แหล่งตัวละครของเรา

ลำดับตอนที่ #19 : สมัครเรื่อง The boy who cry เมื่อผมกลายเป็นหนุ่มน้อยเวทมนตร์

Demon

" นั้นตุ๊กตานั้นเป็นตัวโปรดของผมนะครับ....อย่าพังมันสิ "

ชื่อ : พัพเพ็ต / puppet

เพศ : ชาย (รับ) - สนใจ : ชาย

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 158/46

งานอดิเรก : นั่งเหม่อลอย & ทำตุ๊กตาหุ่นเชิด & ทำขนมหวาน

ความสามารถพิเศษ : 

            -สามารถทำหุ่นตุ๊กตาออกมาได้เร็ว

            -การเลียนเสียง   

            -พูดตัดกำลังใจ(??)   

เวทมนตร์พิเศษ  : 

             เทเลพอต หรือ วาป

             ข้อดี เทเลพอตไปได้ทุกที่ไม่ว่าจะอยู่ถึงอีกฝากของโลกก็ตาม

             ข้อเสีย จะต้องเป็นที่ๆเคยไปแล้วเท่านั้น

นิสัย : 

            -ชอบทำตัวลึกลับ ไม่มีอะไรพิเศษ พัพเพ็ตแค่เห็นว่ามันเท่ดี เวลาใครถามเรื่องส่วนตัวหรือพลัง พัพเพ็ตจะเงียบไม่ตอบหรือเปลี่ยนเรื่องไปคุยเรื่องอื่น ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

            -หัวร้อนง่าย พัพเพ็ตแค่มีคนมายั่วโมโหหรือมาเยนะเย้ยเรื่องส่วนสูงหรือการที่ตัวเล็กก็ทำให้ยั่วได้แล้ว

            -ชอบใช้สมองมากกว่ากำลัง  เพราะว่ายังไงความรู้ความจำเทคนิคทุกๆอย่างในสมองเขามันดีกว่าการออกไปสู้ พัพเพ็ตนั้นคิดว่าการออกไปสู้โต้งๆ โดยไม่เตรียมการหรือมีแผนนั้นโง่มาก

            -ไม่ชอบทำตามกฎ พัพเพ็ตคิดว่าการทำตามกฎเกณฑ์มันน่าเบื่อและน่าหงุดหงิดมาก ไม่สนุกเอาซะเลย พัพเพ็ตเป็นศัตรูกับคนเคร่งระเบียบเลยก็ว่าได้

            -ชอบเถียง ไม่ว่าใครจะพูดอะไรหากไม่เข้าหูเขา เขาจะเปิดปากเถียงขึ้นมาทันที

            -สู้แนวหน้าได้ แต่ไม่ชอบ เพราะพัพเพ็ตนั้นคิดว่าใช้แค่หุ่นก็พอแล้ว พัพเพ็ตจึงคิดว่าไม่จำเป็นที่เขาต้องออกไปสู้ แต่ที่พัดเพ็ตไม่ออกไปสู้ใช้ว่าจะสู้แย่พัพเพ็ตออกจะเก่งด้วยซำ้

ประวัติ :

            พัพเพ็ตเคยมีพี่น้องอยู่ 3 คน พัพเพ็ตเป็นพี่คนโต จึงทำให้เขาต้องเป็นคนคอยปกป้องพวกน้องๆ อาศัยอยู่กับครอบครัว รวม พ่อ-แม่ ก็เป็น 5 คน จนกระทั่งมีผู้หญิงคนหนึ่งย้ายมาอยู่ใกล้ๆ มาอยู่เล่นด้วยบ่อยๆ พัพเพ็ตมองเธอเป็นพี่สาวคนหนึ่ง จนกระทั่งได้รู้ว่าคนนั้นเป็น สปายจากบริษัทคู่แข่งของพ่อจากการไปได้ยินพ่อ-แม่คุยเข้า พัพเพ็ตรู้สึกเหมือนโดนหักหลังจึงคิดจะไปเครียกับพี่สาวคนนั้น แต่เธอย้ายออกไปแล้ว พัพเพ็ตออกตามหาผู้หญิงคนนั้นแต่ไม่เจอ เมื่อกลับมาที่บ้านเขาก็ได้พบว่าบ้านกลายเป็นทะเลเพลิงไปแล้ว ไม่มีอะไรเหลือ ทุกคนตายหมด ตอนนั้นพัพเพ็ตได้แต่โกรธแค้น สิ้นหวัง เกลียดโลกแบบนี้ เกลียดที่ไม่มีใครยอมช่วยทั้งที่อยู่ใกล้ๆ แต่กลับเดินผ่านไปอย่าหน้าตาเฉย

            สุดท้ายพัพเพ็ตก็คิดว่าจะฆ่าทุกคนให้หมด ไม่เว้นแม้แต่คนเดียว จนทำให้ตอนนี้เขารู้สึกสนุกกับการฆ่าคน

จุดอ่อน : 

            -แสงสว่าง เพราะพัพเพ็ตนั้นอยู่ในที่มืดบ่อยเกินไปจนแทบจะไม่ได้ออกมาเจอแสงเลย ทำให้แสบตาจากการเจอแสงกระทันหันจนทำให้มองอะไรไม่เห็น

สิ่งที่ชอบ : ที่มืดๆ & หุ่น & แหกกฎ & ซำ้เติมคนอื่น & ของหวาน

สิ่งที่ไม่ชอบ : ที่สูงๆ & คนขี้ตื้อ & สัตว์ & เด็ก & คนที่บอกว่าเขาเป็นเด็ก & ฝน

กลัว : ไฟ(จาการที่บ้านโดนเผา) & โครงกระดูก

มีอะไรอยากบอกไรท์ไหม :

            -น้องน่ารักนะ แกล้งเยอะๆ-----//โดนพัดเพ็ตตบ

            -ที่ไม่ชอบเด็กๆ เพราะว่าพวกเด็กๆชอบคิดว่าพัพเพ็ตอายุเท่ากัน แล้วชอบมาตื้อให้ไปเล่นด้วย

            -หมวกที่ใส่อยู่ไว้บังแสงเมื่อต้องเจอกับแสง แต่หากไม่มีหมวกพัพเพ็ตก็มองไม่เห็น