ดวงใจทุรยศ

     เคยลองถามหัวใจตัวเองบ้างไหม...ว่าทำไม...ถึงไม่รักคนที่ควรรัก... บ่อยครั้งที่คนเราต้องยอมทรยศหัวใจ เพื่อฝืนกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง และบ่อยครั้งเช่นกันที่คนเราสามารถฝืนคำพูด ฝืนการกระทำ  แต่ยากนักที่จะฝืนความรู้สึก...  เมื่อมนุษย์ถูกปลุกปั่นด้วยความรู้สึกรัก โลภ โกรธ หลง สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัยหลักในการทำให้มนุษย์เราย่างก้าวขึ้นสู่ที่สูงและกลิ้งลงสู่ที่ต่ำ  ธีรภัทรจะทำอย่างไร...เมื่อหัวใจยังคงร่ำร้องและถวิลหาในสิ่งที่ไม่มีวันหวนคืน  และภคินีจะทำเช่นไร... เมื่อเวลานี้หัวใจของเธอมีผู้ถือครองและเขาเป็นถึงผู้มีพระคุณอย่างสูงสุด  ความรัก  ความเมตตา ความแค้นเคือง ความชิงชัง สิ่งใดจะมีชัย เมื่อมนุษย์เราต่างตกอยู่ในห้วงแห่งอารมณ์และมักจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ คงมีแต่ผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะดำรงตนอยู่เหนือห้วงแห่งความรู้สึกทั้งมวล แต่ใครกันเล่าที่จะสามารถกระทำได้ อย่านับว่างมเข็มในมหาสมุทรเลย แค่งมเข็มในบึงคลองยังยากที่จะเจอเลยกระมัง...