ปราบปราณ [มี E-Book ค่ะ]

'เธอเคยนึกว่าเธอลืมเขาไปได้หมดแล้ว เพียงแต่... เมื่อได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ความสัมพันธ์เร่าร้อนที่เกิดขึ้นบอกได้ชัดเจน ว่าเธอยังไม่ลืม แต่จะทำอย่างไร ถ้าในใจของเขาก็เหมือนมีใครอีกคนซ่อนอยู่เหมือนกัน'

..........

“ปราณ”

เสียงทุ้มที่เรียกชื่อเธอทำให้ร่างบางสะดุ้งน้อยๆ เธอไม่คิดว่าจะมีใครยังอยู่ตอนเที่ยงคืนแบบนี้

หลังจากที่หันไปมองหาจนเจอคนต้นเสียง เธอก็เห็นผู้ชายผมเกรียนนอนหนุนแขนตัวเองอยู่บนสนามหญ้า

“ปราบ? ไปนอนทำอะไรอยู่บนพื้น”

“เรานอนดูดาว”

“ปราบมีอะไรให้เราช่วยไหม”

“ปราณยังไม่มีใครเหรอ”

คำถามที่ไม่คาดคิดทำให้ปราณก้มลงมองคนที่นอนหงายดูดวงดาวอยู่ เธออยากจะเห็นแววตาเขาให้ชัดกว่านี้ เผื่อจะเจอความหมายข้างใน แต่แสงเล็กๆ จากดวงดาวดวงน้อย ไม่เพียงพอที่จะช่วยให้เธอได้เห็น

“ไม่มี”

..........

“ตอนนั้น... ปราณเคยบอกว่าชอบเรา”

คราวนี้ ใบหน้าคมเข้มของเขาละสายตาจากท้องฟ้า แล้วหันมองตรงมาที่เธอ ถ้อยคำรื้อฟื้นของเขาทำให้ปราณแอบเบือนหน้าหนี

ขอบคุณท้องฟ้าคืนเดือนมืด ที่ช่วยเก็บซ่อนใบหน้าร้อนผ่าวของเธอเอาไว้

“เรื่องมันนานมากแล้วปราบ”

“แล้วตอนนี้ล่ะปราณ”

นั่นสินะ แล้วตอนนี้ล่ะ

“ปราบเมามากแล้วนะ”

“ปราณไม่ชอบเราแล้วเหรอ”

คำพูดที่ฟังดูเหมือนกับการ ตัดพ้อ ของเขา ทำให้ปราณเม้มปาก เขาจะตัดพ้อเธอทำไม ในเมื่อตอนนั้นก็เป็นเขาเองที่ไม่เลือกเธอ

..........

“นั่นสินะ อย่างเราคงไม่มีใครชอบ”

ก่อนที่ปราณจะได้บิดเปิดประตู มือของเธอก็ถูกกุมทับเอาไว้ ประโยคตัดพ้อดังขึ้นแนบชิดใบหูจากด้านหลัง

คำพูดนั้นถูกส่งมาพร้อมกับลมหายใจร้อนผ่าว ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ปราณรีบหันหลังกลับไปมอง ก่อนที่จะพบว่า ร่างของเธอตกอยู่ในวงแขนของเขา ที่กดคร่อมเอาไว้อยู่ที่หน้าประตู

ปราณเงยหน้าสบตากับเขา เพียงเพื่อจะได้พบกับแววตาที่เจือความเศร้าลึกๆ แววตานั้นถูกส่งตรงมาที่เธอ

อะไรบางอย่างในนัยน์ตาคู่นั้น หรือไม่ก็อาจจะเป็นอะไรบางอย่างในตัวเธอเอง ที่ทำให้เธอเผลอหลุดปากเสียงเบา

“ไม่ใช่”

“ไม่ใช่อะไร... ปราณ”

เธอไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะน้ำเสียงเว้าวอนแหบพร่า หรือเป็นเพราะแววตาเข้มจัดสีดำสนิทที่จ้องสะกดเธอเอาไว้ ที่ทำให้เธอหลบตาเขาแล้วเอ่ยตอบไปว่า...

“ไม่ใช่ไม่มีใครชอบ”

หลังถ้อยคำกระซิบอ่อนหวาน ลมหายใจอุ่นร้อนพลันเคลื่อนเข้าใกล้ยิ่งกว่าเดิม นิ้วมือที่สัมผัสลงใต้คาง ทำให้ใบหน้าเธอแหงนเงยขึ้นอีกครั้ง และรองรับริมฝีปากผ่าวร้อนที่กดประทับลงจนแนบสนิท

……….

สวัสดีค่า

กลับมาพบกันอีกครั้งแล้ว ^^

นิยายเรื่องนี้กำลังแต่งอยู่แต่ก็ใกล้จบเต็มทีแล้วค่ะ อดใจไม่ไหวก็เลยมาทยอยลงไว้ก่อน 

** เนื้อหาของเรื่องนี้เป็นนิยายที่มีการบรรยายถึงแพทย์และทหารเรือ โดยทุกเรื่องราวในนิยายเป็นเพียงเหตุการณ์สมมุติ ไม่ได้อ้างอิงตัวบุคคล พาดพิงเหตุการณ์หรือสถานที่ใดๆนะคะ **