ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2กามเทพ?
ตอนที่2กามเทพ?
<-------------กามเทพชูชู
ดาดฟ้า++++
"เฮ้อ..."ท้องฟ้าสีครามนี้เป็นสิ่งที่ผมชอบที่สุด ทุกอย่างดูเงียบสงบไปหมดจนตอนนี้ความโกรธที่สุมอกอยู่ได้หายไปหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทุกทีเลยสินะที่พอเทลาะกับไอ้เรียวก็จะต้องหนีมาบนดาดฟ้าจนเคยชิน ไอ้เรียวเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม มันมีดีกว่าผมทุกอย่างทั้งหล่อ รวย เรียนเก่ง กีฬาก็เลิศต่างจากผมที่ไม่หล่อแต่สวยแทนแถมการเรียนก็ด้อย กีฬาถึงจะพอไปได้บ้างแต่ก็ไม่เท่ามัน ชิ!ยิ่งคิดก็ยิ่งอารมณ์เสีย แค่ดีนิดดีหน่อยทำมาเป็นได้ใจ คอยดูเถอะผมต้องเก่งกว่ามันให้ได้!!!!!
"แน่ใจหรอ"
"ก็ใช่นะสิ ฉันต้อง.....เอ๊ะ!"ใครพูดกัน?
"ฉันเอง"
ฟู่!!!!!!!
ควันทั้งหลายที่ไม่เคยมีมาก่อนปรากฎขึ้นโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวผมที่นอนอยู่ถึงกลับต้องลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่มันอะไรกัน!!!
พรึ่บ!
ควันที่ตอนแรกมีเต็มไปหมดหายไปเหมือนไม่เคยมีมันมาก่อนแต่สิ่งที่มาแทนควันนั่นก็คือร่างเด็กผมทองตัวเล็ก ใส่เสื้อสีขาวยาวลงมาคลุมเกือบทั้งตัวกำลังยืนถือลูกโป่งรูปหัวใจแล้วยิ้มมาให้ผมอยู่ เด็กที่ไหนวะเนี่ย!
"หวัดดี"เด็กคนนั้นพูดพลางเดินมาหาผมแล้วยื่นลูกโป่งรูปหัวใจนั้นให้ผมพลางยิ้มให้ ผมเพียงแค่ยิ้มเหยๆไปให้ เด็กคนนี้มาจากไหน รู้จักเรางั้นหรอ?
"เอ่อ...น้องเป็นใคร"
"น้องหรอ?บ้ารึไงฉันแก่กว่านายอีกนะ"ปากบางเล็กเบ้ขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจกับสรรพนามที่ผมเรียกเขานัก แต่......แก่กว่า?
"ฮ่าๆนี่น้องพี่ว่าน้องคงเข้าใจอะไรผิดแล้วละน้องน่ะต้องอายุน้อยกว่าพี่สิ"
"ฉันอายุเยอะกว่านาย!!"
"นิน้องพี่ว่าน้องคงสติไม่ดีนะ เอางี้มะเดี๋ยวพี่พาไปส่งที่สถานีตำรวจแล้วให้เขาตามหาแม่ให้....."
"ฉันไม่มีพ่อแม่ มีแต่มนุษย์ที่ฉันต้องติดตาม แล้วคนๆนั้นก็คือนาย"ดวงตากลมโตสีชมพูฉายแววหงุดหงิดไม่น้อย แต่ผมนี่สิงงแต๊กไปเลย มนุษย์ที่ต้องติดตาม? แถมยังเป็นผมด้วย?เหอะๆๆบ้าไปแล้ว
"เดี๋ยวพี่พาไปส่งเลยดีกว่า..."
"ฉันเป็นกามเทพของนาย ชื่อชูชู"
พรึ่บ!
อยู่ดีๆตัวของเด็กคนนั้นก็ลอยขึ้นก่อนที่ปีกเล็กๆจะปรากฎขึ้น!นี่มันนิยายแฟนตาซีชัดๆ!
"กะ.....แกเป็นตะ...ตัวอะไรวะ"ผมแทบพูดออกมาไม่เป็นภาษา ภาพสามมิติ จริงๆ!
"ฉันบอกแล้วไงว่าเป็นกามเทพน่ะ"
"กามเทพที่ไหนจะมาอยู่ที่นี่"
"เยอะแยะจะตาย แค่นายมองไม่เห็นเท่านั้นเอง"
"แล้ว...แกมีธุระอะไรกับฉัน"
"เฮ้อ...ก็บอกแล้วไงว่าฉันเป็นกามเทพของนาย หัดฟังกันบ้างสิ"
"กามเทพ? ของฉัน?"
"ใช่ "
"โอเคๆ เฮ้อ!ตกลงนายคือกามเทพของฉัน"
"อือ หึ"ถึงจะยังตกใจแล้วก็แปลกใจอยู่บ้างแต่ยังไงซะ หมอนี่ก็เป็นกามเทพของเรา แถมถ้ายังทำตัวตกใจอยู่ก็คงพูดกันไม่รู้เรื่อง เอาวะ!เป็นไงเป็นกัน!
"แล้ว....นายมีธุระอไรกับฉัน"
"ก็ต้องมีแน่ละ นายเป็นคนที่ไม่คิดจะมีความรักแถมยังเอาแต่เป็นคนขี้เบื่อไปวันๆ ท่านเทพเลยสั่งให้ฉันปรากฎตัวต่อหน้านายแล้วช่วยให้นายเจอเนื้อคู่เร็วๆ"กามเทพนั่นเล่าออกมาเป็นฉากๆ เนื้อคู่เนี่ยนะ!
"กลับไปบอกท่านเทพของนายซะว่าฉันไม่ต้องการ แถมนี่มันก็โรงเรียนชายล้วนนะ จะไปมีได้ไงเนื้อคู่ของฉันน่ะ"
"มีสิ"
"แต่นี่มันโรงเรียนชายล้วน"
"ก็เนื้อคู่นายเป็นผู้ชาย"หือ!!หือ!!!!!!!!!!!
"ผู้ชาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"อา ฮะ"
"จะบ้าหรอ!ฉันเป็นผู้ชายนะเว้ย!"
"แล้ว?"
"ฉันก็ต้องมีเนื้อคู่เป็นผู้หญิงสิ"
"ไม่จำเป็นซักหน่อย"กามเทพบินลงมานั่งบนหัวผมอย่างถือวิสาสะ เออ!เอาเข้าไป!
"แต่ฉันไม่ได้รักเพศเดียวกันนะเว้ย"
"ก็แล้วแต่นาย เพราะบางคนก็รักคนที่ไม่ใช่เนื้อคู่ได้เหมือนกัน มันก็เท่ากับว่านายจะหลงรักเขารึเปล่าก็เท่านั้น"
"กลับไปซะ"
"นายสั่งฉันไม่ได้"
"แต่นายเป็นกามเทพของฉัน"
"ถึงเป็นแต่มนุษย์นั่นด้อยกว่ากามเทพอย่างพวกเรานักดังนั้น...มีแต่ท่านเทพเท่านั้นที่สั่งฉันได้"
"ไม่แฟร์"
"เหอะ!มาบอกว่าพวกเราไม่แฟร์ มนุษย์อย่างพวกนายก็ไม่แฟร์เหมือนกันละ ดีแต่ทำลายโลกให้ต้อยต่ำ เหอะ!มนุษย์เห็นแก่ตัว"
"ใช่ว่าจะทุกคนนิ- -^อย่าเหมารวมดิวะ"ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะพูดต่อ
"เหอะ!ชั่งเถอะ แล้วไง กามเทพอย่างนายจะมาคอยติดตามฉันว่างั้น"
"อืม อ๊ะ!เนื้อคู่นายอยู่ที่นี่แล้ว"
"เฮ้ย!ใครอะ"
"บอกได้ที่ไหนละ"กามเทพตัวเล็กบินลงที่พื้นก่อนยื่นลูกโป่งรูปหัวใจมาให้ผมเหมือนครั้งแรก
"ให้ฉันทำไม"
"นายควรรับไว้มันคือสิ่งที่มนุษย์ควรได้เมื่อได้เจอกับกามเทพของตัวเองแล้ว"
"แล้วถ้าฉันไม่รับละ"
"นายจะไม่มีฉัน และนายก็จะไม่มีกามเทพตนไหนอีกเลย"
"แล้วมันจะเป็นยังไง"
"จะไม่มีใครรักนายได้เลยสักคน"ผมมองหน้ากามเทพของผมอย่างสับสนก่อนจุตัดสินใจยื่นมือไปรับมันมา
"แล้วไงต่อ"
"เก็บมันไว้ที่นาย"
"แล้วมันจะไม่แตกหรอ"
"เก็บเอาไว้ในใจนายสิ"
"เก็บยังไง"
"เอามันทาบไว้ที่หน้าอกด้านซ้ายของนาย"ผมเอาลุูกโป่งนั่นมาทาบไว้อย่างที่กามเทพนั่นบอกก่อนที่จะเกิดแสงสีชมพูขึ้น
"อะ....อะไรอะ"
"นายกำลังเปลี่ยนไปเป็นคนพิเศษ"
"คนพิเศษ?"
"ใช่ ลูกโป่งนั่นคือพลังของฉัน แล้วเมื่อมนุษย์ได้สัมผัสมัน ตัวนายจะเปลี่ยนไป"
"เฮ้ย!!!!เดี๋ยวสิ!อ๊ากกกกกกกกก!"
ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลงไป.....................
........................................................................................................................................................................
ลงอีกตอนแล้วนะค่ะ^^
ใครที่สงสัยว่าเมื่อไหร่พระเอกของเราจะมาสักทีไม่ต้องห่วงค่ะตอนหน้ามาแน่นอนค่ะ
เม้นให้ด้วยนะค่ะ^^ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!
<-------------กามเทพชูชูดาดฟ้า++++
"เฮ้อ..."ท้องฟ้าสีครามนี้เป็นสิ่งที่ผมชอบที่สุด ทุกอย่างดูเงียบสงบไปหมดจนตอนนี้ความโกรธที่สุมอกอยู่ได้หายไปหมดตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ทุกทีเลยสินะที่พอเทลาะกับไอ้เรียวก็จะต้องหนีมาบนดาดฟ้าจนเคยชิน ไอ้เรียวเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม มันมีดีกว่าผมทุกอย่างทั้งหล่อ รวย เรียนเก่ง กีฬาก็เลิศต่างจากผมที่ไม่หล่อแต่สวยแทนแถมการเรียนก็ด้อย กีฬาถึงจะพอไปได้บ้างแต่ก็ไม่เท่ามัน ชิ!ยิ่งคิดก็ยิ่งอารมณ์เสีย แค่ดีนิดดีหน่อยทำมาเป็นได้ใจ คอยดูเถอะผมต้องเก่งกว่ามันให้ได้!!!!!
"แน่ใจหรอ"
"ก็ใช่นะสิ ฉันต้อง.....เอ๊ะ!"ใครพูดกัน?
"ฉันเอง"
ฟู่!!!!!!!
ควันทั้งหลายที่ไม่เคยมีมาก่อนปรากฎขึ้นโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวผมที่นอนอยู่ถึงกลับต้องลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่มันอะไรกัน!!!
พรึ่บ!
ควันที่ตอนแรกมีเต็มไปหมดหายไปเหมือนไม่เคยมีมันมาก่อนแต่สิ่งที่มาแทนควันนั่นก็คือร่างเด็กผมทองตัวเล็ก ใส่เสื้อสีขาวยาวลงมาคลุมเกือบทั้งตัวกำลังยืนถือลูกโป่งรูปหัวใจแล้วยิ้มมาให้ผมอยู่ เด็กที่ไหนวะเนี่ย!
"หวัดดี"เด็กคนนั้นพูดพลางเดินมาหาผมแล้วยื่นลูกโป่งรูปหัวใจนั้นให้ผมพลางยิ้มให้ ผมเพียงแค่ยิ้มเหยๆไปให้ เด็กคนนี้มาจากไหน รู้จักเรางั้นหรอ?
"เอ่อ...น้องเป็นใคร"
"น้องหรอ?บ้ารึไงฉันแก่กว่านายอีกนะ"ปากบางเล็กเบ้ขึ้นอย่างไม่ค่อยพอใจกับสรรพนามที่ผมเรียกเขานัก แต่......แก่กว่า?
"ฮ่าๆนี่น้องพี่ว่าน้องคงเข้าใจอะไรผิดแล้วละน้องน่ะต้องอายุน้อยกว่าพี่สิ"
"ฉันอายุเยอะกว่านาย!!"
"นิน้องพี่ว่าน้องคงสติไม่ดีนะ เอางี้มะเดี๋ยวพี่พาไปส่งที่สถานีตำรวจแล้วให้เขาตามหาแม่ให้....."
"ฉันไม่มีพ่อแม่ มีแต่มนุษย์ที่ฉันต้องติดตาม แล้วคนๆนั้นก็คือนาย"ดวงตากลมโตสีชมพูฉายแววหงุดหงิดไม่น้อย แต่ผมนี่สิงงแต๊กไปเลย มนุษย์ที่ต้องติดตาม? แถมยังเป็นผมด้วย?เหอะๆๆบ้าไปแล้ว
"เดี๋ยวพี่พาไปส่งเลยดีกว่า..."
"ฉันเป็นกามเทพของนาย ชื่อชูชู"
พรึ่บ!
อยู่ดีๆตัวของเด็กคนนั้นก็ลอยขึ้นก่อนที่ปีกเล็กๆจะปรากฎขึ้น!นี่มันนิยายแฟนตาซีชัดๆ!
"กะ.....แกเป็นตะ...ตัวอะไรวะ"ผมแทบพูดออกมาไม่เป็นภาษา ภาพสามมิติ จริงๆ!
"ฉันบอกแล้วไงว่าเป็นกามเทพน่ะ"
"กามเทพที่ไหนจะมาอยู่ที่นี่"
"เยอะแยะจะตาย แค่นายมองไม่เห็นเท่านั้นเอง"
"แล้ว...แกมีธุระอะไรกับฉัน"
"เฮ้อ...ก็บอกแล้วไงว่าฉันเป็นกามเทพของนาย หัดฟังกันบ้างสิ"
"กามเทพ? ของฉัน?"
"ใช่ "
"โอเคๆ เฮ้อ!ตกลงนายคือกามเทพของฉัน"
"อือ หึ"ถึงจะยังตกใจแล้วก็แปลกใจอยู่บ้างแต่ยังไงซะ หมอนี่ก็เป็นกามเทพของเรา แถมถ้ายังทำตัวตกใจอยู่ก็คงพูดกันไม่รู้เรื่อง เอาวะ!เป็นไงเป็นกัน!
"แล้ว....นายมีธุระอไรกับฉัน"
"ก็ต้องมีแน่ละ นายเป็นคนที่ไม่คิดจะมีความรักแถมยังเอาแต่เป็นคนขี้เบื่อไปวันๆ ท่านเทพเลยสั่งให้ฉันปรากฎตัวต่อหน้านายแล้วช่วยให้นายเจอเนื้อคู่เร็วๆ"กามเทพนั่นเล่าออกมาเป็นฉากๆ เนื้อคู่เนี่ยนะ!
"กลับไปบอกท่านเทพของนายซะว่าฉันไม่ต้องการ แถมนี่มันก็โรงเรียนชายล้วนนะ จะไปมีได้ไงเนื้อคู่ของฉันน่ะ"
"มีสิ"
"แต่นี่มันโรงเรียนชายล้วน"
"ก็เนื้อคู่นายเป็นผู้ชาย"หือ!!หือ!!!!!!!!!!!
"ผู้ชาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"อา ฮะ"
"จะบ้าหรอ!ฉันเป็นผู้ชายนะเว้ย!"
"แล้ว?"
"ฉันก็ต้องมีเนื้อคู่เป็นผู้หญิงสิ"
"ไม่จำเป็นซักหน่อย"กามเทพบินลงมานั่งบนหัวผมอย่างถือวิสาสะ เออ!เอาเข้าไป!
"แต่ฉันไม่ได้รักเพศเดียวกันนะเว้ย"
"ก็แล้วแต่นาย เพราะบางคนก็รักคนที่ไม่ใช่เนื้อคู่ได้เหมือนกัน มันก็เท่ากับว่านายจะหลงรักเขารึเปล่าก็เท่านั้น"
"กลับไปซะ"
"นายสั่งฉันไม่ได้"
"แต่นายเป็นกามเทพของฉัน"
"ถึงเป็นแต่มนุษย์นั่นด้อยกว่ากามเทพอย่างพวกเรานักดังนั้น...มีแต่ท่านเทพเท่านั้นที่สั่งฉันได้"
"ไม่แฟร์"
"เหอะ!มาบอกว่าพวกเราไม่แฟร์ มนุษย์อย่างพวกนายก็ไม่แฟร์เหมือนกันละ ดีแต่ทำลายโลกให้ต้อยต่ำ เหอะ!มนุษย์เห็นแก่ตัว"
"ใช่ว่าจะทุกคนนิ- -^อย่าเหมารวมดิวะ"ผมถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายก่อนจะพูดต่อ
"เหอะ!ชั่งเถอะ แล้วไง กามเทพอย่างนายจะมาคอยติดตามฉันว่างั้น"
"อืม อ๊ะ!เนื้อคู่นายอยู่ที่นี่แล้ว"
"เฮ้ย!ใครอะ"
"บอกได้ที่ไหนละ"กามเทพตัวเล็กบินลงที่พื้นก่อนยื่นลูกโป่งรูปหัวใจมาให้ผมเหมือนครั้งแรก
"ให้ฉันทำไม"
"นายควรรับไว้มันคือสิ่งที่มนุษย์ควรได้เมื่อได้เจอกับกามเทพของตัวเองแล้ว"
"แล้วถ้าฉันไม่รับละ"
"นายจะไม่มีฉัน และนายก็จะไม่มีกามเทพตนไหนอีกเลย"
"แล้วมันจะเป็นยังไง"
"จะไม่มีใครรักนายได้เลยสักคน"ผมมองหน้ากามเทพของผมอย่างสับสนก่อนจุตัดสินใจยื่นมือไปรับมันมา
"แล้วไงต่อ"
"เก็บมันไว้ที่นาย"
"แล้วมันจะไม่แตกหรอ"
"เก็บเอาไว้ในใจนายสิ"
"เก็บยังไง"
"เอามันทาบไว้ที่หน้าอกด้านซ้ายของนาย"ผมเอาลุูกโป่งนั่นมาทาบไว้อย่างที่กามเทพนั่นบอกก่อนที่จะเกิดแสงสีชมพูขึ้น
"อะ....อะไรอะ"
"นายกำลังเปลี่ยนไปเป็นคนพิเศษ"
"คนพิเศษ?"
"ใช่ ลูกโป่งนั่นคือพลังของฉัน แล้วเมื่อมนุษย์ได้สัมผัสมัน ตัวนายจะเปลี่ยนไป"
"เฮ้ย!!!!เดี๋ยวสิ!อ๊ากกกกกกกกก!"
ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลงไป.....................
........................................................................................................................................................................
ลงอีกตอนแล้วนะค่ะ^^
ใครที่สงสัยว่าเมื่อไหร่พระเอกของเราจะมาสักทีไม่ต้องห่วงค่ะตอนหน้ามาแน่นอนค่ะ
เม้นให้ด้วยนะค่ะ^^ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น