จอมเถื่อนทะเลทราย

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 (100%)

ตอนที่1

คฤหาสต์สีขาวหลังงามตระหง่านเด่นเป็นสง่าท่ามกลางแมกไม้และสวนสวย

เมื่อรถคันหรูจอดหยุดนิ่งชีคหนุ่มไม่รอช้า รีบก้าวเท้าเข้าสู่ห้องนั่งเล่นของคฤหาสต์สีขาวทันที

“ท่านแม่มีธุระอะไรกับหม่อมฉันหรือพะย่ะค่ะ”

“แหม....เดี๋ยวนี้แม่ต้องมีธุระด้วยรึกับเจ้าด้วยหรือไงถึงเรียกเจ้ามาได้คราวหลังต้องมีธุระก่อนถึงต้องเรียกเจ้ามา”

“ไม่ใช่นะท่านแม่ ท่านแม่ก็รู้ว่าหม่อมฉันต้องทำงานนะพะย่ะค่ะ”

“อ้อ...เห็นงานสำคัญกว่าแม่เดี๋ยวนี้คนแก่อย่างแม่มันน่าเบื่อซินะ ไม่เหมือนพวกสาวๆพวกนั้นนิ”

“ไม่ใช่นะพะย่ะ หม่อมฉันไม่ได้คิดเช่นนั้นนะท่านแม่”

“ไม่คิดอย่างตอนนี้มีลูกสองคน คนหนึ่งไม่มีเวลาให้กับครอบครัวส่วนอีกคนยังเรียนหนังสือไม่กับมา ก็แม่เหงานี่อยากให้พวกเจ้าคิดถึงแม่บ้างได้ไหม”

“หม่อมฉันจะพยายามไม่ได้พะย่ะค่ะ”

“ไม่ได้เจ้าต้องหาเมียแล้วมีทายาทสืบสกุลโดยเร็วด่วนที่สุด ไม่งั้นแม่กับเจ้าไม่ต้องมาคุยกับแม่ตลอดไป”

“ท่านแม่ทำให้ข้าลำบากใจนะพะย่ะค่ะ”

ชีคอิมานมีแววตาหนักใจอย่างเห็นได้ชัด

“หรือลูกลืมแม่เจสสิกาไม่ได้ล่ะ”ท่านหญิงเอ่ยขึ้น ทำให้ชีคอิมานชะงักทันที

“ท่านแม่อย่าเอ่ยชื่อผู้หญิงคนนี้ให้ฟังเลย พะยะค่ะ”ชีคอิมานเอ่ยเสียงเครือ ทั้งที่เขาลืมไปแท้ๆ ท่านแม่ยังย้ำให้นึกถึงเสมอ

“แม่รู้นะ อิมานก็เจ้าตัดใจซะ ยังไงนางก็ตายจากเจ้าพร้อมกับผู้ชายคนนั้นไปแล้ว อย่าเอาผู้หญิงคนเดียวมาทำให้ลูกเกลียด ผู้หญิงทุกคนเลยนะลูก”คำขอร้องแววตาของท่านหญิงทำให้ชีคอิมานคิด

“ ท่านแม่ไม่เข้าใจหม่อมฉันหรอกพะย่ะค่ะ”ชีคอิมานเค้นเสียงตอบ

“แม่เข้าใจความรู้สึกนี้ดี เจ้าทั้งเจ็บ ทั้งแค้น แต่เจ้าควรปล่อยให้มันผ่านไปซะยังไงมันก็ผ่านไปแล้วนะลูก”ท่านหญิงเอ่ยเตือนสติชีคหนุ่มก่อนที่ทำอะไรไปจะสายเกินแก้ซะก่อน

“ท่านแม่มีเรื่องอะไรกับหม่อมฉันหรือพะย่ะค่ะ”ชีคอิมานเอ่ยตัดบทสนทนาเมื่อครู่ออกไป

“แม่อยากให้เจ้าหมั้นกับรินนารีลูกสาวของน้ารินทิพย์ที่เคยมาเยี่ยมเราเมื่อ 15 ปีก่อนลูกจำได้พะย่ะค่ะ”ท่านหญิงเอ่ยเมื่ออยากให้ลูกชายสุดที่รักเป็นฝั่งเป็นฝากับเขาซักที

“จำได้ซิพะย่ะค่ะ เหตุใดต้องให้หม่อมฉันต้องหมั้นกับเด็กเมื่อวานซืนด้วยล่ะพะย่ะค่ะ” ชีคหนุ่มเอ่ยเสียงเครียด ทำไมแม่เขาต้องให้หมั้นยัยเด็กหน่อมแหน้มปากเสียด้วยล่ะ รูปร่างอ้วนลงพุงเหมือนห่วงยางชายทะเลยังงั้น ไม่เอาเด็ดขาด

“ทำไมล่ะ น้องออกนิสัยดี เจ้าคอยหาเรื่องซิไม่ว่า” ท่านหญิงเอ่ยเสียงลูกชายตำหนิ

“แม่ไม่รู้นิสัยที่แท้จริงยัยนั่น อยากพูดเลยพะย่ะค่ะ”

“ถ้าลูกไม่หมั้นกับน้อง เราสองแม่ลูกขาดกัน”ท่านหญิงกล่าวจบเดินออกจากห้องนั่งเล่นทันที โดยไม่ฟังเสียงโอดครวญจากชีคหนุ่มตามหลัง

“ท่านแม่ ”ชีคหนุ่มนึกโมโหยัยเด็กอ้วนนั้น ที่กล้ามาล้างสมองแม่ของเค้า เธอมีดีอะไรทำให้แม่ฉันต้องมาบังคับฉันขนาดนี้

“แล้วได้เห็นดีกันยัยอ้วนตัวดี”ชีคหนุ่มเอ่ยเสียงลอดไรฟันแล้วหุนหันจากห้องนั่งเล่นไปทันที ด้วยท่าทางฉุนเฉียว