ยัยจอมโหด กับ นายตัวร้าย

ลำดับตอนที่ #9 : - โจรหื่นกาม (มาอัพแล้วนะคะ) -

ฉันค่อยๆโผล่หน้าออกไปทางหน้าต่างนิดนึง

“ว่าไง! ใช่แกรึเปล่า”

          และฉันก็มองเห็นเงาดำๆโผล่ออกมาจากต้นไม้หน้าบ้าน ถูกต้องแล้วมันคือไอ้หมาบ้าโต๊ดนี่เองค่ะ >.< นายโต๊ดอยู่ในชุดนอนลายทางสีน้ำเงินยืนส่งยิ้มมาให้ฉัน มันมาทำอะไรที่นี่หว่า - -“

“เออสิฉันเอง รึเธอเห็นว่าฉันเป็นผีล่ะ แบร่!!!!!!”

          นายโต๊ดทำท่าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ฉัน หึๆปัญญาอ่อนว่ะ =_=

“ผีหมาบ้าน่ะสิ แล้วนี่นายมาทำอะไรหน้าบ้านฉันฮะ”

“อะไรกันรุ่นพี่ครับ จะไม่เรียกผมเข้าบ้านหน่อยเหรอ”

“นายอยากเข้ามาเจอแม่ฉันตบรึไงฮะ”

“ตกลงจะเชิญฉันเข้าบ้านดีๆมั้ย”

“ไม่”

“แน่ใจนะ”

“เ อ อ”

“งั้นฉันจะปีนขึ้นไปหาเธอเอง”

“ฮะ...ฮะ เฮ่ยอย่านะไอ้บ้า”

                นายโต๊ดวิ่งไปหยิบบันได(มันเอามาจากไหนวะ)และปีนขึ้นมาบนระเบียงห้องฉันด้วยท่าทางสง่างาม(ประมาณนักยิมนาสติกโลก) -_-

ตึก ตึก ตึก

          ฉันนำพาตัวเองออกมาที่ระเบียง และยืนจ้องไปยังตัวประหลาดที่ปีนบันไดได้

“ปีนลงไปเดี๋ยวนี้”

          นายโต๊ดหยุดมองหน้าฉันแวบนึงแล้วเริ่มต้นปีนต่อ

“ฉันบอกให้นายปีนลงไปเดี๋ยวนี้ไง หูหนวกเหรอ?”

                นายโต๊ดหยุดปีนเพื่อมองขึ้นมาหาฉัน พร้อมกับยักคิ้วให้ฉันหนึ่งครั้งและปีนต่อ(อีกแล้ว)

“นายฟังภาษาไทยไม่รู้เรื่องใช่มั้ย”

“อือ”

          อ๊าย!มันส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ฉัน ถ้าฉันผลักบันไดให้มันหล่นไปตายฉันจะติดคุกกี่ปีคะ _+_

“พูดไม่รู้เรื่องใช่มั้ยจ๊ะ”

“คร้าบ”

“จ้า งั้นฉันจัดให้ โชคดีน้า”: p

          ฉันใช้มือจับปลายสุดของบันไดและผลักมันลงไปข้างล่างอย่างแรง

ผลัก!!

          นายโต๊ดลงไปนอนกองอยู่กับพื้นหญ้าที่สนามบ้านฉันเรียบร้อย

“โอ๊ย...นี่เธอ”

“จ๋า มีอะไรจ๊ะ” ^^

“เธอมันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เล่นแรงเกินไปแล้วนะ”

          ความจริงมันก็แรงอะนะก็ฉันผลักมันลงจากชั้นสองที่สู๊งสูงนี่หน่า หึๆ (-_-)

“แรงเหรอ? แล้วไอ้ที่นายปีนขึ้นมาบนห้องฉันล่ะมันไม่แรงใช่มั้ย”

“การปีนขึ้นห้องเธอมันไม่แรงหรอก ถ้าเทียบกับแขนของฉัน”

“แขนของนายเนี้ยนะ เกี่ยวไรด้วย?”

“เธอทำแขนฉันหัก”

“o_O”

          เวรกรรมของอาริสT_T ฉันทำแขนของตานี้หักงั้นเหรอ แย่แล้วๆทำไงดีล่ะ? ฮือๆ ฉันนี่มันซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆเลย

“เธอนี่มันเซ่อไม่เลิกจริงๆนะ ทำอะไรซักอย่างดิ๊ฉันปวดแขนจะแย่อยู่แล้ว”

“ฉะ...ฉะ...ฉันจะลงไปหานายเดี๋ยวนี้นะ”

                ขออย่าให้แขนของนายโต๊ดเป็นอะไรมากเลยนะ ฉันไม่อยากเป็นผู้ร้ายฆ่าคนตายตอนอายุแค่ 17 กว่าๆแบบนี้(นี่อาริสนายโต๊ดแค่แขนหักนะ เธอนี่มันเว่อร์จริงๆ +_+) ฉันค่อยๆย่องลงไปชั้นล่างอย่างเงียบๆ

“นายโต๊ด ฉันมาแล้ว นายอยู่ไหนน่ะ”

          ฉันเดินลงมาจากชั้นสองเพื่อจะมาดูอาการของนายโต๊ด แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ที่เดิมซะแล้วน่ะซิ หมอนั่นหายหัวไปไหนนะ (หรือว่าที่ฉันเห็นเมื่อกี้จะเป็น ‘ผี’ ว๊ากกกกกกกกก....ไม่นะ)

“ไอ้โต๊ด! แกอยู่ไหนวะ”

หมับ

“กรี๊ดดดดดด ปล่อยนะๆ”

                มีมือของใครคนหนึ่งกระชากฉันไปอย่างแรง ต้องเป็นโจรแน่ๆเลย ไม่นะฉันยังไม่อยากตาย ฮือๆ T_T

“กรี๊ดดดดดดดด ไอ้โจรบ้าปล่อยฉันนะเว้...”

อุบ

                มืออีกข้างของมันย้ายมาปิดปากฉัน ทำไมมันแรงช้างแบบนี้นะ ขนาดมันใช้แค่มือเดียวจับฉันๆก็ยังไม่มีแรงจะดิ้นให้หลุดเลยเหรอ ไอ้แรงควายเอ๊ย สาวจอมพลังอย่างฉันยอมแพ้แกแล้วน้า ปล่อยฉันซักทีซี่

“เงียบน้า เดี๋ยวชาวบ้านแถวนี้เขาก็ตื่นกันหมดหรอก”

          ถ้าชาวบ้านตื่นขึ้นมาจริงๆก็ดีสิยะจะได้มีคนมาช่วยฉันจากโจรหื่นกามอย่างแกซะที

“อ่อยอ้านอ่ะ” (ปล่อยฉันนะ)

“พูดภาษานกเหรอเธอ เงียบๆน่า”

“แออะอาอันไอไอน” (แกจะพาฉันไปไหน)

“นี่!! ถ้าเธอไม่เงียบ ฉันจะเอาอาหารนกยัดปากเธอเดี๋ยวนี้แหละ”

“T__T”

                ไอ้โจนหื่นลากฉันเข้ามาในบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้ดูเล็กกว่าบ้านฉันมาก รอบๆบ้านมีต้นไม้ขึ้นเต็มไปหมดอย่างกับป่าแน่ะ ภายในบ้านก็ไม่มีแม้แต่แสงของไฟซักหลอด แต่เอ๊ะ!นั่นมันเต็นท์นี่หว่า รึว่ามันจะลากฉันเข้าไปข่มขื่นในเต็นท์หลังนั้นนะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย T_T ข่มขื่นในบ้านแทนได้มั้ยที่มันแคบ (อ๊าย...ยัยบ้านี่)

“เข้ามาในนี้”

“อ่าอำอาอายอั่นเอยอ่า” (อย่าทำอะไรฉันเลยน้า)

“ยัยนกงี่เง่าเข้าไปข้างในได้แล้ว”

          โจรหื่นผลักหัวฉันเข้าไปในเต็นท์หลังนั้น

ว้าวววววววววววววววว!!

                ข้างในเต็นท์นี่ดูดีชะมัดเลย มีตะเกียงหนึ่งดวง แสงไฟสีส้มอ่อนๆดูโรแมนติกสุดๆไป เฮ้ย!แต่นี่ฉันกำลังจะถูกโจรหื่นกามจับมาข่มขื่นนะ ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องความสวยงามของเต็นท์ซักหน่อย >.< กรี๊ดๆปล่อยฉ้านนนนน้า

“ฉันจะปล่อยมือออกจากปากเธอแล้วนะ”

หงึกๆ (_-_)(-_-)(_-_)(-_-)

                ฉันยักหน้าให้ไอ้โจรหื่นกามทันที

“แต่เธอต้องสัญญานะว่าจะไม่ส่งเสียง”

“อือๆ”

          ฉันยกมือชู 3 นิ้วเป็นการสัญญา แต่เธอได้ยินมั้ยเล่าสัจจะไม่มีในหมู่นางเอก 5555++

“กรี๊ดดดดดดดดดดดด....ช่วยด้วยค่า ช่วยฉันด้วย”

อุบ!

          มันเอามือมาปิดปากฉันอีกแล้วอ่า ฮือๆ T_T

“เธอเป็นนกนี่เองเลยฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง อันออกไอเอียบๆไอ้อินอั้ย (ฉันบอกให้เงียบๆได้ยินมั้ย)”

                โจรหื่นพูดเลียนแบบเสียงนก เอ้ย!เสียงฉัน >_<

“อี๊ดอ่อยอัน อี๊ดๆ” (กรี๊ดปล่อยฉัน กรี๊ดๆ)

“หยุดๆ! เธอเลิกโวยวายแล้วหันหน้ามามองฉันก่อนได้มั้ย”

“+_+”

          ไม่มีทางร๊อก ใครจะอยากมองหน้าหื่นๆอย่างแก

“อั่นอาอองอ่าอันเอี่ยวอี้” (หันมามองหน้าฉันเดี๋ยวนี้)

          มันเลียนแบบเสียงฉันอีกแล้วอ่า ฮือๆ ว่าแต่ทำไมฉันฟังภาษา(นก)ของมันรู้เรื่องนะ รึว่าฉันจะเป็นนกแบบที่มันพูดจริงๆวะ =_+

ควับ!

               
              แล้วฉันก็หันไปมองหน้ามัน สายตาของฉันกับมันประสานกัน โจรหื่นมีใบหน้าที่ขาวใสผิดกับที่ฉันจิตนาการไว้จริงๆเลย ก็นี่มัน นี่มัน

อึ้ง อึ้ง อึ้ง

                ที่แท้นี่มันก็คือไอ้โต๊ดนี่เอง โธ่...เว้ยฉันนี่โง่จริงๆเลย อยู่ดีๆนายโต๊ดมันจะหายไปไหนได้ล่ะ นอกซะจากมันจะวางแผนแกล้งฉัน แต่เอ....อย่าบอกนะว่ามันจะพาฉันมาข่มขื่น (O_O)