Shinee’Fiction [MinKey] Just call me ‘love’ แค่รัก by เฮวอน

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

Shinee’Fiction [MinKey] ^^+ by เฮวอน

เรื่อง Just call me ‘love’ แค่รัก.....

 

Intro

 

“ตุบ!!! อ๊ากกกกก เจ็บโว๊ยยยยยย!!!!” ผมคลำตูดอันบอบบางปอยๆ เจ็บอิ๊บอ๊าย! แม่งเอ้ย!ตกลงมาได้ไงวะเนี่ย เตียงสูงเป็นเมตร!! ว่าแต่ว่าที่นี่ที่ไหนวะ เหมือนกับโรง’บาล -_-; แล้วผมก็สำรวจกายาทันที ตอนนี้ใส่ชุดโรง’บาลด้วยอ่ะ =[]=; แล้วตูเป็นอะไรฟะเนี่ย!!????

 

“เฮ้ย!!! ไอมินฟื้นแล้วโว๊ยยยยยยย!!!!!!!” เสียงหมาที่ไหนวะ พูดซะดัง! =__=;  ผมมองไปที่ต้นเสียงที่กำลังเดินมาหาผมทันที มันเรียกใครนะ มินๆ??

 

“มินโฮเพื่อนรัก กูคิดถึงมึง TTOTT กูนึกว่ามึงจะตายห่าไปแล้วซะอีก.... กูไม่นึกเลยว่ามึงจะรอด กูไม่คิดจริงๆว่ามึงจะฟื้นนน~! TTTT^TTTT” ไอ้(ห่า)หน้าเป็ดมาจากที่ไหนไม่รู้ อยู่ดีๆก็เข้ามาแล้วก็มากอดผมร้องห่มร้องไห้ ท่าจะบ้าว่ะ -_-;

 

“เฮ้ย! มึงเป็นใครเนี่ย? บ้าป่ะเนี่ย!” ผมผลักไสไล่ส่งปนถีบ ทำทุกวิถีทางให้ผมพ้นจากการกอดรัดของมัน =_=;

 

“กูก็จงฮยอนเพื่อนมึงไง T^T มึงหลับไป 2 อาทิตย์ มึงถึงกับเพี้ยนเลยหรอวะ!” จงฮยอน....???? ใครวะ!!?? ไม่เห็นคุ้นชื่อเลยอ่ะ

 

“เฮ้ย! กูไม่รู้จักมึง บ้าป่ะเนี่ย! ว่าแต่ที่นี่ที่ไหน แล้ว.......” แล้วผมเป็นใครอ่ะ O[]o!!! กูเป็นใครวะเนี่ยยย!!!???

 

“เฮ้ยยยยย!! อย่าบอกนะว่ามึงความจำเสื่อมอ่ะ ไอ้มิน ม่ายยยยยยนะ TTT^TTT ทำไมเพื่อนกูต้องมีเคราะห์กรรมไม่จบไม่สิ้นด้วยวะเนี่ยยยยยย ทำม๊ายยยยยยย TTOTT” ไอ้หน้าเป็ด+จมูกบาน ที่มันบอกว่าชื่อ จงฮยาน ทำหน้าเศร้าไว้อาลัยใจเคราะห์กรรมผมอยู่.... มันจะเว่อร์ไปไหนวะเนี่ย??? ตัวผมเองยังไม่เศร้าเท่ามันเลยอ่ะ =[]=; อยากรู้ว่าผมเคยมีเพื่อนแบบนี้จริงๆหรอวะ!!??

 

“มึง เป็นเพื่อนกูชิมิ??” ผมถามเพื่อความแน่ใจ

 

“ใช่แล้ว มินโฮเพื่อนรัก T^T”

 

“ช่วยพากูไปหาหมอทีเหอะ....” ผมลุกแล้วก็เดินนำหน้ามัน... ขืนอยู่นานคงจะหิวข้าวหน้าเป็ดแหงๆ =[]=;

_______________________
เฮวอนอัพใหม่นะฮับ บทความหายหมดเลย เมนท์ก็หาย ต้องขอโทษทุกๆคนด้วย