เสน่หาอินคา

ลำดับตอนที่ #35 : บทที่ 7 ผู้ถูกเลือก [4]

“พ่อ! แม่! ข้าไม่อยากไป ข้าไม่อยากเป็นนางห้าม” เชรีร้องโวยวายเมื่อพ่อแม่ยกนางให้หญิงชรา ที่มาคัดเลือกนางห้ามในแต่ละหมู่บ้าน

ปกติแล้วชาวบ้านทั่วไปจะไม่มีสิทธิ์เรียนหนังสืออย่างชนชั้นอื่น ทว่าเด็กหญิงที่หน้าตาสะสวย มีลักษณะดีจะถูกคัดเลือกให้เป็นสาวพรหมจรรย์รับใช้องค์สุริยเทพ ซึ่งก็คือ ‘นางห้าม’ หรือที่เรียกว่า ‘แอคลา’ โดยนางห้ามจะอาศัยแยกจากชุมชน มีหน้าที่อุทิศตนรับใช้องค์จักรพรรดิ พระนางโคยา พระโอรสและพระธิดา โดยจะทอผ้า[1] ที่ใช้เป็นเครื่องทรง และนางห้ามไม่มีสิทธิ์สมรสหรือมีความสัมพันธ์กับเพศชายเป็นอันขาด ยกเว้นจะได้รับอนุญาตจากองค์จักรพรรดิ

“เจ้าหน้าตาสะสวยที่สุดในหมู่บ้าน หน้าตา ผิวพรรณ หน่วยก้านดี เหมาะสมแล้วที่จะเป็นนางห้าม” หญิงสูงวัยแต่งกายงดงาม คาดว่าคงเป็นหัวหน้านางห้ามมาคัดเลือกหญิงสาวไปถวายงานองค์สุริยเทพด้วยตนเอง

“แต่ข้าไม่อยากเป็น ข้าไม่ได้สมัครใจ ข้ามีคนรักแล้ว” เชรีร้องไห้ปิ่มว่าจะขาดใจ

“เหลวไหลน่าเชรี เจ้ามีคนรักที่ไหนกัน อย่ามาโกหกเพราะไม่อยากเป็นนางห้ามหน่อยเลย อีกอย่างพ่อกับแม่ยกเจ้าให้ทำงานรับใช้องค์สุริยเทพ นับเป็นเกียรติสูงสุดในชีวิตของเจ้า” ผู้เป็นบิดาตวาดบุตรสาวที่ปกติเรียบร้อยเชื่อฟังตนมาตลอด แต่ทำไมวันนี้กลับพยศและไม่ยอมฟังอะไรเลย

“หมู่บ้านนี้มีหญิงงามอีกมั้ย” หญิงชราเอ่ยถาม ถ้านับรวมแม่หนูเชรีหน้าตาสะสวยตรงหน้า นางก็ได้นางห้ามกลับไปถึงสามคน และจะแวะไปยังหมู่บ้านข้างเคียงเพื่อทำการคัดเลือกกลับไปอีกสักสองคนจะได้ไม่เสียเที่ยว

“ข้าตกลง พาลูกสาวข้าไปได้เลยครับ”

“พ่อ!”

เชรีร้องเสียงหลงมองบิดาด้วยสายตาตัดพ้อ ทว่าบิดากลับยิ้มให้นาง ปลื้มใจที่บุตรสาวจะได้ทำงานรับใช้องค์สุริยเทพ ทำงานสบาย แต่งตัวสวยๆ อยู่ในสถานที่ที่องค์จักรพรรดิจัดเตรียมไว้ให้ ไม่ต้องมาทำงานตากแดดหน้าดำเป็นชาวนา หากจับพลัดจับผลูความงามต้องตาองค์จักรพรรดิก็อาจได้เลื่อนตำแหน่งเป็นนางสนม ซึ่งนับว่าดีกว่าการอยู่ที่หมู่บ้านนี้เป็นไหนๆ

“พ่อ! ข้าไม่อยากไป แม่! ช่วยข้าด้วย”

เชรีถูกนำตัวไปเพราะถือว่าผู้ให้กำเนิดได้อนุญาตแล้ว เสียงร้องของหญิงสาวดังไกลออกไป โรปาวิ่งกลับมาด้วยท่าทางกระหืดกระหอบเห็นเชรีถูกพาตัวไปก็ใจหาย ซึ่งเรื่องนี้เขาไม่มีสิทธิ์ยุ่ง เชรีจะเต็มใจหรือไม่พ่อแม่มีสิทธิ์ขาดในการตัดสินใจ แต่ในบางครั้งพ่อแม่ไม่ตกลงก็โดนขู่บังคับไปก็มี แล้วแต่ว่าผู้ที่มาคัดเลือกนางห้ามจะใจดีมากน้อยแค่ไหน

และนี่เป็นสาเหตุที่เขาพายาบารีไปแอบเอาไว้...

“โรปา!”

หญิงสาวงัวเงียตื่นเมื่อเห็นโรปายืนอยู่หน้าโพรงดิน เธอรีบออกมาหาชายวัยกลางคนทันที “โรปาคะ ตกลงมีเรื่องอะไรเหรอ ทำไมต้องพาข้ามาซ่อนตัวที่นี่”

“คนจากในวังมาคัดเลือกหญิงสาวไปเป็นนางห้าม ข้าจึงนำเจ้ามาซ่อนตัวไว้ที่นี่ หรือว่าเจ้าอยากเป็นนางห้ามล่ะยาบารี” โรปาย้อนถามพลางออกเดินนำหน้าเพื่อกลับเข้าไปในหมู่บ้าน ยาบารีเดินตามพร้อมกับถอนหายใจอย่างโล่งอกที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง

“ข้าไม่อยากเป็นหรอกค่ะ เป็นนางห้ามก็เท่ากับขาดอิสรภาพ จะไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ ต้องถูกจำกัดสิทธิ์ให้อยู่แต่ในบริเวณที่ทางองค์จักรพรรดิจัดเอาไว้ให้ ข้าคิดว่ามันไม่ได้ต่างจากนักโทษเลยสักนิด ว่าแต่ใครถูกคัดเลือกไปหรือคะโรปา”

“...” ชายร่างท้วมไม่ตอบ เขาเดินต่อไปอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

“หรือว่า...” ยาบารีหน้าซีดเผือด จำได้ว่านางห้ามที่ถูกคัดเลือกไปส่วนใหญ่จะเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาสวยที่สุดในหมู่บ้าน แล้วคนที่สวยที่สุดก็คือ...

---

[1] การทอผ้าของชนเผ่าอินคานั้น มีชื่อเสียงและโดดเด่น ได้รับการยกย่องว่ามีฝีมือยอดเยี่ยม ยากจะหาชนเผ่าใดเทียบได้

ฝากแฟนเพจด้วยนะคะ กดที่รูปการ์ตูนสะมะเรียได้เลยค่ะ

เสน่หาอินคา เพียงฤทัย www.mebmarket.com ยาบารี ยาบารี ที่รักของข้า? เสียงเรียกอันแสนคุ้นเคยของใครบางคนที่ ยาบารี หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เปรู ฝันถึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมายังเปรูดินแดนต้นกำเนิดอาณาจักรอินคาที่เธอหลงใหล เสียงปริศนาดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในยามหลับและยามตื่นราวกับกำลังเรียกเธอให้ไปหา... แล้วปาฏิหาริย์ก็ชักนำให้เธอหลงกาลเวลาไปยังอาณาจักรอินคา ดินแดนแห่งทองคำเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน ด้วยสร้อยพระอาทิตย์ของสำคัญที่บิดาทิ้งไว้ให้ก่อนจะเสียชีวิต ณ ที่แห่งนี้ เธอได้พบและผูกพันหัวใจไว้กับเจ้าชายทูปัก วีรา เจ้าชายหมอผู้สูงศักดิ์ ท่ามกลางสงครามและยุคสมัยแห่งการล่มสลายของอาณาจักรที่รุ่งเรือง หญิงสาวผู้มาจากอนาคตและเจ้าชายหนุ่มจะร่วมกันแก้ไขหน้าประวัติศาสตร์ได้หรือไม่ แล้วเธอจะหาทางกลับมายังปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อยังมีสายสัมพันธ์รักอันยิ่งใหญ่กับชายสูงศักดิ์เกี่ยวกระหวัดให้หัวใจมิอาจลืมเลือน ***ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากหัวใจรัก นำพาให้คนทั้งสองได้พบเพื่อจาก และพรากเพื่อเจอ ตราบใดที่หัวใจทั้งสองดวงยังคงร้อยรัดด้วยสายใยแห่งรักและผูกพัน ปาฏิหาริย์จะชักพาหัวใจทั้งสองดวงให้กลับมาเคียงคู่กันในสักวัน

ซากุระผลิที่กลางใจ เพียงฤทัย www.mebmarket.com หลิวหลุดเข้าไปใน 'ยุคสมัยเฮอัน' ซึ่งย้อนอดีตไปถึงพันปีเหตุการณ์กลับตาลปัตรเมื่อเธอกลายเป็นคุณหนูของคฤหาสน์อาจิไซ บุตรีขององคมนตรีชั้นเอกผู้เป็นข้ารองบาทขององจักรพรรดิในขณะเรื่องราวผิดฝาผิดตัวสร้างความโกลาหลวุ่นวายหัวใจของหญิงสาวก็เบ่งบานไม่ต่างจากดอกซากุระ

ดวงใจปฏิพัทธ์ สะมะเรีย www.mebmarket.com เลือดต้องล้างด้วยเลือด จักต้องแผดเผาศัตรูให้พินาศย่อยยับแต่เหตุใดเล่า... เมื่อเห็นนางเจ็บ เขากลับเจ็บยิ่งกว่า! องครักษ์หนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงิน ผู้ที่เข้ามาทำให้โลกของเจ้าหญิงครีษมาสดใส นางหลงรักเขาอย่างหมดหัวใจ ทว่าการที่องครักษ์หนุ่มเข้ามาใกล้ชิดนางนั้นกลับเต็มไปด้วยเงื่อนงำ... เมื่อองครักษ์หนุ่มคืนสู่ศักดิ์อันแท้จริง เขาคือเจ้าชายภานรินทร์ที่หายสาบสูญ เขากลับมาอีกครั้งเพื่อขจัดความอยุติธรรม พร่าเกียรติและศักดิ์ศรีเจ้าหญิงผู้สง่างามให้พลิกผันเป็นเพียงนางบำเรอชั้นต่ำ!นาง...เจ็บเจียนตายแต่หัวใจกลับรักเขาเขา…แค้นฝังใจแต่มิอาจปล่อยมือจากนางบทสรุปความรักจะเป็นเช่นไร...รักฤาชัง

มายามรณะ รางนาก www.mebmarket.com ภาพหลอน! ความกลัว! ความตาย! และความสิ้นหวัง! ประดังเข้าสาดซัดนางเอกสาวดาวรุ่งราวกับห่าฝนในคืนเดือนมืด เมื่อมือที่มองไม่เห็นยื่นมากระชากชีวิตของหญิงสาวให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...

มะนาวซ่อนหวาน สะมะเรีย www.mebmarket.com ใครๆ ต่างพากันตั้งฉายาให้ มะนาว ว่า...ไฮโซขาวีน และ ไฮโซมือตบแต่...อย่าได้แคร์สื่อ เธอยังคงสวย เริด เชิด หยิ่งจนกระทั่งผู้เป็นบิดาต้องงัดไม้เด็ดมาปราบลูกสาวหัวดื้อทางด้าน เตชธรรม ถึงกับกุมขมับเมื่อได้รับมอบหมายให้ดัดนิสัยยายตัวร้ายที่เขาให้คำจัดความว่าตั้งแต่แรกเห็นว่า‘ชอบเที่ยวกลางคืน ยั่วยวนผู้ชาย ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว’ชายหนุ่มจึงงัดสารพัดวิธีที่มั่นใจว่าได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ออกมาจัดการทว่า...ผิดคาด เมื่อมะนาวลูกนี้ไม่ได้มีดีแค่ความเปรี้ยวซ่าอย่างที่คิดและกว่าจะรู้ตัวว่า...ผิดแผน หัวใจก็ลิ้มรสหวานจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเสียแล้ว

มนตราสีกุหลาบ สะมะเรีย www.mebmarket.com มนตราแห่งเพตรา ดลบันดาลให้หัวใจสองดวงผูกพัน ก่อเกิดเป็นความรักร้อนแรงจนแม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็มิอาจเทียบ หลังจากผิดหวังในความรัก ยี่สุ่น...หญิงสาววัยเบญจเพสจึงตัดสินใจเดินทางมายังจอร์แดนตามคำชักชวนของมารดา พร้อมความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้พบรักแท้ และเมื่อเธอมาถึงนครเพตรา?นครศิลาสีชมพู เธอก็ได้พบรัฟฟาน หนุ่มจอร์แดนมาดเข้ม เธอหลงคิดว่าเขาเป็นไกด์พื้นเมืองจึงใช้งานเขาสารพัด รัฟฟาน... ตำรวจสากลผู้ได้รับมอบหมายให้มาสืบหาแหล่งผลิตยาเสพติดที่นครเพตรา ยินยอมเป็นไกด์ให้ยี่สุ่นเพราะต้องการปลอมตัวให้แนบเนียน ไม่เป็นที่สงสัยของคนร้าย แต่นักท่องเที่ยวสาวกลับทำให้เขาต้องคิดทบทวนว่าเขาคิดผิดหรือไม่ที่ยอมเป็นไกด์ให้เธอ เพราะเธอเปิ่นและบ้าดีเดือดชนิดไม่มีใครเหมือน ซ้ำยังทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ความรักได้ก่อเกิดขึ้นจากความใกล้ชิด พร้อมกับอันตรายที่คืบคลานเข้ามาให้เขากับเธอร่วมกันฟันฝ่า เพื่อพิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง +++++++++++++“ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามคุณ ผมแค่เข้ามาปลุกคุณไปกินอาหารเย็น” รัฟฟานหัวเสียไม่น้อย นี่ล่ะเขาถึงไม่อยากมีแฟนเพราะรำคาญผู้หญิงที่ชอบพูดไม่รู้เรื่อง เอะอะก็โวยวายเอาไว้ก่อนไม่เคยฟังเหตุผลอะไรเลยสักอย่างเดียว“ฉันไม่เชื่อ”“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้ดู”“คุณ...”รัฟฟานไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวโวยวายไปมากกว่านี้ เขาปิดปากอิ่มได้รูปด้วยริมฝีปากเรียวอย่างรวดเร็ว ยี่สุ่นพยายามโวยวายแต่กลับเป็นการเปิดเรียวปากให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเร้าควานหาความหอมหวานจากปากนุ่มสีกุหลาบ ยี่สุ่นสั่นไปหมดทั้งตัว หัวสมองหนักอึ้ง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่แล้วเขาก็เติมเต็มลมหายใจให้เธอพร้อมๆ กับฉกฉวยมันไป สลับไปมาจนเธอชาวาบจนถึงปลายเท้า แข้งขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อเขาบดจูบเร่าร้อนยาวนานจนเธอเผลอกอดตอบเขาและเผลอ...จูบตอบเขาอย่างไร้เดียงสารัฟฟานผละออกจากริมฝีปากอิ่มอย่างเสียดาย ยี่สุ่นทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง คิดหาคำพูดหรือคำด่าทอไกด์หนุ่มไม่ถูก นั่งบื้อใบ้หัวสมองมึนงงด้วยความสับสน“คราวนี้เชื่อหรือยังว่าผมมาปลุกคุณให้ตื่นไปรับประทานอาหารเย็น ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาลวนลาม เพราะถ้าผมตั้งใจจะทำ...ผมจะทำแบบเมื่อครู่นี้ เอาละ...อีกสิบห้านาทีผมจะกลับเข้ามารับ อย่าช้าล่ะเพราะที่นี่จัดอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์หากเกินเวลาไปมากกว่านี้อาจไม่เหลืออะไรให้คุณกิน” พูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงก่ำจูบแรกของฉัน...