ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    STAFF Love นายหน้าหวานของซุป'ตาร์แบดบอย [YAOI]

    ลำดับตอนที่ #5 : STAFF LOVE : ตอนที่ 4 (100%)

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 58


    STAFF LOVE💝 นายหน้าหวานของซุปตาร์แบดบอย

    💖💖💖💖

                               ปังงงงง!!!!

                            เสียงประตูที่ถูกเปิดอย่างรุนแรง ทำให้คนที่กำลังรับประทานมาม่าบนโซฟานั้นถึงกับสำลัก

                                "แค่กๆ ตกใจหมด!"ช็อคโค่ไม่สนกับสิ่งที่ผมพูด แต่มันกลับเดิน(สะบัดตูด//โดนเตะ)กระทืบเท้าขึ้นบันไดไป ผมนี้แทบงงเลย "เป็นอะไรเนี่ย? เฮ้ออ~😥"

                          RRRRR📲

                              ใครโทรมาเนี่ย ดึกดื่นป่านนี้แล้ว ผมมองเบอรฺ์ที่โทรมาหาผม มันเขียนว่า'เสือดาร์ก' เออ...เราเคยมีเพื่อนชื่อเสือดาร์กด้วยหรอ(ไม่ใช่เพื่อนหรอก ว่าที่แฟนในอนาคตต่างหาก:ไรท์) แต่ถ้าตัดคำว่า'เสือ'ออกไปก็กลายเป็น'ดาร์ก'สิน่ะ แต่ดาร์กนี่ชื่อคุ้นๆนะ หรือว่า!!

                               "ฮัลโหล..."

                               (ทำไมรับโทรศัพท์ช้า?) น้ำเสียงดูคมเข้ม แต่แฝงด้วยความหงุดหงิด ใช่เลยคุณดาร์กนั้นเอง

                               "เออ...กินมาม่าอยู่ฮะ มีอะไรหรอฮะ?"

                               (อย่าลืม พรุ่งนี้ที่สวนสาธารณะ หน้าสถานีโทรทัศน์ จำได้ใช่ไหม?) ร่างสูงเน้นเสียงดัง

                               "คร้าบบๆ ว่าแต่เจอกันกี่โมงหรอฮะ?"

                               (10 โมง ห้ามสาย ถ้าสายเจอดีแน่)

                               "ฮะ"

                               (งั้นGoodnight)

                               "good night ฮะ"

                        ตู๊ดดด~~

                               "เจ้ากี้เจ้าการจัง"ร่างบางคว้าชามมาม่าไปล้าง พรางพึมพำไปมาเกี่ยวกับเพื่อนของตน "ช็อคโค่ โดนเกย์จับก้นมามั้ง(😨!!:ไรท์) ถึงดูอารมณ์เสียขนาดนี้ น่าสงสาร😩"(ความคิดหนูเมลล้ำจริงๆ:ไรท์)

                                  แอ๊ดดด~🚪

                              ไม่ว่าห้องไหนๆก็คงสู้ห้องนอนไม่ได้ มันทั้งสบายและได้ผ่อนคลายกับเตียงนุ่มๆ ว่าแล้วผมรีบล้มตัวนอนลง อ่าา~วันนี้เจอเรื่องที่ต้องให้คิดหนักทั้งวันเลย เหนื่อยจัง หนังตารู้สึกหนักอึ้งจังแห๊ะ

                                 ตึงตึง  📩 มีข้อความค่ะ

                                "โอยย~ใครส่งอะไรมาอีกเนี่ย"ผมลุกขึ้นมาดูด้วยความมึนงง หืออ~จากคุณดาร์กงั้นหรอ '📄ฝันดี อย่าลืมฝันถึงชั้นด้วยละ บายย~👋' 

                               "มาอารมณ์ไหนเนี่ย?คนบ้า(///)"ผมวางมือไว้บนหัวเตียง ตัวผมรู้สึกง่วงซะแล้วซิ...

                                    💤zzZ

    ...............


    ...........

    .........

    .......

    ....

    ...

    .

                   ตึก ต๋อก ตึก ต๋อก⏰⏰

           ผมมองนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง อือ~พึ่งหกโมงเอง ของีบต่อหน่อยละกัน

                    💤💤💤 อือ...

                      7:45 น. หลับต่อหน่อยละกัน😴

                     💤💤💤 อือ...

                      8:55 น. อีกนิดหน่อยละกัน😴😴

                      💤💤💤 อือ...

                       ขออีกนิด... อะจะอะ!!อ๊ากกก!9:35 น.😱 สายแล้ว!!!

              ร่างบางรีบลุกจากเตียงอย่างเร่งรีบ ร่างบางรีบทำกิจกรรมตอนเช้าโดยการอาบน้ำ 2 นาที แต่งตัว 1 นาที และรีบใส่เกียร์หมา วิ่งออกนอกบ้านโดยไม่สนใจ เสียงเพื่อนทักมา

                        "ไอเมล! มากินข้าวก่อนสิ...เฮ้อ~จะรีบไปไหนของมันน่ะ ให้ตายสิ"😩

                    ณ. หน้าสถานีโทรทัศน์

                        "ตายๆๆๆ"โอยย!!ตายห่า ตายโหง แน่ๆเลย ฮืออ~ 9:59 น. กะอีก 10 วิ อ้ากกก~

                           10

                            9

                            8

                            7

                            6

                            5  อ้ากก~อีกนิดเดียว จะถึงแล้ว

                            4  อ๊ะ!นั้น คุณดาร์กนิ อีกนิดเดียว

                            3

                            2
         
                     "คุณดาร์ก!"ผมตะโกนเรียกเขา และเขาก็หันมา เยสส!หวังว่าเขาคงไม่โกรธนะ  "ขอโทษที่ทำให้คอยนะฮะ อ๊ะ!!"

                         ขาเจ้ากรรมผมดันสะดุดข้าตัวเองซะงั้น อ้ากก!จะล้มแล้ว(ToT)

                           1

                         พระเจ้าคุ้มครองลูกช้างด้วย หลับตาไม่รู้ไม่เห็นดีกว่า

                           0

     ......
    กึก
    .......

                       เอ๊ะ! ทำไมมันไม่เจ็บอ่ะ แถมยังแข็งๆอีก แต่อะไรรัดตัวนะ หนักๆแข็ง 

                       ผมค่อยๆลืมตามองดู เอ๊ะ!เสื้อผ้า เงยขึ้นไปอีกนิดคอเสื้อ เงยสุดท้าย...

                 ฟึ่บ

                           "คุณดาร์ก!!!"อ้ากก งั้นไอ้แข็งๆที่รัดตัวนั้นก็ แขนคุณดาร์กนิ โอวไม่!นี่มันเหมือนกับว่าคุณดาร์กกำลังกอดผมนะสิ

                             ผมจ้องหน้าร่างสูงอย่างตะลึง หน้าเขาใกล้เรากันเกินไปแล้ว นี้มัน...'ระยะประชิดเกินไปแล้วนะ'

                                ตึก ตัก ตึก ตัก 💓

                            อะไรกันเนี่ย!?ทะ...ทำไมไอหัวใจบ้ามันเต้นแรงอย่างนี้น่ะ โอยย~

                          "เมล เมล"เสียงเรียบนิ่งของร่างสูง ทำให้ร่างบางตื่นจากภวังค์ทันที

                          "มะ...มีอะไรหรอฮะ?"

                          "เจ็บตรงไหนรึเปล่า?"ถึงแม้ร่างสูงจะพูดเสียงนิ่ง แต่ภายในใจนั้นกลับแฝงความเป็นห่วงคนตรงหน้า

                          "ไม่ฮะ คะ...คุณดาร์ก ปล่อยผมเถอะฮะ"ร่างสูงลืมตัวเผลอกอดรับร่างบางซะนาน จึงรีบกระชากแขนตัวเองกลับมา

                          "ทำไมถึงมาช้า"ร่างสูงรีบเป็นน้ำเสียง กริยา เป็นปรกติ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย

                          "ผมตื่นสายนะฮะ ขอโทษฮะ"ผมรีบไหว้รั่วๆใส่ กลัวเขาจะโกรธอ่ะ😭

                             จ๊อกกกก~

                          "(///)"อ้ากกก ทำไมนาฬิกาในท้องร้องได้ตรงเวลาพอดิบพอดีเหลือเกิ๊นน

                          "ไปกินข้าวที่บ้านชั้นละกัน"เอ๋!อะไรน่ะที่บ้านหรอ

    .............................
                    ช่วง interview กับCHARACTER💻

    ไรท์ :สวัสดีค่ะ ช่วงที่interview กับ CHARACTER ค่ะ วันนี้เราจะมาสัมภาษณ์ เด็กน้อยผู้หน้าหวาน ปานน้ำผึ้ง และชื่อของเขาก็หวานเหมือนหน้าตา เชิญพบกับ 'คุณคาราเมล'ได้เลยค่ะ

         👏👏👏👏👏👏

    คาราเมล : สวัสดีฮะ ทุกคน สบายดีไหมฮะ รีดเดอร์ทุกท่าน? ✨✨✨//ออร่าเคะกระจายเต็มห้องส่ง

    ไรท์ : (อ้ากก น่ารักเฟ่อร์😍//ยิ้มไม่หุบ)

    STAFF A : ไรท์ ตามบทๆ

    ไรท์ : อะเออ!แอมๆ งั้นมาเริ่มสัมภาษณ์กันเลยนะค่ะ คุณเมลค่ะ รู้สึกยังไงกับตอนนี้ค่ะ?

    เมล: รู้สึกอะไรนะหรอฮะ? ก็...รู้สึกว่าคุณดาร์กนั้นใจดีมากๆเลยฮะ เหมือนไม่ใช่คุณดาร์กตัวจริงเลย

    ???: ชั้นทำไมอย่างนั้นหรอ?

              และแล้วเฮียดาร์กก็เสด็จ(มาจากไหนไม่รู้?) โผล่กลางห้องส่ง

    คาราเมล : คะ...คุณดาร์ก!!😨

    ไรท์ : อุต๊ะ!!มาได้ยังไงเนี่ย?

    ดาร์ก : เดินมา (ดูมันตอบ😈)

    คาราเมล: เออ...คุณดาร์กฮะ มีอะไรหรอฮะ?
          
              ดาร์กไม่ตอบ แต่เดินไปหาเมล จะไปหนายย~

    คาราเมล : 'เดินมาหาเราทำไม?'

    ไรท์ : 'ทำไรฟร่ะ'

              ร่างสูงค่อยเดินไปใกล้ร่างบาง ก่อนจะ ก่อนจะ...

                 จุ๊บ💕

    ไรท์ : '😲omg'

    คาราเมล : อึก อือ~

    ดาร์ก : (ตวัดเอาความหวานภายในโพร่งปาก พรางถกเสื้อขึ้น)

    STAFF A: '18+ '

    STAFF B : 'ไรท์ รีบปิดรายการเร็ว)'//พึมพำในใจ

              ทั้งคู่ถอนริมฝีปากออก ก่อนที่ร่างสูงจะพูดประโยคในเชิงคิดลึก

    ดาร์ก : มาต่อจากเมื่อคืนเถอะ

    คาราเมล : บะ...บ้า นี่กลางห้องส่งนะฮะ

    ดาร์ก : ช่างเถอะ ไม่มีใครมองหรอก (ชั้นเนี่ยแหละ มอง:ไรท์)

    STAFF B : 'รีบปิดรายการสิ ยัยไรท์)//ส่งกระแสจิต

    ไรท์ : '(อยากดูโว้ย อย่าขัดสิ!!)'

    STAFF B. : 'อยู่เป็น กขค.เขารึไง? ออกมา!'

    ไรท์ : 'ชิ ออกก็ได้'//รีบเป็นสัตว์เลื้อยคลาน คลานออกจากที่เกิดเหตุ(?)

    Staff S : ' รีบพูดเร็ว ยัยไรท์'

    ไรท์ :(อยากดูอ่ะ😭)งั้นขอจบรายการเพียงเท่านี้ค่ะ สวัสดีค่ะ

                     ตืดดดดดด~ 🔞🔞




             

              
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×