ความรักในรอยแค้น

ลำดับตอนที่ #2 : Lesson 1

17ปี ผ่านไป

     
           ตอนนี้ฉัน น.ส.ไอรีน  อายุ 23ปี เรียนจบคณะบัญชี มา   วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันได้เข้าทำงาน บริษัทที่

ฉันเข้าทำงานคือบริษัทที่ใครๆๆหลายคนใฝ่ฝัน อยากจะเข้าทำงานที่นี่ บริษัทที่ฉันเข้าทำงานก็คือ

บริษัทในเครือ "พิทักษ์สกุล"  ฉันได้ข่าวมาว่า คนในนามสกุลนี้เป็นคนที่รวยเอามากๆๆ   ตอนนี้ฉันชักจะ

เริ่มตื่นเต้นแล้วหละซิ

"หนูไปก่อนนะค่ะคุณพ่อ คุณแม่"

"ไปดีดีนะลูก" "กลับมาเร็วๆนะจ๊ะ เดี๋ยวแม่จะทำอาหารเลี้ยงฉลองในการทำงานวันแรกของลูกนะจ๊ะ"

"ค่ะ คุณพ่อ คุณแม่"

   ฉันลืมบอกไปนะค่ะ ฉันเข้าทำงานในตำแหน่งเลขาค่ะ  เขาบอกที่ประธานเรื่องมากๆค่ะ  เลขาคนก่อนทน

ไม่ไหวเลยต้องลาออกไป ตอนนี้ฉันชักอยากเห็นหน้าประธานแล้วหละสิ

30 นาที ผ่านไป

   ฉันก็นั่งรถเมล์มาถึงที่ทำงานสักที เอ๊ะนั่น ลิฟท์กำลังจะปิด

"รอด้วยค่ะ อย่าเพิ่งค่ะ รอด้วยค่ะ"

ในที่สุดฉันก็เข้าลิฟท์ได้ทัน ฉันทำงานตั้งชั้น 25 (ถ้าให้ฉันรอลิฟท์อีกตัวลงมาฉันคงไปไม่ทันแน่ๆๆค่ะ)

"ขอบคุณนะค่ะ ที่รอค่ะ"

"จะขึ้นไปชั้นไหน"

"25 ค่ะ"

   ฉันนึกในใจ 'ผู้ชายไรไม่รู้หน้าตาก็ดี แต่เสียอย่างเดียว นิสัยการพูดไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่เลยอ่ะ'

"ติ๊ง" เสียงลิฟท์

"ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ" ไม่มีเสียงตอบรับ

        ก่อนที่ฉันจะไปที่โต๊ะทำงาน ฉันแวะไปที่ห้องน้ำก่อนพอฉันกลับมาถึงที่โต๊ะ ฉันก็ได้ยินเสียงเรียกของ

ท่านประธาน จากอินเตอร์โฟน

"คุณเลขา คุณเลขา"

"ค่ะ ขอโทดทีนะค่ะ เมื่อกี้ดิฉันไปห้องน้ำมาค่ะ มีอะไรให้ดิฉันรับใช้หลอค่ะ"

"ขอกาแฟดำแก้วนึงนะ  กาแฟ2 น้ำตาล1 ห้ามทำมาผิดหละ แล้วขอดูตารางเวลางานของผมวันนี้ด้วยหละ"

"ค่ะ"

"อย่าช้าหละคุณเลขาคนใหม่"

"ค่ะท่านประธาน"

"แหม มาวันแรกฉันก็โดนทดสอบการชงกาแฟเลยหลอเนี่ย ไม่รู้จะรีบไรนักหนานะ"

"ตายแล้วทำไงดีหละ ฉันดันใส่น้ำตาล ไป2ช้อนอ่ะ ทำไงดีหละ แต่ฉันว่าท่านประธานคงไม่รู้หลอกมั้ง"

ฉันว่าคงไม่เป็นไรหลอกมั้ง ฉันนึกปลอบใจตัวเอง

"ก็อกๆๆ"

"เชิญ"

"กาแฟมาแล้วค่ะท่านประธาน..แต่เอ๊ะ"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
                                                                            โปรดติดตามตอนต่อไป