ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
��<---------นายเอกจ้า � ��<------------พระเอกจ้า
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ �ปิ๊บ!
"เฮ้อ!บ้าจริง เช้าแล้วหรอเนี่ย"ผมเลื่อนมือออกมาจากนาฬิกาปลุก ก่อนจะลุกขึ้นจากที่นอน �แสงที่ทอดยาวเข้ามาในห้องเหมือนทุกวันทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย �ทุกวันเลยสินะ ตื่นเช้ามาก็ต้องมีแสงส่องเข้ามาในห้องแล้วก็ต้องตามด้วยเสียงนกร้อง
จิ๊บๆ จิ๊บๆ
เห็นไหมละเดาผิดที่ไหน แล้วก็......แม่ต้องตะโกนปลุกแล้วเดินเข้ามาในห้อง....
"โชตะ!!!ตื่นได้แล้วลูก!"
ปัง!
แม่เปิดประตูเข้ามาเสียงดังก่อนจะยิ้มให้ผมเหมือนทุกวัน
"อ้าว!ตื่นแล้วหรอ รีบอาบน้ำเลยโชตะเดี๋ยวไปโรงเรียนสาย"แม่พูดทิ้งท้ายเบาๆก่อนจะเดินออกไปจากห้องผม ความรู้สึกเบื่อหน่ายของผมเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว เหอะ!น่าเบื่อชะมัด �ไม่มีอะไรแปลกใหม่สำหรับผมเลยรึไงนะ!ทุกวันต้องเป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนซีดีที่ถูกให้เล่นซ้ำไม่เว้นวัน
จะมีไหมนะ สิ่งที่แปลกใหม่สำหรับผม..........
"เฮ้อ!....ฟุ้งซ่านอีกแล้วสิ"ผมขยี้ผมสีทองของตัวเองก่อนจะลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่พาดไว้บนราวมาถือแล้วเดินเข้าห้องน้ำทันที
�
ตึกๆๆๆ!
เมื่ออาบน้ำเสร็จผมก็รีบแต่งตัวแล้วเดินลงบันไดมาทันที ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารเหมือนทุกวัน เหมือนทุกวันงั้นหรอ? เหอะ!เบื่อคำนี้ชะมัด!
"อะ �รีบกินซะนะโชตะ"ผมรับชามข้าวมาจากแม่ก่อนจะตักกินเงียบๆไม่พูดไม่จา หึ..เบื่อชะมัด อาหารบนโต๊ะก็เดิมๆไม่เห็นจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงเล้ย!
"อิ่มแล้วครับ"ผมวางตะเกียบลงก่อนจะเดินไปหยิบรองเท้ามาใส่
"อ้าว!โชตะ กินนิดเดียวเองหรอ"
"พอดีไม่ค่อยหิวนะครับ"ผมพูดตอบกลับไปให้แม่เรียบๆก่อนจะหยิบกระเป๋าที่วางอยู่บนพื้นขึ้นมาถือแล้วเดินออกจากบ้านทันที
เฮ้อ!ท้องฟ้า อากาศ �เดิมๆงั้นหรอ.....นี่ฝนไม่ตกมากี่ปีแล้วเนี่ย! ตกบ้างก็ได้เถอะ ชิ!
"โชตะ!!"เสียงที่ผมคุ้นเคยทำให้ผมต้องหันไปมองต้นเสียง
"โออิ โคจิ"
�<-----------โคจิ � � � � � ��<---------โออิ
"ไง เมื่อคืนได้รับโทรศัพท์จากรุ่นพี่คิมไหม"โออิเอามือมาแตะที่ไหล่ผมเบาๆก่อนจะฉีกยิ้มกว้างส่งมาให้แต่ผมนี่สิอารมณ์เสียแทบจะทันทีที่หมอนี่พูดถึงรุ่นพี่ที่ตามจีบผมมา2เดือนแล้ว แล้วผมจะไม่ว่าอะไรเลยถ้ารุ่นพี่คิมเป็นผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชายแบบนี้!!!!
"อย่าบอกนะว่าแก...."
"ครับผม^^ถูกต้องแล้วฉันนี่แหละที่เอาเบอร์แกให้พี่เขา"
ป้าบ!
"โอ๊ย!"โออิร้องออกมาเสียงดังเมื่อผมตบหัวมันไปอย่างแรง ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็นไอ้นี่ที่เอาเบอร์ให้พี่เขา!
"แกบ้าไปแล้วหรอ!คิดยังไงเอาเบอร์ฉันให้พี่เขาวะ"
"ก็ฉันอยากหาแฟนให้เพื่อนนิผิดตรงไหนวะ"
"แต่นั่นมันผู้ชาย แล้วฉันก็เป็นผู้ชาย"
"โธ่....คนเราสมัยนี้ไม่เลือกเพศหรอก"
"ไอ้โออิ"
"เอาหน่า"โคจิเอามือมาวางที่หัวผมเบาๆไอ้นี่สูงแล้วลาม-^-
"แกก็อีกคนไอ้โคจิ ทำไมไม่ห้ามมัน"
"ก็ฉันเห็นด้วย"โคจิพูดเรียบๆอย่างไม่สะทกสะท้าน ไอ้นี่วอนซะแล้ว!
"แต่ฉันชอบผู้หญิง"
"แล้วไงอะ"โออิหันมาพูดพลางยักคิ้วกวนโอ๊ยตอบ
"แต่รุ่นพี่คิมไม่ใช่ผู้หญิง"
"ไม่เห็นต้องแคร์นี่ ยังไงเราก็เรียนโรงเรียนชายล้วนอยู่แล้วนะ จะมีเรื่องแบบนี้บ้างจะเป็นอะไรไป"โคจิช่วยเสริมพลางยิ้มกว้างมาให้
"เหอะ!น่าเบื่อชะมัด �ทำไมต้องมีเรื่องนี้มาให้พูดอยู่เรื่อยเบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"บ่นอีกละเดี๋ยวแก่เร็วนะ"โออิพูดติดตลกแต่ผมนี่สิไม่ตลกไปด้วยเลย จริงอยู่ที่ผมเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วนแล้วไม่ได้เจอผู้หญิงเลย แต่แล้วไง ถึงผมจะไม่ได้เจอผู้หญิงเลยก็ไม่ใช่ว่าผมจะต้องวกกลับมารักเพศเดียวกันซะเมื่อไหร่ละ �จริงไหม?
"เปิดใจบ้างเถอะนะ โชตะ มีแต่คนมาชอบนาย สารภาพรักกับนายตั้งเยอะแต่ทำไมไม่เห็นจะเลือกสักคน"โคจิพูดพลางถอนหายใจเบาๆไอ้อาการแบบนั้นมันอะไรกัน!
"แต่ไอ้คนพวกนั้นมันผู้ชายหมดเลยนะเว้ย!เหอะ!หยุดพูดเรื่องนี้เถอะ พล่ามเรื่องนี้ซ้ำๆทุกวันมันน่าเบื่อจะตาย"ผมพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินนำมัน2คนไปก่อนโดยไม่พูดอะไรออกมาอีกเลย ถ้าผมจะต้องรักผู้ชายด้วยกันละก็!ผมขอตายดีกว่า!!!!!!!
..........................................................................................................................................................................
คอมเม้นด้วยนะค่ะ�
ติชมได้เสมอค่ะ^^
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น