คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คิดถึงเธอจัง
วันเวลาก็ผ่านไปเนิ่นนาน
แต่ทำไมวันนี้เรายังไม่ลืมเรื่องเก่า เวลาเก่าๆ
มานั่งจมอยู่ได้กับอดีตที่แสนเจ็บปวด
ตื่นเช้าทุกเช้าเคยโทรหาเธอเป็นเบอร์แรก
ถามว่าตื่นหรือยังเท่านั้นก็ดีใจแล้ว
แต่มาเช้าวันนี้เวลานี้มันกับไม่เหมือนเมื่อวาน
กลับไม่มี..........
ได้แต่นั่งร้องไห้นึกถึงเรื่องราวในอดีต
ตอนที่มีเธอคอยเคียงข้าง
เข้ามาในห้องก็เห็นแต่ภาพเธออยู่ที่โต๊ะคอม
เห็นเธอนั่งอยู่ เห็นแววตาหน้าเธอเวลาเธอหัวเราะ
มองไปโซฟาเห็นเธอนั่งเล่นเกมอย่างสนุกสนาน
มองมาที่โต๊ะกินข้าวก็เห็น...
เรากินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข
นึกถึงคำพูดของเธอในวันนั้น
"ตัวเองกินข้าวบ้างนะจะได้โตไวไว"
ไปตามสถานที่เก่าๆก็นึกถึงเวลาในตอนนั้น
ไม่เข้าใจทำไมเราลืมมันไม่ได้สักที
แต่.........................
มันคงไม่มีอีกต่อไปแล้ว
เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ
สบายดีมั้ย ตื้นหรือยัง ทำอะไรอยู่
กินข้าวบ้างมั้ย ซักผ้าหรือเปล่า กลับบ้านหรือยัง
เมื่อคืนนอนดึกมั้ย
อยากถามเขา............
แต่มันคง...........
ไม่มีสิทธินั้นอีกต่อไปแล้ว
เราอยาเจอเธออีกครั้งจะได้มั้ย
แม้กระทั่งตอนที่เราเลิกกัน
เราไม่เจอกันเลย
เธอหายไปเอง
ขนาดเสียงเราเขายังไม่ฟัง
ตอนนี้ยอมรับว่านั่งอยู่คนเดียวก็ร้องไห้
เห็นคนอื่นเขาเดินไปเป็นคู่
ก็กลั่นน้ำตาไม่ได้ในบางครั้ง
หลายครั้งที่ต้องฝืนใจยิ้ม
จะมีใครมั้ยที่เป็นแบบเราบ้าง
ใครมีเรื่องเป็นแบบเราก็ตอบเราบ้างนะ
ความคิดเห็น