รักของฉันและเธอ - รักของฉันและเธอ นิยาย รักของฉันและเธอ : Dek-D.com - Writer

    รักของฉันและเธอ

    ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยนะ

    ผู้เข้าชมรวม

    54

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    54

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  14 ก.ย. 56 / 16:11 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      วันนี้ฉันก็ไปโรงเรียนตามปกติเหมือนทุกๆวันและพอเข้าไปในโรงเรียนก็ได้เจอเพื่อนสนิทที่สุดในกลุ่มเหมือนทุกวันและเราก็เดนไปที่ห้องเรียนของพวกเราตามปกติซึ่งฉันก็นั่งหน้าเพื่อนคนนี้ เรารู้จักกันตั้งแต่ ม.2ตอนนี้ฉันอยู่ม.5 และในกลุ่มของเราก็มีกันแค่4คนคนที่เป็นเหมือนหัวหน้ากลุ่มชื่อ"เก้าและคนที่บ้าดนตรีแต่ก็เล่นไม่เป็นชื่อว่า"ภิม"ต่อมาเป็นเพื่อนสนิทฉันและเป็นคนที่ฉันแอบชอบชื่อ"ดิว"และส่วนฉันชื่อ"เพลย์"พวกเราอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่า ม.2 ส่วนที่พวกมันกับฉันได้รู้จักกันก็คือไอ้เก้ามันมาจีบฉันแต่พวกมันดันจำไม่ได้ว่าฉันก็อยู่ห้องเดียวกับพวกมันและตอนที่ได้เก้ากำลังจะถามชื่อฉัน ฉันก็เลยพูดไปว่า"อ้าวเก้า ภิม ดิว มีไรหรอ" เก้าก็งงเลยถามไปว่า"ทำไมเธอถึงรู้จักชื่อเรา" ฉันเลยตอบไปว่า"ก็เราอยู่ห้อเดียวกันไม่ใช่หรอ"เก้าก็ตอบมาว่า"จริงหรอทำไมเราไม่เคยเห็นหน้าเธอ"เราก็ตอบไปว่า"เราก็นั่งอยู่ด้านหน้าไงเดี้ยวพรุ่งนี้เจอกันที่ห้อง"และนั้นคือการรู้จักกันของเราทั้ง4คน และตอนเย็นของวันนี้ดิวก็ได้มาชวนฉันไปเที่ยว วันเสาร์ฉันก็ตอบตกลง ณ.วันเสาร์ ฉันก็มาตามนัดและยื่นรอมันเป็นชั่วโมงจนดิวโทรหาฉันดิวบอกว่า"วันนี้ขอโทษนะวันนี้เราไม่ว่างนะเราต้องเฝ้าบ้านดูแลน้องขอโทษจริงๆ"ฉันก็ไม่ได้คิดไรรเลยตอบกลับไปว่า"ไม่เป็นไรไว้วันไหนที่ว่างก็ได้" และเราก็เลยคิดว่าจะไปดูหนังก็เลยขึ้นแท็คซี่ไปที่ Major แต่พอไปถึงเท่านั้นแหละฉันถึงกับต้องหยุดนิ่งเพราะในตอนนั้นฉันเห็นดิวกับใครก็ไม่รู้ และฉันก็ไม่อยากเข้าไปฉันเลยเดินกลับบ้านพร้อมกับร้องไห้ออกมาเบาๆพอมาวันจันทร์ฉันก็ขอย้ายที่กับเพื่อนด้านหน้าและพอดิวเข้าห้องก็งงว่าทำไมคนที่นั่งด้านอย่าง เฉลิมถึงมานั่งตรงที่ฉันเฉลิมเลยบอกไปว่าฉันเป็นคนขอเปลี่ยนที่นั่งและพอตอนเที่นงฉันก็ไม่ได้ไปกินข้าวกับพวกเก้าตอนเย็นฉันก็ไม่ได้ไปเล่นบาสกับเพื่อนๆและพอวันต่อมาไอ้ดิวเดินมาถามฉันว่า"แกเป็นไรเพลย์"ฉันก็ไม่ตอบจนไอ้เก้ากับไอ้ภิมงงและพอตอนเที่ยงพวกมันไปกินข้าวเสร็จก็มาเล่นบาสต่อไอ้เก้ามันเห็นฉันเลยเดินเข้าไปหาฉันพร้อมจับมือฉันไว้เพื่อไม่ให้ฉันเดินหนีมันก็ถามฉันว่า"เพลย์แกเป็นไรทั้ยว่ะทำไมไม่มาเล่นด้วยกันฉันก็ตอบไๆปว่า"ไม่ได้เป็นไร"และก็เอามือเก้าออกพอตอนเย็นฉันก็ไปห้องศิลปะคนเดียวไปเอางานของฉันและพวก FCของไอ้เก้าที่เห็นไอ้เก้าจับมือฉัน ก็มาพูดว่า"คิดว่าตัวเองเป็นใครแค่เป็นเพื่อนในกลุ่มก็อย่ามาทำเป็นเรียกร้องความสนใจกับเก้าให้มากนักนะ"และพวกมันก็ลุมตบฉันพร้อมใช้เท้าเหยียบมาที่หน้าฉันและก็เดินหนีและฉันก็เดินออกมาจากห้องนั้น ภิมที่กำลังเดินมาพอดีก็เห็นฉันเลยพาฉันไปทำแผลแล้วถามฉันเกี่ยวกับแผลที่อยู่บนหน้าฉันก็เล่าให้ฟังหมดทุกอย่างและภิมก็อาสาไปส่งฉันที่บ้านด้วยมอไซด์ที่พ่อแม่มันซื้อให้และพอมาถึงหน้าบ้านฉันภิมก็บอกว่า"เพลย์เดี้ยวพรุ่งนี้ฉันมารับ" ฉันก็ไม่ได้อะไรมากและก็เข้าบ้าน พอวันต่อมาภิมก็มารอฉันที่หน้าบ้านและก็พาฉันไปที่โรงเรียนและพอพักเที่ยงมันก็มานั่งกัฉันแทนที่จะไปนั่งกับเก้าและก็ดิว และมันก็บอกว่า"ฉันจะแกหล้งทำเป็นแฟนแกแล้วแกจะได้ไม่ต้องถูกรังแกแบบนี้อีก" ฉันเลยบอกไปว่า"ขอบใจนะภิม" และไอ้ภิมก็เลยเอาเค้กมาให้ฉันพร้อมกับป้อนแต่เค้กก็มาเลอะปากมันก็เลยใช้นิ้วมาป้ายเค้กที่ติดอยู่หน้าฉันออก หลังจากนั้นก็ผ่านไปได้เดือนนึงพวกเราก็เลิกแกล้งเป็นแฟนกันแต่ฉันก็ยังไม่กลับไปคุยกับดิวเหมือนเดิมและคนที่รู้ว่าทำไมฉันไม่คุยกับดิวก็มีเพียงภิมคนเดียวตอนที่แกล้งเป็นแฟนกัน และภิมก็รู้สึกไม่ดีที่เห็นฉันต้องมานั่งคนเดียวมันเลยเดินเข้ามานั่งข้างๆฉันพร้อมบอกว่า"ถ้าวันนึงแกไม่เหลือใครที่จะอยู่ข้างๆกันละก็ ฉันนี้แหละจะอยู่ข้างแกเองและจะคอยสนับสนุนทุกๆเรื่องเอง"และน้ำตาฉันก็เริ่มไหลพอมันพูดจบ ภิมเลยพูดว่า"อ้าวซวยแล้วฉันพูดไรผิดงันหรอ"ฉันเลยตอบไปว่า"ไม่หรอกแกไม่ได้พูดไรผิดแค่ฉันซึ้ง"และตอนเย็นก่อนกลับบ้านฉันก็ไปเข้าห้องน้ำพอตอนกำลังออกจากห้องน้ำฉันก็เห็นดิวเดินมาหาฉันแล้วก็จับมือฉันพาเดินไปที่อื่นพร้อมถามว่า"ตกลงแกเป็นเชี่ยไรว่ะ"ฉันก็ไม่ตอบและก็มองไปที่อื่นดิวเลยโมโหแล้วก็จับหน้าฉันพร้อมบอกว่า"มองมาที่ฉัน แล้วตอบมาว่าแกเป็นไร"ฉันก็มองและก็พูกออกไปว่า"ฉันเป็นไรก็ไม่ใช่เรื่องของแก"และก็พลักดิวออกพร้อมเดินหนีและดิวก็กำลังจะจับตัวฉันเพื่อมาเครียให้จบแต่ภิมกับเก้าก็เดินเข้ามาห้ามดิวไว้ก่อนและภิมก็บอกเหตุผลที่ฉันไม่พูดกับดิวตอนที่ฉันเดินกลับไปแล้ว วันต่อมาฉันก็มาโรงเรียนตามปกติแต่ว่ามีแต่คนมองมาที่ฉันแบบแปลกฉันก็เลยรีบเดินเข้าห้องและก็พบว่ามีกระดาษว่างที่โต๊ะฉันในนั้นเขียนว่า"ให้ฉันไปที่ใต้ต้นพิกุลหลังโรงเรียน"และฉันก็รีบไปที่นั้นสิ่งที่ฉันพบก็คือมียางลบที่แกะสลักเป็นคำว่า "S o R R Y" วางเรียงกันอบู้หน้าตุ๊กตาหมีและพอฉันหันไปด้านหนังก็มีคนใส่ชุดหมียื่นดอกไม้ให้ฉันพอฉันรับเขาก็ถอดหัวหมีออกและในตอนนั้นฉันถึงกับอึ้งเพราะคนที่ใส่ชุดนั้นก็คือ ดิว และดิวก็บอกว่า"ฉันขอโทษที่หลอกแกอย่างงันเลยแกให้อภัยฉันได้มั้ยและฉันก็...รู้แล้วว่าทำของมีค่าหลนหายแต่ตอนนี้ฉันได้พบแล้วนั้นก็คือแกไงเพลย์"และดิวก็หน้าค่อยๆแดงพร้อมกับพูดว่า"เป็นแฟนฉันนะ ตอนนี้ฉันเลิกกับแฟนฉันแล้ว"ฉันก็ยังอยู่ในช่วงแห่งความสบสนและฉันก็เดินหนีไปพอตอนเลิกเรียนวันนี้ก็เป็นเวรฉัน ก็เลยต้องทำเวรแต่เพื่อนๆก็บอกว่าวันนี้มีธุระต้องรีบกลับฉันเลยต้องทำเวรคนเดียวจนเสร็จพอฉันเดินออกไปนกห้องก็พบดิวที่ยืนรอ ฉันเลยถามว่า"ทำไมถึงรอ"ดิวเลยจับที่มือฉันพร้อมบอกว่า"ก็ฉันชอบเธอแล้วเธอละชอบฉันมั้ย"ฉันก็ก้มหน้าลงเพราะอายที่จะตอบแต่ดิวก็จับที่หน้าฉันด้วยมือที่2ที่อุ่นและก็ค่อยๆเอาหน้าของเขาเข้ามาใกล้ๆฉัน จนฉันทำไรไม่ถูกและเขาก็จูบฉัน....
      จบ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×