ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตกหลุมรักใจนายบอดิการ์ดสุดหล่อ

    ลำดับตอนที่ #7 : การต่อสู้กับพวกชะนี

    • อัปเดตล่าสุด 24 ต.ค. 50



                 สวัสดี  ฉันโมจิเจ้าเก่าเอง  ตอนนี้ฉันกำลังนั่งเรียนอย่างตั้งใจ  เพื่อรอเวลาพักกลางวัน
            เวลาที่จะได้กินข้าว  กินขนม  โอ้! ช่างเป็นเวลาที่แสนสุข 
            กริ๊งงงงง!!!!!  เสียงออดพักกลางวันดังแล้ว  โอ้! ขอบคุณสวรรค์  ( หิวจนบ้าไปแล้ว : คนเขียน )
            " โมจิ  ฉันกับริวไปกินข้าวด้วยนะ "  แกอยากนั่งกับไอ้เด็กใหม่สุดหล่อทั้ง 4 คนอ่ะดิ 
             บ้าผู้ชาย  แต่ละคนก็หล่อๆ ทั้งนั้นเลย  แกจะมาแย่งฉันเหรอเนี่ย ( บ้าผู้ชาย )  
            "  โมจิ  ดรีมนั่งด้วยนะ "  อ้าว! ดรีมนายเป็น....อีแอบรึเปล่าเนี่ย ( คิดได้ไง )
            "  เฟิร์สนั่งด้วยคนนะโมจิ "  เฟิร์สเด็กใหม่แสนจะน่ารักด้วยเหรอ หรือว่าเธอเป็น...ดี้
             ไม่นะ  ฉันไม่ได้ชอบผู้หญิง  ฉันไม่ได้เป็นทอม ( คิดไปได้ )
            "  เฮ้ย! ไอ้โมแกจะคิดอีกนานมั้ยเนี่ย "  ไอ้บัวพูดขัดจังหวะฉันคิดหมดเลย
            "  เออ  รีบไปเหอะ  หิวจะตายอยู่แล้ว "  ฉัน
    พูด
      โรงอาหาร ...
      
              วันนี้ฉันนั่งกินข้าวกับเพื่อนอีก 8 คน   ตอนนี้ฉันรอข้าวจากไอ้รุ่นน้องที่ฉันใช้ให้ไปซื้อ นั่นไงเดินมาแล้ว
            "  เฮ้ย! ไอ้น้องทำไมมาช้าฮะ  โทษฐานที่มาช้าฉันไม่จ่ายตังค์  ไปได้แล้ว "  ฉันพูดกับไอ้รุ่นน้อง
           แล้วก็เฉดหัวไล่ออกไป  ฮ่าๆๆ ฉันนี่ฉลาดจริงๆ หาเหตุผลที่ไม่ต้องจ่ายตังค์ค่าข้าวได้ด้วย ก๊ากๆๆ
            "  เธอนี่มันน่าเกลียดจริงๆ  แกล้งทำฟอร์มไม่จ่ายตังค์ ด้วยเหตุผลบ้าๆบอๆ "  ไอ้หน้าใสที่เริ่มจะ
           เป็นหน้าบูดว่าฉัน  เหอะๆ  นายคิดไม่ได้อย่างฉันน่ะสิถึงมาโวยวาย
            "  ก็คนโง่ยอมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาดอยู่แล้ว  ฮ่าๆๆ ^_^ "  ฉันพูดอย่างอารมณ์ดี
           นายหน้าบูด (เปลี่ยนจากหน้าใส) ทำหน้าเอือมระอาฉัน  โฮะๆๆๆ  นายฉลาดไม่เท่าฉันเองนี่
           พอกินข้าวเสร็จ  ฉันก็นำทัพกลับขึ้นห้อง ฉันขึ้นไปเรียนต่อ ( นอนต่อน่ะสิ : คนเขียน )
           จนเลิกเรียน  ทำไมการบ้านมันเยอะอย่างนี้เนี่ย  อาจารย์กระสือ ( เขาชื่อกระแส ) ให้การบ้านอย่างกับว่า
           จะไม่มาสอนสัก 3 เดือน เพราะต้องถอดหัวไปกินสิ่งปฏิกูลงั้นแหละ
           ฉันเดินลงมากับนายหน้าบูดพร้อมผองเพื่อน
            "  นี่  เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน  เธอรอตรงนี้นะ " นายหน้าบูดบอกฉัน แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปกับเพื่อน
           ส่วนฉันยืนรออยู่หน้าชมรมขนหัวลุก
            "  โมจิแย่แล้ว  รุ่นน้องที่ชอบมาคุยกับเธอ โดนพวกรุ่นพี่แพลรุมทำร้ายอยู่ " ไอ้บัววิ่งหอบมาบอกฉัน
            "  ว่าไงนะ  แล้วตอนนี้อยู่ไหน "  ฉันถาม
            "  อยู่หลังอาคารกิจกรรมเก่า " ไอ้บัวตอบ
            "  เออๆ  แกรออยู่  นายลิฟว์ออกมาเมื่อไหร่ก็บอกให้ด้วย " ฉันพูดแล้วรีบวิ่งไปทันที
            ไอ้โรงเรียนบ้า ก็ใหญ่อะไรขนาดนี้เนี่ย  กว่าจะวิ่งไปถึงเหนื่อยก่อนพอดี ฉันวิ่งไปจนถึงอาคารกิจกรรมเก่า
             ฉันเดินไปทางหลังอาคาร  นั่นไงพวกชะนีพวกนั้นกำลังทำร้ายรุ่นน้องอยู่ มันมีกันทั้งหมด 8 คน
             พวกยัยเก็คโก 5 คน  พวกรุ่นพี่แพลทิพัซ 3 คน
             "  นี่ยัยพวกปีศาจชะนีหยุดนะ "  ฉันตะโกนออกไป ฉันโมโหมากใครที่มาทำร้ายคนของฉันมันต้องโดน
             "  มาแล้วเหรอ  จัดการมันเลย " ยัยตุ่นปากเป็ดสั่งพวกลูกน้อง
             พวกมันมาสู้กับฉัน ฉันทั้งต่อยทั้งเตะ ทั้งยูโด เทควันโดและก็มวยไทยมั่วไปหมด
             ตอนนี้เหลือ 2 คน คือยัยตุ๊กแก กับ ยัยตุ่นปากเป็ด
             " เก็จเธอเข้าไปสู้กับมันสิ " ยัยแพลทิพัซรีบผลักยัยเก็คโกมา ฉันจัดการตบสั่งสอนยัยเก็คโก
             เสร็จแล้วก็เหลือยัยตุ่นปากเป็ดคนเดียว
             "  ใครที่ทำร้ายคนของฉันมันต้องโดน " ฉันตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง
             ฉันเดินเข้าไปจิกหัวยัยนั้น  แล้วตบซ้ายตบขวาหลายครั้งนับไม่ถ้วน  จนยัยนั่นยกมือไหว้
              "  พี่ขอโทษ  โมจิอย่าทำพี่เลย ฮือๆToT " ยัยตุ่นปากเป็ดพูดขอร้อง
              "  ได้ "  ฉันพูดแล้วต่อยเข้าหน้ายัยนั่นอีกทีนึง ฉันหันไปมองรุ่นน้องที่โดนซ้อม
              "  น้องไปเถอะ  เดี๋ยวพวกนี้ก็ลุกขึ้นมาหรอก " ฉันพูด
              "   ขอบคุณพี่โมจิมากนะค่ะ "รุ่นน้องพูดแล้วรีบเดินออก
    ไป
            Life take
             ผมออกมาจากห้องน้ำช้าเพราะไอ้คีย์น่ะสิครับ ไม่รู้ไปกินอะไรมา ถึงปวดท้อง
             " ลิฟว์ แย่แล้วโมจิไปจัดการรุ่นพี่ที่อาคารกิจกรรมเก่า " ไม่ทันที่บัวจะพูดจบ ผมก็วิ่งไปอาคารกิจกรรมเก่าทันที
             ตามมาด้วยไอ้เบล ไอ้คีย์ ไอ้คอมพ์ผมเดินไปหลังอาคารเจอโมจิกำลังยืนอยู่
              " เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย " ผมถาม
              " ฉันไม่เป็นอะไร พวกที่เป็นพวกนั้นต่างหาก "ยัยโมจิพูดแล้วหันไปมองกลุ่มผู้หญิง 8 คนที่โดนซ้อม
              " นี่เธอจัดการพวกนี้เองเหรอ "  ไอ้เบลถามยัยโมจิ
              " ใช่ พวกนี้มันจิ๊บๆล้มแป๊ปเดียวก็เรียบร้อย " ยัยโมจิพูด แล้วก็เดินไปทางยัยพวกนั้น
              " แล้วอย่าให้รู้ว่าพวกแกไปสตอเบอรี่เล่าเรื่องโกหกของพวกแกให้อาจารย์ฟังล่ะ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้น
                ฉันจะให้รุ่นน้องคนนั้นบอกเรื่องที่พวกแกทำร้ายเขา แล้วฉันนี่แหละจะส่งพวกแกไปร้องผัว ผัวในยมโลกเอง"
                ยัยโมจิพูดกับยัยพวกนั้นแล้วเดินออกไป  เหลือเชื่อผู้หญิงตัวเล็กอย่างยัยโมจิ สามารถทำร้ายผู้หญิง
               ที่ตัวใหญ่กว่าถึง 8 คนซะสะบักสะบอมได้ขนาดนี้ ยัยโมจิเดินออกไป ปล่อยให้ผม ไอ้คอมพ์ไอ้คีย์และไอ้เบล
               ยืนอึ้งในฝีมือของยัยนั่น ยัยนี่เป็นปีศาจชัดๆ OoO  
          
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×