คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่หนึ่ง : ฆ่า - ให้ - รอด!!![100%]
ศพของอลิซ่าถูกเจนนำใส่ถุงใบใหญ่นำไปไว้ในท้ายรถของอลิซ่า และขี่รถออกโดยเอากุญแจจากชั้นวางของขี่ไปจนถึงบึงน้ำที่หนึ่ง ซึ่งบริเวณนั้นมีจระเข้อาศัยอยู่มาก
'จ๋อม'เจนโยนศพของอลิซ่าลงไปในบึงน้ำนั้น จระเข้รุมเข้ามากัดกินร่างของอลิซ่า เจนขับรถออกไปถึงถนนใหญ่แล้วจึงจอดรถไว้ และเรียกแท็กซี่กลับบ้าน
เจนเดินเข้ามาในตึก เธอวางร่มไว้ที่เดิมและเดินเข้าไปในลิฟท์ เจนกดชั้นแปดและกดปิดลิฟท์ ลิฟท์ขึ้นมาจนถึงชั้นแปด และเดินออกมาจากลิฟท์
"อ้าวเจน"หญิงสาวผมดำสนิท อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเจนเดินเข้ามาทักเจน เธอคือมิลล์เพื่อนสาวข้างห้องของเจน
"ไปไหนมา"มิลล์ถามเจน
"ไปทำธุระมาน่ะ"เจนตอบพร้อมยิ้ม
"แล้วนี่จะไปไหนหรอ"เจนถามมิลล์
"ไม่ได้ไปไหนหรอก เออมีอะไรจะเล่าให้ฟังไปห้องชั้นหน่อยสิ"
"อืม..ได้"เจนตอบรับ ทั้งสองเดินมาจนถึงหน้าห้องมิลล์ มิลล์หยิบลูกกุญแจขึ้นมาไขประตู และจึงเดินเข้าไปในห้อง
"ที่บอกว่ามีเรื่องจะเล่า..มีอะไรหรอ"
- - - - - คืนก่อน - - - - -
มิลล์สาวผมยาวดำเงางามนอนอยู่บนเตียงนอนไม้ ผ้าปูที่นอนสีชมพูเข้ากับชุดนอนบางๆของเธอ ในมือมีข้าวโพดคั่วซึ่งหยิบกินบ้างระหว่างที่ดูทีวี
'ควับ'เสียงคล้ายมีบางสิ่งมุดเข้าไปใต้เตียง มิลล์สะดุ้งตกใจ เธอค่อยๆก้มหัวลงไปมองใต้เตียง
"มะเหงมีรายเลย?!?"มิลล์พูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมา
"กรี๊ดส์......กรี๊ดดดดดส์.....กรี๊ดดดดส์"มิลล์หวีดร้องเสียงหลงไม่เป็นจังหวะด้วยความตกใจ สิ่งที่เธอเห็น เป็นภาพของผู้หญิงผมยาว ลมหายใจของมันช่างเหม็นราวกับถังขยะ จมูกของมันมีรอยคล้ายโดนมีดแทง สายตาที่น่ากัวของมันมองปะทะกับสายตาของมิลล์ ใบหน้าที่ใกล้กันบัดนี้ปลายจมูกของทั้งคู่ได้ประชิดติดกัน
มิลล์ตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกด้วยความกลัว 'เอี๊ยด' เสียงประตูของห้องข้างถูกเปิดขึ้น ทั้งคู่มองตามเสียงไปพร้อมกัน และวิญญาณตนนั้นก็กลายเป็นหมอกควันสลายไป
- - - - - ปัจจุบัน - - - - -
"ชั้นว่าเธอฝันไปหรือเปล่า"เจนบอกกับมิลล์พร้อมแกล้งหัวเราะ
"ไม่นะ ชั้นไม่ได้ฝันแน่ๆ เธอเคยเจอแบบนี้บ้างไหม"
"นี่มิลล์...ชั้นอยู่มาตั้งนานยังไม่เคยเจอเลย เชื่อชั้นหัดปล่อยวางซะบ้าง"
"อืม.."มิลล์ตอบเจนอย่างเซ็งๆพรางคิดในใจ 'ถ้าแกเจอบ้างนะจะรู้สึก'
"แล้วเธอเชื่อเรื่องคำสาปอาถรรพ์ประมาณนี้ไหมล่ะ"เจนถามมิลล์ มิลล์ไม่ได้ตอบอะไรแต่มองหน้าของเจนเหมือนจับผิดได้ว่าเธอต้องมีเล่ห์อะไรแน่
"ไม่รู้สิ คำสาปอะไรล่ะ"มิลล์ถามพร้อมกับลุกขึ้น
'หมับ'เจนคว้ามือมิลล์ไว้อย่างรวดเร็ว
"คำสาปของ...ฆาตกรยังไงล่ะ"
"ปล่อย"มิลล์พูดพรางสะบัดมือของเจนที่จับมือของเธอให้หลุดออก
"ก็แค่ผีเธอจะกลัวอะไร สิ่งนี้สิที่เธอน่าจะกลัวมากกว่า"เจนพูดและนำคัตเตอร์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง คัตเตอร์นั้นยังคงมีรอยเลือดเดิมของเหยื่อคนล่าสุด
"กรี๊ดดดดส์.....ปล่อย"มิลล์ตะโกนสุดเสียง ความหวังเดียวของเธอคือต้องรอด เธอสะบัดมือของเจนที่จับเธอจนหลุดและวิ่งหนีไปหน้าห้องด้วยความรวดเร็ว
'กึก กึก กึก'เสียงมิลล์หมุนลูกบิดประตู
"เปิดสิ...เปิดสิ!!!"มิลล์เปิดประตูไม่ออก เธอหันหลังกลับไป
'ควับ'เสียงของมีดคัตเตอร์ที่เจนจะปาดใบหน้าแสนสวยของมิลล์แต่มิลล์สามารถหลบได้ มิลล์ก้มตัวหลบตัวคลานออก
"หนีให้ทันนะแก"เจนพูดอย่างโมโหพร้อมเดินไปที่ตัวของมิลล์ มิลล์เห็นว่าเจนเดินมาเธอจึงรีบลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ เธอหยิบฝักบัวขึ้นมาเพื่อใช้เป็นอาวุธ
"แกไม่กล้าหรอก หึ!!"เจนพูดพร้อมขำ ในมือยังคงถือคัตเตอร์เพื่อที่จะแทงตัวของมิลล์
'ตุ้บ'เสียงฝักบัวฟาดไปที่ศีรษะของเจนอย่างไม่แรงมาก ระหว่างที่เจนเสียหลัก มิลล์รีบวิ่งออกจากห้องน้ำไปทางระเบียง เจนไม่รอช้าวิ่งตามออกไป
"กรี๊ดดดดส์"มิลล์ที่วิ่งไม่ทันดูสะดุดกับขาเก้าอี้จนติดกับเหล็กระเบียง มิลล์รีบยืนขึ้นมา มือจับที่เหล็กไว้แน่น ตอนนี้มิลล์จนตรอกแล้ว
เจนที่กำลังเจ็บศีรษะโมโหกับมิลล์เต็มทนเธอหยิบกล่องเหล็กที่เห็นบนชั้นเก็บของออกมาและเหวี่ยงไปที่หัวของมิลล์จนหน้าเละ ตัวกระเด็นออกไปทางระเบียง และตกจากชั้นแปดลงไปถึงชั้นหนึ่ง หัวของมิลล์เละเลือดพุ่งออกจนเลือดทั่วบริเวณนั้น แขนขาหักเหมือนคนกระดูกอ่อน
"อุ๊ย..!ขอโทดค่ะ"เจนพูดทำเสียงเหมือนนางเอกโภษณาระหว่างที่ชะเง้อดูศพของมิลล์พร้อมหัวเราะชอบใจ
"ต้องเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมสินะ"
เจนวิ่งลงมาจนถึงศพของมิลล์ เธอมองซ้ายมองขวาเพื่อให้รู้ว่าไม่มีคนเห็น และจึงรีบนำมีดสับหมูที่เตรียมมาละเลงสับ..สับ..สับ!!บนตัวของมิลล์ ถ้าหากเธอยังมีชีวิตคงจะหวีดร้องเสียงลั่น เมื่อสับจนเละได้ที่จึงนำใส่ถุงขนาดใหญ่ที่เตรียมมาและนำไปทิ้งที่ถังขยะหน้าตึก
เจนนำผ้าชุบน้ำมาเช็ดรอยเลือดจนสะอาดหมดจด เธอจึงเดินเพื่อจะกลับห้อง
"ผมเห็นทุกอย่างนั่นแหละคุณเจน.."เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ออกมาจากหลังเสาใหญ่ เขาใส่เสื้อสีดำรัดรูป และกางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำ เขาดึงหมวกขึ้นเพื่อโชว์หน้าตาที่ถูกปกปิดนั่น หน้าตาเรียวเท่ห์ ดวงตาสีฟ้า ดิ้วหนา ผมยาวสีน้ำตาล
"คุณรู้จักชื่อชั้นได้ยังไง"เจนถามเสียงเบา ทำน้ำเสียงให้ดูเซ็กซี่ และเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้น
"ผมชื่อฟลุ๊คคับ"เจนเดินเข้าไปจนตัวของเธอแนบชิดกับเขา
"ชั้นจำได้ว่ายังไม่ได้ถามประโยคนั้นกับคุณเลย"เจนพูด พร้อมกับเผยอริมฝีปากของเธอเข้ากับฟลุ๊ค และบดขยี้ริมฝีปากของเขา เจนละเลงลิ้นรัวในปากของฟลุ๊ค เธอนำมืออ้อมมาไว้หลังคอของฟลุ๊ค
"อ๊ากกกกส์"เจนจิกผมของฟลุ๊คและดึงลงอย่างแรง
"ชั้นถามว่าแกรู้จักชื่อชั้นได้ยังไง"
"โอ๊ย!!"เจนร้อง เพราะฟลุ๊คได้ชกเข้าที่ท้องของเจนอย่างแรงจนเธอกระเด็น
'ควับ'ทั้งสองเมื่อตั้งตัวได้ควักอาวุธที่ต่างซ่อนออกมาพร้อมกัน
ตา - ต่อ - ตา
ฟัน - ต่อ - ฟัน
อาวุธของเจนคือมีดสับหมูที่ได้สับร่างของมิลล์ไว้ ส่วนทางด้านของฟลุ๊คอาวุธคือมีดเล็กสองด้ามในมือทั้งสองของเขา
"ย่าาาา..!!"ทั้งสองพุ่งเข้าหากัน เจนนำมีดสับเข้าที่แขนของฟลุ๊คแต่เค้านั้นหลบไว้ได้ และนำมีดปาดเข้าที่แขนขวาของเจนจนเลือดไหลออก
"อ่อนหัด"ฟลุ๊คกล่าวเพื่อยั่วโมโหของเจน และมันได้ผล
เจนพุ่งเข้าสับรัวด้วยความโกรธ แต่ฟลุ๊คก็สามารถหลบได้ทุกครั้ง
'เกร้ง'มีดในมือของเจนถูกปัดออกจนกระเด็นไปทางต้นเสาที่ไม่ไกลนัก
----------------------------------------------------------------------------------------
ช่วยเม้น + โหวตกันให้หน่อยนะคับ
มีอะไรติชมก็มาบอกกันได้คับ
แล้วผมจะรีบมาอัพต่อคับ
ความคิดเห็น