รักร้ายๆของกลุ่มยัยจอมโหด

ลำดับตอนที่ #3 : ยังไงก็ต้องพูด

เมื่อ 2 วันก่อน
  "เฮ้ ซันเธียมานี่หน่อยมีเรื่องจะคุยด้วย"ใครวะ อ้อๆเเฟนช้านอิอิ 
  "อ้าว เอฟเวินมีไรหรือเปล่า"
  "มานี่เเปปนึง"
  "เฮ้ย"เเง ลากฉันไปเเล้วอ่ะ เจ็บนะยะ
  "เราเลิกกัน"หลังจากที่เขาลากฉันมาอยู่ข้างๆสนามบาส เขาก็พูดสิ่งที่ฉันไม่คาดคิดออกมา
  "เอ่อ"ฉันเริ่มพูดไม่ออกเมื่อเห็นท่าทีที่จริงจังของเขา
  "ได้ยินที่ฉันพูดใช่มั้ย"
  "อือ"รู้สึกว่าตอนนี้  นํ้าบางอย่างเริ่มออกมาตาเเล้วสิ
  "ฉันว่าฉันไม่ได้รู้สึกกับเธอเหมือนเเฟนหรือคนรัก เเต่ฉันรู้สึกเเค่เพื่อนเท่านั้น"
  "อืม ฉันเข้าใจ"
เเง ฉันไม่เข้าใจ
ไม่เข้าใจ
ม่ายข้าวจายอ่ะะะะะะ
  "ดี จะได้ไม่มีปัญหา"
  "ฮึ ฉันว่านายรู้จักฉันน้อยไปคนอย่างฉันไม่เคยถูกใครบอกเลิก เเต่นาย"ฉันพูดพร้อมเอานิ้วไปจิ้มอกเขา
  "....."
  "นายบอกเลิกฉัน ฉันจะสาบเเช่งนาย ทุกเวลาสำหรับคนเลวอย่างนาย ไอผู้ชายเฮงซวยฉันจะล้างเเค้นเเก จำไว้ไอตัวซวย"ฉันรู้สึกว่าฉันเริ่มมีอารมณ์เเล้วล่ะ
  "เออ เเล้วเเต่เธอเถอะ ไปละ (- -)//"หมอนั่นพูดเสียงเรียบๆ
  "ไปไกลๆเลยนะ ไอตัวซวย ไอตัวซ๊วย"ฉันตะโกนไล่หลังอีตานั่นไป กรี๊ดโมโหโว้ย
  'ขอให้ไอบ้านั่นหกล้ม'เเช่งซะเลย อิอิ
ตุบ
  "เฮ้ยเสียงไรวะ หรือว่า"ฉันหันกลับไปมองต้นเสียงนั้น หงึ ไม่จริงอีตานั่นหกล้มเพราะฉันเเช่งจริงๆด้วยอ่ะ ว้าวอะเมซิ่งเว้ยย
  "โอ้ย เจ็บก้น"นั่นไงเสียงร้องโหยหวนเลย
  "สมนํ้าหน้า เป็นไงล่ะ บอกเเล้วว่าอย่าทำกับฉันเเบบนี่ วะฮ่าฮ่า" พูดได้คำเดียวว่า สะจายโว้ยย
  "ยัยตัวเเสบ"
  "ขอบใจที่ชมนะ บ๊ายบาย(^ ^)//"
  ถึงวันนี้จะอกหัก เเต่ก็เเก้เเค้นเเบบสะใจถ้ามันเป็นอย่างที่ฉันพูดทุกอย่างฉันจะขอให้ไอนั่นมัน รถชน เเขนหัก ลำลักนํ้า ฟ้าผ่า หลังคาบ้านเเตก ตกท่อ เหยียบขี้หมา ลื่นฉี่เเมว ไปเลย อุวะฮ่าฮ่า