ตอนที่ 1 : ตอนที่ 1.1 พบครั้งแรก
เจ้าพ่อลาสเวกัสอย่างมาร์คต้วนไม่มีอะไรที่ทำให้เสียหน้าได้เท่ากับว่าที่เจ้าสาวหนีตามผู้ชายคนอื่นไปอีกแล้ว ทั้งอับอาย ทั้งโกรธเคือง เขาดีพร้อมทุกอย่างทั้งหน้าตาและทรัพย์สิน บรรดาผู้หญิงในลาสเวกัสต่างหมายปอง แต่ว่าที่เจ้าสาวของเขากลับเลือกอีกคนที่เป็นเพียงคนงานในไร่!
เขาสิที่ควรจะเป็นคนปฏิเสธหล่อน
ไม่ใช่หล่อนมาปฏิเสธเขา!
“แล้วตกลงว่ายังไงดีล่ะคะคุณนิช คุณทิพย์ แบบนี้เท่ากับฝ่ายคุณเป็นคนผิดสัญญานะ” ดอรีนนายแม่แห่งตระกูลต้วนเอ่ยถาม
นางมาที่นี่แทนสามีที่เสียไปเพื่อทวงถามสัญญารุ่นคุณปู่ ที่จะให้ลูกหลานเกี่ยวดองกัน รุ่นก่อนหน้าคือรุ่นสามีของเธอกับคุณนิชที่เป็นชายทั้งคู่เลยเลื่อนมารุ่นหลาน คือรุ่นมาร์คกับเนียร์
แต่ปัญหาที่ไม่ควรเกิดก็เกิดขึ้นเมื่อเนียร์หนีตามนายบีคนคุมงานในไร่ไป ทิ้งให้ครอบครัวเผชิญปัญหาตามมีตามเกิด!
“ตามสัญญาทรัพย์สินทั้งหมดของผู้ผิดสัญญาต้องตกเป็นของอีกฝ่าย” มาร์คเอ่ยขึ้นเสียงเย็น ทำเอาสองสามีภรรยากลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น
ปัญหาที่เกิดคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ถ้าตระกูลต้วนไม่ใช่กระกูลทรงอิทธิพลขนาดนี้!
“ผมรู้ว่าทางเราผิดสัญญา ถ้าคุณต้องการทรัพย์สินของเราจริงๆเราก็คงต้องยอม”
“คุณคะ” เมื่อผู้เป็นสามียอมรับชะตากรรม คุณทิพย์ถึงกับลมแทบจับ ตลอดชีวิตที่ผ่านมาก็มีแค่ไร่นี้ ซึ่งไม่ได้ใหญ่โตอะไร
แต่ทว่า...
ก็เป็นดั่งชีวิตของเธอและสามีรวมไปถึงคนงานในไร่ที่ยากจน!
“แจ็คสัน เอกสาร”
“ครับนาย” มือขวาคนสนิท หยิบเอกสารออกมาให้เซ็น ในขณะที่มาร์คเองมองด้วยสายตาเย็นชา ที่จริงไม่ได้อยากได้ไร่นี้เลยสักนิด แต่ที่เขากำลังทำอยู่คือการสั่งสอนคนพวกนี้
ว่าอย่ามาหักหน้าคนตระกูลต้วน!
“คุณคะ จะเซ็นจริงๆเหรอ?”
“เราไม่มีทางเลือกนะทิพย์” มือหน้าหยาบกร้านหยิบปากกาขึ้น ทั้งเขาและภรรยาน้ำตาคลอ พยายามทำใจยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วจรดปลายปากกาลงไปในกระดาษ
“พ่อจ๋า! แม่จ๋า!”
ยังไม่ทันจะได้เซ็นเสียงหวานดังขึ้นเสียก่อน!
แขกผู้มาเยือนต่างหันไปมองต้นเสียง!
ร่างแน่งน้อยในชุดเอี๊ยมกางเกงยีนส์ขาสั้นยืนเด่นหราตรงประตู แม้จะเปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลน แต่ใบหน้าหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า ดวงตาสุกใสเปล่งประกายไร้เดียงสา ก็สามารถสะกดแขกผู้มาเยือนทุกคนได้!
โดยเฉพาะเจ้าพ่อลาสเวกัส!
ตั้งแต่มาร์คเกิดมาไม่เคยชายตาแลผู้หญิงที่ดูไร้เดียงสาใสซื่อเลยสักครั้ง แต่เด็กคนนี้กลับดึงดูดตั้งแต่แรกเห็น จนไม่สามารถละสายตา
ความรู้สึกอยากครอบครอง!
อยากกดจูบบดขยี้ริมฝีปากอิ่มเอิบ!
อยากปลดเปลื้องอาภรณ์แล้วสัมผัสลูบไล้กายสาว!
อยู่ๆก็เกิดขึ้นกับมาร์คต้วนคนนี้ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับหญิงคนไหนมาก่อน มันเกิดจะควบคุมตนเองให้หยุดความต้องการเหล่านี้
ฉะนั้นเขาต้องได้!
“ยัยหนูพี่แจบอกแล้วว่าให้ล้างเท้าก่อน ออกมาเลยนะ มาล้างเท้าเดี๋ยวนี้!” อีกเสียงดังไล่หลังมาทำให้สติของทุกคนกลับมาอีกครั้ง แต่ยังไม่มีใครละสายตาไปจากเด็กสาวคนนี้
“แม่จ๋า พ่อจ๋า หลดบัว แบมเอามาแบมเก่ง” และดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่สนใจเสียงดุนั่น เธอยิ้มแฉ่งย้ำเท้ากับที่ยื่นมืออวดของในมือกับพ่อแม่
“จ้า ยัยหนูของแม่เก่งที่สุด ขอหลดบัวแม่นะคะ”
“อื้อ!” คนถูกขอส่งหลดบัวให้ผู้เป็นแม่ ก่อนจะโดนหญิงสาวที่เดินตามหลังมาคว้าล็อกตัวเอาไว้!
“มานี่เลยยัยหนูตัวแสบ พี่แจจะขัดให้ขาวเลย”
“ไม่! พี่แจทำเจ็บ” คนตัวเล็กกว่าพยายามดิ้นแต่ดูเหมือนจะไร้ผล ถูกลากออกไปจากห้องรับแขก ในขณะที่คุณทิพย์มองแล้วส่ายหัวยิ้มๆ
“เด็กคนนี้คือใครคะ?” เสียงนายแม่แห่งตระกูลต้วนทำให้คุณทิพย์สะดุ้งหันกลับมาสนใจแขกอีกครา อาจเป็นเพราะสัญชาตญาณของความเป็นแม่มันแรง อยู่ๆเธอก็รู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาเสียดื้อๆที่แขกผู้มาเยือนสนใจยัยหนูของเธอ
“เอ่อ...แบมแบมเป็นลูกสาวคนเล็กครับ”
“ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกล่ะคะว่ามีลูกสาวอีกคน” คำถามนั้นทำให้คุณทิพย์หันไปมองตากับสามี ความกลัวของเธอส่งผ่านให้สามีไป และความกังวลของสามีก็ส่งผ่านกลับมาหาเธอเช่นกัน!
“เป็นยัยหนูไม่ได้ค่ะ”
“ทำไมไม่ได้ครับ?” เป็นมาร์คที่ชิงถามกลับ ทำให้นายแม่ตระกูลต้วนคลี่ยิ้ม ลูกชายออกโรงเองแสดงว่าถูกใจมาก และแน่นอนโอกาสงามๆที่จะมีหลานก่อนหกสิบมาอยู่ตรงหน้าแล้ว เธอจะไม่ยอมเสียไปเด็ดขาด
“เอ่อ...ยัยหนูเป็นลูกหลง เรามีแกตอนสี่สิบกว่าแล้ว พัฒนาการเลยช้า เห็นโตแบบนี้แต่ที่จริงยัยหนูยังเด็กและไร้เดียงสามาก เมื่อครู่พวกคุณก็น่าจะเห็นท่าทางนิสัยแกแล้ว”
“อย่างที่สามีดิฉันพูดไปนั่นแหละค่ะ ยัยหนูเหมือนผ้าขาว อย่าเอาเรื่องการแต่งงาน เรื่องเพศ เรื่องอุ้มท้องมายัดเยียดให้แกเลย สงสารแกเถอะค่ะ ถ้าถูกเอาเปรียบขึ้นมายัยหนูก็ไม่มีจริตอะไรที่จะเอาตัวรอดได้” คนเป็นพ่อแม่พยายามอย่างมากที่จะปกป้องลูก
“ทำไมคิดว่าการแต่งงานกับผมคือการถูกเอาเปรียบล่ะครับคุณพ่อคุณแม่” มาร์คไม่แยแสใส่ใจข้อด้อยของแบมแบมเลยสักนิด เขาดึงปากกาออกจากมือคุณนิช ยกเลิกการเซ็นเอกสาร และส่งคำถามพร้อมรอยยิ้มกลับไปให้
รอยยิ้มที่เป็นเครื่องการันตีว่าลูกสาวคนเล็กของพวกเขาไม่มีทางหนีไปจากคนๆนี้ได้!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
หนุกมากๆคะและพี่มาคยังจะอยากไ้้น้องแบมอีกป่ะคะสงสารน้องแบมสงสานน้องแบมจัง
พี่มาร์คร้ายยยมากกกเป็นใครใครจะยอมปล่อยแบมแบมให้อยู่กับมาร์ค ต้วน ละคะ
ใครยอมก้อแล้ว คุณต้วน
คิดถึงเรื่องนี้จังเลย