ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : STAFF LOVE : ตอนที่ 1
STAFF 💝LOVE นายหน้าหวานของซุปตาร์แบดบอย
☕☕☕☕
"ไอเมล"
"อือ..."
"ไอเมล!!!!!"
"ว้ากก!อะอ้าว!ช็อคโค่ มีไรหรอ!?"ผมถาม'ช็อคโค่'ด้วยอาการมึนงง
"ก็มึงไปอดหลับอดนอนที่ไหนมา ห๊ะ!? ถึงได้มาหลับในเวลาทำงานเนี่ย!! รีบลุกไปทำงานได้แล้ว!!"หวาา~ช็อคโค่ ใจเย็นๆก่อนสิ อ๋อ!ลืมแนะนำตัวซะสนิทเลย!:-) สวัสดีฮะ ผมชื่อ 'คาราเมล' หรือเรียกว่า 'เมล' ก็ได้ฮะ หน้าตาไม่แน่นอนฮะ บางคนบอกว่าน่ารัก บ้างก็บอกว่าใสๆ ซึ่งทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าผมเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่น่ะ!?(เอียงคอ). แต่อย่าไปใส่ใจเลยฮะ ส่วนคนที่ปากร้ายๆคนนั้น คือ'ช็อคโค่'เพื่อนผมเอง ผมว่าหน้าตาช็อคโค่นั้นน่ารักน่ะฮะ ถ้าไม่ติดว่าปากมันจะมัจจุราชโลกแตกขนาดนี้-0-(ฮัดชิ้ว!!ใครนินทาฟร่ะ!-?-:ช็อคโค่) โอ๊ะ!ลูกค้ามาแล้ว ผมขอไปทำงานก่อนนะฮะรีดเดอร์^?^
"รับอะไรดีครับ?"ผมถามลูกค้าที่เข้ามาก็นั่งกดโทรศัพท์อยู่นั้นเเหละ
"เอาลาเต้เย็น กับบราวนี่ค่ะ"หล่อนตอบ ทั้งๆที่มือและตายังจ้องที่โทรศัพท์อยู่ท่าเดียว
"กรุณารอสักครู่นะครับ"
"ว้าย!"ผมรีบเดินตามเสียง ปรากฎว่าคือเสียงพี่มี่ พนักงานชงกาแฟ
"มีอะไรฮะ?"
"น้องเมลๆ รีบเปิดทีวีเร็วเข้า!! ช่อง xx น่ะ เร็วๆ กรี๊ด!ลืม'ดาร์ก'และ'บลู'ไปได้ไงเนี่ย!"ผมรีบไปเปิดทีวีในร้าน ลูกค้าในร้านต่างละสายตาจากโทรศัพท์กันหมดเลย 'แต่คุณดาร์กกับคุณบลูคือใครอ่ะ. ผมไม่รู้จักT^T
"นี่พี่!!!ที่พี่แหกปากกรีดร้องเมื่อกี้ เพื่อที่จะดูดาราสองตัวในทีวี ที่หน้าเหมือนคนขายทีวีงั้นหรอ!!งานการไม่ทำเนี่ยน่ะ!!!"ไอช็อคโค่ ตะโกนบ่นอย่างเหลืออด จะว่าไปก็จริงน่ะ เพราะตั้งแต่ซีรี่ย์นี้ฉายโดยมีคนแสดงชื่อ'ดาร์ก'และ'บลู'เนี่ยแหละ พี่มี่เลยเริ่มไม่ตั้งใจทำงาน เอาแต่ดูซีรี่ย์ ตอนเก้าโมงที่มาทำงานทุกวันเลย
"โอย!น้องโค่ค่ะ อย่ามาด่าแฟนพี่อย่างนี้น่ะค่ะ"เอ๋!?เขาเป็นแฟนพี่ตอนไหนอ่ะ?ไหนพี่บอกว่าพี่ซิงอยู่เลย
"โว้ย!ช่างเถอะ พี่ไปดูคนขายทีวีสองตัวนั้นเหอะ เดี๋ยวผมเป็นคนชงกาแฟเอง!"ช็อคโค่ดูน่ากลัวมากเลยครับรีดเดอร์
"น้องโค่ ถ้าพูดแบบนี้ ระวังจะได้แฟนเป็นดาราไม่รู้ด้วยน่ะ"พี่มี่พูดอย่างมั่นใจชัด ล้านเปอร์เซ็น
"เหอะ!ไม่มีทาง!"ช็อคโค่ตะโกนบอกกลับ ดูท่าจะโกรธมากเลยน่ะเนี่ย-0- ผมนี้ รับอารมณ์เพื่อนคนนี้ไม่ทันจริงๆ
แก็งๆ [เสียงกระดิ่งห้อยหน้าร้านค่ะ]
อยู่ๆลูกค้าใหม่ก็มา แต่แต่งมิดชิดมากใสทั้งแว่นกันแดดและโม่ง ดูเหมือนโจรไม่มีผิด0?0 โอย!ผมไม่อยากรับลูกค้าคนนี้อ่ะ เออใช่!ไอโค่ ไปเรียกมันให้มาต้อนรับลูกค้าเองดีกว่า
"ช็อค.."ขณะที่จะเอ่ยปาก มันดันพูดตัดซะก่อน
"เมล มึงไปรับออเดอร์ลูกค้าที"ง่ะ!(-0-)
ตอนนี้ผมได้แต่ค่อยก้าวขา เดินดุ่มๆ ลูกค้าคนอื่นๆเขาสนใจทีวี มีแต่ลูกค้าคนนี้แหละ ที่นิ่งอยู่ท่าเดียว โจรรึเปล่าเนี่ย เอาน่าๆ'ลูกค้าคือพระเจ้า' ตั้งสติไว้!คาราเมลเอ๋ย!
"หึบ!"ผมรวบรวมความกล้า ก่อนจะเดินไปหาเขา
"อ...เออ คือ... รับอะไรดีครับ?"ลูกค้าคนนั้นหันหน้ามาผม แง!(ToT)หนูกลัว
"คาปูชิโน่ร้อน กินนี่ แก้วนึง"
"ค..ครับ"
"คาปูชิโน่ร้อน แก้วนึง"ผมบอกออเดอร์ที่ลูกค้าคนนั้นสั่งให้ไอโค่ฟัง ไอโค่ก็ชงกาแฟให้ลูกค้าอย่างตั้งใจเหลือเกิ๊นน มันเริ่มตั้งแต่กระแทกแก้วชงแล้ว
"เอ้า!เสร็จ"ห๊ะ!เสร็จแล้วเหรอ!?ไวจังแหะ! แต่ผมต้องไปเจอไอโม่งนั้นอีกแล้วใช่ไหม!? ไม่เอาแล้วว!โค่เพื่อนเลิฟ อยู่เป็นเพื่อนกรูก่อน(T-T)
"ทำไมไม่เอาไปให้ลูกค้าล่ะ?"ช็อคโค่หันมาถามผม
"ก...ก็ลูกค้าคนนั้นน่ากลัวอ่ะ"ใช่!น่ากลัวมาก ผมสาบานได้
"ยังไง!?"
"ก็ลูกค้าคนนั้นนะน่ะ ใส่เสื้อกันลม ตัวสูง และใส่ไอโม่ง เหมือนโจรมากเลย"
"อืม...งั้นเดี๋ยวชั้นจะแอบดูลูกค้าคนนั้นอยู่ห่างๆน่ะ ส่วนนายน่ะ เอากาแฟให้ลูกค้า แล้วทำตัวปรกติล่ะ"ผมได้แต่พยักหน้า 'ทำตัวปรกติ'ฮึ่ม! ลุย!! ผมค่อยๆเดินไปหาลูกคนนั้น
"กาแฟที่สั่งได้แล้วคร.."เท้าเจ้ากรรมผม ดันไปสะดุดขาโต๊!!!เหวอ!!แม่จ๋าToT
เพล้ง!!!
"..."เอ๋?ทำไมไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยล่ะ
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมา ก็เลยรู้ว่าผมนั้นโดนไอโม่งรับตัว มือขวาผมไปคว้าไอโม่ง จนตอนนี้มันเริ่มที่จะหลุดออก และเริ่มเห็นใบหน้าชัดขึ้น และในที่สุด. ..
ตุบ
เหมือนภาพทุกอย่างค่อยๆสโลอย่างช้าๆ เมื่อไอโม่งนั้นหลุดออกจากหัว ทำให้เห็นใบหน้าทุกสัดส่วน ใบหน้าหล่อคม ตาคม ดูมีเสน่ห์ หล่อ. ดูยังไงก็เพอร์เฟคไปหมดผู้ชายคนนี้(0///0)
'(0o0)!!เห้ย!ทำไมโจรหล่ออย่างนี้ฟร่ะ'ความคิดน้องโค่
'(^//o//^)กรี๊ด!สุดหล่อ!!'ความคิดลูกค้าผู้หญิง&พี่มี่
'โอ้ว!ฉากวาย'ความคิดรีดเดอร์ทุกคน(?)
"ไม่เป็นไรใช่ไหม"ใบหน้าหล่อเคลื่อนเข้ามาใกล้ๆ จนตอนนี้ผมกับเขา เราอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนเอง เอ๊ะ!ทำไมหน้าตาเขาดูคุ้นๆจัง หรือว่าจะเป็น...
"กรี๊ดดดดดดดด. นี้'ดาร์ก'คนดังนิ!!"ใช่จริงๆด้วย!
"ใช่จริงด้วย!"
ผมสัมผัสได้ถึงสายตาของเหล่าลูกค้าหญิง ที่มองผมกับคุณดาร์กเป็นตาเดียว คุณดาร์กอุ้มผมในท่าอุ้มเจ้าสาว และค่อยๆเตรียมจะวิ่งหนี ไอช็อคโค่เหมือนจะเริ่มรู้สึกตัวทัน มันจึงรีบไปเปิดประตูหลังร้าน เพื่อเตรียมพร้อมจะหนีความโกลาหลครั้งนี้
และแล้ว.....
"กรี๊ดดดดดดดด."เหล่าบรรดาแฟนๆ ก็วิ่งตรู่เข้ามาหาพวกผม
"ทางนี้!!"ช็อคโค่ตะโกนให้ผมกับคุณดาร์กวิ่งออกหลังร้าน ส่วนมันก็รีบวิ่งขึ้นแท็กซี่ไปไหนก็ไม่รู้
คุณดาร์กรีบวิ่งไปขึ้นรถที่จอดรอรับเขา เดี๋ยวจะพาผมไปไหน!!
"จะพาผมไปไหน!?"ผมกลัวน่ะ เขาจะพาผมไปไหน!?
"เดี๋ยวก็รู้เอง"
☕☕☕☕☕☕☕
[สนทนาของไรท์]📻
ฮู่ว~เสร็จไปหนึ่งตอนแล้วจ้า. ไรท์คิดถึงรีดเดอร์ทุกคนน่ะ ช่วงนี้บ้านไรท์มีฝนตก อินเตอร์เน็ตเลยไม่ค่อยมีสัญญาณ ฮือๆ แต่ไรท์จะพยายามมาอัพน่ะค่ะ
ไรท์ขอลาไปก่อน สวัสดีค่ะ🙏
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น