ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กามเทพน้อยสื่อรัก(y)

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1ดาดฟ้า

    • อัปเดตล่าสุด 14 ต.ค. 55


    ตอนที่่1ดาดฟ้า



    ณ ห้องเรียน
    ฟิ้ว!
    "เฮ้ย!"ไวเท่าความคิดหน้าผมรีบหลบแปรงลบกระดานที่เฉียดหน้าผมไปทันที บ้าสิ!ใครโยนมาวะ
    "โอ๊ะโอ!"เสียงของไอ้พินหัวหน้าห้องร้องออกมาอย่างตกใจก่อนจะรีบหลบทางให้ผมที่ตอนนี้หน้าผมมันคงน่ากลัวสุดๆไปเลยละนะ
    "ไอ้บ้าที่ไหนโยนแปรงลบกระดานมาวะ"ผมรีบโวยขึ้นมาทันทีเมื่อเดินเข้ามาในห้องเรียนแล้ว ทุกคนมองหน้ากันเลิ่กลั่กก่อนที่ทุกนิ้วจะชี้ไปที่ไอ้เรียว
     <-----------เรียว

    ...................................................เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ.............................................................................................

    "ไอ้เชี่ยเรียว!"ผมรีบเดินไปด่ามันทันทีไอ้นี่!
    "อะไร"มันเพียงแค่ทำหน้ามึนๆใส่ผมก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวเองเฉย ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะเรียนของมันแล้ว...
    ผัวะ!
    ผมเสยปากมันด้วยหมัดของผมเต็มแรง มันเพียงแค่หน้าหันเท่านั้น ชิเสียดาย ทำไมไม่ตกเก้าอี้วะ!
    "ไอ้โชตะ"โคจิที่ยืนดูอยู่นานเดินมาคั่นกลางระหว่างผมกับเรียวทันที ก่อนจะหันมาส่งสายตาตำหนิใส่ผม เหอะ!สนรึไง
    "ทำบ้าอะไรนะไอ้โช"โออิหันมาว่าผมก่อนจะเดินมาตบหัวผมแรงๆ1ที 
    "อ้าว!ก็มันโยนแปรงลบกระดานมาก่อนนี่หว่า"
    "แล้วมันโดนหรอ"โคจิถามด้วยเสียงหงุดหงิดนิดๆแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมสำนึกผิดเลย ดูก็รู้ว่ามันจงใจ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของไอ้เรียวส่องประกายเหมือนอยากจะหัวเราะเยาะกับความโง่เขลาของผมที่ชอบวู้วามไม่คิดหน้าคิดหลังเหมือนทุกๆที หนอย!ไอ้ปีศาจ!!
    "โดนไม่โดนกรูไม่รู้ แต่ที่กรูรู้ กรูเกลียดมัน!!!!"ผมชี้ไปที่มันด้วยความแค้นสุดฤทธิ์สุดเดช ทำเป็นตัวเองชนะไปเถอะ คอยดูอย่าให้ถึงตากรูก็แล้วกัน!!
    "ชิ"ผมสบถเบาๆอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินออกมาจากห้องโดยไม่ได้ฟังเสียงเรียกของโคจิ และโออิเลยสักนิดเดียวในเมื่ออยู่ในห้องแล้วมันทำให้หงุดหงิดนักก็ไปที่สูงๆแล้วก็โล่งๆแม่งเลยจะได้อารมณ์เย็นขึ้น เฮ้อ!!

    อีกด้านหนึ่งในห้องเรียน
    โคจิและโออิเมื่อถูกเมินจากโชตะ ทั้ง2ก็เดินออกมาที่สวนสาธารณะก่อนจะนั่งลงที่ม้าหินอ่อนตัวที่นั่งเป็นประจำเหมือนทุกที
    "โคจิ"
    "หืม"โคจิหันมาหาโออิเมื่อถูกเรียก
    "แกคิดว่าไอ้โชมันโกรธเราไหม"
    "ไม่...มั้ง"โคจิพูดติดตลก แต่โออิไม่ได้หัวเราะเลยสักนิด โชตะจะเป็นยังไงบ้างนะ ?
    "ทำไมอะ ห่วงมันหรอ"โคจิพูดอย่างอารมณ์ดีโออิพยักหน้ารับก่อนจะทำหน้าบึ้งจนโคจิอดหัวเราะไม่ได้
    "เฮ้ย!ทำไมทำหน้างั้นอะ"
    "ก็มันเครียดนิ เราไม่น่าไปทำเป็นปกป้องไอ้เรียวเลย รู้ทั้งรู้ว่าไอ้โชเกลียดไอ้เรียวจะตาย"
    "555พวกเราไม่ได้ปกป้องใครสักหน่อย ก็แค่ทำสิ่งที่ถูกก็เท่านั้นเอง"
    "แต่ถ้าการที่เราทำสิ่งที่ถูกแล้วทำให้เพื่อนเราโกรธ ฉันว่าเราทำผิดดีกว่า"
    "อย่าบ้าหน่า ยังไงซะเดี๋ยวโชตะก็ใจสงบเองละ ไม่แน่อาจจะไปบนดาดฟ้าก็ได้"
    "ไปดาดฟ้า?"
    "อืม ใช่ ก็เหมือนทุกทีที่มันเทลาะกับไอ้เรียวไม่ใช่รึไง ทุกครั้งมันก็ไปที่ดาดฟ้าทุกทีพอลงมาก็จะอารมณ์ดีเองนั่นละ"
    "อืมก็ขอให้เป็นอย่างงั้นอะนะ"โออิถอนหายใจเบาๆก่อนจะคิดในใจอย่างเป็นห่วงแล้วชวนโคจิให้กลับห้องด้วยกันทันที
    ขออย่าให้เกิดอะไรขึ้นกับโชเลยนะ

    ..........................................................................................................................................................................สั้นอีกแล้ว คิคิ^^


    ยังไงก็ช่วยกันติชมด้วยนะค่ะ ถือว่าขอนะค่ะ
    เมื่อมีเวลาจะมาลงให้ต่อนะค่ะ ออมมี้จะมาต่อแน่นอนค่ะ
    ออมมี้สัญญาค่ะว่าจะมาต่ออาจจะช้านิดนึง แต่รับรองว่ามาต่อแน่ค่ะ
    ช่วยเป็นกำลังใจให้ออมมี้ด้วยนะค่ะ^^


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×