S.Fic SHINee [Jonghyun X Taemin] No.3 : Soul Mate

ลำดับตอนที่ #1 : Intro : คนๆ หนึ่ง กับใจซึ้งๆ ที่ยังเฝ้าคอย จะได้พบใครในสักวัน~~~

Story : Soul Mate

SHINee Short fic [Jonghyun X Taemin] By เฮวอน :’]]]]]]

 

Intro : คนๆ หนึ่ง กับใจซึ้งๆที่ยังเฝ้าคอย…จะได้พบใครในสักวันเดินคนเดียวอยู่ไปวันๆมานานเหลือเกิน…มันเหงาเสียจนเริ่มท้อใจ

 

[Jonghyun say]

 

คุณเชื่อเรื่องคู่แท้ไหมครับ…??

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่เชื่อ… ถึงแม้ว่าผมจะได้ชื่อว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์ก็ตาม

 

“ถ้าอาวุธชิ้นนี้มันเสร็จสิ้นล่ะก็ ฉันนึกภาพไม่ออกเลยจริงๆ ว่าเราจะประสบความสำเร็จขนาดไหน!” เสียงของไมเคิล เขาเป็นลุงของผมเอง..

 

เขาเลี้ยงผมมา เพราะว่าตอนผมอายุหกขวบ แม่ของผมพาผมมาบ้านลุง แล้วประโยคสุดท้ายที่แม่พูดกับผมคือ.. ‘เป็นเด็กดีนะลูก เดี๋ยวแม่จะมารับ ^___^’ แล้วแม่ก็ไม่กลับมาอีกเลย..ใช่ครับ แม่โกหกผม…. ผมเป็นเด็กที่โตมาจากห้องทดลองและห้องสมุด แน่นอนครับ ว่าลุงของผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ ซึ่งผมก็ยึดอาชีพนั้นเหมือนกัน…

 

“จำไว้นะ จงฮยอน แกจะต้องทำอาวุธชิ้นนี้ให้สำเร็จ! และแกห้ามให้มันอยู่ในมือคนชั่วเด็ดขาด!”

 

“ครับ…ผมจะทำให้ดีที่สุด…” ผมรับคำเท่านั้น และเดินละออกจากห้องทดลองทันที…

.

.

.

 

เบื่อ…

 

ผมขับรถกลับคอนโด ผมเบื่อกับการทำงาน เบื่อทุกๆอย่าง…

 

“กลับมาแล้วครับ..” ผมพูดคำนี้ เมื่อถึงที่บ้าน บ้านที่เป็นคอนโดของผม… ผมไม่รู้ว่าจะพูดให้ใครได้ยิน เพราะผมก็อยู่คนเดียวมาตลอดอยู่แล้ว เมื่อผมถอดรองเท้าเสร็จ ผมก็จะเดินไปเปิดวิทยุ… นี่คือสิ่งที่ผมทำเป็นประจำจนชินชากับมันแล้ว

 

♫ คนๆ หนึ่ง กับใจซึ้งๆที่ยังเฝ้าคอย…จะได้พบใครในสักวัน
เดินคนเดียวอยู่ไปวันๆมานานเหลือเกิน…มันเหงาเสียจนเริ่มท้อใจ

 

รอใครสักคนที่จะเข้ามา เปลี่ยนชีวิตที่มันจำเจให้ได้รู้ว่า
คนๆนั้นยังมีอยู่จริง สิ่งที่ฉันรอมาแสนนาน…คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉัน~~~ ♫

 

และก็เป็นปกติของทุกๆวัน ที่เพลงโซลเมทจะดังขึ้นมา… ผมรู้สึกชอบเพลงนี้นะครับ มันตรงกับผมดี.. ผมฟังเพลงนี้มานานเท่าไหร่แล้ว ผมก็จำไม่ค่อยได้ แต่รู้สึกว่ามันนานมากแล้ว…

 

มีแต่อะไรเดิมๆ…

 

เหงา…

 

เหงานี่มันคืออะไรกันนะ..?ผมรู้สึกว่ามันทรมานยังไงก็ไม่รู้ ผมอยู่คนเดียวมานานเท่าไหร่แล้ว… ชีวิตอยู่แต่ในห้องทดลอง และผมก็ต้องมาเป็นอาจารย์สอนหนังสือ เพื่อบังหน้า… การทำงานของผมเป็นเรื่องลับ ที่มีแค่คนไม่กี่กลุ่มเท่านั้นที่รู้… ผมไม่รู้อะไรละเอียดนัก รู้แค่ว่างานนี้มันอันตราย

 

ผมควรจะหาอะไรแก้เหงา…

 

คิดได้ดังนั้นผมจึงขับรถออกมา และเป้าหมายก็…ไม่รู้เหมือนกันสิครับ ขับไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เจอเองแหละมั้ง…

.

.

.

หลังจากที่ผมไปนั่งฟังเพลงที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งจนบรรเทาความเหงาในใจไปได้นิดหน่อย ผมคิดว่าได้เวลาที่ผมควรจะกลับได้แล้ว…

 

“ อึกๆ ฮือออออ อออ” ต้นเสียงดังมาจากในรถของผม รถของผมมีคนอยู่!!!!!

 

หรือว่าผี!!!!

 

“เฮ้ย! คุณเป็นใครกันเนี่ย!” ผมถามออกไป ตอนนี้ผมเข้ามานั่งในรถแล้วครับ.. ไอ้บ้านี่มันเป็นใครกันฟะ! มานั่งบนรถผมแล้วยังร้องไห้อีกต่างหาก…

 

“อึกๆ ฮืออออออ อออออ”

 

O__O

 

สวย…

 

ผมสบตากับคนตรงหน้า ทำไมถึงสวยขนาดนี้นะ! แม้ว่าใบหน้านั่นจะเปื้อนไปด้วยน้ำตาก็เหอะ แต่ว่ามันก็ยังไม่ทำให้ดูสวยน้อยลงซักนิด…

 

“อึกๆ ฮือออออ ขอไปด้วยคนนะครับ ฮือออออ ออออ”

 

O[]O!!

 

ว่าจบเขาก็ดึงผมไปกอด.. เขาซบไหล่ของผมและร้องไห้ต่อ…

_________________________________________

ใครกันแน่คือคนสวยคนนั้น!! ตอนหน้าจ้า! 

สวัสดีจ้า!! พบกันอีกแล้วนะคะ กับเรื่องโซลเมทๆๆๆ >O<
ก็ขออภัยด้วยที่ No.2 ยังไม่พร้อม กำลังแต่งอยุ่จ้าๆ ฮ่าๆๆๆ 
เมนท์ๆๆๆ โหวตๆ แอดเฟเวอร์ฯกันด้วยเน้อ จุ๊บๆจ้า ^^b