ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Shinee’Fiction [MinKey] Just call me ‘love’ แค่รัก by เฮวอน

    ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 11

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.พ. 53


    Shinee’Fiction [MinKey] ^^+ by เฮวอน
    เรื่อง Just call me ‘love’ แค่รัก.....
     
    Chapter 11
     
    บนห้องนอนของจงฮยอน....
     
    “ไอ้เป็ด......” แทมินเรียกจงฮยอนด้วยสายตาหยาดเยิ้ม เขากระสับกระส่ายและรู้สึกทรมาณเหลือเกิน....
     
    “ว่าไง....เห็ดน้อย...” จงฮยอนก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติของตัวเองเช่นกัน แทมินนอนกอดเขาแบบไม่ห่าง และร่างบางของแทมินก็มีอาการผิดปกติ แทมินกอดเขาแน่นและไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยง่ายๆ และจงฮยอนก็ไม่อยากให้เขาปล่อยเช่นกัน..... ต่างฝ่ายต่างเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ เมื่อฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ของพงซุนเริ่มออกฤทธิ์รุนแรงขึ้น!
     
    “จง....ช่วย กู ด้วย......” แทมินกระซิบออกฝ่ายเบาๆอย่างกระสันเสียว ทันใดนั้นเขาก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เพราะว่าเขาก็รู้สึกเหมือนแทมินเช่นกัน.... ทุกๆอย่างเกิดขึ้นโดยที่ทั้งคู่ควบคุมตัวเองไม่อยู่และปล่อยตัวปล่อยใจไปตามอารมณ์โดยที่จงฮยอนเป็นฝ่ายรับอารมณ์ที่หนักหน่วงของร่างบางตรงหน้าอย่างไม่อ่อนแรงเลยซักนิด.......
     
    _______________________
     
    [Jonghyun say]
     
    .....เมื่อคืน..... ผม กับ ...ไอ้เห็ด..... นี่มันเกิดเชี่ยอะไรขึ้นวะเนี่ย! T^T ผมกดไอ้เห็ดจริงๆใช่ไหมมมมมม!!!! เฮ้ย! แต่ว่ามันไม่ใช่อ่ะ! ก็ผมจำได้ว่า........ ไอ้เห็ดทำเองหมดเลยนี่หว่า!!!!!!!!! TT^TT แต่ว่าใครกดใครมันมิใช่ปัญหาหรอกครับ ปัญหาคือ...กูจะทำยังไงต่อไปดี!!?? T__T;
     
    “จง.....” ไอ้แทมเหมือนมันจะยังไม่รู้สึกตัว มันพลิกตัวหันมาหาผม ไอ้เชี่ยนี่! ถ้ามันรู้สึกตัวขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ยยยยย ผมไม่อยากจะนึก >O< เฮ้อ! เอาไงดีวะ!!! ไหนเขาว่ากันว่าคนเมาจะอะไรไม่ได้ไง?? ทำไมกูจำแม่งได้ทุกชอร์ตเลยวะ! อยากจะบ้าตาย!!!! TT^TT ผมรู้สึกว่า เราทั้งคู่โดนยาปลุกเซ็กซ์อ่ะ เพราะว่าไอ้แทมมันแรงเกิ๊น! ผมก็ควมคุมตัวเองไม่อยู่อ่ะ >O< แล้วกูไปแดกตอนไหนวะเนี่ยยยยยยยย!!!!! แต่ช่างเหอะ เรื่องมันก็เกิดขึ้นมาแล้วอ่ะ.... ตอนนี้ผมจะทำยังไงต่อไปดี!!!! โอ๊ย! กูเครียดดดดดดดดด!!!!!!!
     
    “จง...อย่าไป.....” ถ้าให้ผมเดานะ ไอ้เชี่ยแทมยามันยังไม่หมดฤทธิ์อ่ะ! แม่งไปแดกมาจากไหนวะเนี่ยยยยย!!!! TT^TT แล้วจะให้ผมทำร้ายมันอีกรอบเนี่ยนะ! ไม่มีทางอ่ะ!!!! แค่นี้ผมก็ทำร้ายมันมามากพอแล้ว แม้ว่ามันจะเป็นอุบัติเหตุก็เหอะ! แต่ว่ามันจะเกิดขึ้นอีกไม่ได้แล้ว..... จริงๆนะ T^T
     
    “ปล่อยกู๊! ไอ้แทม มึงตื่นได้แล้ว! ดูสภาพมึงกับกูตอนนี้ดิ!” ผมแกะแขนมันออก ซึ่งมันก็ยังคงเหมือนคนเมาอยู่ครับ มันดิ้นไปมาอาการกระสับกระส่าย..... อ๊ากกกกกกก!!!! ใครใส่อะไรลงไปในเบียร์เปล่าวะเนี่ยยยยยยย!!!!! เอ๊ะ! ว่าไงนะ! เบียร์งั้นหรอ.... เบียร์ๆๆ เบียร์ที่กินกับไอ้แทม... เอิ่มมม.... เบียร์ไอ้เชี่ยมิน!!!!!! O[]o!! ม่ายยยยยยย!!!!! TT^TT กูไม่น่าเห็นแกกินเล้ยยยยยย เห็นไอ้มินได้เยอะกว่าไม่น่าอิจฉามันเลยจริงๆ เวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ยยยย T^T แล้วดูเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ดิ แม่เจ้า!!!!!!!
     
    “จง...ไม่ไหว...ไม่ไหวแล้วววว...”
     
    “อ๊ากกกกกก ปล่อยนะโว๊ยยยยย!!!!!” ไอ้แทมมันจับผมกดลงกับเตียง.... แล้วมันก็จูบปากผมทันที เชี่ย! ทำอะไรของมึงเนี่ยยยยยย กูไม่ใช่หินนะโว๊ยที่จะทนมึงได้ กูไม่ไหวแล้วนะไอ้เชี่ยแทม!!!! >O< แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังละกัน ลีแทมิน!!!!!!!!!!
    _________________________
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×