คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ๔. HOST FAMILY ! ! ! + 2nd Camp & Visa {กรี๊ดดดดดดดด}
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด
เรา ได้ โฮสต์ แล้ว เย้ จย้าาาา เย่เฮ้ท ๆๆๆ โอโฮรัททททท ;_; #น้ำตาจะไหลขอแชร์ค่ะ
เรื่องนี้อยากเล่ามากกกก คือปิดเทอมแล้วเราตื่นสายมาก
บางวันตื่นเที่ยง บางวันบ่าย เช้าหน่อย 10 โมง -___-
ตอนนั้นเรากำลังฝันว่านั่งตอบทู้ใน สยามโซนอยู่ แบบเมามันส์มากอ่ะ แล้วจู่ๆ นิมิตเราก็จางไปพร้อม ริงโทนมือถึงดังขึ้น
“เบอร์แปลกอ่ะ จะรับป่ะ?”
น้องเราพูดขึ้นพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มาให้ เราก็แบบสลืมสลืออ่ะ ลุกขึ้นมาหยิบโทรศัพท์แล้วก็นอนต่อไปด้วยกดรับไปด้วย
“โหล...”
“ฮัลโหล สวัสดีค่ะ นี่พี่เหมียวนะคะ พี่จะโทรมาแจ้งว่าน้องได้โฮสต์แฟมมิลี่แล้ว.......”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (ในใจ)
จากนั้นเราก็คุยกับพี่เค้าแปปนึงคือตกใจเหมือนเมนส์มาครั้งแรกอ่ะ ตกใจได้เว่อร์มากจริงๆ ตอนนั้น รีบไปบอกแม่กับพ่อด่วน ก่อนจะ แย่งไอแพดจากน้องมาเช็คข้อมูลโฮสต์
สรุปว่าได้อยู่ รัฐ อินเดียน่า จ้า
ซึ่งแต่ก่อนเคยมีประเด็นเรากับรัฐนี้ ตอนค่ายหนึ่ง มีรุ่นพี่ในค่ายอ่ะ เค้ามาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง
พี่แกได้อินเดียน่า นางก็บอกว่า รัฐนี้ก็ดีนะ ผู้คนงี้ใจดีมาก แต่ว่าเรื่องของเรื่องคือที่โรงเรียนนางเข้าคาบแรกตอน 7 โมง อื้อหือออออ พ่อฉันต้องรู้เรื่องนี้แน่ พอตเตอร์ เช้าไปไหน T_T
พี่คนนั้นต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 ไรงี้อ่ะเพื่อไปโรงเรียนให้ทันคาบแรก จย้า
เราเลยฝังใจ ภาวนาสวดมนตร์ให้ไม่ได้อยู่อินเดียน่า แต่ถึงอยู่ก็ขอให้ไม่ได้เรียนโรงเรียน 7 โมง นั่น
เพื่อนเรามันเป็นพวกบ้าอ่ะ ชอบแช่ง มันจะกวนตีนเราทีไรอ่ะชอบแช่งให้เราไปอยู่อินเดียน่า
คือแม่ม ไม่ได้แกล้งกูซักวันหมามึงไม่ออกลูกเป็นหนูหรอกสาดดดด
ทีนี้พอเรารู้ว่าได้โฮสต์นะ เราแทบลมจับอ่ะ คือดีใจมากกกกก เรื่องโรงเรียนนั่นตอนนี้เราไม่สนแล้ว ตื่นเช้าก็ช่างมัน คือมีโฮสต์เป็นพอไง ไม่เรื่องมากละ 555555
ปกติเราจะเช็คเมล์ทุกวันอ่ะ เผื่อมีข่าวเรื่องโฮสต์ไรงี้ พอพี่เค้าโทรมาก็แบบ… ฟเก้หฟดกฟหเกฟ
ผิดคาดไปหน่อย 55555
สถานที่ที่เราจะไปอยู่อ่ะ ก็คือ เมือง Pendleton ซึ่งเราลองดูใน google map แล้ว
รู้สึกว่าจะเป็นเมืองใหญ่อยู่นะ แบบบ้านอยู่ในเมืองอะไรอย่างงี้อ่ะ
โรงเรียนก็แจ้งมาเรียบร้อย ชื่อว่า Pendleton Heighs High school
คืองี้ในครอบครัวอ่ะ เค้ามีลูกชาย 2 คนเลย
คนแรกอายุ 18 อีกคน 15 ซึ่งก็เท่าเรา อันนี้ก็ไม่เป็นไร ไม่ได้กะว่าจะได้เล่นกับผู้ชายแมนๆ ขนาดนี้นะตอนแรก นึกว่าจะได้โฮสต์ซิส 55555555
โฮตส์พ่อทำงาน ฝ่าย Costumer Support ของบริษัท โฮสต์แม่เป็นครู อะไรประมาณนี้แหละ
เค้าก็จะให้เมล์พร้อมที่อยู่มา เราก็เลยส่งเมล์ไปทักทาย ขอบคุณอะไรประมาณนี้
โชคดีที่เราได้โฮสต์ช่วงหลังสงกรานต์พอดี ซึ่งก็เป็นวันที่ 17 เมษา เรานึกว่าหน้าอย่างเราจะได้โฮสต์ช้ามากซะอีก อันนี้ก็ถือว่าเร็วนะ
แต่เพื่อนเราอีกคนมันไปของ EF ได้โฮสต์เร็วมากกกก ได้อยู่ แคลิฟลอเนียร์ อ่ะอิจฉามาก 5555
แบบตอนนั้นยังไม่สอบโอเน็ตเลย จำได้ว่าเดือนกุมภาตอนต้นเลยอ่ะที่มันได้โฮสต์ ตอนนั้นช็อคมากทำไมได้เร็วจังวะ 55555
ตอนนี้รอโฮสต์ตอบกลับเมล์อยู่ค่ะ ไว้เจอกับเพื่อนๆ คนอื่นค่าย 2
ไม่ค่อยตื่นเต้นละ แต่เห็นว่ามีสระว่ายน้ำด้วย จะไปว่ายซักหน่อย มีอ่างอาบน้ำให้ก็โอค่ะ 555555
- I'm Still Alive in 美国 l USA l ♡ -
ค่าย 2 วันที่ 4-6 พฤษภาคม
หั่นโล่ววววววววว จะมาเล่าเรื่องค่ายสองที่เพิ่งผ่านมาให้ฟัง
คืองี้ ค่ายสองในความรู้สึกเรานะ มันไม่ค่อยมีอะไรเปลี่ยนเลยอ่ะ เนื้อหาก็เดิมๆ แต่มีบางเรื่องเหมือนกันที่แทรกแซงเข้ามาพอเป็นความบ้าง
เอออย่างนึงที่เราประทับใจก็คือ อาหาร…
คือมันอร่อยมากกกก อร่อยกว่าค่ายแรกอีกอ่ะ จำได้ว่ามีปลาซาบะให้กินด้วย
นี่แหละแก ของโปรด ;_;
นอกนั้นก็ดี พี่สต๊าฟ เฮฮามากกกกกกกกกกกก คือแรกๆ อ่ะ เราเบื่อมาก โอ๊ยอะไร เราไม่จอย เราจะกลับบ้าน งั้นงี้ บลาๆๆ
หลังจากอยู่ไปเรื่อยๆ ก็แบบ เฮ้ย สนุกดี ไม่อยากกลับเลยยยย
ชุดว่ายน้ำที่เราเตรียมไปก็ไม่ได้ใช้ เพราะ สระปิดเร็วมาก แล้วเราก็ไม่รู้จะเอาแรงที่ไหนไปว่ายไง
เลยว่ายในอ่างอาบน้ำแทน 5555555
ค่ายสองมีประกวดวิดีโอด้วยอ่ะ ชื่อหัวข้อว่า “Story of my life in Thailand”
มั้งนะ จำไม่ได้ คนที่ส่งวิดีโอแต่ละคนนี่แบบ กรี๊ดดดดดด สำเนียงนางจะเริ่ดไปไหนยะ
คือเก่งกันมากอ่ะ
แล้วคืนที่สองของค่ายก็จะมีการแสดงของแต่ละกลุ่มในหัวข้อ ‘Thai Culture’
กลุ่มเราทำเดินแบบผ้าไทยอ่ะ เรารับหน้าที่เป็นนางแบบ 5555555555
ตอนเดินนี่แบบ โอ๊ย อาย ขาสั่น ปากสั่น ไปหมด พอประกาศผล รู้สึกว่ากลุ่มตัวเองจะได้ที่ 2
เออ ก็ดีว่ะ ที่ 2 เลยนะ คิคิ
จะบอกว่าตอนอยู่ค่ายอ่ะ มีแผ่นดินไหวด้วย น่ากลัวมากกก แบบเหมือนมันจะสั่นมาจากทางเหนืออ่ะ
แล้วตอนที่มันสั่นอ่ะ เรานึกว่าเราเมาลิฟต์นะ เพราะขึ้นลงลิฟต์บ่อยมาก นึกว่าตัวเองแค่เวียนหัวทำให้รู้สึกตัวเอียงๆ สั่นๆ แต่พอคนอื่นบอกว่า รู้สึกเหมือนกันเราเลยตกใจมากอ่ะ
แบบยืนอยู่เฉยๆ มันก็สั่นๆ สั่นไปทั้งตึกเหมือนในหนังอ่ะ แต่ไม่รุนแรงถึงขั้นข้าวของตกนะ
จำได้ว่าค่ายแรกจะมี Facebook ให้เขียนใช่ปะ แต่ค่ายนี้จะมี Power book
คือพี่เค้าจะแจกตั้งแต่ต้นค่ายอ่ะ แล้วให้แลกกันเขียนให้กำลังใจกับเพื่อน
เราก็ได้มานะ เป็นเล่มสีแดง คือถูกใจมากกกก ชอบสีแดง 55555555555
สุดท้ายเรื่อง วีซ่า เดี๋ยวพี่เค้าจะนัดไปสถานทูต อีกที น่าจะอยู่ในช่วง มิถุนา นี่แหละ ซึ่งเราก็น่าจะเปิดเทอมแล้ว
เรายังเตรียมเอกสารไม่เสร็จเลยเพราะต้องรอ Transcript แล้วก็ ใบรับรองการเป็นนักเรียน
ซึ่งพี่เค้าบอกจะทวงอีกที
อ่ะ แค่นี้แหละที่จะมาเล่า อีกประมาณ 3 เดือนก็จะบินแล้ว ตื่นเต้น ขอเวลารักษาสิว แล้วก็ติวตัวเองในช่วงนี้ก่อนนะ บายยยยส์
ขอปิดท้ายด้วยรูปรวมจาก ค่าย 2 นะคะ (Cr. ตามภาพนะ)
ความคิดเห็น