!!!!!!!!"

                วึ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!ระเบิดพลังขั้นสุดยอด

ตุ๊บๆ!! ผัลวะ!! โครม เผียะ พลั๊ก!!!!!!!!!!!!!

                  ฉันซัดนายอัตโต้ชุดใหญ่ส่งผลให้ไอ้ปีศาจทรุดลงไปกับพื้น ก่อนที่เขาจะทันลุกขึ้นมาลากตัวฉันไปฆ่าแขวนคอ ฉันก็รีบเก็บกระเป๋าสะพายลายสตอเบอรี่ที่วางอยู่บนโซฟา และใส่รองเท้าวิ่งออกมาจากห้องอย่างรวดเร็ว

                บ้า!! ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ฉันตื่นขึ้นมาบนเตียงของไอ้ปีศาจนั่นได้ยังไง?? T___T บ้าๆๆๆๆๆฉันบ้าไปแล้วจริงๆ ฮือๆ Y___Y