ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยจอมโหด กับ นายตัวร้าย

    ลำดับตอนที่ #2 : - เอี๊ยดดด...ว้าว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 192
      0
      1 ก.ค. 49

    "เธอ"
    เสียงผู้ชายคนหนึ่งเรียกฉัน
           ไม่นะๆฉันจะไม่ลืมตาเด็ดขาด ฉันไม่ผิดนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจชนใครนะ ไม่ๆๆๆๆๆๆๆอย่าลืมตานะอาริส...
    "เธอ...เธอ"
    เสียงเรียกเริ่มดังขึ้นเพราะอารมณ์ที่พุ้งขึ้นสูงของผู้เรียก

    "ปัก ปัก ปัก"

                 ตอนนี้เปลี่ยนจากเสียงเรียกเป็นเสียงทุบกระจกรถฉันดังสนั่น ชักไม่ไหวแล้วสิ ใครกันนะกล้าทุบอีแก่รถสุดโปรดของฉัน เอาวะ! เป็นไงเป็นกันคนอย่างอาริสซะอย่างไม่กลัวอะไรอยู่แล้ว (แม้กระทั่งโดนจับข้อหาขับรถชนคนตายอนาถหน้าโรงเรียนตัวเองฮือๆ T__T)
    "มีอะไรก็พูดดีๆสิ จะทุบกระจกรถทำไมวะ?"
                 ฉันลืมตาพร้อมตะโกนเสียงดังออกมาด้วยความโกรธ แต่สงสัยฉันจะหลับตานานไปหน่อยมั้ง ไอ้เจ้าของเสียงเรียกเมื่อกี้ถึงไม่อยู่รอให้ฉันจัดการ(หรือว่าจะเป็นเสียงผีว้า กลัวๆ _=_)

    "อ้าว...ไม่แน่จริงนี่หว่า มาทุบกระจกรถชาวบ้านแล้วหนีหรอวะ"
    ฉันเปิดกระจกและชะโงกหน้าออกไปนอกรถพร้อมกับตะโกนเสียงดังอย่างหาเรื่อง
    "ยัยเซ่อ! ใครกันแน่ที่ไม่แน่จริง"
               เสียงผู้ชายคนเดิมดังขึ้น ว่าแต่...ตัวนายนั่นอยู่ไหนล่ะ คิดจะหลบฉันหรอวะ
    "นายนั่นแหละไม่แน่จริง"
    ฉันตะโกนใส่ (ใส่ใครก็ไม่รู้ที่ตอนนี้ฉันมองไม่เห็น >.<)
    "แน่จริงนายก็ออกมาสิ หมุดหัวอยู่ไหนของนายฮะ"
     เอาสิ! แน่จริงออกมาเล้ย อาริสจะจัดการให้จุกตายคามือเลย
    "เธอนั่นแหละมัวเซ่ออะไรอยู่ ฉันก็อยู่หน้ารถเธอนี่ไง มองมาสิ"
                โอ๊ย...เสียหน้าซะแล้วสิฉัน ก็ฉันไม่กล้ามองไปข้างหน้านี่หว่า ถ้าฉันเกิดเห็นภาพสยดสยองของคนที่ฉันเพิ่งขับรถชนไปเมื่อกี้จะทำยังไงล่ะ T_T
    สุดท้ายฉันก็กลั้นใจมองไปหน้ารถตามเสียงท้าทายของผู้ชายปริศนา

    ว้าววววววววว

                 ภาพที่เห็นตรงหน้าคือผู้ชายตัวสูงประมาณ 180 ถ้าจะได้  ผิวขาว หน้าตาคมเข้มยืนแยกเขี้ยวขาวๆให้ฉันอยู่ (ถึงเขาจะแอบหน้าโหด แต่ยังไงฉันก็ยังตะลึงในหน้าตาที่หล่อเหลาของเขาอยู่ดีแหละน่า >_<)
    "เห็นผมแล้วใช่ไหมครับคุณผู้หญิง"
    "เออสิ"
    "เบื่อจังเลยเวลาผู้หญิงขับรถเนี้ย เฮ้อ"
    นายคนนั้นทำหน้าตาเซ็งๆ
    "นายว่ายังไงนะ"
    ฉันตะคอกใส่เขา กล้าดียังไงยะมาวิจารณ์การขับรถของสุภาพสตรีอย่างฉัน
    "ไม่ได้ยินเหรอครับ ผมบอกว่าผู้หญิงขับรถได้ปัญญาอ่อนที่สุดไงครับ"
    นายนั่นมองหน้าฉันอย่างกวนๆ
    "นี่นาย!!"
                ฉันเริ่มโมโหแล้วนะนายเจอดีแน่ไอ้หน้าหล่อ พอพูดจบประโยคฉันก็ไม่รอช้าเปิดประตูรถแล้วตรงไปหานายนั่นทันที

    ปั้ก!!!!!
    ฉันต่อยลงไปกลางหน้าใสๆของหมอนั่นเต็มแรง ดั้งโด่งๆของเขาต้องหักแน่ๆซะใจฉันจริงๆ
    "โอ๊ย....นี่มันอะไรกันหะเธอมาต้อยหน้าฉันทำไม?"
    นายหน้าหล่อตะคอก
    "ทำไมฉันจะต่อยหน้านายไม่ได้ล่ะ?"
    ฉันกอดอกพร้อมกับตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
    "ฉันสมควรจะต่อยเธอมากกว่านะที่เธอขับรถเกือบจะชนฉันตาย"
               นายหน้าหล่อเอามือปิดดั้งที่เพิ่งถูกหมัดหนักๆของฉันซัดเขาเต็มๆ ว่าแต่เอ๊?? เมื่อกี้นายนั้นว่ายังไงนะ
    "นายพูดอะไรของนายหะ ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย" ฉันตีหน้าตาย
    "นี่เธอ!"
               นายหน้าหล่อตีหัวฉันเต็มๆ 1 ที ถึงมันจะไม่แรงอะไร แต่มันรุนแรงทางใจน่ะ เกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าตีหัวสาวโหดอย่างฉันเลย (นอกเสียจากคุณแม่สุดที่รักของฉันอะนะ)
    "โอ๊ย...อะไรของนายวะ?"
    ฉันยืนในท่าเท้าเอวพร้อมที่จะซัดนายนี้อีกครั้ง
    "วันหลังถ้าขับรถไม่เป็นน่ะนั่งรถเมล์มาดีกว่านะ ยัยงี่เง่าเอ๊ย"
    นายหน้าหล่อไม่พูดเปล่าเอามือมาตบไหล่ฉันเบาๆเหมือนกับผู้ใหญ่สั่งสอนเด็กยังไงยังงั้นแหละ ชิ!!
    "ไอ้บ้า แกตายแน่!!"
    ฉันยกมือขึ้นจะซัดหน้าไอ้หน้าหล่อนั่นอีกครั้ง แต่ก็ต้องหยุดชะงักลงเพราะเสียงสยองเสียงนี้

    "นี่!!!!ยัยอาราญา"

    เสียงนั้น ใช่แล้ว ใช่แน่ๆเลย  T_T
    "สวัสดีค่ะอาจารย์"
                 และด้วยไหวพริบอันชานฉลาดของฉัน จากมือที่กำลังจะซัดหน้าไอ้หน้าหล่อนั่นก็เปลี่ยนมาเป็นยกมือสวัสดีอาจารย์ดวงเดือนอาจารย์ฝ่ายปกครองที่โหดที่สุดประจำโรงเรียนของฉันทันที
    "พวกเธอสองคนมาทำอะไรกันตรงนี้ เลยเวลาพิธีเปิดงานรับน้องนานแล้วนะ"
    อาจารย์ส่งสายตาโหดๆมองมาที่ฉันสลบกับนายหน้าหล่อ
    "คือว่า.....คือ....เอ่อ" ฉันพูดอย่างตะกุกตะกัก
    "คือว่ายัยคนนี้เขาขับรถเกือบชนผมครับอาจารย์" 
                 นายหน้าหล่อแทรกขึ้นมา T_T และส่งสายตาของผู้ชนะมาที่ฉัน แหวะ! คิดว่าฉันกลัวหรือไงยะ
    "จริงเหรออาราญา"
    อาจารย์ดวงเดือนถามน้ำเสียงเข้ม
                ถ้าฉันตอบว่าจริงแล้วจะโดนไล่ออกมั้ย หรือว่าฉันจะต้องโดนปลดออกจาหัวหน้าสี อ๊ากกก...ไม่นะ ฉันจะตอบยังไงดีล่ะ อาจารย์ดวงเดือนนี่ยิ่งโหดๆอยู่ด้วยสิ
    "ว่ายังไงล่ะอาราญา"
    "เอ่อ....เออ...จริงค่ะอาจารย์" ฉันก้มหน้าก้มตารับความผิด
    "เฮ้อ....เธอนี่มันน่าจะปลดออกจากหัวหน้าสีจริงๆเล้ย แย่ แย่ แย่" อาจารย์ส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ
    "หนูขอโทษค่ะ"
    "คนที่เธอต้องขอโทษน่ะคือรุ่นน้องคนนี้ ไม่ใช่ฉันนะอาราญา"
    "ใช่ครับอาจารย์....รุ่นพี่ยังไม่ได้ขอโทษผมเลยครับ"
              นายนั่นส่งสายตาผู้ชนะมาทางฉันอีกแล้ว >.< นายบ้าเอ๊ยถ้าไม่ติดที่อาจารย์ดวงเดือนยืนปั้นหน้ายักษ์ใส่ฉันอยู่ตอนนี้นะ นายโดนฉันชกปากแตกแน่
    "คือว่าอาจารย์ค่ะ...หนู...เอ่อ"
    "เดี๋ยวนี้อาราญา"
    "ขอโทษ"

    ฉันขอโทษด้วยน้ำเสียงกระแทก T_T
    โอ๊ย...ฉันอยากจะเอาน้ำมนต์มาล้างปากตัวเองสักล้านรอบจริงๆเลย ขอโทษไอ้หมอนี้เนี้ยนะพูดไปได้ยังไงวะฉ้าน
    "ไปได้แล้วเธอเป็นหัวหน้าสีนะไปทำหน้าที่ของเธอสิ ส่วนเธอก็ไปลงชื่อทางด้านนู้นรีบไปกันทั้งคู่เร็วเข้าสิ"
    "ค่ะ / ครับ"
                 เชอะ!!ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้รุ่นน้องปากเสีย เดี๋ยวเราต้องได้เจอกันตอนรับน้องแน่ หึๆ >_<
    มีเวลาแก้แค้นอีกมากมายเลยเรา โฮะๆๆ

    ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา มันจะโดนไม้เสียบ กรี๊ด..มันจะโดนไม่เสียบ...เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา

    ฉันกำลังยืนเต้นอย่างเมามันส์เป็นตัวอย่างสาธิตท่าเต้นส่ายตูดแสนอุบาดให้รุ่นน้องม.4ได้รับชมเป็นขวัญตา
    พอจบเพลงไก่ย่างถูกเผาแล้ว รุ่นน้องม.4 ก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ หุๆฉันนี้คงฮอตใช้ได้นะปีนี้
    "o_o"
                  เอ๊ะ!! นายนั่นมันหน้าตาคุ้นๆนะ เฮ่ย...นายหน้าหล่อปากมอมคนเมื่อเช้านี่หว่า ว๊าว...อยู่สีม่วงของเราซะด้วยสิได้เวลาแก้แค้นแล้วล่ะที่นี้

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×