ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห่องเช่าหลอน วิญญาณมรณะ

    ลำดับตอนที่ #1 : ต้นเรื่อง

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 49


             เช้าตรู่ของวันหนึ่ง ที่ยังคงมืดราวกับกลางคืน ยังไม่มีแสง ยังไม่มีสายลม ยังไม่มีผู้คน
    ในเมืองใหญ่แห่งหนึ่ง บนถนนเล็กๆในเมือง มีตรอกเล็กๆ ที่มืด เงียบ มีเพียงหนูท่อสีดำตัวใหญ่
    วิ่งผ่านท่อจากอีกฝั่งไปยังอีกฝั่งเท่านั้น มีสุนัขขี้เรื้อน 2-3 ตัวนอนอยู่อย่างสงบ มีผู้หญิงคนหนึ่ง
    เธอเดินเข้าไปในตรอกเล็กๆแห่งนี้อย่างเบาๆ เธอมีผมสีแดง ออกน้ำตาลนิดๆ อายุประมาณ 20-30 ปี
    เธอใส่เสื้อกันหนาวขนสัตว์สีขาวเดินกอดอกอย่างช้าๆ เธอเดินมาซักพักจนออกมาจากตรอกนั้น
    เธอกำลังมองหาบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งเธอก็เดินมาจนเจอมัน เธอค่อยๆกดออดบ้านนั้นอย่างเบาๆ

    "อ้าว...เจน มาแต่เช้า เข้ามาสิ"ชายคนหนึ่งเดินมาเปิดประตูบ้านหลังได้ยินเสียงออด เขาใส่กางเกง
    นอนขายาวสีฟ้า ผมสีดำ ไม่ใส่เสื้อ เผยให้เห็นถึงหุ่น sexy ของเขา
    "บ้านดีนะ กว้างดี"เจนพูด พร้อมเดินดูรอบห้องที่ ชายคนนั้นพาไปดู จนถึงห้องนอนของเขา
    "นี่ แมรี่....เธอเป็น เอ่อ..เป็น"
    "แฟนใหม่ของคุณ"เจนพูด พร้อมมองที่ผู้หญิงคนนั้น เธอใส่เพียงยกทรง และ กางเกงในสีแดง
    ตัวเล็กนอนมองเจน และผู้ชายอีกคนหนึ่ง
    "สวัสดี"แมรี่ สาวน้อยบนเตียงกล่าวทักเจน
    "คุณไม่ว่าอะไรนะ เจน"ชายคนนั้นพูดกับเจน
    "เราเลิกกันแล้วนะทิม อย่าลืมสิ"เจนพูด และฝืนยิ้ม แมรี่จึงค่อยลุกขึ้นจากเตียงมากอดทิม
    "ชั้นหาห้องเช่าได้แล้วล่ะ มาบอกข่าว"
    "แล้วเป็นไงมั่งล่ะ"ทิมถามเจน
    "ก็...ยังไม่ได้ไปดูหรอกนะ แต่น่าจะดีแหละ ห้องเช่าราคาถูกนี่นา เอาไรมาก"เจนตอบ
    "ไปส่งมั้ย"ทิมถามเจน
    "ไม่ล่ะค่ะ ขอบคุนนะ"เจนบอกทิม พร้อมเข้าไปสวมกอด และเดินจากไป

    เจนเดินมาตามทางเรื่อยๆ จนพระอาทิตย์เริ่มขึ้น ส่องแสงเล็กๆผ่านตามหน้าต่างบ้านเรือนต่างๆ
    เริ่มมีผู้คนเดิมกันมากขึ้น ร้านค้าเริ่มทยอยเปิด เจนค่อยๆเดินไปที่ตู้ขายน้ำอัตโนมัติ พร้อม
    หยอดเหรียญไป 15 ฿ เจนรอซักพักแต่กระป๋องน้ำไม่ยอมหล่นลงมา เจนโกรธจึงทุบตู้อย่างแรง
    และนั่งร้องไห้เสียงดัง ข้างตู้กดน้ำ มีคนมองเต็มไปหมด เจนนั่งร้องไห้อยู่ซักพัก ก็มีผู้ชายคนหนึ่ง
    เดินเข้ามาหาเจน และกดที่รูปเครื่องดื่ม เป็ปซี่  กระป๋องจึงตกลงมา เขาจึงนำมาให้เจน
    "คุณลืมกดเลือกน้ำน่ะคับ อย่าซีเรียจน่า"เขาคนนั้นบอกเจน
    "ขอบคุนค่ะ แต่ว่าชั้นเครียดมาก"เจนพูดพร้อมร้องไห้ซบที่อกของชายคนนั้น
    ซักพัก เจนจึงหยุดร้องไห้ แล้วก็ดื่มน้ำเป็ปซี่ แล้วจึงเดินไปนั่งกับชายคนนั้นที่ม้านั่ง
    "ขอโทดนะคะ ที่ชั้นทำตัวงี่เง่า"เจนบอก
    "ไม่หรอกคับ หึๆ ดูแล้วคุณกำลังต้องการที่อยู่ใช่มั้ย"เขาพูดกับเจน
    "เก่งจังนะคะ กำลังหาห้องเช่าค่ะ"เจนพูดพร้อมยิ้มให้ชายคนนั้น
    "จิงเหรอ ไปอยู่ตึกเดียวกับผมซิ เงียบสงบมากๆเลย อาจจะลดความเครียดคุณได้นะ"
    "ถ้าแพงล่ะอย่าคุยนะ"เจนพูดและทั้ง 2 ก็หัวเราะกัน

    ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---  ---
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×