ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตกหลุมรักใจนายบอดิการ์ดสุดหล่อ

    ลำดับตอนที่ #5 : เด็กใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 50


        
             ( Life talk )
         
            สวัสดีครับ  ผมลิฟว์ครับ  ตอนนี้ 7 โมงกว่าแล้วล่ะครับ  ตอนนี้ผมกำลังนั่งกินข้าวอยู่กับลุงจรัญ หรือ พ่อของ
        ยัยโมจินั่นแหละ และก็พี่แม็ธพี่ชายของยัยนั่น
          " เออ ลิฟว์ตอนลงมายัยหนูยังไม่ตื่นอีกเหรอ "   ลุงถามผม แล้วผมจะไปรู้มั้ยเนี่ย
          " ไม่รู้สิครับ  ผมไม่เห็น "  ผมตอบ
          " โมตื่นตั้งนานแล้ว "  เสียงยัยโมจิดังมาจากข้างบน  ยัยนั่นกำลังเดินลงบันไดมา พอลงมาถึงก็นั่งลงกินข้าวทันที
          " ตื่นแล้ว   ทำไมไม่ลงมาล่ะฮะตัวเล็ก " พี่แม็ธถาม แต่ยัยนั่นก็ยังตั้งหน้าตั้งตากินต่อไป
          " )o( ง่ำๆ  ตัวก็ไม่รู้อะไรเลย )o( ง่ำๆ นางเอกเขาต้องมาทีหลังดิ " ยัยโมจิกินไปพูดไปจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว
          แล้วยังหลงหลงตัวเองอีก ยัยนั่นพูดเสร็จก็กินต่อ อย่างกับว่าไม่ได้กินอะไรมา 3-4วันงั้นแหละ ตะกละจริงๆ
          " ตัวเล็ก ทำไมยิ่งโต  ยิ่งหลงตัวเอง่นี่ยฮะ  ใครสอนเนี่ย " ไอ้พี่แม็ธพูด
          " ก็ติดมาจากตัวนั่นแหละ เมื่อก่อนชมตัวเองทุกวันเลย ถ้าไอ้บอดิการ์ดหน้าใสไม่อยู่ด้วย ป่านนี้ชมตัวเองป้อแล้ว "
          ยัยโมจิพูด ที่แท้ติดมาจากไอ้พี่แม็ธ แต่ผมติดอยู่นิดนึง ผมเป็นไอ้บอดิการ์ดหน้าใสตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเนี่ย
          ยัยโมจิพูดเสร็จก็ก้มลงไปสูบ เอ้ย! กินข้าวต่อทันที ตะกละจริงๆ แต่ทำไมยัยนี่ถึงไม่อ้วน ออกจะผอมแห้งด้วยซ้ำ
          " พูดกันอยู่ได้  ไปโรงเรียนได้แล้วลูก "  ลุงจรัญพูด
          " เออ งั้นผมไปก่อนนะป๊า  ตัวเล็กไปกับลิฟว์เองนะ "  ไอ้พี่แม็ธพูดแล้วเดินออกไป
           ยัยโมจิเดินไปขึ้นรถทันที ผมเป็นคนขับให้ยัยนี่ใช่มั้ยเนี่ย =_=  ผมขับจนไปถึงโรงเรียน พอลงจากรถ
          " นี่นายเรื่องเมื่อวาน มันเป็นอุบัติเหตุ นายห้ามเล่าให้ใครฟังนะ " ยัยโมจิพูดถึงเรื่องจูบนั่น
          " ฉันไม่เล่าเรื่อง อัปยศ อดสูแบบนั้นให้ใครฟังหรอก "  ผมพูด
          " ดี  แต่ถ้ามีใครรู้เรื่องนี้ล่ะก็นายตายแน่ "  ยัยโมจิพูด 
          เรา 2 คน เดินเข้ามาในโรงเรียน  มีผู้หญิง 5 คนเดินเข้ามาขวาง ยัยโมจิ
          " ไงจ๊ะ  โมจิเมื่อวันเสาร์เข้าห้องปกครองเป็นไงบ้าง " ผู้หญิง 1 ใน 5 คนนั้นพูด
          " ก็ดีนะ ยัยเก็ค...โก ^_^ " โมจิพูดแล้วยิ้มแบบโรคจิต
          "  อะไร....เก็คโก ฉันชื่อเก็จต่างหาก " ผู้หญิงคนเดิมพูด
          " โง่จริงๆเลย ก็อย่างนี้แหละพ่อแม่ส่งมาให้เรียนไม่เรียน คอยร้อง ผัว ผัว เป็นชะนีอยู่นั่นแหละ เก็คโก(gecko)
             ก็แปลว่า ตุ๊กแกไงล่ะ ยัยปีศาจชะนีตุ๊กแก " ยัยโมจิด่าเป็นชุดๆเลย อย่างนี้นี่เองถึงได้เข้าห้องปกครองบ่อย
          " กรี๊ดดดดดดดดด!!!!!! แกกล้าว่าฉันเหรอ "  ผู้หญิงคนเดิมหรือยัยปีศาจชะนีตุ๊กแกของยัยโมจิกรี๊ดโวยวาย
          " ทำไมจะไม่กล้าล่ะ ฉันกล้ามากกว่านั้นอีก ฝากบอกยัยรุ่นพี่ชะนีแพลด้วยว่า ทำไมถึงได้โง่บรมได้ขนาดนี้
           ที่ส่งลูกน้องสุดแสนจะโง่บรมอย่างพวกเธอมา แล้วบอกเจ๊ชะนีของพวกเธอด้วยว่ายิ่งนานยิ่งหน้าเหมือน
           แพลทิพัซ ( platypus ) เข้าไปทุกวันเลยนะ " ยัยโมจิด่าได้เจ็บมากครับท่าน ต้องยกนิ้วให้ เธอเป็นปีศาจรึเปล่า
           เนี่ย ตอนเธอด่าไฟแลบออกมาเลยนะเนี่ย พอด่าเสร็จก็เดินไปทันที ปล่อยให้พวกนั้นงงว่า แพลทิพัซ (platypus)
           แปลว่าอะไร แพลทิพัซ แปลว่าตุ่นปากเป็ดครับ ผมรีบเดินตามยัยโมจิไปทันที ยัยโมจิเดินเข้าอาคารไป
          " อ้าว! เธอไม่เข้าแถวหรือไง " ผมถามเพราะเห็นยัยโมจิจะเดินขึ้นอาคารไป
          " ไม่อ่ะ  ขี้เกียจยืนเข้าแถว ฟังอาจารย์พูดแต่เรื่องเก่าๆ น่าเบื่อ " ยัยโมจิพูด
          " อืม งั้นฉันไปด้วย " ผมพูดเพราะตอนอยู่โรงเรียนเก่าผมไม่เคเข้าแถวเลยซักครั้ง อาจเป็นเพราะกลุ่มผมใครๆก็กลัว
           ก็มันมีแต่ผู้ชายหน้าตาดี แต่นิสัยโครตเถื่อนอ่ะดิ ขนาดอาจารย์ยังไม่กล้าสั่ง เพราะกลัวโดนเล่นงาน
           แล้วกลุ่มผมก็เป็นกลุ่มที่สาวๆหมายปอง ก็มันเล่นหน้าตาดีกันทุกคน รู้สึกว่าไอ้พวกนั้นมันตามผมมาเรียนที่นี่
           แต่ผมยังไม่เห็นมันเลย ไม่รู้อยู่ห้องไหน นักเรียนโรงเรียนนี้มีแต่คนหน้าตาดีๆนะเนี่ย
          " พี่ลิฟว์รึเปล่าค่ะ " มีรุ่นน้องมาถามผม  " เอ่อ ใช่มีไรเหรอน้อง " ผมพูด
          " อาจารย์นนทรีย์เรียกค่ะ " รุ่นน้องพูด " โมจิ เธอขึ้นไปก่อนละกัน " ผมบอกโมจิ
          ผมเดินไปหาอาจารย์ที่ห้องพักครู มีเด็กผู้หญิงรุ่นเดียวกับผมยืนอยู่ 
          " อาจารย์เรียกผมมีอะไรเหรอครับ " ผมถามอาจารย์ที่อยู่ตรงหน้า
          " ครูจะให้เธอขึ้นไปแนะนำตัวหน้าเสาธง กับเพื่อนใหม่อีก 4 คน " อาจารย์พูด
          " มาแล้วครับอาจารย์ พวกเรา 3 คน มาหาอาจารย์แล้วคร้าบบบบ " เสียงนักเรียนชายดังขึ้น
          "นั้นไงเพื่อนใหม่ อีก 3คน แล้วก็นักเรียนหญิงตรงนี้อีกคนนึง " อาจารย์พูด ผมเลยหันไปดูนั้นเพื่อนผมนี่หว่า
           ไอ้ 3 ตัวนี้ มีชื่อ คอมพ์  คีย์ และไอ้เบล
          " เฮ้ย ! ไอ้ลิฟว์ นึกว่าจะหานายไม่เจอแล้วนะเนี่ย "  ไอ้คอมพ์พูด
          " อ้าวพวกเธอรู้จักกันเหรอ " อาจารย์ถาม 
          " เราเป็นเพื่อนสนิทกันครับ อาจารย์คนสวย "  ไอ้คีย์พูดบ้าง
          " นายเป็นไงบ้างวะ แล้วนายอยู่ห้องอะไรเนี่ย " ไอ้เบลคนที่ดูมีเหตุผลที่สุดถามผม
          " ก็ดี ฉันอยู่ห้อง 3 ว่ะ " ผมตอบ
          " เฮ้ย ! ห้องเดียวกันเลย " ไอ้เบลพูด
          " พวกเธอ 4 คน รวมทั้งพิจิตราอยู่ห้อง3กันหมดนั้นแหละนะ " อาจารย์พูด
      
               ( Moji  talk ) 
      
          ฉันเดินขึ้นห้องเรียน   มาเจอยัยบัวนั่งกินขนมอยู่กับริว
          " อ้าว! มาแล้วเหรอโมจิ " ยัยบัวถาม
          " ไม่มาแล้วจะเห็นเหรอ เอาขนมมากินบ้างดิ๊ " ฉันพูด
          " เออ หยิบไปดิ แล้วบอดิการ์ดสุดหล่อของเธอล่ะ " ยัยบัวพูดหน้าระรื่นเชียว ต่างจากหน้าริวแฟนมันเลย
          " บัว อีกแล้วนะ รู้ว่าริวไม่ชอบยังทำอีก " ไอ้ริวพูด  หน้าบูดเป็นนมหมดอายุไปได้
          " แค่ถามเอง  ริวก็หึงไม่เข้าเรื่อง " ยัยบัวพูด แต่หน้านี่ระรื่นเชียว สงสัยมันชอบให้ริวหึง มันบ้า
          " เจ๊ทรีย์เรียกไอ้บ้านั้นไปหาน่ะ สงสัยจะเรียกไปกินตับ 555+ " ฉันเรียกอาจารย์นนทรีย์ว่าเจ๊ทรีย์น่ะ
          " ไอ้บ้าโม  เดี๋ยวเจ๊แกได้ยินก็มากินตับแกอีกคนหรอก ฮ่าๆๆ " ไอ้บัวพูดแล้วหัวเราะ
          " บัวก็พอๆกันนั่นแหละ โมแกอย่ามาพาบัวไปตกนรกกับแกสิ ไปว่าอาจารย์ได้ไง โดนหกินตับขึ้นมาจะว่าไม่เตือน55+"
              ไอ้บ้า ริวพูดตอนแรกนึกว่าจะเป็นคนดีที่ไหนได้ชั่วพอๆกัน ฮ่าๆๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆ (หัวเราะได้น่าเกลียดมาก )
          " หัวเราะอะไรกันเหรอ โมจิ บัว ไอ้ริว " ดรีมโผล่มาจากซอกหลืบไหนไม่รู้
          " ไม่มีอะไรหรอกดรีม "  ฉันพูดเพราะขี้เกียจเล่า
         กริ๊งงงง!!!! เสียงออดของโรงเรียนดังขึ้น แต่นั่นก็ไม่ทำให้ฉันลุกไปเข้าแถวไม่ เสียงแก่ของเจ๊ทรีย์พร่ำเรื่องเก่า
         ที่พูดแล้วไม่รู้กี่พันกี่หมื่นล้านรอบ
         "วันนี้ อาจารย์มีนักเรียนใหม่มาแนะนำให้รู้จัก 5 คนนะค่ะ " เจ๊ทรีย์แกพูดอยู่ที่หน้าเสาธง ส่วนฉันอยู่ตึก cชั้น 3
         " สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ พิจิตรา พันธ์พิทักษ์ ชื่อเล่น เฟิร์สค่ะ "ฉันบัวริวและดรีมชะเง้อคอเป็นยีราฟเพื่อดูนักเรียนใหม่
         " ว้าว !  น่ารักจังเลย " ริวพูด ทำให้ยัยบัวมองริวตาค้อน ถ้าเป็นค้อนจริงๆไอ้บัวมันคงเอาทุบหัวไอ้ริวไปแล้ว
         " สวัสดีครับ ผมชื่อธนดล พิริยวงษ์ ชื่อเล่นคอมพ์ครับ " คนนี้นี่ก็หล่อดีนะ
         " สวัสดีครับ ผมชื่อ คุณากร อติโยธิน ชื่อเล่น คีย์ครับ " นี่ก็น่ารักดี
         " สวัสดีครับ ผมชื่อ ศัสตรา เทวยะกุล ชื่อเล่น เบลครับ " นี่ก็เท่ห์ ฉันไม่ได้บ้าผู้ชายนะ
         " ว้าว ! หล่อทั้ง3คนเลย โมจิ ฉันจะละลายอยู่แล้ว " ยัยบัวพูดไม่มองหน้าไอ้ริวมันเลยว่าหน้ามันบูดขนาดไหน
         "สวัสดีครับ ผมชื่อ อภิชาติ พิพัฒน์สกุล ชื่อเล่น ลิฟว์ครับ " เฮ้ย! นั่นมันไอ้หน้าใสนี่
         " โม นั่นมันลิฟว์สุดหล่อนี่ "  ยัยบัวพูด
         " รู้แล้ว " มิน่าล่ะ เจ๊แกเรียกไปแนะนำตัวนี่เอง  ถ้าจะมีคนชอบเด็กใหม่เยอะนะเนี่ย ดูจากเสียงกรี๊ดของพวกชะนี
          นับพันตัว ที่กรี๊ดให้นายเด็กใหม่3คนรวมทั้งไอ้หน้าใส แล้วก็เสียงผู้ชายที่ร้องให้ยัยเด็กใหม่ที่เป็นผู้หญิง
          ทีตอนฉันเข้า ม.1 ไม่เห็นมีแนะมำตัวเลยเชอะ ! (บ้าเรอะ ถ้าแนะนำตัว ม.1 ชาตินึงยังไม่เสร็จเลย ม.1มีตั้งหลาย
          ร้อยคน ยัยโมจิอิจฉาจนเบลอ : คนเขียนจ้า )


     




            
               

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×