ปฏิบัติการเปลี่ยนนังให้เป็นนาย

ลำดับตอนที่ #1 : อารัมภบทของการเปลี่ยนแปลง

บทนำ

 

“หะหา!!! แกพูดอีกครั้งซิ ฉันอาจจะหูฝาดไปก็ได้นะนังฟอง”

ฉันตะโกนเสียงดังลั่นห้องเรียน เมื่อนังเพื่อนชายใจหญิงนามว่า ‘ฟองเบียร์’ มันดันมาบอกกับฉันว่ามันจะกลับไปเป็นผู้ชายเหมือนเดิม เนื่องจากเสด็จพ่อมันบอกว่าถ้าไม่กลับไปเป็นผู้ชาย มันก็ต้องชวดมรดกพันล้านแน่นอน บ้าน่าจะให้กระเทยกลับใจเนี่ยนะ

“ยัยเลิฟฉันพูดจริงๆนะ แล้วแกนั่นแหละต้องมาช่วยฉัน”

“โว๊ย! ไม่เกี่ยวกับฉันนะ นังบ้าใครจะไปทำได้เล่า”

“แกแหละทำได้ฉันรู้แกทำได้ทุกเรื่อง เพราะแกไม่ช่วยฉันนะฉันก็จะไม่ช่วยแกเรื่องพี่วอดก้า”

“นังฟองแกอย่าเอาเรื่องนี้มาล้อเล่นนะ ปัดโธ่เอ๊ย! ช่วยก็ได้”

ฉันตอบตกลงกับนังฟองก่อนจะมองมันอย่างอาฆาต นี่ถ้ามันไม่เอาเรื่องที่ฉันชอบพี่วอดก้าที่เป็นเดือนโรงเรียนมาพูดละก็...ฝันไปเถอะว่าฉันจะยอมทำเรื่องยากๆแบบนี้เนี่ย

“งั้นฉันขอเป็นตัวของตัวเองอีกซักวันแล้วกันนะ เฮ้อ~”

ฉันมองนังฟองถอนหายใจแถมสีหน้ายังดูลำบากใจมากๆด้วย ฉันเริ่มจะสงสารมันซะแล้วสิเนี่ย

“ตามใจแกแล้วกัน มีความสุขกับวันนี้มากๆล่ะ”

“มันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วล่ะน่า แล้วนี่ถ้าป้านงค์แกจะประชุมก็น่าจะปล่อยเราไปพักผ่อนตามสบายนะ ไม่ใช่ให้มานั่งแหงกเป็นผีเฝ้าศาลแบบนี้”

นังฟองบ่นทันทีที่ได้ยินหัวหน้าห้องพูดแว่วๆว่าป้านงค์หรืออาจารย์นงค์รัตน์ ผู้ที่สอนวิชาวิทยาศาสตร์ไปประชุมมาสอนไม่ได้ แต่ห้ามนักเรียนออกนอกห้องให้อยู่เฉยๆรอจนกว่าจะหมดชั่วโมง โอ้วววว....Sheคิดได้ไงฟ่ะ

“เฮอะ! ป้าแกไม่เคยปล่อยให้ใครมีความสุขอยู่แล้ว”

“ฉันล่ะเซ็ง ไม่งั้นก็คงจะได้ดูหนุ่มหล่อของโรงเรียนเตะบอลไปแล้วเนี่ย”

“นังบ้าเอ๊ย! เราก็นึกว่าอยากไปหาอะไรกินที่แท้ก็ผู้ชาย”

“ก็นั่นแหละของกินของฉัน อ๊างงงงง~~คิดแล้วเขิลลล O////O”

ฉันมองกิริยาของนังฟองอย่างอนาถใจ นี่ใจคอมันจะสตอ....ไม่มีลิมิตเลยใช่มั้ย มิน่าล่ะทำไมเขาถึงให้มันกลับไปเป็นผู้ชายมากกว่าที่จะยอมรับมัน

“เออใช่! ทำไมแกถึงไม่ทำให้เขายอมรับในสิ่งที่แกเป็น มากกว่าที่แกจะเปลี่ยนตัวเองแบบนี้ละ”ฉันถาม

“ถ้าเขาจะยอมรับเขาคงยอมไปนานแล้วล่ะ ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะดูไม่ออกว่าฉันเป็นกระเทย”

“เออ...แกพูดถูก เฮ้อ~ ฉันละเครียดแทนแกจัง”

โชคดีเหลือเกินที่บ้านฉันไม่เป็นแบบนี้ เพราะฉันก็มีพี่สาวผิดเพศเหมือนกันแถมหล่อมากอีกต่างหาก สาวๆงี้รุมกันตรึมเลยล่ะ คิดๆแล้วยังเสียดายอยู่เลยถ้าพี่ฟอร์ยูได้เกิดมาเป็นผู้ชายจริงๆก็คงจะดีไม่น้อยเลยสินะ แต่ถ้ามองอีกมุมพี่ฟอร์ยูเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วนี่นา

“แกเป็นบ้าอะไรยะนังชะนี! จะมาเครียดไปกับฉันทำไม แทนที่จะทำให้ฉันอารมณ์ดี”

“กรี๊ดดดดด นังกระเทยอกสามศอกเดี๋ยวแม่ก็ฟาดด้วยคมแฝกซะหรอก มาว่าฉันเป็นชะนีได้ไงยะ ฉันไม่ได้เป็นนะ!!!”

“หรือไม่จริง ชะนีมันก็ชอบกรี๊ดๆๆๆแบบแกนี่แหละน่า นังเตี้ย!”

“อ๊ากกกกกกกก นังกระเทยหน้าผีแกตาย!!!”

ฉันเปล่งเสียงพิฆาตก่อนจะกระโดดเข้าไปทึ้งหัวนังฟองเบียร์อย่างบ้าคลั่งทันที และสะใจเป็นที่สุดเมื่อมันกรี๊ดออกมาราวกับว่ามันเป็น ‘ชะนี’