ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : การต่อสู้กับพวกชะนี
สวัสดี ฉันโมจิเจ้าเก่าเอง ตอนนี้ฉันกำลังนั่งเรียนอย่างตั้งใจ เพื่อรอเวลาพักกลางวัน
เวลาที่จะได้กินข้าว กินขนม โอ้! ช่างเป็นเวลาที่แสนสุข
กริ๊งงงงง!!!!! เสียงออดพักกลางวันดังแล้ว โอ้! ขอบคุณสวรรค์ ( หิวจนบ้าไปแล้ว : คนเขียน )
" โมจิ ฉันกับริวไปกินข้าวด้วยนะ " แกอยากนั่งกับไอ้เด็กใหม่สุดหล่อทั้ง 4 คนอ่ะดิ
บ้าผู้ชาย แต่ละคนก็หล่อๆ ทั้งนั้นเลย แกจะมาแย่งฉันเหรอเนี่ย ( บ้าผู้ชาย )
" โมจิ ดรีมนั่งด้วยนะ " อ้าว! ดรีมนายเป็น....อีแอบรึเปล่าเนี่ย ( คิดได้ไง )
" เฟิร์สนั่งด้วยคนนะโมจิ " เฟิร์สเด็กใหม่แสนจะน่ารักด้วยเหรอ หรือว่าเธอเป็น...ดี้
ไม่นะ ฉันไม่ได้ชอบผู้หญิง ฉันไม่ได้เป็นทอม ( คิดไปได้ )
" เฮ้ย! ไอ้โมแกจะคิดอีกนานมั้ยเนี่ย " ไอ้บัวพูดขัดจังหวะฉันคิดหมดเลย
" เออ รีบไปเหอะ หิวจะตายอยู่แล้ว " ฉันพูด
โรงอาหาร ...
วันนี้ฉันนั่งกินข้าวกับเพื่อนอีก 8 คน ตอนนี้ฉันรอข้าวจากไอ้รุ่นน้องที่ฉันใช้ให้ไปซื้อ นั่นไงเดินมาแล้ว
" เฮ้ย! ไอ้น้องทำไมมาช้าฮะ โทษฐานที่มาช้าฉันไม่จ่ายตังค์ ไปได้แล้ว " ฉันพูดกับไอ้รุ่นน้อง
แล้วก็เฉดหัวไล่ออกไป ฮ่าๆๆ ฉันนี่ฉลาดจริงๆ หาเหตุผลที่ไม่ต้องจ่ายตังค์ค่าข้าวได้ด้วย ก๊ากๆๆ
" เธอนี่มันน่าเกลียดจริงๆ แกล้งทำฟอร์มไม่จ่ายตังค์ ด้วยเหตุผลบ้าๆบอๆ " ไอ้หน้าใสที่เริ่มจะ
เป็นหน้าบูดว่าฉัน เหอะๆ นายคิดไม่ได้อย่างฉันน่ะสิถึงมาโวยวาย
" ก็คนโง่ยอมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาดอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ ^_^ " ฉันพูดอย่างอารมณ์ดี
นายหน้าบูด (เปลี่ยนจากหน้าใส) ทำหน้าเอือมระอาฉัน โฮะๆๆๆ นายฉลาดไม่เท่าฉันเองนี่
พอกินข้าวเสร็จ ฉันก็นำทัพกลับขึ้นห้อง ฉันขึ้นไปเรียนต่อ ( นอนต่อน่ะสิ : คนเขียน )
จนเลิกเรียน ทำไมการบ้านมันเยอะอย่างนี้เนี่ย อาจารย์กระสือ ( เขาชื่อกระแส ) ให้การบ้านอย่างกับว่า
จะไม่มาสอนสัก 3 เดือน เพราะต้องถอดหัวไปกินสิ่งปฏิกูลงั้นแหละ
ฉันเดินลงมากับนายหน้าบูดพร้อมผองเพื่อน
" นี่ เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน เธอรอตรงนี้นะ " นายหน้าบูดบอกฉัน แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปกับเพื่อน
ส่วนฉันยืนรออยู่หน้าชมรมขนหัวลุก
" โมจิแย่แล้ว รุ่นน้องที่ชอบมาคุยกับเธอ โดนพวกรุ่นพี่แพลรุมทำร้ายอยู่ " ไอ้บัววิ่งหอบมาบอกฉัน
" ว่าไงนะ แล้วตอนนี้อยู่ไหน " ฉันถาม
" อยู่หลังอาคารกิจกรรมเก่า " ไอ้บัวตอบ
" เออๆ แกรออยู่ นายลิฟว์ออกมาเมื่อไหร่ก็บอกให้ด้วย " ฉันพูดแล้วรีบวิ่งไปทันที
ไอ้โรงเรียนบ้า ก็ใหญ่อะไรขนาดนี้เนี่ย กว่าจะวิ่งไปถึงเหนื่อยก่อนพอดี ฉันวิ่งไปจนถึงอาคารกิจกรรมเก่า
ฉันเดินไปทางหลังอาคาร นั่นไงพวกชะนีพวกนั้นกำลังทำร้ายรุ่นน้องอยู่ มันมีกันทั้งหมด 8 คน
พวกยัยเก็คโก 5 คน พวกรุ่นพี่แพลทิพัซ 3 คน
" นี่ยัยพวกปีศาจชะนีหยุดนะ " ฉันตะโกนออกไป ฉันโมโหมากใครที่มาทำร้ายคนของฉันมันต้องโดน
" มาแล้วเหรอ จัดการมันเลย " ยัยตุ่นปากเป็ดสั่งพวกลูกน้อง
พวกมันมาสู้กับฉัน ฉันทั้งต่อยทั้งเตะ ทั้งยูโด เทควันโดและก็มวยไทยมั่วไปหมด
ตอนนี้เหลือ 2 คน คือยัยตุ๊กแก กับ ยัยตุ่นปากเป็ด
" เก็จเธอเข้าไปสู้กับมันสิ " ยัยแพลทิพัซรีบผลักยัยเก็คโกมา ฉันจัดการตบสั่งสอนยัยเก็คโก
เสร็จแล้วก็เหลือยัยตุ่นปากเป็ดคนเดียว
" ใครที่ทำร้ายคนของฉันมันต้องโดน " ฉันตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง
ฉันเดินเข้าไปจิกหัวยัยนั้น แล้วตบซ้ายตบขวาหลายครั้งนับไม่ถ้วน จนยัยนั่นยกมือไหว้
" พี่ขอโทษ โมจิอย่าทำพี่เลย ฮือๆToT " ยัยตุ่นปากเป็ดพูดขอร้อง
" ได้ " ฉันพูดแล้วต่อยเข้าหน้ายัยนั่นอีกทีนึง ฉันหันไปมองรุ่นน้องที่โดนซ้อม
" น้องไปเถอะ เดี๋ยวพวกนี้ก็ลุกขึ้นมาหรอก " ฉันพูด
" ขอบคุณพี่โมจิมากนะค่ะ "รุ่นน้องพูดแล้วรีบเดินออกไป
Life take
ผมออกมาจากห้องน้ำช้าเพราะไอ้คีย์น่ะสิครับ ไม่รู้ไปกินอะไรมา ถึงปวดท้อง
" ลิฟว์ แย่แล้วโมจิไปจัดการรุ่นพี่ที่อาคารกิจกรรมเก่า " ไม่ทันที่บัวจะพูดจบ ผมก็วิ่งไปอาคารกิจกรรมเก่าทันที
ตามมาด้วยไอ้เบล ไอ้คีย์ ไอ้คอมพ์ผมเดินไปหลังอาคารเจอโมจิกำลังยืนอยู่
" เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย " ผมถาม
" ฉันไม่เป็นอะไร พวกที่เป็นพวกนั้นต่างหาก "ยัยโมจิพูดแล้วหันไปมองกลุ่มผู้หญิง 8 คนที่โดนซ้อม
" นี่เธอจัดการพวกนี้เองเหรอ " ไอ้เบลถามยัยโมจิ
" ใช่ พวกนี้มันจิ๊บๆล้มแป๊ปเดียวก็เรียบร้อย " ยัยโมจิพูด แล้วก็เดินไปทางยัยพวกนั้น
" แล้วอย่าให้รู้ว่าพวกแกไปสตอเบอรี่เล่าเรื่องโกหกของพวกแกให้อาจารย์ฟังล่ะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น
ฉันจะให้รุ่นน้องคนนั้นบอกเรื่องที่พวกแกทำร้ายเขา แล้วฉันนี่แหละจะส่งพวกแกไปร้องผัว ผัวในยมโลกเอง"
ยัยโมจิพูดกับยัยพวกนั้นแล้วเดินออกไป เหลือเชื่อผู้หญิงตัวเล็กอย่างยัยโมจิ สามารถทำร้ายผู้หญิง
ที่ตัวใหญ่กว่าถึง 8 คนซะสะบักสะบอมได้ขนาดนี้ ยัยโมจิเดินออกไป ปล่อยให้ผม ไอ้คอมพ์ไอ้คีย์และไอ้เบล
ยืนอึ้งในฝีมือของยัยนั่น ยัยนี่เป็นปีศาจชัดๆ OoO
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น