เสน่หาอินคา

ลำดับตอนที่ #49 : บทที่ 9 พลทหารยาปา-2 [4] // อาบน้ำให้เจ้าชาย

         “มาก็ดีแล้วข้าจะอาบน้ำ” เจ้าชายประทับอยู่ริมพระบัญชร เบือนพระพักตร์กลับมาทอดพระเนตรพลทหารยาปา ทรงพระสรวลเบาๆ เมื่อคิดถึงแผนการแกล้งกระต่ายน้อย ก่อนจะเก็บอาการเหล่านั้นเอาไว้ด้วยพระพักตร์เรียบเฉยได้อย่างแนบเนียน

         “เช่นนั้นเกล้ากระหม่อมจะไปตามนางกำนัลมาช่วยพระองค์สรงน้ำพ่ะย่ะค่ะ” มหาดเล็กซึ่งนั่งอยู่ข้างแท่นประทับกุลีกุจอลุกขึ้นทว่าเจ้าชายหนุ่มกลับส่ายพระพักตร์

         “ข้าจะให้พลทหารใหม่เป็นคนตักน้ำให้ข้าอาบ พวกเจ้าออกไปรอข้างนอกเถอะ ถ้ามีอะไรข้าจะเรียกหาทีหลัง”

         “พ่ะย่ะค่ะเจ้าชาย” มหาดเล็กและองครักษ์วาคัคถวายบังคมแล้วเดินกลับออกไปรออยู่ด้านนอก เหลือทิ้งไว้เพียงพลทหารยาปาที่ยังคงนั่งนิ่งราวกับถูกสาปให้แข็งเป็นหินไปเสียแล้ว

         สรงน้ำ! แล้วทำไมเจ้าชายทูปัก วีรา จึงทรงเรียกใช้เธอ ทำไมถึงไม่ใช้นางกำนัลสาวๆ สวยๆ ให้มาช่วยสรงน้ำให้แต่กลับเรียกใช้พลทหารยาปา หญิงสาวครุ่นคิดด้วยความหวาดระแวงไปต่างๆ นานา พานคิดไปว่าหรือเจ้าชายทูปัก วีรา ทรงมีรสนิยมประหลาด ชอบผู้ชายด้วยกัน จะว่าไปแล้วเธอเคยอ่านเจอเรื่องเช่นนี้ในสมัยกรีก แต่ไม่รู้ว่าในสมัยอินคาจะมีเรื่องแบบนี้หรือไม่ เพราะถ้ามี คนที่ซวยก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเธอนั่นเอง

         “ยาปา!”

         “ขา! อ่า...เอ่อพ่ะย่ะค่ะ” หญิงสาวเลิ่กลั่กเมื่อจู่ๆ เจ้าชายหนุ่มก็ตะโกนเรียกชื่อเธอเสียงดัง จนเธอตกใจขานรับเป็นเสียงผู้หญิง

         “ข้าเรียกเจ้าหลายรอบ แต่เจ้ากลับใจลอยไม่ได้ยินที่ข้าเรียก ไปได้แล้ว! ไปเตรียมน้ำให้ข้าอาบ ห้องน้ำอยู่ทางด้านหลัง เสร็จเมื่อไหร่ค่อยมาบอกข้า” เจ้าชายทูปัก วีรา ทรงสวมบทโหดทั้งที่แอบทรงพระสรวลในพระทัยด้วยความขบขัน ยิ่งเห็นหน้าตาซีดเซียวของยาบารีก็ยิ่งทรงสำราญพระทัย

         “พ่ะย่ะค่ะเจ้าชาย” พลทหารจำแลงลนลานเมื่อถูกตะคอกด้วยพระสุรเสียงกราดเกรี้ยวอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เพราะโดยปกติแล้วเจ้าชายมักใจดีกับเธอซึ่งเป็นหญิง แต่ตอนนี้เธอเป็นชาย ต้องเข้มแข็ง จะมาตกใจจนขวัญเสียไม่ได้ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกแล้วรีบเดินไปยังด้านหลังห้องบรรทมของเจ้าชายทันที

         ที่สรงน้ำกลางแจ้ง มีอ่างที่ทำจากหินเคลือบด้วยทองคำขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านส่องแสงสะท้อนวิบวับเมื่อทองคำต้องแสงพระอาทิตย์ สมแล้วที่เป็นอาณาจักรอินคา อาณาจักรที่ขึ้นชื่อว่ามีทองคำมากมายมหาศาล ทุกสิ่งอย่างล้วนประดับด้วยทองคำไม่เว้นแม้แต่อ่างสรงน้ำเช่นนี้

         หญิงสาวยืนหันรีหันขวางไม่รู้จะทำอะไรก่อนหลัง จึงหันไปคว้าถังไม้ที่วางอยู่อีกมุมแล้วเดินออกไปยังด้านหลังลานสรงน้ำ สอบถามจากนางกำนัลแถวนั้นว่าต้องไปรองน้ำจากที่ไหน

         ภายในพระราชวังอินคามีระบบประปาที่ทันสมัยจนหญิงสาวนึกฉงน เพราะมีการทำรางน้ำรองรับน้ำฝนกักเก็บไว้แล้วจึงปล่อยออกไปตามรางส่งทั่ววัง นอกจากถนนแล้วก็มีระบบประปานี่แหละที่ทำให้
ยาบารีนึกทึ่งตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้อ่านประวัติศาสตร์ และยิ่งได้เห็นของจริงกับสองตาตนเองเธอยิ่งรู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่และความเจริญรุ่งเรืองของอาณาจักรอินคา จนอดเสียดายไม่ได้ว่าในไม่ช้ามหานครแห่งนี้ก็จะกลายเป็นเพียงแค่ซากแห่งอารยธรรมเท่านั้น

         หญิงสาวจัดการตักน้ำไปเทใส่อ่างทองจนเต็ม จากนั้นจึงใช้น้ำอบกลิ่นหอมในขวดแก้วที่วางอยู่ภายในห้องสรงน้ำเทลงไป เป็นอันเสร็จตามที่นางกำนัลบอกกับเธอ ทว่าหญิงสาวกลับมองว่ายังขาดเธอจึงเดินออกไปในอุทยานแล้วเด็ดดอกไม้กลิ่นหอมหลายชนิดกลับมาด้วย

         หญิงสาวเด็ดกลีบดอกไม้แล้วโปรยลงไปในอ่าง มองผลงานตัวเองอย่างถูกใจ ก่อนจะเดินกลับไปเข้าเฝ้าเจ้าชายทูปัก วีรา

         “เกล้ากระหม่อมเตรียมน้ำสำหรับสรงเรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

         “ขอบใจมาก” เจ้าชายทรงลุกจากแท่นหินที่ปูด้วยขนตัวยามาหนานุ่ม และเมื่อเสด็จเข้าไปในห้องสรงน้ำก็ทรงเรียกพลทหารยาปาที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่ในห้องทรงงานโดยไม่มีทีท่าว่าจะเดินตามเข้าไป

         “ยาปาเข้ามานี่”

         “อะ...เอ่อพ่ะย่ะค่ะ” หญิงสาวยกมือขึ้นปาดเหงื่อบริเวณหน้าผาก พยายามทำสีหน้าให้เป็นปกติ ทว่ากลับยากเต็มทีในเมื่อตอนนี้หัวใจเธอเต้นโครมคราม สมองก็พานคิดเตลิดไปไกลจนกู่ไม่กลับเสียแล้ว

มาแย้วววววว เจ้าชายเจ้าเล่ห์ ฮาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ฝากแฟนเพจด้วยนะคะ กดที่รูปการ์ตูนสะมะเรียได้เลยค่ะ

เสน่หาอินคา เพียงฤทัย www.mebmarket.com ยาบารี ยาบารี ที่รักของข้า? เสียงเรียกอันแสนคุ้นเคยของใครบางคนที่ ยาบารี หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เปรู ฝันถึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมายังเปรูดินแดนต้นกำเนิดอาณาจักรอินคาที่เธอหลงใหล เสียงปริศนาดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในยามหลับและยามตื่นราวกับกำลังเรียกเธอให้ไปหา... แล้วปาฏิหาริย์ก็ชักนำให้เธอหลงกาลเวลาไปยังอาณาจักรอินคา ดินแดนแห่งทองคำเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน ด้วยสร้อยพระอาทิตย์ของสำคัญที่บิดาทิ้งไว้ให้ก่อนจะเสียชีวิต ณ ที่แห่งนี้ เธอได้พบและผูกพันหัวใจไว้กับเจ้าชายทูปัก วีรา เจ้าชายหมอผู้สูงศักดิ์ ท่ามกลางสงครามและยุคสมัยแห่งการล่มสลายของอาณาจักรที่รุ่งเรือง หญิงสาวผู้มาจากอนาคตและเจ้าชายหนุ่มจะร่วมกันแก้ไขหน้าประวัติศาสตร์ได้หรือไม่ แล้วเธอจะหาทางกลับมายังปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อยังมีสายสัมพันธ์รักอันยิ่งใหญ่กับชายสูงศักดิ์เกี่ยวกระหวัดให้หัวใจมิอาจลืมเลือน ***ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากหัวใจรัก นำพาให้คนทั้งสองได้พบเพื่อจาก และพรากเพื่อเจอ ตราบใดที่หัวใจทั้งสองดวงยังคงร้อยรัดด้วยสายใยแห่งรักและผูกพัน ปาฏิหาริย์จะชักพาหัวใจทั้งสองดวงให้กลับมาเคียงคู่กันในสักวัน

ซากุระผลิที่กลางใจ เพียงฤทัย www.mebmarket.com หลิวหลุดเข้าไปใน 'ยุคสมัยเฮอัน' ซึ่งย้อนอดีตไปถึงพันปีเหตุการณ์กลับตาลปัตรเมื่อเธอกลายเป็นคุณหนูของคฤหาสน์อาจิไซ บุตรีขององคมนตรีชั้นเอกผู้เป็นข้ารองบาทขององจักรพรรดิในขณะเรื่องราวผิดฝาผิดตัวสร้างความโกลาหลวุ่นวายหัวใจของหญิงสาวก็เบ่งบานไม่ต่างจากดอกซากุระ

ดวงใจปฏิพัทธ์ สะมะเรีย www.mebmarket.com เลือดต้องล้างด้วยเลือด จักต้องแผดเผาศัตรูให้พินาศย่อยยับแต่เหตุใดเล่า... เมื่อเห็นนางเจ็บ เขากลับเจ็บยิ่งกว่า! องครักษ์หนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงิน ผู้ที่เข้ามาทำให้โลกของเจ้าหญิงครีษมาสดใส นางหลงรักเขาอย่างหมดหัวใจ ทว่าการที่องครักษ์หนุ่มเข้ามาใกล้ชิดนางนั้นกลับเต็มไปด้วยเงื่อนงำ... เมื่อองครักษ์หนุ่มคืนสู่ศักดิ์อันแท้จริง เขาคือเจ้าชายภานรินทร์ที่หายสาบสูญ เขากลับมาอีกครั้งเพื่อขจัดความอยุติธรรม พร่าเกียรติและศักดิ์ศรีเจ้าหญิงผู้สง่างามให้พลิกผันเป็นเพียงนางบำเรอชั้นต่ำ!นาง...เจ็บเจียนตายแต่หัวใจกลับรักเขาเขา…แค้นฝังใจแต่มิอาจปล่อยมือจากนางบทสรุปความรักจะเป็นเช่นไร...รักฤาชัง

มายามรณะ รางนาก www.mebmarket.com ภาพหลอน! ความกลัว! ความตาย! และความสิ้นหวัง! ประดังเข้าสาดซัดนางเอกสาวดาวรุ่งราวกับห่าฝนในคืนเดือนมืด เมื่อมือที่มองไม่เห็นยื่นมากระชากชีวิตของหญิงสาวให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...

มะนาวซ่อนหวาน สะมะเรีย www.mebmarket.com ใครๆ ต่างพากันตั้งฉายาให้ มะนาว ว่า...ไฮโซขาวีน และ ไฮโซมือตบแต่...อย่าได้แคร์สื่อ เธอยังคงสวย เริด เชิด หยิ่งจนกระทั่งผู้เป็นบิดาต้องงัดไม้เด็ดมาปราบลูกสาวหัวดื้อทางด้าน เตชธรรม ถึงกับกุมขมับเมื่อได้รับมอบหมายให้ดัดนิสัยยายตัวร้ายที่เขาให้คำจัดความว่าตั้งแต่แรกเห็นว่า‘ชอบเที่ยวกลางคืน ยั่วยวนผู้ชาย ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว’ชายหนุ่มจึงงัดสารพัดวิธีที่มั่นใจว่าได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ออกมาจัดการทว่า...ผิดคาด เมื่อมะนาวลูกนี้ไม่ได้มีดีแค่ความเปรี้ยวซ่าอย่างที่คิดและกว่าจะรู้ตัวว่า...ผิดแผน หัวใจก็ลิ้มรสหวานจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเสียแล้ว

มนตราสีกุหลาบ สะมะเรีย www.mebmarket.com มนตราแห่งเพตรา ดลบันดาลให้หัวใจสองดวงผูกพัน ก่อเกิดเป็นความรักร้อนแรงจนแม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็มิอาจเทียบ หลังจากผิดหวังในความรัก ยี่สุ่น...หญิงสาววัยเบญจเพสจึงตัดสินใจเดินทางมายังจอร์แดนตามคำชักชวนของมารดา พร้อมความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้พบรักแท้ และเมื่อเธอมาถึงนครเพตรา?นครศิลาสีชมพู เธอก็ได้พบรัฟฟาน หนุ่มจอร์แดนมาดเข้ม เธอหลงคิดว่าเขาเป็นไกด์พื้นเมืองจึงใช้งานเขาสารพัด รัฟฟาน... ตำรวจสากลผู้ได้รับมอบหมายให้มาสืบหาแหล่งผลิตยาเสพติดที่นครเพตรา ยินยอมเป็นไกด์ให้ยี่สุ่นเพราะต้องการปลอมตัวให้แนบเนียน ไม่เป็นที่สงสัยของคนร้าย แต่นักท่องเที่ยวสาวกลับทำให้เขาต้องคิดทบทวนว่าเขาคิดผิดหรือไม่ที่ยอมเป็นไกด์ให้เธอ เพราะเธอเปิ่นและบ้าดีเดือดชนิดไม่มีใครเหมือน ซ้ำยังทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ความรักได้ก่อเกิดขึ้นจากความใกล้ชิด พร้อมกับอันตรายที่คืบคลานเข้ามาให้เขากับเธอร่วมกันฟันฝ่า เพื่อพิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง +++++++++++++“ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามคุณ ผมแค่เข้ามาปลุกคุณไปกินอาหารเย็น” รัฟฟานหัวเสียไม่น้อย นี่ล่ะเขาถึงไม่อยากมีแฟนเพราะรำคาญผู้หญิงที่ชอบพูดไม่รู้เรื่อง เอะอะก็โวยวายเอาไว้ก่อนไม่เคยฟังเหตุผลอะไรเลยสักอย่างเดียว“ฉันไม่เชื่อ”“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้ดู”“คุณ...”รัฟฟานไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวโวยวายไปมากกว่านี้ เขาปิดปากอิ่มได้รูปด้วยริมฝีปากเรียวอย่างรวดเร็ว ยี่สุ่นพยายามโวยวายแต่กลับเป็นการเปิดเรียวปากให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเร้าควานหาความหอมหวานจากปากนุ่มสีกุหลาบ ยี่สุ่นสั่นไปหมดทั้งตัว หัวสมองหนักอึ้ง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่แล้วเขาก็เติมเต็มลมหายใจให้เธอพร้อมๆ กับฉกฉวยมันไป สลับไปมาจนเธอชาวาบจนถึงปลายเท้า แข้งขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อเขาบดจูบเร่าร้อนยาวนานจนเธอเผลอกอดตอบเขาและเผลอ...จูบตอบเขาอย่างไร้เดียงสารัฟฟานผละออกจากริมฝีปากอิ่มอย่างเสียดาย ยี่สุ่นทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง คิดหาคำพูดหรือคำด่าทอไกด์หนุ่มไม่ถูก นั่งบื้อใบ้หัวสมองมึนงงด้วยความสับสน“คราวนี้เชื่อหรือยังว่าผมมาปลุกคุณให้ตื่นไปรับประทานอาหารเย็น ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาลวนลาม เพราะถ้าผมตั้งใจจะทำ...ผมจะทำแบบเมื่อครู่นี้ เอาละ...อีกสิบห้านาทีผมจะกลับเข้ามารับ อย่าช้าล่ะเพราะที่นี่จัดอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์หากเกินเวลาไปมากกว่านี้อาจไม่เหลืออะไรให้คุณกิน” พูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงก่ำจูบแรกของฉัน...