ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ห้อง ผู้อำนวยการ(ไดอารี่ของผู้ชายที่ชื่อวาโพว)(UP)
มิสจัง: !!!!!(ตกใจ)
โคลจัง:????(สงสัย)
ผ.อ.Say: มีธุระอะไรกับกระผมหรือครับ
ป.ล. โปรดระวัง หากท่านเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาติ อาจถูก มิสจังและโคลจัง กัด!!
นิสัย ของผม
1.ผมเซนซิทีฟครับ รู้สึกง่ายรู้สึกไว...ต่อสิ่งเร้า อารมณ์อ่อนไหว
2.ผม ชอบ ฟุ้งซ่านครับ คิดมาก เพ้อเจ้อ เพ้อฝัน
3.ผม ช่างจินตนาการครับ ตามผมให้ทันด้วย
4.ซาดิสถ์
5.ติสส์แตก : ถ้าผมต้องการอยู่คนเดียว ผมจะไม่ยุ่ง กับใครเลย
6.ผมโรคจิตครับ รั่วด้วย ออกแนวต๊องๆ ไปบางที
7.อย่าถามหาคำว่า สาระ จากผม ไม่เคยมีหรอก5 5 5+
8.จริงๆ ผมไม่ได้ ชื่อ "วา" ชื่อนั้นเป็นนามแฝง
9.น้องสาวผมก็เช่นกัน
10.ผมนอนดึกมากครับ ไม่สิต้องบอกว่า ผมนอนตอนเช้าต่างหาก
11.ผมชอบผู้หญิง พอๆ กับชอบจิ้นY(?)
12.ผมเป็นคน ครับ มนุษย์ปกตินี่แหละ
13.ผมชอบวาดรูปพอๆกับการฟังเพลง
14.ผมเหนื่อยหน่ายกับการลงสีมากพอๆกับการกินข้าว
15.ผมชอบ การให้กำลังใจครับ
16.อย่าคิดว่าผมเป็นคนมีความรับผิดชอบสูง...จริงๆแล้วบางทีผมก็ปล่อยภารกิจค้างไว้ทั้งอย่างนั้น
17.ผมขี้เซา และบางครั้งก็ทำตัวเหมือนแมว...
18.ผม ขี้น้อยใจครับ แต่ผมไม่เคยบอกใครหรอกว่าผมน้อยใจอยู่
19.ผมให้ความสำคัญกับคำว่า...มิตรภาพมากๆๆ
20.ผมแพ้นมถั่วเหลืองรสน้ำผึ้ง!!! ชาตินี้ผมจะไม่กินมันเลย ถ้าผมไม่ต้องการ
ช่วงนี้กระผมรู้สึก...
ยกเลิก ภารกิจ ที่ 7ครับแต่ผมจะให้ฟรี 1000 โกออน
เหตุผล เพราะผม ไม่อยากรู้สึกผิดไปมากกว่านี้...
ห้องนี้เป็นห้องที่ผม จะใช้พิมพ์ไดอารี่ประจำวันของผม...
24 กันยายน พ.ศ.2551 เป็นวันที่ผมแทบช็อก...
มี นักเรียนลาออกเป็นรายที่ 1 2 3 คน ผ่านไป 3คน
ผมตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว...ว่าผม จะ ... หยุดงานพรุ่งนี้
วันนี้ เวลา 23.40 น. ผมร้องไห้...เพราะถูกติ จากผ.อ.โรงเรียนอื่น
ผมเป็นคนเซนซิทีฟครับ เลยยากนิดนึงที่จะรับได้
ผมได้รู้อะไรบางอย่าง
คือมีนักเรียนบางท่าน อ่านความใน♥ของผมแล้วรู้สึกผิด
ผมอยากบอกตรงนี้เลยว่า
"ผมขอโทษครับ"
ภารกิจ อ่านความใน ♥ ผมอยากให้ ทุกคนลืมๆมันไปซะ
มันก็แค่ความรู้สึกทางอารมณ์ แค่ ความรู้สึก...แปลกๆ
ผมไม่ได้ บอกว่า ผมไม่ ต้องการ ให้ใคร
มาเรียนโรงเรียนผมแล้วต้องลาออกจากโรงเรียนอื่น
ผมก็แค่...รู้สึกตะขิดตะควง♥ ที่พวกเขา ทำไม พูดคุย กับคนอื่นๆสนุกสนาน
แต่กับผม
...
ทำไมไม่คุยกับผม ง่า....(=0=")
ถ้าไม่ว่าง ก็บอกกันสิครับ แค่นั้น ผมก็เข้าใจ...(^^)
ผม รอได้ รอได้เสมอ
ผมดูเป็นคนจริงจังหรอครับ ถามหน่อย ?(- -???)
ป.ล. ตอบก็ดีครับ
คิดว่าผมจริงจังเหรอ
ไม่เคย ผมไม่ได้จริงจังเลย
รู้จัก C-BOXมั้ย แชทนั้นนแหละ
ถ้าใครเคยคุยกับผม จะรู้ว่าผมรั่วมากก....
ผมรั่ว จริงๆนะ หึหึหึ
ถ้า อ่าน ความใน♥ ของผม แล้วมันรู้สึกไม่ดี มากนัก ก็ ไม่ต้องอ่าน
ง๊ายง่ายยย ว่ามั้ยเด็กๆๆ
(^0^)
ไม่ต้องเครียดครับ นักเรียนที่น่ารักทุกคน ... ผมไม่ได้ ว่าอะไรขนาดนั้น
จะ มาเรียนบ้างไม่มาบ้าง ผมก็ไม่ได้ว่า ขอแค่บอก...ว่าไม่่ว่าง ผมก็โอเค
ผม ขอร้องแค่อย่างเดียว
"อย่าจากผมไป"
ผมขอแค่นั้นแหละครับ นักเรียนทุกท่าน ทำให้ผมได้มั้ย?
ตอบด้วย
26 กันยายน 2552
วันนี้ ิจิตของผมป่วย........
......
ผม แพ้ นมถั่วเหลืองผสมน้ำผึ้งครับ...
เป็นอะไรที่เพ้อเจ้อมาก...ผมเวียนหัวไปหมดเลยน่าแปลกนะครับ
. . .
ผมกลับ รู้สึกอบอุ่น...ได้จากนักเรียนของผม...บางคน(ไม่กล่าวถึง)
ที่เฝ้าไข้ผม.... ขอบคุณ แม้ตัวของคนๆนั้น...จะเย็น...แต่ผมรู้สึกดีมากๆเลย...
วันนี้ มีนักเรียน ย้ายเข้ามา...เธอเป็นคนดีและน่ารักมาก
และเข้ากับคน เฝ้าไข้ผมได้เป็นอย่างดี. . .
พวกเขา ทั้ง 2คน ตัวเย็น...แต่เพราะว่า ผมตัวร้อนมากๆ เลยรู้สึกดีมากๆ
ทั้งสองทำให้ ผมมีความสุข...
ฮะๆๆ รวมถึง สาวน้อยที่เอายาให้ผมด้วย... อามุจังง ขอบคุณนะ...
ขอบคุณ เอวา ที่ น่ารักด้วยที่ ทำให้ผมเย็นสบายและได้หัวเราะ...
ขอบคุณ "เฮลเซล" ที่อยู่เป็นเพื่อนผม... ผม...รู้สึกดีมากจริงๆที่ได้อยู่ใกล้คุณ...
อา....ผมกำลังคิดถึงใครนะ.... แล้วทำไมเวลาผมอ่านนิยายYแล้วผมต้องร้องไห้ด้วย...
ทำไม นะ...
...
...
...
ทำไม ผมเหงาอย่างนี้นะ....เพราะผมไม่มีคนรักสินะ...หัวใจของผมขาดรัก ใครก็ได้มารักผมที...
27 กันยายน 2552
วันนี้ ผมมีความสุข ผมโดนพวกนักเรียนแกล้ง...555
สนุกดี นะเวลาวิ่งเล่นกับพวกสาวๆเนี่ย 5 5 5+-..-
ผม รู้สึกว่าวันฟรีเดย์ นี่ดีมาก จริงๆ
วันนี้นักเรียนทุกคนอยู่กันเยอะมากๆเลย...
ผมเลยรู้สึกไม่เหงา.... วันนี้ช่วงกลางคืนผมไม่เห็น "เฮลเซล"เลย
เขาไปไหนนะ....
วันนี้ผมไม่เป็นอันทำงานเลย โดนนักเรียนแกล้งตลอด ฮะๆๆ
ท่านดรีมก็เอาแต่มอง ไม่ช่วยผมเลยT T
ชิชิชิิชิ
แต่ไม่เป็นไร ชีวิต นี้มีความสุข ได้เห็นเด็กๆยิ้มๆ หัวเราะ ก็มีความสุขแล้ว
เนอะอิอิอิ
ช่วงดึก ผม เพ้อไปหน่อยเลย กัดนักเรียนเข้า เช่นเดียวกับดรีมซังที่ กัดนักเรียนของผม...
อย่าให้เอื่อยชื่อเลย ใครรู้เรื่องก็ปิดเรื่องไว้ด้วย
. . .
เอาเป็นว่า ผมขอโทษทั้ง 2 คนด้วยละกันที่ ทำตัวแปลกๆ
0.32 น.
28 กันยายน 2552
วันนรกแตก ไปม.มาครับ พระเจ้า เกรดกระผมตก
- -ช่างหัวมันเถิด...จะFจะอะไรก็ช่างหัวมัน....ว่าแล้วก็แต่งชุดนักศึกษาออกไป...(เที่ยว)
เหอะๆๆๆ....จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหนอ....สุดอ้างว้างชีวิตๆๆ
...
เมื่อคืน(ตอนดึกๆ) หิวจัด กินเลือด ชาวบ้านชาวเมืองเขาไปทั่วอีกแล้ว...
เขาจะรู้มั้ยหนอ ว่าเรายังไม่อิ่ม 5 5 5+
ภารกิจที่ 10 ที่ให้นักเรียน ไปทำ เขาจะรู้มั้ยน๊า
ว่าจริงๆ เราต้องการให้สร้างมิตรภาพ ให้เข้าไปคุยกันเองระหว่างเพื่อนบ้าง
น่าแปลก... ผมเห็นหลายๆคนตื่นเช้า...ฮะๆๆ คงเพราะผมตื่นบ่าย(?) ตลอด
บรรยากาศ ตอนเช้าเป็นอะไรที่ สดชื่นมาก...โดยเฉพาะเสียงมือถือของผมที่มีคนโทรเข้าตั้งแต่ 8โมง
"เฮ้ย! มุงอยู่ไหนวะ"
555+ เอาเป็นว่า ทำให้ผมตื่นด้วยคำด่าต่างๆนาๆ... แล้วมันก็พยายามลากให้ผมไปอาบน้ำ...
และ ไปม.กับมัน คุฟุฟุฟุฟุ
คิดๆ....คิดถึงทุกคนที่นี่
เลยแวะมาเขียนไดอารี่ เพ้อเจ้อ(?) ก่อน 555
เอาเป็นว่า แล้วเมื่อผมเติมเต็ม...ความสนุก แล้วจะรีบกลับละกัน
ไปเดินเอื่อยๆ...ดูอาหารตาที่ห้าง ดีกว่า คุฟุฟุฟุฟุ
(ป.ล. รักทุกคน จุฟๆๆๆ)
30 กันยายน 52
วันนี้ผมรู้สึกเศร้า...
ความฝันของผมคือชีวิต...ชีวิตของผมขาดความฝันไม่ได้
ผมขาดสิ่งนั้นไม่ได้เลยจริงๆ...ทุกเสียงทุกการกระทำผมมักจะนึกถึงความฝันเสมอ
ความฝัน ความฝัน....ทุกๆอย่าง ทำให้ผมอยากจะมีเพียงความฝันเท่านั้น
ความฝัน ความฝัน....ผมจะลืมความฝันได้อย่างไรหนอ?
ความฝัน ความฝัน หากใจเจ้าไม่ได้เลือกข้าไว้ดั่งที่รอ
ความฝัน ความฝันหนออย่าทำข้าปวดใจ...
ผมมีชีวิตอยู่เพื่อ ความฝัน แต่ความฝันไม่ได้มีจิตวิญญาณเพื่อผม
ผม...ไม่มีค่าพอที่จะฝันใช่มั้ย
ความฝัน ความฝัน บอกผมได้ไหม? หัวใจผมต้องการอะไรกันแน่...
มือของผม เอื้อมคว้า...เพื่อจะเก็บเกี่ยวความอบอุ่นของความฝัน...
แต่...สิ่งที่ผมได้กลับมา...เป็นเพียงความเย็นชืดของหัวใจเท่านั้น
มือของผม ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกที่ทำให้คนบางคน...หายเศร้าได้
มือของผม...ทำได้แค่...ทำร้ายความฝันของตนเองเท่านั้น
อยากกอบเกี่ยวทุกความหวานของความฝัน
แต่ที่ทำได้ คือปล่อยให้ความฝันของตนค่อยๆ...เลือนลางไปช้าๆ
ดอกไม้...ดอกพีชสีม่วงแดง...
ผมไม่ได้อยาก...ให้ความฝันเป็นทาสของผม...
สิ่งที่ผมต้องการ คือผมได้เก็บเกี่ยว...ความสุขจากความฝันของผมเท่านั้น...
หัวใจของผม...ไม่เคยเจ็บขนาดนี้...ความรุ้สึกเครียดย้อนลงกระเพราะ
มันช่างเจ็บปวด...และชวนเวียนหัว...
ผม ควรทำลายความฝันในใจผมทิ้งมั้ย?
แล้วปล่อยความฝันไปกับความตาย...ที่ดู...ลึกลับ
หรือผมควรดื้อ ยื้อความฝันลมแล้งๆของตนเอาไว้ดี
ความฝัน ความฝัน...ได้โปรดมองข้าที
ความฝัน ความฝัน ได้โปรดอย่าเหยียบย่ำหัวใจดวงนี้เลย...
ขอร้อง
2 ตุลาคม
ผมพยายามที่จะเชื่อว่าตัวเอง...ไม่ได้ป่วย
ใช่...ผมคิดอย่างนั้นเราปกติดี....แต่ยิ่งคิด ไอ้อาการปวดหัวจี๊ดมันก็พุ่งเข้ามา
เหมือนหอกที่คอยทิ่มแทงร่างกาย...ไปเรื่อยๆ
หัวใจของผม กำลังด้านชา...ร่างกายของผมกำลังย่ำแย่...
ผม...อาจจะโดนไล่ออกจากบ้านก็ได้..
หึหึหึ...ผมมันเพ้อ...
ผมรู้สึกว่าตัวเอง ทำตัวเบลอๆมากช่วงนี้...คุยกับใครก็ไม่รู้เรื่อง...แถมปล่อยให้บอร์ดเน่าอีก
...ซี-บ๊อก กลายเป็นสมรภูมิไปแล้ว...
สาวๆเมดเขามาเคลียล์เรื่องซึ่งไม่เกี่ยวกับพวกเราแต่ว่า...
น่าสงสารนะ...สงสารนักเรียนที่ต้องมาอ่านเรื่องพวกนั้นโดยที่ไม่รู้อะไรเลย...
เจ้าตัวการก็เอาแต่มุดหัว...
อย่า ทำให้พวกผมเดือดร้อนสิฟะ! ....
เฮ้อ....สาวๆชาวเมดครับ...เคลียให้จบเร็วๆนะครับ ผมรอเมื่อยแล้ว
* ทุกคน....แบบว่าผม ตามหาคนกรุ๊ปเลือดABอยู่....ใครเอบีบอกด้วยนะ^^"
ผมกำลังคิดว่า...ผมต้องปล่อยความฝัน ไปแล้วล่ะ...
ความฝันความฝัน...
*ที่ใจยังหาไม่เจอ หรือว่าเธอคนนั้นไม่มี
สบตาฉันที จำได้ไหมที่ใครหันมา
พอแล้วน้ำตา หรือฟ้าตั้งใจแกล้งกันให้เหงา
ให้เจอแต่ความปวดร้าว
หรือว่าเธอคนนั้นไม่มีอยู่จริง
2.51 น.
3 ตุลาคม 52
ผมชอบคิดว่าตัวเองปกติดี...ผมไม่ได้ป่วย
ฮะๆๆ...ทั้งๆที่ส่วนลึกในจิตใจ มักจะขัดกันเสมอ
ในหัวผมว่า ผมแข็งแรงดี
แต่
ในส่วนลึกกลับพูดว่า เจ้าโง่! ร่างกายของแก...มันแทบจะยืนไม่ไหวแล้วไม่ใช่เหรอ
ใช่...ผมแทบจะขยับไปไหนไม่ได้...
ผมยอมรับ
ในหัวผมว่า ผมไม่ได้เจ็บปวด กับอาการพวกนี้...
แต่
ในส่วนลึกก็แย้งอีก แล้วที่แกปวดหัว จนร้องไห้ออกมานั่นมันอะไร!
ใช่ผมยอมรับ...บ่อยครั้งที่ผมต้องทุกข์ทรมาน...ด้วยความเจ็บปวด
ในหัวผมว่า...ผมร่าเริงดี ผมรู้สึกดีที่มีคนเป็นห่วงเยอะๆ
แต่
ในส่วนลึกของผมจริงๆแล้ว...ยิ่งตอกย้ำว่าผมป่วย...ผมยิ่งเศร้า...ผมสมควรได้รับการดูแลหรอ
ในหัวว่า...ผมไม่ต้องการให้ใครมาใส่ใจ
แต่ในหัวใจ...ดวงนี้ จริงๆแล้วสิ่งที่ต้องการมากที่สุดคือ"กำลังใจ"
ผมไม่ได้ ต้องการคำแนะนำเรื่องให้ดูแลสุขภาพ ที่ผมต้องการน่ะ...คือกำลังใจ
กำลังใจจากทุกคน...ขอแค่เพียงถ้อยคำที่อ่อนโยน...
ผมก็ดีใจแล้ว
แต่...สิ่งที่ผมอยากได้ มากที่สุดตอนนี้ คือกำลังใจจากพ่อแม่ และ ทุกคนที่ศึกษา ณ ที่แห่งนี้
....ทุกคน ให้ได้มั้ยครับ?
(อา...เจ็บหน้าอกจัง)
24 กันยายน พ.ศ.2551 เป็นวันที่ผมแทบช็อก...
มี นักเรียนลาออกเป็นรายที่ 1 2 3 คน ผ่านไป 3คน
ผมตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว...ว่าผม จะ ... หยุดงานพรุ่งนี้
วันนี้ เวลา 23.40 น. ผมร้องไห้...เพราะถูกติ จากผ.อ.โรงเรียนอื่น
ผมเป็นคนเซนซิทีฟครับ เลยยากนิดนึงที่จะรับได้
ผมได้รู้อะไรบางอย่าง
คือมีนักเรียนบางท่าน อ่านความใน♥ของผมแล้วรู้สึกผิด
ผมอยากบอกตรงนี้เลยว่า
"ผมขอโทษครับ"
ภารกิจ อ่านความใน ♥ ผมอยากให้ ทุกคนลืมๆมันไปซะ
มันก็แค่ความรู้สึกทางอารมณ์ แค่ ความรู้สึก...แปลกๆ
ผมไม่ได้ บอกว่า ผมไม่ ต้องการ ให้ใคร
มาเรียนโรงเรียนผมแล้วต้องลาออกจากโรงเรียนอื่น
ผมก็แค่...รู้สึกตะขิดตะควง♥ ที่พวกเขา ทำไม พูดคุย กับคนอื่นๆสนุกสนาน
แต่กับผม
...
ทำไมไม่คุยกับผม ง่า....(=0=")
ถ้าไม่ว่าง ก็บอกกันสิครับ แค่นั้น ผมก็เข้าใจ...(^^)
ผม รอได้ รอได้เสมอ
ผมดูเป็นคนจริงจังหรอครับ ถามหน่อย ?(- -???)
ป.ล. ตอบก็ดีครับ
คิดว่าผมจริงจังเหรอ
ไม่เคย ผมไม่ได้จริงจังเลย
รู้จัก C-BOXมั้ย แชทนั้นนแหละ
ถ้าใครเคยคุยกับผม จะรู้ว่าผมรั่วมากก....
ผมรั่ว จริงๆนะ หึหึหึ
ถ้า อ่าน ความใน♥ ของผม แล้วมันรู้สึกไม่ดี มากนัก ก็ ไม่ต้องอ่าน
ง๊ายง่ายยย ว่ามั้ยเด็กๆๆ
(^0^)
ไม่ต้องเครียดครับ นักเรียนที่น่ารักทุกคน ... ผมไม่ได้ ว่าอะไรขนาดนั้น
จะ มาเรียนบ้างไม่มาบ้าง ผมก็ไม่ได้ว่า ขอแค่บอก...ว่าไม่่ว่าง ผมก็โอเค
ผม ขอร้องแค่อย่างเดียว
"อย่าจากผมไป"
ผมขอแค่นั้นแหละครับ นักเรียนทุกท่าน ทำให้ผมได้มั้ย?
ตอบด้วย
26 กันยายน 2552
วันนี้ ิจิตของผมป่วย........
......
ผม แพ้ นมถั่วเหลืองผสมน้ำผึ้งครับ...
เป็นอะไรที่เพ้อเจ้อมาก...ผมเวียนหัวไปหมดเลยน่าแปลกนะครับ
. . .
ผมกลับ รู้สึกอบอุ่น...ได้จากนักเรียนของผม...บางคน(ไม่กล่าวถึง)
ที่เฝ้าไข้ผม.... ขอบคุณ แม้ตัวของคนๆนั้น...จะเย็น...แต่ผมรู้สึกดีมากๆเลย...
วันนี้ มีนักเรียน ย้ายเข้ามา...เธอเป็นคนดีและน่ารักมาก
และเข้ากับคน เฝ้าไข้ผมได้เป็นอย่างดี. . .
พวกเขา ทั้ง 2คน ตัวเย็น...แต่เพราะว่า ผมตัวร้อนมากๆ เลยรู้สึกดีมากๆ
ทั้งสองทำให้ ผมมีความสุข...
ฮะๆๆ รวมถึง สาวน้อยที่เอายาให้ผมด้วย... อามุจังง ขอบคุณนะ...
ขอบคุณ เอวา ที่ น่ารักด้วยที่ ทำให้ผมเย็นสบายและได้หัวเราะ...
ขอบคุณ "เฮลเซล" ที่อยู่เป็นเพื่อนผม... ผม...รู้สึกดีมากจริงๆที่ได้อยู่ใกล้คุณ...
อา....ผมกำลังคิดถึงใครนะ.... แล้วทำไมเวลาผมอ่านนิยายYแล้วผมต้องร้องไห้ด้วย...
ทำไม นะ...
...
...
...
ทำไม ผมเหงาอย่างนี้นะ....เพราะผมไม่มีคนรักสินะ...หัวใจของผมขาดรัก ใครก็ได้มารักผมที...
เขียนเมื่อ 5.44 น.
27 กันยายน 2552
วันนี้ ผมมีความสุข ผมโดนพวกนักเรียนแกล้ง...555
สนุกดี นะเวลาวิ่งเล่นกับพวกสาวๆเนี่ย 5 5 5+-..-
ผม รู้สึกว่าวันฟรีเดย์ นี่ดีมาก จริงๆ
วันนี้นักเรียนทุกคนอยู่กันเยอะมากๆเลย...
ผมเลยรู้สึกไม่เหงา.... วันนี้ช่วงกลางคืนผมไม่เห็น "เฮลเซล"เลย
เขาไปไหนนะ....
วันนี้ผมไม่เป็นอันทำงานเลย โดนนักเรียนแกล้งตลอด ฮะๆๆ
ท่านดรีมก็เอาแต่มอง ไม่ช่วยผมเลยT T
ชิชิชิิชิ
แต่ไม่เป็นไร ชีวิต นี้มีความสุข ได้เห็นเด็กๆยิ้มๆ หัวเราะ ก็มีความสุขแล้ว
เนอะอิอิอิ
ช่วงดึก ผม เพ้อไปหน่อยเลย กัดนักเรียนเข้า เช่นเดียวกับดรีมซังที่ กัดนักเรียนของผม...
อย่าให้เอื่อยชื่อเลย ใครรู้เรื่องก็ปิดเรื่องไว้ด้วย
. . .
เอาเป็นว่า ผมขอโทษทั้ง 2 คนด้วยละกันที่ ทำตัวแปลกๆ
0.32 น.
28 กันยายน 2552
วันนรกแตก ไปม.มาครับ พระเจ้า เกรดกระผมตก
- -ช่างหัวมันเถิด...จะFจะอะไรก็ช่างหัวมัน....ว่าแล้วก็แต่งชุดนักศึกษาออกไป...(เที่ยว)
เหอะๆๆๆ....จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหนอ....สุดอ้างว้างชีวิตๆๆ
...
เมื่อคืน(ตอนดึกๆ) หิวจัด กินเลือด ชาวบ้านชาวเมืองเขาไปทั่วอีกแล้ว...
เขาจะรู้มั้ยหนอ ว่าเรายังไม่อิ่ม 5 5 5+
ภารกิจที่ 10 ที่ให้นักเรียน ไปทำ เขาจะรู้มั้ยน๊า
ว่าจริงๆ เราต้องการให้สร้างมิตรภาพ ให้เข้าไปคุยกันเองระหว่างเพื่อนบ้าง
น่าแปลก... ผมเห็นหลายๆคนตื่นเช้า...ฮะๆๆ คงเพราะผมตื่นบ่าย(?) ตลอด
บรรยากาศ ตอนเช้าเป็นอะไรที่ สดชื่นมาก...โดยเฉพาะเสียงมือถือของผมที่มีคนโทรเข้าตั้งแต่ 8โมง
"เฮ้ย! มุงอยู่ไหนวะ"
555+ เอาเป็นว่า ทำให้ผมตื่นด้วยคำด่าต่างๆนาๆ... แล้วมันก็พยายามลากให้ผมไปอาบน้ำ...
และ ไปม.กับมัน คุฟุฟุฟุฟุ
คิดๆ....คิดถึงทุกคนที่นี่
เลยแวะมาเขียนไดอารี่ เพ้อเจ้อ(?) ก่อน 555
เอาเป็นว่า แล้วเมื่อผมเติมเต็ม...ความสนุก แล้วจะรีบกลับละกัน
ไปเดินเอื่อยๆ...ดูอาหารตาที่ห้าง ดีกว่า คุฟุฟุฟุฟุ
(ป.ล. รักทุกคน จุฟๆๆๆ)
08.45 น.
30 กันยายน 52
วันนี้ผมรู้สึกเศร้า...
ความฝันของผมคือชีวิต...ชีวิตของผมขาดความฝันไม่ได้
ผมขาดสิ่งนั้นไม่ได้เลยจริงๆ...ทุกเสียงทุกการกระทำผมมักจะนึกถึงความฝันเสมอ
ความฝัน ความฝัน....ทุกๆอย่าง ทำให้ผมอยากจะมีเพียงความฝันเท่านั้น
ความฝัน ความฝัน....ผมจะลืมความฝันได้อย่างไรหนอ?
ความฝัน ความฝัน หากใจเจ้าไม่ได้เลือกข้าไว้ดั่งที่รอ
ความฝัน ความฝันหนออย่าทำข้าปวดใจ...
ผมมีชีวิตอยู่เพื่อ ความฝัน แต่ความฝันไม่ได้มีจิตวิญญาณเพื่อผม
ผม...ไม่มีค่าพอที่จะฝันใช่มั้ย
ความฝัน ความฝัน บอกผมได้ไหม? หัวใจผมต้องการอะไรกันแน่...
มือของผม เอื้อมคว้า...เพื่อจะเก็บเกี่ยวความอบอุ่นของความฝัน...
แต่...สิ่งที่ผมได้กลับมา...เป็นเพียงความเย็นชืดของหัวใจเท่านั้น
มือของผม ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกที่ทำให้คนบางคน...หายเศร้าได้
มือของผม...ทำได้แค่...ทำร้ายความฝันของตนเองเท่านั้น
อยากกอบเกี่ยวทุกความหวานของความฝัน
แต่ที่ทำได้ คือปล่อยให้ความฝันของตนค่อยๆ...เลือนลางไปช้าๆ
ดอกไม้...ดอกพีชสีม่วงแดง...
ผมไม่ได้อยาก...ให้ความฝันเป็นทาสของผม...
สิ่งที่ผมต้องการ คือผมได้เก็บเกี่ยว...ความสุขจากความฝันของผมเท่านั้น...
หัวใจของผม...ไม่เคยเจ็บขนาดนี้...ความรุ้สึกเครียดย้อนลงกระเพราะ
มันช่างเจ็บปวด...และชวนเวียนหัว...
ผม ควรทำลายความฝันในใจผมทิ้งมั้ย?
แล้วปล่อยความฝันไปกับความตาย...ที่ดู...ลึกลับ
หรือผมควรดื้อ ยื้อความฝันลมแล้งๆของตนเอาไว้ดี
ความฝัน ความฝัน...ได้โปรดมองข้าที
ความฝัน ความฝัน ได้โปรดอย่าเหยียบย่ำหัวใจดวงนี้เลย...
ขอร้อง
22.05 น.
2 ตุลาคม
ผมพยายามที่จะเชื่อว่าตัวเอง...ไม่ได้ป่วย
ใช่...ผมคิดอย่างนั้นเราปกติดี....แต่ยิ่งคิด ไอ้อาการปวดหัวจี๊ดมันก็พุ่งเข้ามา
เหมือนหอกที่คอยทิ่มแทงร่างกาย...ไปเรื่อยๆ
หัวใจของผม กำลังด้านชา...ร่างกายของผมกำลังย่ำแย่...
ผม...อาจจะโดนไล่ออกจากบ้านก็ได้..
หึหึหึ...ผมมันเพ้อ...
ผมรู้สึกว่าตัวเอง ทำตัวเบลอๆมากช่วงนี้...คุยกับใครก็ไม่รู้เรื่อง...แถมปล่อยให้บอร์ดเน่าอีก
...ซี-บ๊อก กลายเป็นสมรภูมิไปแล้ว...
สาวๆเมดเขามาเคลียล์เรื่องซึ่งไม่เกี่ยวกับพวกเราแต่ว่า...
น่าสงสารนะ...สงสารนักเรียนที่ต้องมาอ่านเรื่องพวกนั้นโดยที่ไม่รู้อะไรเลย...
เจ้าตัวการก็เอาแต่มุดหัว...
อย่า ทำให้พวกผมเดือดร้อนสิฟะ! ....
เฮ้อ....สาวๆชาวเมดครับ...เคลียให้จบเร็วๆนะครับ ผมรอเมื่อยแล้ว
* ทุกคน....แบบว่าผม ตามหาคนกรุ๊ปเลือดABอยู่....ใครเอบีบอกด้วยนะ^^"
ผมกำลังคิดว่า...ผมต้องปล่อยความฝัน ไปแล้วล่ะ...
ความฝันความฝัน...
*ที่ใจยังหาไม่เจอ หรือว่าเธอคนนั้นไม่มี
สบตาฉันที จำได้ไหมที่ใครหันมา
พอแล้วน้ำตา หรือฟ้าตั้งใจแกล้งกันให้เหงา
ให้เจอแต่ความปวดร้าว
หรือว่าเธอคนนั้นไม่มีอยู่จริง
2.51 น.
3 ตุลาคม 52
ผมชอบคิดว่าตัวเองปกติดี...ผมไม่ได้ป่วย
ฮะๆๆ...ทั้งๆที่ส่วนลึกในจิตใจ มักจะขัดกันเสมอ
ในหัวผมว่า ผมแข็งแรงดี
แต่
ในส่วนลึกกลับพูดว่า เจ้าโง่! ร่างกายของแก...มันแทบจะยืนไม่ไหวแล้วไม่ใช่เหรอ
ใช่...ผมแทบจะขยับไปไหนไม่ได้...
ผมยอมรับ
ในหัวผมว่า ผมไม่ได้เจ็บปวด กับอาการพวกนี้...
แต่
ในส่วนลึกก็แย้งอีก แล้วที่แกปวดหัว จนร้องไห้ออกมานั่นมันอะไร!
ใช่ผมยอมรับ...บ่อยครั้งที่ผมต้องทุกข์ทรมาน...ด้วยความเจ็บปวด
ในหัวผมว่า...ผมร่าเริงดี ผมรู้สึกดีที่มีคนเป็นห่วงเยอะๆ
แต่
ในส่วนลึกของผมจริงๆแล้ว...ยิ่งตอกย้ำว่าผมป่วย...ผมยิ่งเศร้า...ผมสมควรได้รับการดูแลหรอ
ในหัวว่า...ผมไม่ต้องการให้ใครมาใส่ใจ
แต่ในหัวใจ...ดวงนี้ จริงๆแล้วสิ่งที่ต้องการมากที่สุดคือ"กำลังใจ"
ผมไม่ได้ ต้องการคำแนะนำเรื่องให้ดูแลสุขภาพ ที่ผมต้องการน่ะ...คือกำลังใจ
กำลังใจจากทุกคน...ขอแค่เพียงถ้อยคำที่อ่อนโยน...
ผมก็ดีใจแล้ว
แต่...สิ่งที่ผมอยากได้ มากที่สุดตอนนี้ คือกำลังใจจากพ่อแม่ และ ทุกคนที่ศึกษา ณ ที่แห่งนี้
....ทุกคน ให้ได้มั้ยครับ?
(อา...เจ็บหน้าอกจัง)
4.38 น.
4 ตุลาคม 52
วันนี้...ผมรู้สึก สมเพชตัวเอง...ผมมัน...
วันนี้ผมกินยาแก้ปวดไป 1 เม็ด เอ๊ะ!ผมไม่รู้หรอกว่ามันคือยาแก้ปวดหรือเปล่า
ไม่แน่ใจ...วันนี้จริงๆผมต้องไปงานเทศกาล...ไปกินซูชิไข่ปลาคาร์เวีย
แต่เพราะฝนตก...ผมเลยต้องอยู่กับบ้าน...จริงๆผมก็ต้องอยู่กับบ้าน...
เพราะผมไปได้ไม่ได้...แสงแดด ผมรู้สึกดีเมื่อผิวหนังที่เริ่มซีดถูกฉาบด้วยแสงแดดสีทองประกาย...มันทำให้ผมดูมีชีวิตชีวา...แต่
หลายครั้งที่ผมพบว่า...ผมเวียนหัวเพราะแสงแดด...
ผมไม่ได้ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาดูแสงแดดนานแค่ไหนนะ...
ผมคิดถึงมันจัง...
วันนี้ ใครบางคน...โทรมาหาผมเพียงแค่ อยากพบ...
ผมไม่ใส่ใจคนๆนั้นเท่าใดนัก...ผมนอนต่อ
อีก5นาทีต่อมา...คนๆนั้นก็มาดึงผ้าห่มผม...พยายามให้ตื่นผมไม่ใส่ใจ...
กอดหมอนข้างนอนต่อ...ฮะๆๆๆ
เป็นยามเช้าที่แปลกประหลาด...สุดท้ายผมก็ต้องเดินโซซัดโซเซไปอาบน้ำ
...คนๆนั้น...จากไปพร้อมกับที่ผมออกมาจากห้องน้ำ...
ผม...รู้สึกวูบลงไปถึงใจ...อย่างกับว่าผมไม่เหลือใครบนโลกนี้แล้ว...
อา...เวลาผมไม่เจอหน้าคนๆนั้นผมช่างรู้สึกรำคาญมากๆ...
แต่พอเจอหน้า...ผมกลับไม่อยากให้คนๆนั้นเดินออกไป...จากไป
ความอบอุ่นจากหัวใจ...ที่ผมไม่เคยได้รับคืออะไรนะ...
" เพื่อน " สินะ...
ผมมีเพื่อน...มีทุกคน ณ ที่แห่งนี้...
ผมต้องขอโทษทุกคนด้วยที่ผม...ไม่ค่อยอัพเดทภารกิจ...
ก็ผม...พิมพ์ไม่ค่อยไหวเท่าไหร่แล้ว...
ฮะๆๆ...ผมไม่อยากจะพูดเรื่องนี้เลยแฮะ...
ไอ้อาการปวดหัว ปวดท้อง แล้วก็เจ็บหน้าอกซ้ำซากนี่...
ยาก็แพง+แรง+ต้องเก็บให้พ้นแสง+แมร่งกินแล้วโครตทรมาน
555...เป็นอะไรที่...มาก กินทีแทบอยากจะซี้ม่องเท่งเลย
...
แต่เวลายาออกฤทธิ์ก็ทำให้...หลับ...เป็นตาย
คร่อกก....
วันนี้...ผมรู้สึก สมเพชตัวเอง...ผมมัน...
วันนี้ผมกินยาแก้ปวดไป 1 เม็ด เอ๊ะ!ผมไม่รู้หรอกว่ามันคือยาแก้ปวดหรือเปล่า
ไม่แน่ใจ...วันนี้จริงๆผมต้องไปงานเทศกาล...ไปกินซูชิไข่ปลาคาร์เวีย
แต่เพราะฝนตก...ผมเลยต้องอยู่กับบ้าน...จริงๆผมก็ต้องอยู่กับบ้าน...
เพราะผมไปได้ไม่ได้...แสงแดด ผมรู้สึกดีเมื่อผิวหนังที่เริ่มซีดถูกฉาบด้วยแสงแดดสีทองประกาย...มันทำให้ผมดูมีชีวิตชีวา...แต่
หลายครั้งที่ผมพบว่า...ผมเวียนหัวเพราะแสงแดด...
ผมไม่ได้ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพื่อลุกขึ้นมาดูแสงแดดนานแค่ไหนนะ...
ผมคิดถึงมันจัง...
วันนี้ ใครบางคน...โทรมาหาผมเพียงแค่ อยากพบ...
ผมไม่ใส่ใจคนๆนั้นเท่าใดนัก...ผมนอนต่อ
อีก5นาทีต่อมา...คนๆนั้นก็มาดึงผ้าห่มผม...พยายามให้ตื่นผมไม่ใส่ใจ...
กอดหมอนข้างนอนต่อ...ฮะๆๆๆ
เป็นยามเช้าที่แปลกประหลาด...สุดท้ายผมก็ต้องเดินโซซัดโซเซไปอาบน้ำ
...คนๆนั้น...จากไปพร้อมกับที่ผมออกมาจากห้องน้ำ...
ผม...รู้สึกวูบลงไปถึงใจ...อย่างกับว่าผมไม่เหลือใครบนโลกนี้แล้ว...
อา...เวลาผมไม่เจอหน้าคนๆนั้นผมช่างรู้สึกรำคาญมากๆ...
แต่พอเจอหน้า...ผมกลับไม่อยากให้คนๆนั้นเดินออกไป...จากไป
ความอบอุ่นจากหัวใจ...ที่ผมไม่เคยได้รับคืออะไรนะ...
" เพื่อน " สินะ...
ผมมีเพื่อน...มีทุกคน ณ ที่แห่งนี้...
ผมต้องขอโทษทุกคนด้วยที่ผม...ไม่ค่อยอัพเดทภารกิจ...
ก็ผม...พิมพ์ไม่ค่อยไหวเท่าไหร่แล้ว...
ฮะๆๆ...ผมไม่อยากจะพูดเรื่องนี้เลยแฮะ...
ไอ้อาการปวดหัว ปวดท้อง แล้วก็เจ็บหน้าอกซ้ำซากนี่...
ยาก็แพง+แรง+ต้องเก็บให้พ้นแสง+แมร่งกินแล้วโครตทรมาน
555...เป็นอะไรที่...มาก กินทีแทบอยากจะซี้ม่องเท่งเลย
...
แต่เวลายาออกฤทธิ์ก็ทำให้...หลับ...เป็นตาย
คร่อกก....
3.54 น.
6 ตุลาคม 52เช้าวันนี้แย่...นอนไม่หลับตั้งแต่ ตี่่4 แบบว่าก็นอนได้ถึงแค่ 7 โมงครึ่ง...
นอนตอนประมาณ ตี4กว่าๆ...แล้วก็นอนไม่หลับ...
ปวดหัวแบบว่า
รุนแรงมากๆ...จนแทบร้องไห้...
7.32 น. ทนไม่ไหวลุกขึ้นไปกินยา แล้วอาบน้ำ
ตอนนี้ รู้ตัวแล้วว่า นอนไม่หลับแล้ว...เลยปล่อยเลยตามเลย ไม่นงไม่นอนมันละ
8.19น. เป็นเวลาที่ แม่ตะโกนโหวกเหวกให้ไปตากผ้า ล้างจาน...
วินาทีแรกที่คิดคือ..."กุไม่น่าตื่นมาเลย"...คิดแบบนั้นจริงๆ
แต่...พอดูในซีบ๊อก เจอนักเรียน~ อืมมม....ตื่นเช้ามันก็ดีไปอีกแบบแฮะ
...แสงแดด... สายลม อืมมมมม(เพ้อเจ้อละ)
อืม...นึกได้เมื่อคืนลืมกินยา...ยานั่นอ่ะ...
แต่...ก็นะหลุดจากความทรมาน ที่มาจากยาแรงๆ...ก็ดีแฮะ
อา...ตาลายชะมัด...ฮะๆๆ เริ่มอยากนอนแล้วสิ
อา...แต่ยังไม่ได้ตากผ้ากับล้างจานเลย...
อา...ง่วงแล้วซิ
8.33 น
7 ต.ค. 52
วันนี้...เป็นวันที่น่าปวดหัวอีกวันหนึ่ง...ผมปวดหัว^^
ก็นะ...วันนี้ บรรยากาศ ค่อนข้างมาคุ เหอะๆๆ...ก็แบบว่า
นักเรียน...เล่นแรงกับพันธมิตรนิดหน่อย...เลยเกิดเรื่อง
555+ จริงๆแล้วมันไม่ตลกเลยนะ...แต่อย่างน้อยก็ช่วยสอนให้ได้รู้ว่า
บางสิ่งบางอย่าง...ก็ไม่ควรที่จะเล่นรุนแรง...
และ...ความฝัน ก็บอกตามใจตน...ทำให้นักเรียนได้รู้...อาการป่วยของผม
บางคน...เศร้า...บางคนร้องไห้...บางคน...เสียใจ
แต่...ผมสัญญา ว่าผมจะไม่ไปไหน...ผมจะ อยู่ให้ได้ ในโลกใบนี้
คอยดู!!! ...
ผมซอยของผม...ยาวจนถึงคอแล้ว..ผมรู้สึกรำคาญมาก...อยากมัดแต่!!
ผมไม่ใช่ผู้หญิงนี่T^T
ว๊าาาาาาา....อยากไปเที่ยวจัง...ไปไหนดีน๊า...
ป.ล. พ่อผมบอกว่า ถ้าผมเป็นอะไรหนักขึ้นมา...เขาจะปล่อยให้ผมตาย
แน่สิ...ก็ผมไม่ใช่ลูกแท้ๆนี่นา *ยิ้มเศร้าๆ
*"หัวใจ"ของผมเต้นได้เมื่อมีคุณ
"หัวใจ"ของคุณเต้นได้เมื่อมีเขา
ทุกคำพูด การกระทำ...ตอกย้ำความเป็นเรา
ทุกสิ่ง...ทุกอย่างคุํณทำเพื่อเขา..ระหว่างเรานั้นไม่มี
วันนี้...เป็นวันที่น่าปวดหัวอีกวันหนึ่ง...ผมปวดหัว^^
ก็นะ...วันนี้ บรรยากาศ ค่อนข้างมาคุ เหอะๆๆ...ก็แบบว่า
นักเรียน...เล่นแรงกับพันธมิตรนิดหน่อย...เลยเกิดเรื่อง
555+ จริงๆแล้วมันไม่ตลกเลยนะ...แต่อย่างน้อยก็ช่วยสอนให้ได้รู้ว่า
บางสิ่งบางอย่าง...ก็ไม่ควรที่จะเล่นรุนแรง...
และ...ความฝัน ก็บอกตามใจตน...ทำให้นักเรียนได้รู้...อาการป่วยของผม
บางคน...เศร้า...บางคนร้องไห้...บางคน...เสียใจ
แต่...ผมสัญญา ว่าผมจะไม่ไปไหน...ผมจะ อยู่ให้ได้ ในโลกใบนี้
คอยดู!!! ...
ผมซอยของผม...ยาวจนถึงคอแล้ว..ผมรู้สึกรำคาญมาก...อยากมัดแต่!!
ผมไม่ใช่ผู้หญิงนี่T^T
ว๊าาาาาาา....อยากไปเที่ยวจัง...ไปไหนดีน๊า...
ป.ล. พ่อผมบอกว่า ถ้าผมเป็นอะไรหนักขึ้นมา...เขาจะปล่อยให้ผมตาย
แน่สิ...ก็ผมไม่ใช่ลูกแท้ๆนี่นา *ยิ้มเศร้าๆ
*"หัวใจ"ของผมเต้นได้เมื่อมีคุณ
"หัวใจ"ของคุณเต้นได้เมื่อมีเขา
ทุกคำพูด การกระทำ...ตอกย้ำความเป็นเรา
ทุกสิ่ง...ทุกอย่างคุํณทำเพื่อเขา..ระหว่างเรานั้นไม่มี
3.58 น.
*ความรู้สึกของคนที่หมดใจ....มันทำลายหัวใจเกินไปกับคนที่ยังมีใจ "รักเธอ"
8 ตุลาคม 52
ฉันความจำเสื่อม...~ มาถึงก็ร้องเพลงเลย555
แบบว่าอารมณ์ ดีนิดนึงอ่านะ มีความสุขแปลกๆ เพราะ แท่นแทนแท๊น!
วันนี้ ผมไม่ปวดหัว เย๊!!!!!!!!
ดีใจๆ....วันนี้ซีบ๊อกเน่า...ผมจำไม่ได้ว่าผมลบโค้ดซีบ๊อกออกไป...สงสัยละเมอ
- -+ตอนนี้ผมกำลัง...ดูไอคอนฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้านอยู่
อืมม...ถ้าเอามาแต่งในห้อง น.ร.จะเป็นยังไงนะ
แต่เอ๊ะ!! ให้นักเรียนเขา หาเองดีกว่า เด๋วจะไม่ถูกใจ
จะว่าไป...ไม่ได้ตรวจภารกิจเลยแฮะ- -+เรานี่ชอบอู้จริง
นักเรียน ที่รัก...อย่าสร้างศัตรูนะจ๊ะ...
แต่ถ้า...ใครมันบังอาจ มา ว่าโรงเรียนเรา
อย่าให้ผมเจอเองนะ...ผมจะ..ผมจะ...( เซ็นเซอร์)
*ความรู้สึกของคนที่หมดใจ....มันทำลายหัวใจเกินไปกับคนที่ยังมีใจ "รักเธอ"
8 ตุลาคม 52
ฉันความจำเสื่อม...~ มาถึงก็ร้องเพลงเลย555
แบบว่าอารมณ์ ดีนิดนึงอ่านะ มีความสุขแปลกๆ เพราะ แท่นแทนแท๊น!
วันนี้ ผมไม่ปวดหัว เย๊!!!!!!!!
ดีใจๆ....วันนี้ซีบ๊อกเน่า...ผมจำไม่ได้ว่าผมลบโค้ดซีบ๊อกออกไป...สงสัยละเมอ
- -+ตอนนี้ผมกำลัง...ดูไอคอนฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้านอยู่
อืมม...ถ้าเอามาแต่งในห้อง น.ร.จะเป็นยังไงนะ
แต่เอ๊ะ!! ให้นักเรียนเขา หาเองดีกว่า เด๋วจะไม่ถูกใจ
จะว่าไป...ไม่ได้ตรวจภารกิจเลยแฮะ- -+เรานี่ชอบอู้จริง
นักเรียน ที่รัก...อย่าสร้างศัตรูนะจ๊ะ...
แต่ถ้า...ใครมันบังอาจ มา ว่าโรงเรียนเรา
อย่าให้ผมเจอเองนะ...ผมจะ..ผมจะ...( เซ็นเซอร์)
4.28 น.
13 ตุลาคม 52
ผม...อยากมีความรัก
ไม่ใช่ ความรัก แบบพี่น้อง หรือ ครอบครัว หรือนับถือ
...
อยากมี คนรัก
555+....ผมหวาดกลัวคน โกหก คนทำตัว 2 หน้า มีอะไรแล้วไม่บอกผม...
อย่าคิดว่าผมไม่รู้.... ผมรู้หมดทุกอย่าง
แต่ ใครบ้างล่ะที่จะรู้ว่าผมเป็นใครกันแน่...
ไม่มีหรอก...ไม่มีเลย
บางอย่างผมไม่ห้ามเพราะเห็นว่า มันยังไม่ถึงช่วงอันตราย แต่
ผมรับรองว่า...ถ้ามัน เกิดแย่เมื่อไหร่ผมจะ สั่งให้ทุกคนหยุดทำแบบนั้นเอง...
เพราะ ฉะนั้น อย่าตื่นกลัว...
ถ้าผมบอกว่า ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็คือไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
ผม...กำลังเล่นกับจิตวิทยาความคิดคนใช่มั้ย?
ป.ล. นั่งรถเข็นแล้วล่ะ...
ผม...อยากมีความรัก
ไม่ใช่ ความรัก แบบพี่น้อง หรือ ครอบครัว หรือนับถือ
...
อยากมี คนรัก
555+....ผมหวาดกลัวคน โกหก คนทำตัว 2 หน้า มีอะไรแล้วไม่บอกผม...
อย่าคิดว่าผมไม่รู้.... ผมรู้หมดทุกอย่าง
แต่ ใครบ้างล่ะที่จะรู้ว่าผมเป็นใครกันแน่...
ไม่มีหรอก...ไม่มีเลย
บางอย่างผมไม่ห้ามเพราะเห็นว่า มันยังไม่ถึงช่วงอันตราย แต่
ผมรับรองว่า...ถ้ามัน เกิดแย่เมื่อไหร่ผมจะ สั่งให้ทุกคนหยุดทำแบบนั้นเอง...
เพราะ ฉะนั้น อย่าตื่นกลัว...
ถ้าผมบอกว่า ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงก็คือไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
ผม...กำลังเล่นกับจิตวิทยาความคิดคนใช่มั้ย?
ป.ล. นั่งรถเข็นแล้วล่ะ...
4.07 น. ก็แค่ตื่นมากินยา
26 ต.ค. 52
ใกล้ เทศกาล ฮัลโลวีนแล้ว ตื่นเต้นแบบโครต ของ โครต...555+
อาการป่วยดีขึ้นแบบไม่น่าเชื่อ เดินไปไหนได้...ไม่เวียนหัว ไม่อ้วก
แต่ แค่เจ็บหน้าอกบ่อยๆ... บางครั้งอ่านะ
เทศกาลฮัลโลวีน อยากให้คึกคัก จริงๆเล้ ย ยย ย!!
ถ้ามีคนมาบ้างก็ดีสินะT T
ช่วงนี้รู้สึกไวซ์เซอร์ไม่เปนไวซ์เซอร์เอาซะเลย...
บอร์ดก็เน่า ซีบ๊อกก็เน่าแม่ม...
เด๋วเปลี่ยนกล่องแชทชิบ!!
ใกล้ เทศกาล ฮัลโลวีนแล้ว ตื่นเต้นแบบโครต ของ โครต...555+
อาการป่วยดีขึ้นแบบไม่น่าเชื่อ เดินไปไหนได้...ไม่เวียนหัว ไม่อ้วก
แต่ แค่เจ็บหน้าอกบ่อยๆ... บางครั้งอ่านะ
เทศกาลฮัลโลวีน อยากให้คึกคัก จริงๆเล้ ย ยย ย!!
ถ้ามีคนมาบ้างก็ดีสินะT T
ช่วงนี้รู้สึกไวซ์เซอร์ไม่เปนไวซ์เซอร์เอาซะเลย...
บอร์ดก็เน่า ซีบ๊อกก็เน่าแม่ม...
เด๋วเปลี่ยนกล่องแชทชิบ!!
เจือกเปลี่ยนไม่เปน...ไอ้แชทอีกแบบอะT Tฮืออออ...ทำยังไงฟะ
2.17 น.
29 พ.ย. 52
วันนี้เป็นวันที่มีความสุข สบายๆ อาการเดิมๆไม่ค่อยมีมาให้เห็น
เรายิ้มได้มีความสุขกับทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ไวท์เซอร์ กำลังจะเปิด 1ธ.ค. 52
บทความเราจะเป็นบทความอีกแล้ว
ดีใจจัง เปิดเทอมฤดูหนาว~
เฮ้อ...ซำบายใจ
วันนี้ผม จัดการ บทความแล้ว ^^
เหนื่อยดีแฮะ
ขอบคุณเจ้าคอนด้วยนะ ที่มาช่วย จุฟๆ
วันนี้เป็นวันที่มีความสุข สบายๆ อาการเดิมๆไม่ค่อยมีมาให้เห็น
เรายิ้มได้มีความสุขกับทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ไวท์เซอร์ กำลังจะเปิด 1ธ.ค. 52
บทความเราจะเป็นบทความอีกแล้ว
ดีใจจัง เปิดเทอมฤดูหนาว~
เฮ้อ...ซำบายใจ
วันนี้ผม จัดการ บทความแล้ว ^^
เหนื่อยดีแฮะ
ขอบคุณเจ้าคอนด้วยนะ ที่มาช่วย จุฟๆ
15.03 น.
(วาโพว)
(วาโพว)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น