โลกาวินาศ: ฟาร์มของฉันอยู่รอด

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1

เสียงลมหวิวหวีดหวิวลอดผ่านหน้าต่างห้องเช่าเล็ก ๆ ในซอยแคบของกรุงเทพฯ อากาศอบอ้าวราวกับพายุฝนกำลังก่อตัว แต่ฟ้ากลับใสไร้เมฆอย่างน่าประหลาด อิงลดานั่งนิ่งอยู่บนเตียง ดวงตาจ้องมองหน้าต่างโปร่งใสที่ลอยอยู่ตรงหน้า

[ยินดีต้อนรับสู่ระบบฟาร์มเอาชีวิตรอด] 
[นับถอยหลังสู่วันสิ้นโลก: 60 วัน]

เธอขยี้ตาแรง ๆ อีกครั้ง แต่ตัวอักษรพวกนั้นยังคงอยู่ ไม่ใช่ภาพหลอน และไม่ใช่ความฝัน

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน...”

อิงลดาพึมพำเสียงเบา ความเงียบในห้องมีเพียงเสียงลมหายใจของเธอ กับเสียงนาฬิกาแขวนบนผนังที่ยังคงเดินหน้าต่อไปอย่างไร้กังวลราวกับว่าโลกยังปกติสุข

มือเรียวสั่นเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมไปแตะที่หน้าต่างข้อความ ราวกับแรงดึงดูดบางอย่างบังคับให้เธอต้องรับรู้สิ่งที่ถูกส่งมา

ทันใดนั้น ข้อมูลจำนวนมหาศาลก็หลั่งไหลเข้าสู่สมองของเธอ

ฟาร์มเอาชีวิตรอด... ระบบพิเศษ... ทรัพยากร... เขตปลอดภัย... อัปเกรด... วันสิ้นโลก...

ทุกอย่างปะติดปะต่อกันเป็นภาพเดียว โลกกำลังจะถึงจุดจบ แต่เธอมีโอกาสเพียงหนึ่งเดียวในการเตรียมตัว

อิงลดาเงยหน้าขึ้น ดวงตาสะท้อนเงาของแสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านกระจก ความเงียบงันที่เคยให้ความรู้สึกปลอดภัย บัดนี้กลับแฝงไปด้วยความอึดอัดราวกับกำลังอยู่ในพายุที่ไม่มีทางออก

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก สมองเริ่มประมวลผลอย่างรวดเร็ว

หากนี่คือความจริงเธอจะต้องเตรียมตัว

เธอไม่รู้ว่าวันสิ้นโลกจะมาในรูปแบบไหน มันอาจจะเป็นสงคราม โรคระบาด หรือภัยพิบัติครั้งใหญ่ แต่หากระบบนี้มีอยู่จริง อย่างน้อยเธอก็ยังมีความหวัง

เสียงรถวิ่งข้างนอกยังคงดังเป็นระยะ แสงไฟจากเสาไฟฟ้าริมถนนยังคงส่องสว่าง โลกยังคงดำเนินไปตามปกติ แต่ในสายตาของอิงลดา ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว

เธอลุกขึ้นจากเตียง ก้าวไปเปิดม่านหน้าต่าง มองลงไปยังเมืองที่เคยคุ้นเคย

ตึกสูงตระหง่านสะท้อนแสงไฟนีออนจากป้ายโฆษณา รถยนต์เคลื่อนตัวไปตามถนน บางจุดมีผู้คนเดินขวักไขว่ เสียงหัวเราะดังแว่วจากร้านอาหารฝั่งตรงข้าม ภาพทั้งหมดดูเหมือนเป็นฉากหนึ่งในความทรงจำที่อีกไม่นานจะหายไป

เธอเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง

“ฉันจะไม่ยอมตายง่าย ๆ แน่”

มือเรียวกำแน่นอยู่ข้างตัว ภายในหัวเริ่มจัดลำดับสิ่งที่ต้องทำ

อาหาร น้ำ อาวุธ ยา ระบบฟาร์มเธอต้องใช้มันให้เกิดประโยชน์สูงสุด

เธอไม่มีเวลามานั่งกลัวอีกต่อไป!

อิงลดาเติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอไม่เคยรู้จักครอบครัวและต้องพึ่งพาตัวเองตั้งแต่เด็ก ด้วยไหวพริบและความอดทน เธอสามารถเรียนจนจบมหาวิทยาลัยและหางานทำในเมือง แต่ชีวิตที่เหมือนจะมั่นคงกลับต้องพังทลายเมื่อวันสิ้นโลกมาถึง

อิงลดาหยิบสมุดโน้ตที่วางอยู่ข้างเตียงขึ้นมา ดินสอในมือสั่นเล็กน้อยขณะขีดเขียนทุกอย่างที่เธอคิดออกลงไปในหน้ากระดาษ

• น้ำ อาหารกระป๋อง อาหารแบบซีลสุญญากาศ
• ยารักษาโรค ยาใช้ภายนอก
• อาวุธที่ใช้ถนัดมือ เครื่องครัว
• แบตเตอรี่/ถ่าน ไฟฉาย ไม้ขีดไฟ ไฟแช็ค เชือกหรือเชือกเกลียว
• แผนที่
• เตาแก๊สพกพาและแก๊สโพรเพน (propane)
• หนังสือสอนปฐมพยาบาล
• เครื่องกรองน้ำ
• ของใช้ในชวิตประจำวัน

เธอมองรายการที่เพิ่งเขียนเสร็จ ดวงตาสะท้อนแววครุ่นคิด โลกจะล่มสลายในอีกหนึ่งเดือน เธอไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นอย่างไร แต่หากระบบฟาร์มสามารถใช้งานได้จริง เธอจะต้องเริ่มลงมือเดี๋ยวนี้

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะเอื้อมมือไปแตะที่หน้าต่างโปร่งแสงของระบบที่ยังลอยอยู่เบื้องหน้า

[ระบบฟาร์มเอาชีวิตรอดเปิดใช้งาน] 
[พื้นที่เริ่มต้น: 5 ไร่] 
[ตำแหน่ง: บ้านปัจจุบันของผู้ใช้] 
[สิ่งปลูกสร้างเบื้องต้น: คอกเลี้ยงสัตว์ 1 แห่ง // โรงเรือนปลูกพืช 1 หลัง]

แสงสีเขียววาบขึ้นในสายตาของเธอ ราวกับม่านบาง ๆ คลี่ออกครอบคลุมทั้งบริเวณบ้าน หลังจากนั้นความรู้สึกแปลกประหลาดก็แทรกเข้ามาในหัวของเธอ

"เขตฟาร์ม..."

เธอหันไปมองรอบตัว บ้านเช่าหลังเล็กที่มีสนามหญ้าแคบ ๆ ด้านหลัง และกำแพงสูงล้อมรอบดูเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกบางอย่างเปลี่ยนไป เธอรู้สึกเหมือนสัมผัสได้ถึงดินที่อุดมสมบูรณ์ น้ำใต้ดินที่สามารถใช้ได้ และแม้แต่สภาพอากาศในพื้นที่นี้ที่ดูเหมือนจะควบคุมได้เล็กน้อย

เธอเดินไปยังลานหลังบ้าน ซึ่งปกติเป็นพื้นซีเมนต์โล่ง ๆ แต่ตอนนี้ตรงมุมหนึ่งกลับมี คอกเลี้ยงสัตว์ไม้ไผ่ ปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ ภายในมีรางน้ำรางอาหารขนาดเล็ก ตั้งอยู่ข้างกำแพงสูง

“นี่มัน... ของจริงเหรอ?”

อิงลดาเดินเข้าไปใกล้ ก่อนที่หน้าต่างข้อความใหม่จะปรากฏขึ้น

[เริ่มภารกิจแรก: เลี้ยงไก่ 3 ตัวให้รอดชีวิต] 
[รางวัล: เมล็ดพืชพื้นฐาน // พื้นที่เพาะปลูกขยาย 1 ไร่]

ทันใดนั้น แสงสีฟ้าส่องวาบขึ้นกลางคอก ก่อนที่ร่างเล็ก ๆ ของไก่สามตัวจะปรากฏขึ้น มันกระพือปีก ส่งเสียง “กุ๊ก ๆ” อย่างตกใจ ก่อนจะค่อย ๆ สำรวจรอบ ๆ ด้วยความระแวง

เธอกะพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ก้มลงดูสัตว์ตัวน้อยเหล่านี้ มันเหมือนไก่ธรรมดาทุกประการ ไม่ได้มีอะไรพิเศษหรือผิดแปลกไป

“หมายความว่าฉันสามารถเลี้ยงพวกมันในโลกจริงได้เลยงั้นเหรอ?”

เธอลองยื่นมือไปหยิบขวดน้ำเปล่าจากบ้านมาเติมลงในรางน้ำ และรอดูปฏิกิริยา ไก่สามตัวเดินเข้ามาจิกกินอย่างไม่ลังเล

“มันทำงานได้จริง...”

เธอสูดหายใจเข้าลึก หัวใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและหวาดหวั่นในคราวเดียวกัน หากระบบนี้สามารถสร้างฟาร์มในชีวิตจริงของเธอได้ นั่นหมายความว่าเธอมีโอกาสรอดจากหายนะที่กำลังจะมาถึง!

เธอรีบเปิดหน้าต่างระบบอีกครั้ง ก่อนจะพบเมนูเพิ่มเติม

[ร้านค้าฟาร์ม] – จำหน่ายเมล็ดพืช อาหารสัตว์ และอุปกรณ์ต่าง ๆ
[การอัปเกรด] – ขยายพื้นที่ฟาร์ม และปรับปรุงสภาพแวดล้อม
[ภารกิจ] – รายการภารกิจเพื่อรับทรัพยากรเพิ่มเติม

ดวงตาของเธอเปล่งประกาย

“ถ้าฉันใช้ระบบนี้ให้ดี... ฟาร์มของฉันอาจกลายเป็นที่หลบภัยที่ปลอดภัยที่สุดหลังวันสิ้นโลกก็ได้!”

เธอไม่รอช้า รีบเริ่มวางแผนต่อไปทันที เธอจะใช้หนึ่งเดือนที่เหลือในการสร้างฟาร์มแห่งนี้ให้แข็งแกร่งพอจะต้านทานทุกสิ่งที่กำลังจะมาถึง!