บันทึกหัวใจของยัย ทอม-ดี้

ลำดับตอนที่ #3 : +*+_เจ็บตัว_+*+

อ๊า...อาบน้ำเสร็จและ สบายตัวจิงๆ เออๆแต่ดูๆแล้วเราก้อหล่อดีแฮะ
หล่อไม่แพ้ไอแอสเล๊ย ถ้าแต่งสวยล่ะก้อคงจะน่ารัก ง่ะคิดไรเนี่ย

"ไก่ กินข้าวได้แล้วลูก"แม่บ้าบอกต้องแต่เข้ามาในบ้านจนนี่อาบน้ำเสร็จและ
ยังจะเรียกอยู่นั่นแหละ เด๋วก่อน คอยดู

"แม่ เรียกผมทำไมฮะ เรียกต้องหลายรอบและ"ผมล่ะเบื่อแม่ตัวเองจิงๆ
ใครก้อด้ายเอาไปที ไม่อยากให้แม่อยู่ด้วยเล๊ย

"พะ....พ่อ วันนี้ทำไมกลับมาเร็วจังคั...คะ"หา คุนพ่อ..กลับมาเร็วมากๆ
ธรรมดาพ่อจะกลับมาซะดึก วันนี้นึกยังไงน๊า

"ผู้ชายที่ไหนมารอหน้าบ้าน"อะ..ก้อเพื่อนไงเล่า คิดว่าเป็นแฟนรึไง
หนูไม่ได้จิตวิปริตนะพ่อ ไม่ได้ชายรักชาย

"คือ..เพื่อนค่ะพ่อ"ชั้นรีบบอกพ่อไป พร้อมตักข้าวใส่ปากอย่างรวดเร็ว
จะได้ไม่ต้องฟังพ่อเทศน์
 
"แหมพ่อ อย่าไปว่าลูกเลย"แม่รีบมาห้าม ฮิๆคนดีผีคุ้ม

"การที่เราจะคบใครซักคนเนี่ยนะลูก เราจะต้องดูให้ดีๆนะ รู้มั้ย
 คนเรามีหลายความคิดแต่ละความคิดก้อไม่เหมือนกัน แล้วใครคิดอะไรยังไง
 เราก้อไม่รู้ ว่าเค้าจะมาดี หรือมาร้าย เวลาจะคบหาใครต้องดูให้ดีรู้มั้ย"

"ค่ะพ่อ"ชั้นพูดเสียงดังอย่างไม่เต็มใจก่อนจะตักข้าวเข้าปากเป็นคำสุดท้าย
แล้วก้อรีบวิ่งขึ้นห้องไปเลย จะได้ไม่ต้องฟังพ่อบ่น

อ๊า..เช้าแล้วเหรอเนี่ย ทำไมมันไวจัง รีบแต่งตัวหนีพ่อไปมหาลัยดีก่า
เด๋วพ่อจะรู้ว่าเราสอบตก ต้องไปซ่อม

"หวัดดีจ๊ะสุดสวย"ไอแสบมันทักแบบนี้อีกแล้ว เด๋วบั๊ดโบกแมร่งเลย

"โอ๋ ล้อเล่นน่าคนหล่อ"ดู ดูมันทำกวน teen ซะไม่มีเล๊ย ไอเพื่อนชั่ว
ผมเลยรีบเดินนำมันไปมหาลัยเลย

โห ทำไมวันนี้คนมันเยอะจังอ่า ยังงี้จะหาน้องเพื่อนเจอมั้ยเนี่ย

"หาน้องเพื่อนเหรอวะ"ไอแอสมันรู้ทันอีกแย้ว มันรู้ทันทุกเรื่องเลย
ผมเลยทำเป็นไม่สนใจแล้วก้อเดินออกจากมหาลัยไปนั่งร้านกาแฟ

"หาไม่เจอหรอก คนเยอะจะตาย"ไอแอสมันบอก ให้กำลังใจได้ดีมากเลย

เฮ้ย น้องเพื่อนมาแล้ว ผมรีบลุกออกจากเก้าอี้ วิ่งไปหาน้องเพื่อนทันทีเลย

"หวัดดีจ๊ะ น้องเพื่อนสุดสวย"ผมพูดทักน้องเพื่อน ก่อนที่ผู้ชายคนนึง
จะเดินตามมา

"เฮ้ย ยุ่งไรกะแฟนตูวะ"เฮ้ย มีแฟนแล้วจิงเหรอเนี่ย โอ้มายก๊อด
แต่พูดยังงี้มันหยามกันนี่หว่า โด่ไม่รู้จักไอไก่คนนี้ซะแล้ว

"แฟนเมิงเหรอวะ กูขอได้มั้ยวะ"ผมพูดบอกมันไปอย่างเจ้าเล่ห์
ก่อนผมจะยักคิ้วให้มัน

"ตูไม่อยากจะทำเมิง เห็นว่าเป็นทอมนะเฟ้ย"หนอยชักจะหยามกันมากแล้ว
ไอเลวเอ๊ย ดูถูกทอมนี่หว่า

'ผัวะ'ผมต่อยมันไปหนึ่งหมัด จนเลือดมันไหลออกมานิดๆริมปาก

"อีทอม"มันพูดจบก้อผลักผมซะแรงเลย จนกระเด็นไปชนกับโต๊ะกาแฟ
ในร้านจนล้ม โอ๊ย แรงมันเยอะจิงๆ ระบมไปหมด

"เมิงทำไรเพื่อนตูวะ"แอสมันรีบไปช่วยผม แล้วก้อวิ่งเข้าไปต่อยหน้า
แฟนน้องเพื่อนหนึ่งหมัด

"หยุดซะทีเถอะ พอแล้ว"น้องเพื่อนมาห้ามแล้วก้อวิ่งหนีไป ก่อนที่ไอนั่น
จะวิ่งตามน้องเพื่อนไปด้วย ผมเจ็บมากๆ

"เป็นไรป่าววะ ไอไก่"แอสมันถามผม แต่ผมไม่มีแรงตอบ

"งั้นชั้นช่วยนะ"แอสมันบอก เฮ้ย จะทำไรฟะ เฮ้ยอย่าคิดนะเมิง
อ๊าก มันอุ้มผมแล้ว อ๊าก แต่ว่าไม่มีแรงทำไรเลยอะ แม้แต่จะพูด

ผมไม่รู้สึกตัวไรเลย จนมารู้สึกตัวอีกทีที่บ้านของผม แม่กำลังนำผ้าชุบน้ำ
มาเช็ดหน้าให้ผม อย่างเบาๆ มีแอสนั่งอยู่ข้างๆอย่างเป็นห่วง

"แม่..."ผมรู้สึกผิดมาก ที่ทำกับแม่ไว้ไม่ดี ผมน้ำตาไหล แม่จึงเข้ามากอดผม
แอสมันยังมองผมอยู่

"ขอบใจนะ"ผมพูดกับไอแอสสั้นๆ ก่อนที่จะค่อยๆหลับตานอนอย่างช้าๆ

"ไก่ ตื่นได้แล้วลูก สายแล้วนะ"แม่มาปลุกแต่เช้าเล๊ย น่ารำคานจิงๆ
หา..นะ...นี่มัน 11โมงแล้วเหรอเนี่ย

ผมรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวและวิ่งไปมหาลัยทันที

"ไก่ ตื่นสายจัง"หา ไอแอสมันยังมานั่งรออีกเหรอเนี่ย กำ กำ กำ
มีเพื่อนโง่อย่างมันต้องทำใจ

"ไปมหาลัยเร็วเหอะ"ผมกับแอสรีบวิ่งไปมหาลัยอย่างเร็ว
เท่าที่จะวิ่งได้ จนมาถึงมหาลัย

"นั่นไง คนที่ทำเพื่อนตูเจ็บ"แอสมันบอก พร้อมกับเดินเข้าไปหาเรื่อง
ผมเลยรีบวิ่งตามไป ที่จิงไม่อยากมีเรื่องนะ กำลังระบมเล๊ย

"เฮ้ย เมื่อวานทำเพื่อนตูเจ็บเหรอวะ"ไอแอสมันผลักแฟนน้องเพื่อน
ออกไปสุดแรง สงสัยมันจะรักผมมาก ฮิๆ

"อีทอมมันเป็นเมียเมิงรึไงวะ"ไอแฟนน้องเพื่อนพูดงี้ก้อสวยดิ
แต่โอ๊ย แผลเก่ายังเจ็บระบม ฮือๆ

"เออ เมียตู แล้วจะทำไมวะ"กำ ไอเพื่อนเลว ตอบคำถามได้ดีมากเล๊ย
ดีจิงๆ แต่ตอนนี้น้องเพื่อนเค้าสีหน้าซีดมากเลย ฮิๆ

"น้องเพื่อนมานี่เร็ว"ผมกระซิบข้างหูน้องเพื่อน ก่อนที่จะดึงแขนเธอไป
แต่ 2 คนนั้นเค้าก้อยังต่อยกันไม่เลิก ผมเดินมาจนถึงที่ๆไม่ค่อยมีคน

"พาเพื่อนมาทำไมเนี่ย ปล่อยนะ"ผมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"แฟนน้องเพื่อนอะ ทำพี่เจ็บทั้งตัวเลย"ผมพูดกับน้องเพื่อน
แล้วทำหน้าออดอ้อน

"ไม่ใช่แฟนซักหน่อย เพื่อนกัน"ฮ้า จิงเรอะ เย้ๆ

"พี่ชอบนะ"ผมบอกน้องเพื่อนไป น้องเพื่อนเค้าก้อเขิลๆด้วยแหละ
ผมเลยจับมือน้องเพื่อนขึ้นมา

"เฮ้ย ทำไรน้องเพื่อนวะ"แฟนเค้ามะซะแล้ว....!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------