ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 ศัตรูหัวใจ
“กรี๊ดดดดด!!! พี่ชเว!! เท่สุดๆไปเลยค่ะ>O<”
“พี่ชเวหล่อมากกกก กรี๊ดดดด!!!”
เสียงกรีดร้องของนักเรียนหญิงจำนวนมากดังกึกก้องไปทั่วโรงยิมของโรงเรียนมัธยมอินซอง ซึ่งก็เป็นที่รู้กันดีว่า โรงยิมแห่งนี้จะคับคั่งไปด้วยผู้คนก็ต่อเมื่อถึงเวลาที่ทีมบาสของโรงเรียนลงสนามเท่านั้น
“พี่ชเว กรี๊ดดดดดดดดดด!!”
สายตาของสาวๆส่วนใหญ่มุ่งตรงไปที่คนๆเดียวกัน..ชายหนุ่มร่างสูงในชุดนักบาสสีดำสลับเหลือง…ดวงตาคู่คมกริบภายใต้รูปหน้าอันหล่อเหลาแบบนั้น..มีคนเดียวในโรงเรียนมัธยมอินซอง..
ท็อป หรือ ชเวซึงฮยอน..กัปตันทีมบาสของโรงเรียน..
“ปั่กกก!”
ร่างสูงชู้ตลูกบาสให้กระแทกแป้นแล้วกระดอนกลับมาที่มือของตัวเอง ท็อปกวาดสายตามองไปรอบสนามก่อนจะถามขึ้นเสียงเรียบแต่ดุดัน
“ไอ้แทคไปไหน?!!!”
ขณะเดียวกันที่ห้องข้างโรงยิม นักเรียนชายจำนวนมากกำลังรวมตัวกันอยู่ที่นี่ ร่างสูงในชุดนักบาสของแทคยอนพยายามแทรกตัวเข้ามาในหมู่คนจนกระทั่งไปยืนอยู่ด้านหน้าสุดได้สำเร็จ เขาถามเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ตรงนั้นนานแล้วอย่างกระตือรือร้น
“เป็นไงบ้างวะชานซอง พี่ยูบินออกมาหรือยัง”
“ไม่ถามถึงแฟนแกบ้างเรอะ ปาร์คบอมซ้อมอยู่กับเยจินตรงนั้นน่ะ”
ชานซองแหย่เพื่อนขำๆ แทคยอนมองแฟนสาวแวบหนึ่งแล้วหันมาโวยเพื่อน
“ชั้นถามหาพี่ยูบิน อย่ากวนสิวะชาน”
“มาโน่นแล้วเว้ย”
ชานซองบอกพลางพยักเพยิดเข้าไปในห้องกระจก แทคยอนรีบเอาหน้าแนบกระจกมองเข้าไปภายในด้วยแววตาตื่นเต้น
ในห้องนั้น..สาวๆทีมเชียร์ลีดเดอร์กำลังฝึกซ้อมกันอยู่ และแน่นอนว่าทุกครั้งที่พวกเธอฝึกซ้อม แถวนี้ก็จะเต็มไปด้วยนักเรียนชายจำนวนมากที่มารอดูอย่างคึกคักไม่แพ้กับที่สนามบาสเลยสัดนิด
“ยูบิน ถอดเสื้อมาซ้อมได้แล้ว”
ฮโยริ หัวหน้าทีมเชียร์ลีดเดอร์หันไปสั่งหญิงสาวที่นั่งอยู่มุมห้อง หน้าสวยคมรับกับผมสีแดงปลายขาวของเธอสะดุดตาทุกคนที่พบเห็น ยิ่งมาอยู่กับผิวสีแทนและร่างบอบบางที่ได้ชื่อว่าเซ็กซี่ที่สุดในโรงเรียนแล้วก็ยิ่งทำให้หลายคนคลั่งไคล้เธอมากขึ้น..แทกยอนยิ้มกว้างออกมา..
คิม ยูบิน..ทำไมพี่ทำให้ผมคลั่งได้ขนาดนี้นะ..??
“ยะ..ยูบินนนนน ><”
เสียงนักเรียนชายร้องกันลั่นเมื่อเห็นยูบินถอดเสื้อกันหนาวออก เผยให้เห็นแค่เสื้อของเชียร์ลีดเดอร์ที่โชว์หน้าท้องชัดเจน ทั้งๆที่เธอใส่แบบเดียวกับเชียร์ลีดเดอร์คนอื่น แต่กลับเป็นที่ฮือฮากว่าในหมู่ผู้ชายโรงเรียนนี้ หญิงสาวทำสีหน้าเรียบเฉย เดินไปซ้อมกับคนอื่นๆอย่างไม่สนใจอะไร ทั้งที่รู้ตัวดีว่าทำใครหลายคนเพ้อไปแล้ว
“ไอ้แทคใจเย็นเว้ยยย แฟนแกอยู่นั่นๆ จ้องแฟนแกไว้”
ชานซองเขย่าเพื่อนล้อๆ แต่แทคยอนไม่ขำด้วย เขามองยูบินนิ่งหน้าสวยที่นิ่งเฉยตลอดเวลาอย่างเคลิบเคลิ้ม ตาคมที่ว่างเปล่าเหมือนไม่เคยรู้สึกอะไรเลยแบบนั้น แต่ทำไมมันถึงทำให้เธอดูมีแรงดึงดูดมากเหลือเกิน…
…มากจนเขาทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว…
“ชาน..”
“อะไรครับคุณแทค”
“ชั้น...อยากเป็นแฟนพี่ยูบิน”
หน้าเข้มของชานซองชะงักกึกกับคำพูดของเพื่อน…แน่ล่ะ..เขารู้ว่าแทคยอนชอบรุ่นพี่ที่เข้ามาใหม่อย่างยูบิน แต่ไม่คิดว่าจะชอบขนาดนี้…
ชอบขนาดอยากเป็นแฟน ทั้งที่ตัวเองมีแฟนอยู่แล้วเนี่ยนะ…
“แกเป็นแฟนปาร์คบอมอยู่นะเว้ยไอ้แทค”
“ชั้นจะเลิก…”
เสียงเข้มแทรกขึ้นทันควันจนชานซองตะลึงงัน..
“แกคบกับปาร์คบอมมาปีนึงแล้วนะแทค นี่แกจะเลิกจริงเหรอวะ?”
“มันอาจจะดูเลวนะชาน แต่การที่ชั้นจะฝืนคบกับเค้าต่อทั้งที่ใจยังมีแต่พี่ยูบินแบบนี้มันเลวกว่ากันเยอะ ชั้นตัดสินใจแล้วว่ะ…ชั้นจะทำตามหัวใจตัวเอง”
แทคยอนพูดอย่างหนักแน่นจนชานซองพูดไม่ออก เขาได้แต่ถอนใจอย่างกังวล
“ถ้าคิดว่าตัดสินใจดีแล้ว..ก็ตามใจแกแล้วกัน”
*
*
*
“พี่ยูบินคะ”
เสียงหวานๆที่เอ่ยชื่อของเธอทำให้คนผมแดงชะงักฝีเท้าลงที่หน้าห้องน้ำหญิง ยูบินสะบัดผมที่เปียกเหงื่อนิดๆด้วยท่าทางที่บ่งบอกว่ายังเหนื่อยกับการซ้อมเมื่อสักครู่อยู่
“มีอะไร”
“วันนี้...พี่เห็นแทคยอนมั้ยคะ”
ปาร์คบอมถามอย่างเกรงใจ แต่มีนัยซ่อนอยู่ในคำถามนั้นชัดเจน.. ยูบินมองเธอนิ่งสนิท สายตาดุๆคู่นั้นยากเหลือเกินที่จะใครอ่านออกได้…
“นั่นแฟนเธอไม่ใช่เหรอ..”
“ค่ะ..เค้าเป็นแฟนชั้น”
“แล้วมาถามชั้นทำไมกัน”
คนผมแดงพูดเรียบๆแต่ทำเอาคนได้ฟังแทบสะอึก
“คือชั้นเห็นว่า..ช่วงนี้พี่คุยกับเค้าบ่อย..”
“ชั้นคุยกับเค้าหรือเค้าคุยกับชั้น”
ยูบินถามกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉยแต่ปาร์คบอมถึงกับอึ้ง..ปฏิเสธไม่ออก..
จากที่เห็น..แทคยอนเป็นคนเข้าหายูบินจริงๆ…
ทั้งเอาน้ำ เอาขนมมาให้ ทั้งมาชวนคุยสารพัด ทำยังกับว่าเธอที่เป็นแฟนเขาคนนี้ไม่มีตัวตน….
“พี่ช่วยออกห่างเขาหน่อยได้ไหมคะ…ชั้นขอร้อง..”
ในที่สุดสาวหน้าหวานก็เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเว้าวอน..ทั้งคำพูดและสีหน้าที่น่าสงสารแบบนี้ หากเป็นคนอื่นได้ฟังก็คงจะใจอ่อนไปนานแล้ว..
แต่มันใช้ไม่ได้ผลกับผู้หญิงที่ชื่อ...คิม ยูบิน..
“ไปบอกแฟนเธอจะดีกว่า”
คนผิวแทนตอบเสียงเรียบ หมุนตัวกลับจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ แต่ถูกเชียร์ลีดเดอร์รุ่นน้องก้าวมาขวางหน้าเสียก่อน
“ชั้นบอกเค้าแล้ว..แต่เค้าไม่ฟัง..” ปาร์คบอมเอ่ยเสียงสั่นเครือ “เค้าคงจะ..รักพี่มาก..ขอร้องเถอะนะคะ..”
เชียร์ลีดเดอร์สาวผิวสีแทนมองคนตรงหน้าอีกครั้ง เรียวปากบางเหยียดยิ้มออกช้าๆ
“ถ้าห้ามไม่ได้….เอาโซ่ล่ามไว้ก็แล้วกัน”
พูดจบก็เดินจากไปอย่างไม่ไยดี ทิ้งให้อีกคนยืนนิ่ง..รู้สึกเหมือนถูกคำพูดสั้นๆนั้นตบหน้าจนชาไปหมด..
“พี่เห็นหรือยังคะ..เค้า..จะแย่งแทค..เค้าจงใจจะแย่งแทค…”
เสียงพูดเครือสะอื้นของปาร์คบอมทำให้ท็อปก้าวออกมาจากที่ซ่อน เขามองตามยูบินไปด้วยสายตาชิงชังแบบไม่คิดจะปกปิดเลยสักนิด..
แววตาที่มองปาร์คบอมแบบนั้น..
กิริยาท่าทางเย่อหยิ่งแบบนั้น..
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงที่ทำให้ผู้ชายคลั่งไคล้ได้ทั้งโรงเรียนคนนี้..จะทำให้เขาเกลียดได้ภายในเวลาเพียงไม่กี่นาที..
“ผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจอย่างที่เธอว่าจริงๆ..”
“แต่แทคก็รักเธอ..และอีกไม่นาน..แทคก็ต้องขอเลิกกับชั้นเพื่อไปคบกับเธอ..”
หญิงสาวพูดพลางเริ่มร้องไห้ มือแกร่งจึงเอื้อมไปโอบเธออย่างปลอบประโลม
“ไม่มีทาง..ไม่มีทางจะเป็นแบบนั้น..พี่สัญญา”
*
*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น